گمانه زنی الکتریکی یکی از مهمترین زیر مجموعه های روش های ژئوالکتریکی است که در مطالعات آبخوان ها به کار می رود از این رو در این مطالعات از گمانه زنی الکتریکی استفاده شده است پس از مطالعات دفتری و بررسی نقشه ها و داده های موجود بازدید از آبخوان سروستان به عمل آمد و بر اساس آن برداشت های صحرایی طراحی شده است. در این رساله به بررسی ویژگیهای کیفی و کمی آبخوان سروستان با استفاده از روش های ژئوالکتریک پرداخته شده است. افزون بر روش های ژئوالکتریکی مطالعات زمین شناسی و آب زمین شناسی نیز مورد استفاده قرار گرفته است. آبخوان دشت سروستان در فاصله ی حدود 80 کیلومتری جنوب خاوری شیراز، مرکز استان فارس قرار گرفته است. تعیین عمق و شکل سنگ کف، ضخامت و جنس آبرفت و در نهایت تعیین بهینه محل بهره برداری در این آبخوان اهداف این مطالعه را تشکیل می دهند. در نتیجه بررسی های انجام شده مناطق خاوری و شمال خاوری دشت سروستان جهت انجام بررسی های ژئوالکتریک برگزیده شده و برداشت های ژئوالکتریک با استفاده از آرایه شلومبرژه در 101 گمانه با طول خط جریان حداکثر 1000 متر بر روی 10 پروفیل با فواصل حدود 500 متر در این ناحیه انجام شده و نتایج حاصله به صورت شبه نیمرخ های مقاومت ویژه الکتریکی، نقشه های هم ضخامت آبرفت، هم عمق سنگ کف و مقاومت عرضی ارائه شده است. این مطالعه نشان می دهد که در محدوده ی مورد بررسی ارتفاع سنگ کف مارنی که داری مقاومت ویژه حدود 10 اهم متر می باشد . از شمال خاوری به سوی جنوب باختری کم شده است و متعاقب آن ضخامت آبرفت نیز در همین جهت زیاد می گردد. آبرفت هایی که بر روی سنگ کف مارنی قرار گرفته اند را در مناطق مختلف می توان به 3 تا 5 لایه تقسیم کرد که مقاومت آنها از کمتر از 20 ام متر تا بیشتر از 400 اهم متر متغیر است. گسل های موجود در دشت نیز با استفاده از شبه نیمرخ ها و نقشه ها ردیابی شده اند. بهترین مکان جهت حفاری چاه بهره برداری آب در این ناحیه، در یکی از مناطقی که نقشه ی مقاومت عرضی مقادیر بالا را نشان می دهد، پیشنهاد شده است.

معناشناسی به مطالعه معنا می پردازد. معنا، آگاهی از بافت فرهنگی و همچنین رابطه یک واژه با واژگان دیگر در داخل یک متن است. این پایان نامه با استفاده از معناشناسی بر اساس بافت زبانی با بررسی روابط هم نشینی و جانشینی به تحلیل معنایی مفهوم احسان صرفا در بافت زبانی قرآن کریم می پردازد. از همنشین های احسان به واژهای تقوا، معروف، عدل و عبادت و از جانشین های احسان به واژه های عمل صالح، بر، خیر، فضل، انفاق، صدقه، زکات و به واژهای مقابل احسان مانند ظلم و اسائه توجه شده است. با استفاده از تحلیل این روابط به معنای واقعی احسان دست می یابیم. احسان، انجام هر عمل نیکی است که نیکی آن آشکار و مورد رغبت، همراه با تقوای نفس است و فرد آن عمل را در جایگاه شایسته اش، متناسب با ضوابط دینی و به عنوان عمل عبادی، در قالب خیر جوانحی یا جوارحی و با فضل و بخشش، در جهت سرور و شادی دیگران وتکامل نفس و تقرب به خداوند انجام می دهد. در بخش بعدی به بررسی چرایی و فلسفه عمل به احسان و همچنین زمینه ها و شرایط احسان پرداخته می شود. فلسفه اصلی احسان، رسیدن به مقام شهود رب می باشد. حال برای اینکه احسان به ظهور برسد نیاز به بستری از جنس ایمان، قدرت بر احسان، انگیزه صحیح، خردورزی وکمالگرایی و غیره دارد اما این بستر مناسب برای رسیدن به احسان حقیقی کافی نیست و در هنگام عمل نیز باید احسان کننده شرایطی از قبیل داشتن اخلاص، رعایت اعتدال، عدم منت و آزار و غیره را رعایت کند. اخلاص برای احسان بمنزله روح است برای بدن. احسانی انسان را به بالاترین درجات کمال می رساند که همه شروط و زمینه ها را داشته باشد.