نانوکامپوزیت ها موادی هستند که فاز پراکنده شده در بستر ابعادی درحد نانومتری داشته باشد. این ریزذرات به واسطه اندازه های در مقیاس کوانتومی خود می توانند به صورت پل هایی بین مولکول های پلیمر به کاربرده شوند. در این تحقیق تهیه نانوکامپوزیتهای هیبریدی بدون ضرر برای محیط زیست بر پایه اپوکسی-سیلیکا با روش سل-ژل تهیه گردید و بروی بسترآلومینیومی با روش پوشش دهی غوطه وری پوشش داده شد.سل هیبریدی توسط واکنش آبکافت و تراکم پیش سازه های آلی-معدنی gptms وteos در حضور کاتالیزور اسیدی، bpa به عنوان عامل شبکه ای کننده و 1-متیل ایمیدازول به عنوان اغازگر تهیه شد. علاو بر آن در این سل هیبریدی مقادیر مختلفی از نانو ذرات اکسید زیرکونیوم و سریم نیز به کار برده شد. بررسی و ارزیابی محافظت خوردگی این پوششها از بستر آلومینیومی با تکنیک pds صورت گرفت. این تکنیک میتوانند اطلاعات کمی مناسبی در اختیار قرار دهد. اندازه و شکل ذرات و نیز موفولوژی سطح و ترکیب درصد اجزا توسط تکنیکهای میکروسکوپ الکترونی و edxa بررسی شد. خواص مکانیکی این پوششهای هیبریدی توسط تکنیکهای مختلف مانند نانو نفوذ، چسبندگی، انعطاف پذیری و ضربه بررسی شد نتایج حاصل نشان داد که پوششهای سنتز شده تاثیر یه سزایی در جلوگیری از خوردگی بستر آلومینومی دارند . با افزایش نانو ذرات این خواص با توجه به نوع نانو ذره و نیز ترکیب درصد ان افزایش می یابد. نتایج حاصل از آزمونهای شناسایی میکروسکوپی نشان داد که نانو کامپوزیتهای تهیه شده بعد از پخت نیز دارای نانو ذرات زیر 100 نانومتر هستند همچنین تصاویر حاصل از بررسی مورفولوژی سطح آنها موید داشتن پوششی یکنواخت بروی سطح بستر بود. بررسی خواص مکانیکی این پوششها نشان داد که پوششهای فوق دارای چسبندگی بسیار عالی به بستر و نیز انعطاف پذیری خوبی هستند که با افزایش درصد نانو ذرات از انعطاف پذیری انها کاسته می شود. همچنین بررسی های حاصل از آزمون نانونفوذ و نانو خراش نشان داد که این پوششها دارای خواص مکانیکی خوبی و مقاومت مناسب در مقابل خراش را دارا می باشند.

در این پروژه نانوذره های مگنتیت از طریق روش هم رسوبی نمکهای آهن(ii) و آهن(iii) با بازهای آمونیاک، 1،6-دی آمینوهگزان، 1،2-دی آمینواتان و آرژنین تهیه شدند. بررسی و آنالیز فراورده های ایجاد شده توسط طیف سنجی فروسرخ(ft-ir)، تجزیه گر گرمایی جرم سنج(tga)، پراش اشعه ی ایکس(xrd)، میکروسکوپ الکترونی روبشی(sem) و مغناطش سنج(vsm) انجام شد. نتایج میکروسکوپ الکترونی روبشی اندازه ی متوسط ذره ها را nm30 نشان داد. به وسیله ی پراش اشعه ی ایکس، ساختار اسپینل نانوذره های مگنتیت نشان داده شد. نتایج حاصل از طیف ft-ir و tga، اتصال مولکول های 1،6-دی آمینوهگزان و آرژنین را به سطح نانوذره های مگنتیت نشان داد. ویژگی های مغناطیسی نمونه ها به وسیله ی مغناطش سنج ارتعاشی نمونه انجام شد. نتیجه ی نهایی به دست آمده به این صورت بود که مقدار mr/ms(مقدار مغناطش پسماند به مغناطش اشباع) نانوذره های مگنتیت از مقدار 014/0 به 0036/0 با افزایش میزان ph بازهای مورد استفاده از 2/11 به 14، کاهش پیدا می کند. کانژوگه ی پادتن به نانوذره های مغناطیسی یک روش موثر برای تشخیص و درمان سرطان است. در این مطالعه پادتن psa به نانوذره های مغناطیسی اکسید آهن کانژوگه می شود. مقدار پادتن اتصال یافته به طور تقریبی 60 میکروگرم در هر میلی گرم نانوذره بود. طیف سنجی فلورسانس و تصاویر حاصل از میکروسکوپ فلورسانس نشان داد که اتصال پادتن به نانوذره ها انجام گرفته است. روش کانژوگه ی پادتن تک کلونی به نانوذره های مغناطیسی یک روش مناسب برای تشخیص سلول های تومور با روش mri است.

شبیه خوانی به عنوان برجسته ترین نمایش سنتی ایران دارای ویژگی ها، قراردادها و نشانه هائی در اجرا است که آن را برای کارگردانی هر نمایشنامه ای توانا می سازد و با استفاده از اصول و قواعد اجرائی آن می توان نمایشی را بر روی صحنه آورد چنانکه کارگردانان خلاق وصاحب نام ایران و خارجی پاره ای از عناصر شبیه خوانی را به کار گرفته اند و نمایش های خود را روی صحنه برده اند . بر اساس همین باور ، نگارنده معتقد است که این شیوه می تواند به عنوان یک سیستم اجرایی در کارگردانی نمایش معاصر به کار گرفته شود. سیستمی که در آن پای بند به قراردادها، ایجاز، نمایش و فاصله گذاری اصولی شناخته شده اند و با تشریح آن مفاهیم و قواعد با استناد به آثار پژوهشگران ، نویسندگان و کارگردانان ایرانی و خارجی تاثیر عناصر شبیه خوانی را بر کارگردانی تئاتر معاصر مورد بررسی قرار داده و قواعد اجرائی آن را مبتنی بر تعزیه تدوین نمود. پایان نامه دارای چهار فصل است که در ابتدا به کلیات و تعاریف تعزیه می پردازد و چگونگی پیدایش آن تا به امروز را مورد بررسی قرار می دهد. در فصل دوم ارکان و عناصر نمایش تعزیه را که عمده آن عبارتند از شعر ، قصص ایرانی، موسیقی ، بازیگری (شبیه خوانی) و کارگردانی تعزیه (شبیه گردانی) و صحنه آرائی را شامل می شود و هر کدام به تنهایی مورد بررسی قرار می گیرد و در پایان فصل هم نتیجه گیری آن ارائه شده است. در فصل سوم، تاثیر تعزیه بر کارگردانی نمایش معاصر مدنظر است. و در آن از اولین خاطره ای که تعزیه خوانان یک نمایش را که حال و هوای فرنگی داشت اجرا کردند، یاد می شود و سپس متون نمایشی و کارگردانانی که با تاثیرپذیری از تعزیه نمایش خود را به روی صحنه آوردند. در پایان هم نتیجه گیری بر اساس قواعد و مفاهیم و آنچه که مورد تحقیق و پژوهش قرار گرفته، تنظیم شده است.