این پژوهش با عنوان « امامت در روایت های فضل بن شاذان نیشابوری» ، با هدف إحیاء نام این عالم در سه فصل نگارش یافته است که قبل از فصول، مقدمه و روش تحقیق بیان شده است؛ که شامل بیان مساله، پیشینیه ی موضوع، سوالات و فرضیه های پژوهش و... می باشد. در ادامه فصل اول نگاهی گذرا به شهر نیشابور شده و آن شهر از لحاظ علمی و فرهنگی در طی اعصار مورد بررسی قرار گرفته است در بخش دیگر این فصل به بیان شخصیت فضل بن شاذان پرداخته و موضوعاتی نظیر شرح حال زندگی وی، اساتید و شاگردان ایشان، سفر های فضل ، کتاب های وی و... بیان شده است. در آخر نیز به موقعیت آرامگاه فضل اشاره شده است. فصل دوم شامل چهار حدیث از کتاب "إثبات الرجعه" فضل بن شاذان می باشد که از لحاظ رجالی و سندی و نص حدیث مورد بررسی قرار گرفته است. فصل سوم به بیان اعتقاد برخی فرق منحرف و نقد آن با توجه به احادیث بیان شده، پرداخته است.که در ادامه ی آن تصویر آرامگاه فضل به همراه نسخه خطی إثبات الرجعه که در کتابخانه آستان قدس رضوی موجود است، آمده است

این رساله با عنوان «استعاره در سه جزء آخر قرآن کریم» با استفاده از کتاب ها و تفاسیر مختلف همچون :«الجدول فی اعراب القرآن و صرفه و بیانه اثر محمود صافی» و «الاتقان فی علوم القرآن جلال الدین عبدالرحمن سیوطی» و «اسالیب البیان فی القرآن سید جعفر حسینی» و...با روش کتابخانه ای در صدد یافتن انواع استعاره های موجود در سه جزء مذکور و تبیین معانی و مفاهیم به کمک این آرایه ی بیانی است. مهم ترین سوالاتی که این رساله به آنها پاسخ می دهد عبارتند از: 1- آیا فهم استعاره در درک معانی قرآن موثر است؟ 2- استعاره در ترجمه و تفسیر قرآن چه تأثیری دارد؟ 3- نوع استعاره های موجود در سه جزء آخر کدام اند؟ 4- آیا بلاغت استعاره از دیگر مباحث علم بیان برتر است؟ بنابراین آگاهی از مشبه یا مشبه به های محذوف (انواع استعاره ها) در متن آیات و تحلیل درست آنها کمک می کند که خواننده ی این کتاب آسمانی به درک صحیح و بهتری دست یابد و ضمن ارائه ی ترجمه ای قابل قبول، با درک بلاغت خاص استعاره به ظرایف پنهان و علوّ بیان قرآن کریم پی ببرد.

چکیده: سید اگرچه در معنای لغوی به معنای سرور وآقا است اما در ابتدا هیچ بار معنایی خاصی نداشت. بتدریج و در سال های پس از برآمدن اسلام،این واژه بار معنایی دینی یافت و با نوعی تقدس همراه گشت.اساس سیادت برشرافت خونی استوار بوده و دایره شمول آن در ابتدا گسترده بود و شامل تمام فرزندان هاشم می گردید اما بتدریج سادات تنهابه بازماندگان پیامبراز حضرت فاطمه (س)منحصر گردید و دیگران از جمله بنی عباساز این دایره خارج گشتند. این تقدس و نیز ازدواج های درون خانوادگی میان سادات و بویژه شرافت خونی که دیگران را از دست یابی به موقعیت سادات محروم می ساخت ،بتدریج آنان را بصورت خانواده های پر نفوذ اجتماعی- سیاسی در آورد. حکومت ها در سرزمین های اسلامی از دو جنبه ی نفی و اثباتی با سادات برخورد می کردند. اگر سادات صرفا به عنوان یک گروه اجتماعی با نفوذ و قدرتمند و بدون دعاوی سیاسی عمل میکردند مورد توجه و تکریم حکومت ها بودند اما اگر تمایلات قدرت طلبی در آنان دیده می شد ، رفتار حکومت گران متفاوت می گشت.دوره تیموریان نیز از این قاعده مستثنی نبود و نوعی دو گانگی در برخورد تیموریان و سادات دیده می شود. در یرخی زمان ها رفتار تیموریان با سادات با تکریم فراوان همراه بود و رابطه ی دو جانبه ای میان سادات و شهریاران تیموری برقرار بود که دو طرف ازآن سود می برند . تیموریان با بزرگداشت سادات خود را در نزد رعایای مسلمانشان افرادی دینمدار نشان داده و بر مقبولیت خود می افزودند. سادات نیز از مزایای مادی- معنوی این رابطه بهره بردند و در پیوندبا ساختار سیاسی و دیوانسالاری تیموریان به تحکیم جایگاه خود پرداختند. در سوی دیگر این روابط نوعی درشتی و خشونت با سادات دیده می شود که عمدتا ناشی از دعاوی سیاسی این گروه از سادات و انگیزه های اقتصادی تیموریان می باشد. بر خورد تیمور با سادات مرعشی و آل کیا که حکومت های محلی در شمال ایران تاسیس کرده بودند درمقایسه با حکام غیر مسلمان مناطقی چون گرجستان شاهدی بر این مدعاست. بخش های از سادات با بهره گیری از تفکر مهدویت و سیادت در سده های 8 و9 (ه.ق ) در اندیشه ی کسب قدرت افتادند که با واکنش تیموریان مواجه گشت. نهضت های حروفی و نور بخشیه توسط شاهرخ که یکی از دینمدار ترین شهریاران تیموری بود به سختی مورد تعقیب و سرکوب قرار گرفت.

سبک زندگی از واژه هایی است که ذهن تعداد بیشماری از اندیشمندان و مشفقان حوزه علوم اجتماعی و انسانی را به خود مشغول نموده است؛چرا که نداشتن روش مشخص برای افرادی که در یک جامعه زندگی می کنند ابهام آوری های زیادی به دنبال دارد و به طور مستقیم بر سرنوشت آنها تاثیر گذار است. فرهنگ،اخلاق،اقتصاد وخانواده سهم به سزایی در طلوع و غروب امت ها داشته و دارند؛ این عامل به طور ویژه در عرصه سبک زندگی اسلامی نقش آفرینی می نمایند.به گونه ای که میزان ماندگاری و پیشرفت سبک زندگی اسلامی با درآمیختگی این عناصر نسبت مستقیم دارد.به دیگر سخن،چنانچه در سبک زندگی اسلامی به این عوامل مهم توجه شایانی صورت پذیرد، ماندگاری و پیشرفت آن میسورتر می نُماید.از این رو،بر مسلمانان است،افزون بر درک این چهار مولفه به طور عام،نقش آفرینی آن را در عرصه شکوفایی و بارورسازی سبک زندگی به طور ویژه، دریافته و از پی آن، راهکارها و اصول مدیریتی با صبغه دینی را برای حفظ،ماندگاری و پیشرفت سبک زندگی اسلامی بیابند؛چراکه پویایی و شکوفایی هر جامعه مرهون مدیریت مدبرانه و حکیمانه ای است،که بتواند جامعه را از تنگناها و کژتابی های فرهنگی رهایی بخشیده و بستر رشد و بالندگی شهروندان را فراهم سازد.بدیهی است،سودمندترین مرجع برای دستیابی به چنین درکی،گنجینه ماندگار قرآن کریم و رهنمودهای گرانسنگ معصومان? می باشد.بنابراین این نوشتار در پی آن است،با رویکردی تحلیلی – توصیفی، و از بستر آموزه های اسلام چیستی سبک زندگی اسلامی و نقش جریان مدیریت در توسعه آن را مورد واکاوی قرار دهد.

ابن شهرآشوب مازندرانی از جمله مفسران بزرگ و توانمند در موضوع امامت است.این پژوهش برآن است که به بررسی بخش امامت تفسیر متشابه القرآن و مختلفه اثر ابن شهرآشوب مازندرانی بپردازد.در این نوشته تلاش شده روش تفسیری که مولف بیشتر در تبیین آیات ناظر به اثبات امامت به کار برده روشن گردد.