بیمار دیابت شایعترین بیماری متابولیسمی غیرطبیعی کربوهیدراتهاست که به علت نقص در ترشح انسولین توسط پانکراس، نقص در عملکرد انسولین و یا هردو ایجاد می گردد.بارزترین نشانه این بیماری افزایش گلوکز خون است ولی به تدریج بیماران به مشکلات عمده از قبیل اختلالات چشمی، قلبی-عروقی، کلیوی و....ناشی از هایپر گلایسمی کنترل نشده مبتلا خواهند شد.که دو نوع دیابت وجود دارد نوع یک (وابسته به انسولین) که با تجویز انسولین تزریقی کاهش سلولهای بتا جبران می گردد.نوع دو (غیر وابسته به انسولین) که مقاومت به انسولین دارند. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر عصاره متانولی teucrium orientaleبرشاخصهای استرس اکسایشی ناشی از دیابت در رتهای نر که به صورت تجربی با stz مبتلا به دیابت می باشند. گروه کنترل(c) : رتهای سالم؛ گروه دیابتی((d :رتهای دیابتی بدون تیمار؛ گروه تیمارسالم(t) : رتهای سالم همراه بادریافت عصاره متانولی t. orientale به صورت گاواژ با دوز 200 mg/kg ؛ ((dt : رتهای دیابتی با دریافت عصاره متانولی t. orientale صورت گاواژ با دوز 200 mg/kg. در پایان دوره تیمار، خونگیری از حیوانات و نمونه برداری از بافت های کلیه و کبد آنها انجام شد. و سپس فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی موجود در کبد و کلیه، غلظت سرمی mda و غلظت آن در بافت کبدوکلیه، میزان tac سرمی، تیول تام (sh-) سرم و سطح سرمی پروفایل لیپیدی به روش اسپکتروفتومتری سنجیده شد. فعالیت آنزیم کاتالاز و sod موجود در بافت کبدو کلیه در گروه d نسبت به گروه c به طور معنی داری کاهش یافت (05/0p<).مصرف عصاره در گروهt نیز منجر به افزایش معنی دار در فعالیت آنزیم gpxدر بافت کبد وکلیه نسبت به گروهc شد(01/0p<). مصرف عصاره در گروه dt منجر به افزایش معنی دار کاتالازsod بافت کبد وکلیه نسبت به گروه d شد(05/0p<). افزایش فعالیت آنزیم gpx بافت کبد وکلیه در گروه های t و dt به ترتیب نسبت به گروه هایc و d معنی دار بود (01/0p<). دیابت منجر به افزایش غلظت mda موجود در سرم و بافت کبد وکلیه و کاهش tsh نسبت به گروه c شد (05/0p<). کاهش غلظت سرمی مالون دی آلدهید و افزایش tsh سرمی درگروه های t و dtنسبت به گروه dمعنی دار بود(05/0p<). افزایش معنی دار پتانسیل تام آنتی اکسیدانی سرمی(tac) در گروه های t و dtبه ترتیب نسبت به گروه c و d مشاهده شد (05/0p<). کاهش غلظت سرمی کلسترول توتال وldl در گروه های t و dtنسبت به گروه c و d معنی دار بود (05/0 p<). افزایش معنی دار در غلظت سرمی hdl درگروه های تیمار سالم نسبت به گروه کنترل مشاهده نشد. سطح سرمی متغیر مذکور در گروه dt و d نیز نسبت به گروهc کاهش پیدا کرد (05/0p<) .کاهش غلظت سرمی آنزیم های alt، ast، alp در گروه های t و dtنسبت به گروه d معنی دار بود(05/0p<). نتایج حاصل از تحقیق حاضر نشان می دهد که تیمار با مصرف عصاره t. orientale در گروه های t و dt استرس اکسایشی را کاهش می دهد. ومصرف عصاره با بهبود وضعیت پروفایل لیپیدی خون نیز، می تواند از بروز بیماریهای قلبی در افراد جلوگیری کنندوهمچنین با کاهش سطح سرمی آنزیم هایalt، ast، alp می توان به نقش حفاظتی عصاره بروی بافت کبد پی برد

درمان سرطان به صورت قابل توجهی باعث افزایش طول عمر می شود. سیکلوفسفامید یک داروی ضدسرطان است که در شیمی درمانی استفاده می شود، جزء گروه های دارویی آنتی نئوبلاستیک آلکلیله کننده است که با آلکلیله کردن dna، rna آنزیم هایی را که سبب ساختن اسیدهای آمینه در پروتئین ها میشوند را مهار می کند. اثرات جانبی این دارو شامل بی اشتهایی، تهوع، کاهش عملکرد غدد جنسی، ایجاد آمنوره، آزواسپرمی، الیگو اسپرمی، اختلال در تولید و عملکرد اسپرم و آسیب در روند اسپرماتوژنز و در نهایت ناباروری مردان است. ناباروری یکی از مشکلات عدیده ی پزشکی است. بر اساس آمار موجود 30% ناباروری زوجین مربوط به مردان است. برای رفع مشکلات مربوط به ناباروری می توان از داروهای گیاهی و گیاهان داروئی بهره جست. گیاهان دارویی به دلیل ماهیت طبیعی و وجود ترکیبات همولوگ دارویی در کنار هم با بدن سازگاری بهتری دارند و معمولا فاقد عوارض ناخواسته هستند. کشور ایران هم با شرایط آب و هوایی بسیار متنوع از فلور گیاهی غنی برخوردار است. گلپر نیز می تواند در این گروه طب سنتی مورد مطالعه قرار گیرد. گلپر با نام علمی heracleum persicum که متعلق به خانواده umbelliferaeبوده دارای ارزش غذایی و دارویی زیادی است. گلپر در مناطق کوهستانی رشد می کند. دارای ارزش خوراکی در تقویت معده و دستگاه گوارش، رفع کننده نفخ شکم، میکروب کش، افزایش دهنده شیر زنان و ادرار آور و همچنین دارای خواص آنتی میتوزی، استروژنیک، ضد سرطان، ضد دیابت، ضد چاقی و ضدجهش می باشد و به دلیل دارا بودن ترکیبات فلاونوئید و فورانوکومارین دارای خواص آنتی اکسیدانی نیز هست. به دلیل اثرات جانبی و مخرب بعضی از داروهای شیمیایی، بیماران به گیاه درمانی روی آورده اند، که مقادیر کم این گیاه دارای تاثیرات دارویی موثر بر روی سیستم تناسلی می باشد که در این بررسی به همراه سیکلوفسفامید مصرف می شود تا اثرات مضر این دارو را در بدن تعدیل کند. در این طرح 30 موش صحرایی نر با وزن 150-200gr در 5 گروه مساوی شامل؛ یک گروه کنترل با دریافت روزانه ./2ml تزریق درون صفاقی آب مقطر به عنوان حلال دارو، سه گروه تجربی به ترتیب مقدار 5/0 ، 1 ، 2 (gr/kg/day) عصاره گلپر به صورت خوراکی(گاواژ) به همراه (mg/kg/day)5 تزریق درون صفاقی سیکلوفسفامید و گروه تجربی چهارم فقط (mg/kg/day)5 دارو به صورت درون صفاقی به مدت 21 روز دریافت می کردند. بعد پایان این دوره با خارج کردن بیضه از حفره شکمی و با تهیه مقاطع بافتی و شمارش اسپرماتیدها، داده ها توسط نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. تجزیه واریانس داده ها نشان داد که بین گروه های مورد مطالعه تفاوت معنی دار (p<0/01) وجود دارد. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که در گروه های تجربی4،3،2،1 پارامترهای: مقدار اسپرم، spermiogenesis index، tubule differentiated index نسبت به گروه کنترل کاهش معنی دار (p<0/01)داشته است. در گروه تجربی چهارم نسبت به گروه کنترل این اختلاف کاهش بیشتر و در گروه های تجربی 3،2،1 که داروی سیکلوفسفامید به همراه عصاره گلپر داده شد با افزایش میزان دوز عصاره گلپر مقدار اسپرم، spermiogenesis index، tubule differentiated index افزایش یافته است. به طور کلی می توان گفت عصاره گلپر اثرات جانبی داروی سیکلوفسفامید را بر روی دستگاه تناسلی مرد کاهش می دهد. افزایش مقدار اسپرم، spermiogenesis index، tubule differentiated index در گروه های تجربی که سیکلوفسفامید را همراه با گلپر دریافت می کردند را میتوان به دلیل وجود ترکیبات فلاونوئیدی و فورانوکومارینی و افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی و اثر حفاظتی گلپر در برابر رادیکال های آزاد ناشی از سیکلوفسفامید نسبت داد.

استافیلوکوکوس اورئوس، یکی از مهمترین باکتری های بیماریزای انسانی در دنیا است. هم اکنون گسترش سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به آنتی بیوتیک ها یک تهدید محسوب می شود. یکی از اشکال مقاوم این باکتری انواع مقاوم به متی سیلین (mrsa) است که مشکلات درمانی را به همراه دارد. برای درمان این اشکال مقاوم راهکارهای جدیدی مطرح است که یکی از این راهکارها استفاده از باکتریوفاژها است. فاژها با آلوده کردن سلول باکتری باعث لیز و کشته شدن آن می شوند. در این مطالعه، 15 سویه استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (mrsa) از بیماران بستری در بیمارستان با روش های مرسوم و با استفاده از محیط ها و تست های بیوشیمیایی مناسب جداسازی گردید. سپس فاژ اختصاصی علیه 15سویه استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین از آب های فاضلاب جداسازی شده و با استفاده از کراسینگ فاژی، مجموعه فاژی کارآمد علیه سویه های mrsa انتخاب گردید. در نهایت برای بررسی اثربخشی فاژ از مدل موشی استفاده شد. برای این منظور عفونت تجربی در موش ها با باکتری mrsa ایجاد شده و فاژی با طیف اثر گسترده انتخاب کرده و جهت تیمار استفاده گردید. نتایج به دست آمده از مدل موشی نشان داد که فاژ اثر درمانی بهتری نسبت به آنتی بیوتیک مصرفی دارد و عفونت ایجاد شده را با موفقیت از بین می برد. هم چنین میزان بهبودی زخم و اپیتلیزاسیون در گروه دریافت کننده فاژ نسبت به بقیه گروه ها بهتر بود. علاوه بر این مشخص شد که مصرف آنتی بیوتیک با عوارض جانبی همراه است در حالی که فاژ عوارض جانبی ندارد و استفاده ترکیبی از باکتریوفاژ و آنتی بیوتیک در این پژوهش، موثرتر از استفاده هر کدام از آن ها به تنهایی بود.

شیر و محصولات لبنی، مهم ترین محصول غذایی با منشاء حیوانی هستند و اغلب به عنوان یک محیط کامل توصیف می¬شوند، به این دلیل که شامل پروتئین، قند، چربی و مواد معدنی هستند. شیر که یک جزء اصلی در رژیم غذایی انسان محسوب می¬شود، به عنوان یک محیط خوب برای رشد بسیاری از میکروارگانیسم¬ها مخصوصا باکتری¬های پاتوژن عمل می¬کند. شیر خام سالم در صورتی¬که در شرایط بهداشتی دوشیده شود به طور نسبی میکروارگانیسم¬های کمی دارد. اما در مراحل بعدی به سبب فعالیت انسان و محیط آلوده می¬شود. .شیر خام معمولا توسط انواع زیادی از پاتوژن¬های مشترک انسان و دام از قبیلcampilobacter jejuni، enterohaemorragic escherichia coli، salmonella typhimurium، listeria monocytogenes، staphylococcus aureusوyersinia enterocolitica کلونیزه می¬شود.فساد مواد غذایی یک مشکل اقتصادی عظیم در سرتاسر جهان است.staphylococcus aureusیکی از پاتوژن¬هایی است که اغلب در شیر یافت می-شود و عامل مهم ورم پستان در محصولات گاو شیرده می¬باشد. فاژها ویروس¬هایی هستند که باکتری¬ها را لیز می¬کنند، بنابراین استفاده از باکتریوفاژ روشی برای مبارزه علیه آلودگی میکروبی شیر است.در این مطالعه تاثیر فاژ روی باکتری¬های escherichia coli و staphylococcus aureus به منظور بیوکنترل آلودگی شیر مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه¬های آب و فاضلاب از مناطق مختلف جمع آوری شدند. سپس باکتریوفاژ از این نمونه¬های محیطی با روش آگار دولایه جداسازی شد. بعد از تعیین تیترفاژ، باکتریوفاژ در غلظت¬های مختلف به شیری که شامل 104 وml/cfu106 باکتری بود، اضافه شد. این نمونه¬ها در دمای 4 و 25 درجه سانتیگراد نگهداری و برای شمارش پلاک و شمارش باکتری در فواصل زمانی مختلف پلیت گذاری شدند. پلیت¬ها برای 24 ساعت در 37 درجه سانتیگراد گرماگذاری شدند. نتایج تحقیق نشان داد که فاژهای جدا شده توانایی حذف باکتری در شیر در دمای یخچال را ندارند، طوری که هیچ تفاوت معنی داری در شمارش باکتری و پلاک حتی در غلظت¬های بیشتر فاژ مشاهده نشد. تعداد فاژها در طول 72 ساعت در شیر ثابت ماند و توانایی تکثیر را نداشت. در دمای 25 درجه سانتیگراد در غلظت¬های بالا، کاهش قابل توجهی در تعداد باکتری مشاهده شد، اما در غلظت¬های پایین کاهش به آرامی صورت گرفت. بر اساس این نتایج، می¬توان پیشنهاد کرد تا از فاژها به عنوان عامل بیوکنترل و مهارکننده رشد باکتری در شیر در مرحله انتقال به کارخانه استفاده شود. پتانسیل باکتریسیدالی باکتریوفاژ می¬تواند از آلودگی محصولات در صنایع لبنی جلوگیری کنند.

زمینه و هدف: بیماری دیابت شیرین یکی از بیماری¬های شایع و شناخته شده¬ای است که با کاهش یا فقدان انسولین ترشح شده از سلول¬های بتای جزایر لانگرهانس پانکراس مشخص می¬شود. این بیماری یکی از مشکلات اساسی بهداشت جهانی است که باعث عوارض و مرگ و میر قابل توجهی می¬شود. این بیماری را می¬توان با تغذیه و ورزش کنترل کرد، اما بیشتر بیماران نیاز به داروهای خوراکی کاهش دهنده¬ی قند خون برای کنترل سطح قند خون دارند. اخیرا برای مقاصد گوناگون از جمله درمان یا کاهش اثرات سوء برخی از بیماری¬ها مثل دیابت، گیاهان دارویی مورد استفاده قرار گرفته¬اند و پژوهش¬های گسترده¬ای در حال انجام می¬باشد. در حال حاضر، با توجه به مشکلات تهیه و تزریق انسولین و داروهای پایین آورنده قند خون و همچنین با در نظر گرفتن عوارض جانبی داروهای صناعی توجه محققین به سوی استفاده از گیاهان دارویی جلب شده است. کبد یکی از اندام¬هایی است که در دیابت شیرین از جنبه¬های مختلف، عملکرد آن تحت تاثیر قرار می¬گیرد. این عضو اعمال بسیار متنوعی دارد که همگی توسط هپاتوسیت¬ها انجام می¬شود، از جمله متابولیسم لیپیدها، کربوهیدرات¬ها، خنثی سازی سموم و داروها. از گیاهان دارویی گوناگون می¬توان در روند درمان و بهبود برخی از بیماری¬ها استفاده نمود. یکی از این گیاهان روزا کنینا (rosa canina) می¬باشد. این گیاه از خانواده rosaceae، جنس rosa، گونه canina می¬باشد. این گیاه در قسمت¬های وسیعی از ایران به ویژه در مناطق شمال غرب یافت می¬شود. مطالعات انجام شده بر روی ترکیبات فتوشیمیایی روزا کنینا نشان داده که میوه¬ی روزا حاوی آنتی¬اکسیدانهایی مثل ویتامینe,c و کاروتنوئیدها می¬باشد. نقش ویتامین c به عنوان یک آنتی¬اکسیدان در دیابت شیرین شناخته شده است. هدف از این¬ مطالعه بررسی اثر عصاره روزا کنینا بر روی کاهش اثرات سوء و بهبود علائم دیابت در رابطه با هیستوفیزیولوژی، مقادیر فاکتور¬های بیوشیمیایی سرم و آنزیم¬های کبد در رت¬های نر می¬باشد. مواد وروش¬ها: در این بررسی از 32رت نر بالغ از نژاد ویستار با وزن 220-200 گرم استفاه شد. ایجاد دیابت به روش تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین (60 mg/kg) انجام گرفت. مدت زمان آزمایش، 4 هفته در نظر گرفته شد. در پایان دوره، موش¬ها معدوم شده و سرم آنها جهت بررسی غلظت گلوکز، تری گلیسرید، کلسترول، و آنزیم¬های کبدی جمع آوری گردید. همچنین نمونه-برداری بافتی از کبد به انجام رسید. تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصله به روش آنالیز واریانس یک طرفه انجام شد. یافته¬ها: نتایج این بررسی نشان داد که تیمار با عصاره الکلی روزاکنینا غلظت گلوکز، کلسترول و تری گلیسرید را در مدل¬های تجربی دیابتی بهبود بخشید. از یافته¬های دیگر این رساله کاهش آنزیم¬های کبدی در گروه¬های تحت درمان با عصاره نسبت به گروه دیابتی می¬باشد که نشان دهنده-ی اثرات حفاظتی عصاره الکلی rosa canina بر روی بافت کبد از صدمات ناشی از دیابت می باشد. در آسیب شناسی بافتی کبد از گروه کنترل سالم، بافت کبد کاملا سالم و طبیعی بود، در گروه موش¬های دیابتی تغییر چربی کاملا مشخصی در نواحی مرکز لوبولی ایجاد شده بود، در بافت کبد گروه¬های دیابتی تیمار با عصاره روزا کنینا، تغییر پاتولوژیک قابل توجهی مشاهده نشد،کبد در این گروه نسبت به گروه دیابتی نسبتا سالم بود. نتیجه¬گیری: در زمینه اثرات سودمند مصرف خوراکی روزا کنینا قبلاً مشخص شده که این گیاه پاک¬کنندگی رادیکال های آزاد، محافظ سلول در برابر آسیب¬های شیمیایی، کاهنده پراکسیداسیون لیپیدی و محافظ کبدی در برابر انواع استرس¬ها است، که علت اصلی آن سطوح بالای مواد آنتی-اکسیدانت می باشد. به همین خاطر احتمال دارد مصرف این گیاه اثرات حفاظتی بر بافت¬های بدن اعمال نموده و در جهت کاهش استرس اکسیداتیو عمل ¬کند. بنابراین می¬توان نتیجه¬گیری نمود که تجویز خوراکی عصاره الکلی روزا کنینا از طریق کاهش بار اکسیداتیو عوارض ناشی از دیابت را بهبود می¬بخشد. روزا کنینا به عنوان ضد التهاب و آنتی¬اکسیدانت همچنین به عنوان عوامل پاک-سازی ros عمل می¬کند. در نتیجه ویژگی ضد¬التهابی و آنتی¬اکسیدانی روزا کنینا در بهبود آسیب کبدی مهم هستند.

دیابت یک بیماری مزمن و شایع است که تعداد مبتلایان به این بیماری به میزان نگران¬کننده¬ای رو به افزایش است. دیابت به گروهی از اختلالات متابولیکی اطلاق می¬شود که وجه مشترک آن¬ها هایپرگلیسمی (افزایش قند خون) است. افزایش قند خون موجب عوارض عروقی و غیرعروقی می¬شود. سمیت حاصل از شرایط هایپرگلایسمی در بافت¬های مختلف بدن ازجمله بافت تناسلی نر، افزایش واسطه¬های التهابی همچون سایتوکاین¬ پیش التهابی ?tnf- را به دنبال دارد. ?tnf- اولین سایتوکاین ترشحی موضعی در مسیر التهاب مزمن است و اثر مقاومتی آن در مسیر سیگنالینگ انسولین شناخته شده است. مقادیر طبیعی پروتئین tnf-? از نظر فیزیولوژی نقش موثری را در هموستاز بافت بیضه پستانداران ایفاء می¬کند. اگر چه در غلظت¬های بالا، این پروتئین سمی بوده و ممکن است سبب آسیب بافت¬های مختلف ازجمله بافت بیضه گردد. به طوری که غلظت سرمی این پروتئین در افراد دیابتی دو یا سه برابر حد طبیعی گزارش می¬شود. در تحقیق حاضر، مطالعات بافتی ?tnf- می¬تواند منشأ این افزایش را مشخص نماید. هم چنین قرارگیری در معرض گلوکوتوکسین¬ها می¬تواند موجب افزایش نفوذپذیری اندوتلیال و بیان غیر¬عادی فاکتورهای رشد عروقی ¬شود. وجود هیپوکسی حاصل از آسیب¬های عروقی صرف¬ نظر از مسیر التهابی، می¬تواند زمینه ساز اصلی آپوپتوز و نکروز سلول¬های اسپرماتوژنز باشد. همچنین انجام ورزش منظم می¬تواند با کاهش عوامل اکسیداتیو و ایجاد هیپوگلیسمی از عوارض التهابی و غیر التهابی دیابت در بافت بیضه بکاهد. مواد و روش: در این تحقیق شصت سر رت نر بالغ از نژاد ویستار با محدوده وزنی 50 ±250 گرم در شش گروه ده¬تایی دسته¬بندی ¬شدند. القای دیابت با تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین به مقدار mg/kg 60 ایجاد شد. انجام تمرینات ورزش اجباری تردمیل در دو گروه سالم و دیابتی با مدت زمان¬های دو هفته و هشت هفته، روزانه یک ساعت و با سرعت m/min 22 بود. در پایان دوره، پس از خارج نمودن بیضه¬ها، بافت سمت چپ را هموژنیزه کرده و طبق دستورالعمل کیت¬الایزا (مخصوصtnf-? رت) میزان پروتئین tnf-? مورد ارزیابی قرارگرفت. بافت سمت راست با رنگ¬آمیزی هماتوکسین ائوزین موردمطالعه هیستومتری با میکروسکوپ نوری قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده¬های حاصل به روش آنالیز واریانس یک طرفه انجام شد. یافته¬ها: در تمامی گروه¬ها مقادیر tnf-? تغییرات معنی¬داری را در بافت بیضه رت¬ها نشان نداد، همچنین در گروه¬های سالم اثر سوء ورزش از لحاظ مقادیر tnf-? ملاحظه نگردید. در ادامه این پژوهش جهت اطلاع از تغییرات بافتی، شمارش سلولی بافت بیضه از قبیل تعداد سلول¬های اسپرماتوگونی، سرتولی و اسپرماتوسیت اولیه مورد مطالعه قرار گرفتند. در گروه های دیابتی نسبت به گروه کنترل تغییرات معنی¬داری مشاهده شد. همچنین با تیمار ورزش کوتاه¬ مدت و بلند مدت در گروه های دیابتی و سالم تفاوت معنی¬داری از نظر تعداد این سلول¬ها نسبت به گروه های دیابتی ساکن و کنترل مشاهده گردید. تغییرات مورفومتریک مربوط به قطر و ضخامت عروق بافت بیضه در بین گروه های دیابتی با تیمار ورزش نسبت به گروه کنترل نیز معنی دار گزارش شد. در حالی که مطالعه ضخامت و قطر لوله¬های سمی¬نفروس در بین گروه های ورزشی نسبت به گروه کنترل ساکن معنی¬دار نبودند. بحث: ایجاد دیابت نوع یک به مدت هشت هفته در رت¬های نر نژاد ویستار در مقادیر tnf-? در بافت بیضه گروه های مورد مطالعه تغییر معنی¬داری را نشان نداد، به نظر می¬رسد این مدت از ابتلا به دیابت تغییرات قابل سنجش از طریق واسطه¬های التهابی ایجاد نمی¬نماید و احتمالاً تغییرات بافتی نیاز به زمان بیشتری از ابتلا به دیابت داشته باشد تا بروز نماید. از سویی در این پژوهش سعی بر آن شده است که با انجام ورزش منظم توسط رت¬ها مقادیر قند خون کاهش یابد، با این پیش فرض که به دنبال چنین کاهشی مقادیر واسطه¬های التهابی نیز کاهش خواهند یافت. درحالی که نتایج نشان داد تمرینات ورزشی منظم، تغییرات معنی¬داری در مقادیر tnf-? در رت¬های دیابتی و سالم ایجاد نکرد. ورزش نیز اثر التهابی مخربی در این بازه زمانی ایجاد ننموده است. داده¬های این رساله ممکن است آغازی باشد بر این دیدگاه تازه که تغییرات عروقی (کوچک و بزرگ) اهمیت بیشتری نسبت به سایر عوارض داشته باشند. همچنین می¬توان بر این یافته¬ها چنین استناد نمود که عدم تغییر در مقادیر tnf-? در گروه¬های مورد آزمایش و عدم حضور نشانه¬های التهاب در لامهای بافتی احتمال صحت این نظریه را افزایش می¬دهد.

دیابت یک بیماری مزمن و شایع است که تعداد مبتلایان به این بیماری به میزان نگران¬کننده¬ای رو به افزایش است. دیابت به گروهی از اختلالات متابولیکی اطلاق می¬شود که وجه مشترک آن¬ها هایپرگلیسمی (افزایش در قند خون) است. افزایش قند خون موجب عوارض عروقی و غیرعروقی می¬شود. سمیت حاصل از شرایط هایپرگلایسمی در بافت¬های مختلف بدن ازجمله بافت تناسلی نر، افزایش واسطه¬های التهابی همچون سایتوکاین پیش التهابی il-1 را به دنبال دارد. il-1 جزء سایتوکاین¬های ترشحی موضعی در مسیر التهاب مزمن است. مقادیر طبیعی پروتئین il-1 از نظر فیزیولوژی نقش موثری را در هموستاز بافت بیضه پستانداران ایفاء می¬کنند. اگرچه در غلظت¬های بالا، این پروتئین سمی بوده و ممکن است سبب آسیب بافت های مختلف ازجمله بافت بیضه گردد. به طوری که غلظت سرمی این پروتئین در افراد دیابتی دو یا سه برابر حد طبیعی است . در تحقیق حاضر، مطالعات بافتی il-1 می¬تواند منشأ این افزایش را مشخص نماید. هم چنین قرارگیری در معرض گلوکوتوکسین¬ها می تواند موجب افزایش نفوذپذیری اندوتلیال و بیان غیر عادی فاکتورهای رشد عروقی شده که موجب آسیب عروقی می¬شود. وجود هیپوکسی حاصل از آسیب¬های عروقی صرف نظر از مسیر التهابی، می¬تواند زمینه ساز اصلی آپوپتوز و نکروز سلول¬های اسپرماتوژنز باشد. همچنین انجام ورزش منظم می¬تواند با کاهش عوامل اکسیداتیو و ایجاد هیپوگلیسمی از عوارض التهابی و غیر التهابی دیابت در بافت بیضه بکاهد. مواد و روش: در این مطالعه 60 سر رت نر بالغ از نژاد ویستار با محدوده وزنی 50 ±250 گرم بطور تصادفی به 6 گروه تقسیم شدند. جهت القای دیابت از تزریق داخل صفاقی mg/kg 60 دارویstz استفاده شد. ورزش اجباری تردمیل در دو گروه سالم و دیابتی به مدت 2 هفته و 8 هفته، روزانه 1 ساعت و با سرعت m/min 22 اجرا شد. در پایان دوره، بافت بیضه تحت بیهوشی خارج گردید و بافت بیضه هموژنیزه شد و طبق دستورالعمل کیت الایزا و با کیت مخصوص il-1 رت مقادیر بافتی il-1 مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده¬های حاصل به روش آنالیز واریانس یک طرفه انجام شد. یافته¬ها: تغییرات il-1 در هیچ کدام از گروه¬ها معنادار نبود، یعنی دیابت تغییر معناداری را در مقادیر il-1 بافت بیضه ایجاد نکرد. همچنین ورزش اجباری با تردمیل روزانه 1 باسرعت ساعتm/min 22 نتوانسته است تغییر معناداری در میزان il-1 در بیضه ایجاد کند. در گروه¬های سالم نیز اثر سوء ورزش از لحاظ مقادیر il-1 ملاحظه نشده است. ایجاد دیابت نوع یک به مدت هشت هفته در رت¬های نر نژاد ویستار در مقادیر il-1 در بافت بیضه گروه های مورد مطالعه تغییر معنی¬داری را نشان نداد، به نظر می¬رسد این مدت از ابتلا به دیابت تغییرات قابل سنجش از طریق واسطه-های التهابی ایجاد نمی¬نماید. از سویی در این پژوهش سعی بر آن شده است که با انجام ورزش منظم توسط رت¬ها مقادیر قند خون کاهش یابد، با این پیش فرض که به دنبال چنین کاهشی مقادیر واسطه¬های التهابی نیز کاهش خواهند یافت. در حالی که نتایج نشان داد تمرینات ورزشی منظم، تغییرات معنی¬داری در مقادیر il-1در رت¬های دیابتی و سالم ایجاد نکرد. ورزش نیز اثر التهابی مخربی در این بازه زمانی ایجاد ننموده است. این پژوهش بر این دیدگاه تاکید دارد که عوارض حاصل از دیابت را نباید فقط به روند التهاب نسبت داد بلکه می¬توان آسیب¬های عروقی نقش بیشتری قائل شد. در این راستا ورزش نه تنها به عنوان عامل کاهش دهنده گلوکز خون مطرح است بلکه باید نقش آن در افزایش گردش خون پر رنگ¬تر مطرح گردد.

کوکائین یک محرک روانی اعتیاد آور است، که اثرات روانی و ذهنی مثل سرخوشی شدید، روان پریشی حاد، حملات صرع گونه مثل دیسفوریا، اضطراب و افسردگی را در افراد بوجود می آورد. کوکائین اثرات متفاوتی بر سیستم های نوروترانسمیتری می گذارد. در حقیقت کوکائین به جایگاه انتقال دهنده های مونوآمین (سرتونین، دوپامین و نورآدرنالین) چسبیده و مانع بازجذب آنها به نورون پیش سیناپسی می¬شود. دوپامین یک انتقال¬دهنده عصبی مهم مغز به شمار می¬رود، که رفتارهای انگیزشی را برای پاداش¬های طبیعی و مواد مخدر تعدیل می¬کند. اثرات لذت¬بخش مواد مخدر بیشتر به علت افزایش غلظت سیناپسی دوپامین در هسته اکومبنس می-باشد. مدار عصبی دخیل در جستجوی مواد شامل کمپلکس آمیگدال بازولترال، قشر پیش لیمبیکی و هسته اکومبنس می باشد. شواهد نشان می¬دهند شبکه هیپوکامپی نقش مهمی را در انواع مختلف حافظه بازی می¬کند. به طوری که ارائه یک پاداش غیرمنتظره، شلیک قوی نورون¬های دوپامینی را به همراه دارد. از میان انتقال¬دهنده¬های عصبی هیپوکامپ، دوپامین نقش مهمی را در فعالیت¬های عصبی مرتبط با پاداش بر عهده دارد. از آنجا که هیپوکامپ از لحاظ عملکردی و آناتومی با سیستم دوپامینی مغز میانی ارتباط دارد، ارسال¬های دوپامینی را از vta دریافت می¬کند. گزارشات دیگر نشان می¬دهند که در افراد معتاد، به دلیل کاهش گیرنده¬های d3 و d2 در جسم مخطط، فعالیت مناطق مغزی مثل قشر سینگولای قدامی و قشر اربیتو فرونتال کاهش می¬یابد. بررسی¬ها نشان می¬دهند مکانیسم¬های مربوط به حافظه و پدیده¬های وابسته به آن، به فعال شدن گیرنده¬های d1 وابسته می باشد. یک نقش مهم دوپامین در شکل¬پذیری سیناپسی و حافظه از نقش آن در تقویت طولانی مدت سیناپسی (ltp) و تضعیف طولانی مدت سیناپسی (ltd) استنباط می¬شود. مکانیسم¬های هدفی که طی سمیت کوکائین یا شرایط اکسیداتیو رخ می¬دهند شامل افزایش در ترشح دوپامین است. افزایش این نوروترانسمیترها (به ویژه دوپامین) در شکاف سیناپسی سبب افزایش سطح گونه های باز فعال اکسیژن (ros) می¬شود. ویتامین c به عنوان یک سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی سبب کاهش استرس اکسیداتیو و در نتیجه بهبود عملکردهای شناختی در افراد می شود. مطالعات نشان می¬دهند جنین¬هایی که در داخل رحم با کمبود ویتامین c مواجه شده اند، دچار اختلالات یادگیری و نورودژنراتیو می¬شوند. همچنین در مطالعات دیگر مشخص شده که ترکیبات آنتی¬اکسیدانی مثل ویتامین c مصونیت نوزادان را در برابر این اختلالات افزایش می دهد. مشخص شده که ویتامین های c و e به عنوان یک عامل مهم در سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی مخصوصاً در سلول های مغزی محسوب می شود. استرس اکسیداتیو بعنوان اختلال در سیگنالینگ ردوکس تعریف می شود و می تواند سبب سوء عملکرد در اندام هایی مثل مغز، قلب، کبد و کلیه و طحال گردد. استرس اکسیداتیو سبب بالا رفتن پروکسیداسیون لیپید، اکسیداسیون پروتئین، تخریب dna و چندین سوء عملکرد آنزیمی در اثر افزایش سطح اکسیژن واکنش پذیر (ros) می شود. ros می تواند از طریق اختلال غیرمستقیم در تولید atp میتوکندریایی سبب افزایش یون 〖ca〗^(2+) در سیتوزول، در نتیجه فعال شدن پروتئازها، نوکلئازها و لیپازها شود. همچنین ros یک عامل مهم در پیری سلول های مغز به شمار می رود با توجه به تاثیر کراک-کوکائین روی استرس اکسیداتیو و نقش محوری سیستم دوپامینرژیک در فرایند حافظه، هدف پژوهش حاضر بررسی میزان و نحوه تاثیر کراک-کوکائین و اثرات آنتی اکسیدانی ویتامین c روی حافظه فضایی در رت¬های نر می باشد. مواد و روش ها: در این پژوهش از موش‏های صحرایی در محدوده وزنی 200 تا 250 گرم استفاده شد که به طور تصادفی در 9 گروه 6 تایی شامل: گروه کنترل، گروه شاهد (سالین)، گروه دریافت کننده دوز mg/kg 5 کراک-کوکائین، گروه دریافت کننده دوز mg/kg 15 کراک-کوکائین، گروه دریافت کننده دوز mg/kg 40 کراک-کوکائین، گروه ویتامین c با دوز mg/kg 50، گروه دریافت کننده دوز mg/kg 5 کراک-کوکائین به همراه ویتامین c، گروه دریافت کننده دوز mg/kg 15 کراک-کوکائین به همراه ویتامین c، گروه دریافت کننده دوز mg/kg 40 کراک-کوکائین به همراه ویتامین c تقسیم شدند. بعد از انجام تزریق طی 5 روز با استفاده از تست ماز آبی موریس حافظه فضایی موش های نر بررسی شد. در روز آخر پس از استخراج بافت مغزی از تمام رت ها، نمونه ها جهت تهیه محلول هموژن و سنجش آنزیم های استرس اکسیداتیو (cat،mda ، sod و prox) مورد استفاده قرار گرفت. تزریق دوز پایین کراک-کوکائین کاهش معناداری در حافظه فضایی نشان نداد، اما دوزهای بالای کراک-کوکائین سبب کاهش حافظه فضایی در موش های صحرایی نر شد. همچنین تیمار ویتامین c به همراه دوزهای کراک-کوکائین سبب تخفیف حافظه فضایی کاهش یافته توسط کراک-کوکائین شد. براساس نتایج حاصل از آنالیز داده های فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی، میزان فعالیت آنزیم cat بین گروه کراک-کوکائین mg/kg 5 با گروه سالین، همچنین بین گروه کراک-کوکائین mg/kg 5 با گروه ویتامین c اختلاف معنی داری در سطح ( p<0/05) نشان داد. علاوه بر این بر اساس نتایج حاصل از آنالیز داده های فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی، هیچ اختلاف معنی داری در میزان فعالیت آنزیم های mda ، sod و prox در بین گروه های آزمایش مشاهده نشد. کراک-کوکائین با افزایش استرس اکسیداتیو در نواحی مختلف مغزی، و همچنین با تاثیر بر روی سیستم دوپامینرژیک و کاهش گیرنده های دوپامینی سبب کاهش حافظه فضایی می شود. از طرفی تیمار با آنتی¬اکسیدان¬هایی مثل ویتامین c با کاهش استرس اکسیداتیو ناشی از کراک-کوکائین، سبب بهبود حافظه فضایی در موش های صحرایی نر می شود. که به نظر می رسد ویتامین c از طریق کاهش تشکیل ros القا شده توسط کراک-کوکائین سبب بهبود حافظه فضایی در موش های صحرایی نر می شود.