در این کار یک مدل تخصیص بار آلاینده به منظور مدیریت کیفی سیستم رودخانه توسعه داده شده است این مدل تخصیص بار آلاینده اهداف متضاد و چند معیاره ادارات حفاظت محیط زیست و تخلیه کنندگان را مورد توجه قرار می دهد ابهام موجود در اهداف گروههای ذینفع ادارات حفاظت محیط زیست و تخلیه کندگان با استفاده از مجموعه های فازی با توابع عضویت مناسب تعریف می شود در این تحقیق مجموعه های فازی با توابع عضویت خطی و غیر خطی به منظور تعریف ااهداف گروههای ذینفع مورد ا ستفاده قرار گرفته اند. مدل فازی تخصیص بار آلاینده پیشنهادی در سه سطح مورد آزمون قرار گرفت درسطح اول از معادله s-p1 به منظور شبیه سازی رفتار پیکرده آبی و مدل برنامه ریزی خطی lp به عنوان بهینه ساز و در سطح دوم از ترکیب معادله s-p و الگوریتم ژنتیک استفاده شده است در سطح سوم نیز حل مدل تخصیص بار آلاینده با استفاده از مدل شبیه سازی qual2e و الگوریتم ژنتیک صورت پذیرفت الگوریتم ژنتیک تهیه شده در این تحقیق به منظور بهینه سازی مقادیر حذف آلاینده ها از منابع آلاینده نقطه ای مورد استفاده قرار گرفت. با توجه به اینکه الگوریتم ژنتیک یک ابزار بهینه سازی غیر مفید می باشد به منظور کنترل محدودیتها در سیستم از روش ضریب پنالتی استفاده شده است. نتایج حاصل از حل مدل تخصیص بار آلاینده با سه الگوی متفاوت الگوریتم ژنتیک الگوریتم ژنتیک استاندارد الگوریتم ژنتیک استاندار با نخبه گرایی الگوریتم ژنتیک با جممعیت طبقه بندی شده مورد بررسی قرار می گیرند همچنین در هر یک از سه الگو احتمالات تبادل جهش نوع تبادل و ضرایب پنالتی مختلفی مورد بررسی قرار گرفته و نتایج بهترین حالد درهر یک از سه الگو در یک اجرای طولانی با یکدیگر مقایسه شده اند در شبیه سازی رفتار پیکره ابی مورد مطالعه با استفاده از معادله s-p نتایج حاصل از حل مدل با استفاده از مدل qual2e و الگوریتم ژنتیک نیز همگرایی مطلوبی به جواب بهینه کلی داشته است.