هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر دو ماه تمرین ایروبیک بر مقادیر رسیستین سرمی و مقاومت انسولینی بوده است. آزمودنی های این تحقیق، شامل 19 نفر زن چاق غیر ورزشکار بدون داشتن سابقه بیماری قلبی با میانگین سنی 39/6 ± 72/30 سال، وزن 65/6 ± 2/84 کیلوگرم، نمایه توده بدن 23/5 ± 29/32 کیلوگرم بر متر مربع بود که به صورت داوطلبانه در این تحقیق همکاری نمودند. آزمودنی ها به صورت تصادفی در دو گروه تمرین و کنترل قرار گرفتند. گروه تمرین 8 هفته تمرین ایروبیک (سه روز در هفته، به مدت متوسط 40 دقیقه و شدت 50 تا 75% ضربان قلب بیشینه) اجرا کردند. قبل از شروع طرح و 48 ساعت بعد از اتمام آخرین جلسه تمرینی، آزمایشات خونی شامل تعیین میزان ناشتای رسیستین، گلوکز و انسولین انجام گردید. داده ها با استفاده از آزمون t مستقل و وابسته در سطح معنی داری (05/0>p) تحلیل شدند. یافته ها نشان داد دو ماه تمرین هوازی، باعث افزایش معنی دار مقادیر رسیستین سرم و کاهش مقاومت انسولینی می شود. احتمالاً افزایش رسیستین در پاسخ به التهاب ناشی از تمرین نشأت می گیرد. مهم ترین مکانیزم توضیح دهنده افزایش رسیستین پس از تمرینات هوازی، نقش آن در دفاع ضد اکسایشی بدن می باشد. بهبود حساسیت انسولینی ایجاد شده به عللی همچون افزایش پیام رسانی پس گیرنده ی انسولین و افزایش پروتئین انتقال دهنده ی گلوکز و چندین مکانیسم دیگر صورت می گیرد.

پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر 8 هفته فعالیت هوازی همراه با مکمل دهی سیر-لیموترش بر ترکیب بدنی و نیمرخ لیپیدی مردان دارای اضافه وزن انجام خواهد شد. روش شناسی: 37 مرد سالم غیر ورزشکار دارای اضافه وزن به طور تصادفی در چهار گروه همگن کنترل، مکمل ترکیبی سیر-لیموترش، تمرین هوازی و گروه مکمل همراه با تمرین هوازی قرار گرفتند. گروه اول، طی هشت هفته در هیچ پرتکل مکمل یا فعالیت ورزشی شرکت نکردند. گروه دوم، طی هشت هفته مکمل ترکیبی سیر-لیموترش دریافت کردند. گروه سوم فعالیت هوازی را به مدت 8 هفته، سه روز در هفته و با شدت 65 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب به مدت 20 تا 40 دقیقه انجام دادند و گروه چهارم طی هشت هفته همزمان با مصرف مکمل، فعالیت هوازی نیز انجام دادند. نمونه گیری خونی برای اندازه گیری hdl، ldl، تری گلیسیرید و کلسترول تام و آزمون های عمومی شامل قد، وزن، درصد چربی، نسبت کمر به باسن و bmi در دو مرحله قبل و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی در شرایط ناشتا به عمل آمد. از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه برای بررسی فرضیه های تحقیق و در صورت معنی داری از آزمون پس تعقیبی بونفرونی در سطح معنی داری ?=0/05 استفاده شد. یافته های تحقیق: در مطالعه ی حاضر درمورد ترکیب بدنی، کاهش معنی داری در مقدار وزن(p= 0/000) و درصد چربی(p=0/000) پس از 8 هفته مداخله ی تمرینی و مکمل دهی مشاهده شد. اما بین توده ی عضلانی (p=0/095) و نیز نسبت دور کمر به باسن(p=0/310) آزمودنی ها پس از 8 هفته مداخله تمرینی و دارویی تفاوت معنی داری مشاهده نشد. همچنین درباره ی وضعیت پروفایل لیپیدی، 8 هفته تمرین هوازی همراه با مکمل دهی سیر لیموترش توانست افزایش معنی داری در hdl آزمودنی ها ایجاد کند(p=0/002). همچنین این مداخله توانست سطح کلسترول تام(p=0/000) و تری-گلیسیرید(p=0/000) را به طور معنی داری کاهش دهد. اما کاهش معنی داری در سطح ldl مشاهده نگردید(p=0/544). نتیجه-گیری: بنابراین مطالعه ی حاضر نشان داد برای کاهش وزن و همچنین بهبود وضعیت لیپیدی مردان دارای اضافه وزن می توان از تمرین هوازی و مکمل دهی سیر- لیموترش استفاده نمود.