داستان دریچه ای است به دنیاهای بزرگ تر و برتر و زبان کلید آن است. ارتباط گرم ترین حس زندگی است. خونی است که به رگ های فسرده ی اجتماع گرما و حیات می بخشد و زبان دنیایی عظیم! دنیایی عظیم با پنجره هایی رنگارنگ و پر از حس ارتباط. پنجره هایی همچون: گفتار، اشاره، نگاه، نجوا، سکوت، صوت و... . هویّت فرهنگی هر جامعه ای را در زبان آن جامعه می توان دید. زبان هر شخصی معرّف اوست و معرّف جامعه ا ی که او در آن به سرمی برد. گفتار ما آیینه ی تمام نمای شخصیت ماست. انسان ها همه یک گونه سخن نمی گویند و عواملی هم چون: طبقات اجتماعی، تفکرات، عقاید، گرایشات، سن، تحصیلات، جنس و احساساتی هم چون: خشم، نفرت، عشق و... در آن اثر دارد. چون داستان میدان حضور شخصیّت هاست، نویسنده می بایست به اسرار و رموز زبان و قابلیّت های آن آگاه باشد تا در توصیفات و گفت وگو های خود، آن را به بهترین شکل به کار گیرد، لازمه ی نوشتنِ گفت وگوی خوب شناخت عمیق نویسنده از مردم، جامعه، فرهنگ ها(آداب و رسوم، عقاید، تفکرات، ضرب المثل ها، کنایه ها و...)، سلیقه ها، تیپ های اجتماعی، ویژگی های روانی و... است. گفت وگو در عین طبیعی بودن، نباید عین واقعیت باشد. یعنی در عین حالی که کاملاً واقعی نیست، ولی طبیعی باشد. زیرا گفت وگو های واقعی در جامعه بسیار ساده و گاه سرد و بی مزه است و این هنر نویسنده است که در عین طبیعی بودن بتواند گفت وگویی با اشخاص خود بدهد که واقعی نیز بنماید. حواننده دوست ندارد که در طول فصه نویسنده و یا حتی ردّ پای او را ببیند و این خود مسئولیت و کار نویسنده را بیشتر و سخت تر می کند. به گفته ی بسیاری دشوارترین قسمت داستان نویسی، گفت وگو نویسی آن است. در این نوشتار سعی شده است نمونه هایی از نویسندگان مطرح انتخاب شود که دربر دارنده ی این صفات و ویژگی ها باشد تا به کمک آن بتوان به درک و شناخت بهتری از عنصر مهم "گفت وگو" را به تصویر کشید تا چراغی باشد فراروی نویسندگان جوان و مشتاق.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر حاد سه پروتکل مختلف گرم کردن (ماساژ، کشش پویا، حس عمقی) بر توان بی هوازی، چابکی، انعطاف پذیری، تعادل و سطح فعالیت سرمی ck و ldh در مردان والیبالیست بود. سی و یک والیبالیست (میانگین سن 7/1 ± 2/21 سال) به صورت تصادفی در 4 گروه حس عمقی، ماساژ، کشش پویا و کنترل تقسیم شدند. در جلسه اول، متعاقب 5 دقیقه دویدن آهسته و در جلسه دوم، متعاقب 15 دقیقه گرم کردن اختصاصی، آزمون های منتخب آمادگی جسمانی انجام گرفت. در جلسه سوم، آزمودنی ها متعاقب 15 دقیقه گرم کردن اختصاصی، به مدت 30 دقیقه به اجرای تمرینات پلایومتریک پرداختند. نمونه گیری خون قبل از تمرین، بلافاصله، 24 و 48 ساعت بعد از تمرین صورت گرفت. داده های حاصل با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه و تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر تحلیل شدند (05/0p<). نتایج نشان داد در آزمون چابکی، ضمن برتری معنی دار گروه های تجربی نسبت به گروه کنترل (05/0p<)، نتایج گروه حس عمقی به طور معنی داری بهتر از گروه کشش پویا و ماساژ بود (001/0p=). نتایج آزمون توان بی هوازی نیز در گروه حس عمقی و ماساژ به طور معنی داری بهتر از گروه های کشش پویا و کنترل بود (05/0p<). ضمن بهبود معنی دار انعطاف پذیری در گروه های تجربی نسبت به گروه کنترل، نتایج این آزمون نیز در گروه ماساژ نسبت به دیگر گروه ها به طور معنی داری بهتر بود (05/0p<). در آزمون تعادل نیز، نتایج گروه کشش پویا نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری بهتر بود (05/0p<). بلافاصله پس از انجام تمرینات پلایومتریک، سطح فعالیت سرمی ck در گروه های ماساژ و کشش پویا، مشابه با گروه کنترل، به طور معنی داری افزایش یافت (05/0p<). سطح فعالیت ck به جز گروه ماساژ، در سایر گروه ها، 48 ساعت پس از تمرین به سطح پایه بازگشت، در صورتی که در گروه ماساژ، به طور معنی داری بالاتر از سطح پایه بود (0001/0p=). در سطح فعالیت سرمی ldh گروه ها نیز افزایش معنی داری مشاهده نشد (05/0<p). به نظر می رسد، استفاده از تمرینات تخصصی گرم کردن حس عمقی در رشته والیبال، نسبت به سایر روش های گرم کردن، می تواند باعث بهبود بیشتری در عملکرد ورزشکاران و کاهش آسیب های عضلانی گردد.