چکیده ندارد.

هیپرکلسترولمی و هیپرتری گلیسریدمی هردو از ریسک فاکتورهای مهم آترواسکلروز می باشند.افزایش بیش از 5 تا 10 درصد از سطح لیپیدیک جمعیت هیپرلیپیدمی تلقی می شود.باافزایش سطح کلسترول به بیش از 20 میلی گرم در دسی لیتر،ریسک بیماری بیشتر می شود . افزایش کلسترول با ازدیاد غلظت hdl و افزایش تری گلیسرید با ازدیاد vldl همراه است بنابراین بهترین راه مبارزه با بیماری پیشگیری و انجام اعمالی است که امکان ابتلا به بیماری را کاهش دهد پس بهتراینست که ابتدا اعمالی را که به بیماری می شود قطع کنیم . بدین منظور باید اعمال زیر را انجام داد -1 قطع مصرف سیگار -2 درمان بیماریهائی که علل ثانویه هیپرلیپوپروتئینی هستند از قبیل درمان فشارخون ودیابت -3 درمان چاقی مفرط -4 انجام ورزش -5 تاآنجائیکه امکان دارد از چربی های غیراشباع مصرف کرده و ازمصرف زیاد چربیهای حیوانی خودداری شود . باتوجه به افزایش تعداد مرگ و میرناشی از بیماریهای قلبی عروقی درکشورهای صنعتی و کشورهای در حال رشد و ارتباط این بیماریها با محیط زیست و وضعیت تغذیه اختصاصی دریافت مواد غیرقابل هضم و فیبرهای گیاهی لزوم مطالعات راجع به مصرف فیبرغذایی و مکانیسم عمل آن در کاهش کلسترول ldl و کلسترول تام و نهایتا کاهش بیماریهای قلبی عروقی بصورت چشمگیری قابل بررسی است .بطورکلی فیبرهای گیاهی طیف وسیعی از وظایف مثبت تغذیه ای،فیزیولوژیک رابعهده دارند.فیبرهای محلول (صمغ ها و پکتین ها) کلسترول سرم را پائین می آورند و گلوکز خون را بهتر می توانند تنظیم کند . رژیمی که از نظر فیبر فقیر باشد مدت زیادتری در روده باقی می ماند و آنزیمها بیشتر روی آن اثرکرده جذب چربی بالا می رود مصرف فیبرهای نامحلول سبزیها ومیوه ه مقدار چربی و حجم مدفوع رابالا برده و دفع زیادتر فیبر باعث دفع زیادتر چربی می شود.مصرف فیبر گیاهی تغییراتی در میزان جذب چربی غذاو انرژی تام، اسیدهای چرب اشباع نشده ایجاد می کند که نهایتا منجر به تغییرات مهمی در سطح کلسترول ودیگر چربی های سرم می شود.مصرف کم فیبر در رژیم روزانه باعث شیوع سرطان کولون و بیماری قلبی عروقی می شود.مصرف فیبرهای گیاهی باعث کاهش چربیهای خون می شود. کارانجام شده دراین پایان نامه شامل بررسی سبوس گندم و مقایسه مخلوط شوید و سبوس و اثرات کاهش دهنده آنها بر روی لیپیدهای خون در 50 بیمار هیپرلیپدمی و همچنین بررسی اثر جنس (مردو زن) در تاثیراین داروها می باشد . بیمارانی که مورد درمان قرارگرفته اند در محدوده سنی)32-77(سال بوده و مدت مصرف دارو 3 هفته می باشد بیماران برحسب داروی مصرفی به 2 گروه تقسیم شده اند -1 بیماران مصرف کننده سبوس گندم -2 بیماران مصرف کننده مخلوط شوید و سبوس گندم به نسبت یک و یک نوع هیپرلیپیدمی بیماران مورد بررسی احتمالا از نوع iii و iv می باشند که پس از انجام آزمونهای آماری مخلوط شوید و سبوس دارای اثرکاهنده بیشتری روی تری گلیسرید به مقدار 31/55 بوده در مجموع سبوس و مخلوط سبوس و شوید اثر چندانی برروی کلسترول نداشته است و بیشتردراینجا قابل ذکراست که داروهای مورد بررسی بطور برابری در هردوجنس (مرد و زن) اثر نموده و جنس در تاثیر داروهااثر نداشته است .

نتایجی که دراثر بررسی مطالعات تجربی انجام شده و مطالعات دیگر در ای پایان نامه به آن دست یافتیم به این ترتیب است که : درمان فشارخون افراد دیابتی برای اجتناب از بروز عوارض قلبی - عروقی دیگربسیا ضروری بوده و درانتخاب داروی پائین آورنده فشارخون باید جوانب گوناگون رعایت شود.پیاده روی، ورزش سبک ، کنترل وزن، پرهیز از الکل و دخانیات ،محدودیت د مصرف نمک ،چربی و دوری از نگرانی ها از مسائل بسیار مهم و اساسی در کمک به درمان این بیماران می باشد . دیورتیکهای تیازیدی و بتابلاکرها ممکن است باعث اختلالاتی در کنترل قندخون شده و همچنین اثرات نامناسبی برروی لیپوپروتئین ها داشته باشند . از آنجا که داروهای مسدودکننده گیرنده های بتا - آدرنرژیک ممکن است بعضی از علائم شروع کاهش قند، مانند افزایش ضربان نبض و افزایش فشارخون رامخفی کرده و درنتیجه پی گیری وضعیت بیمار رامشکل کند بعلاوه، این داروها ممکن است با مهار روند گلوکونئوژنز، دوره کاهش قندخون راطولانی تر نمایند لذا مقدار مصرف انسولین و داروهای خوراکی پائین آوردنده قندخون،هنگام مصرف همزمان بااین داروها باید تنظیم گردد تا از کاهش بیش از حد قندخون جلوگیری شود.داروهای مسدودکننده انتخابی گیرنده بتا،معمولا برمیزان قندخون کمترتاثیر می گذارند . عوارض جانبی متعدد دیورتیکهای تیازیدی باعث شده تاازاثرات مفیداین داروهادر کاهش فشارخون این بیماران صرف نظرشود . اگونیستهای مرکزی و آلفابلاکرها ممکن است در بیماران دیابتی باعث هیپوتانسیون ارتوستاتیک گردند و از ودیلاتورها به تنهایی می توانند باعث احتباس سدیم گردند. اگرچه برای عدم مصرف آنتاگونسیتهای کلسیم دراین گروه از بیماران هنوز دلایل کافی وجود ندارد وحتی اثرات سودمنداین داروها در گردش خون کرونری و مغزی محرز می باشد،ولی باتوجه به اثرات بهترکاپتوپریل درکاهش فشارخون بیماران دیابتی مور آزمون،دراین مطالعه ماکاپتوپریل رابعنوان دارو انتخابی دردرمان فشارخون افراد دیابتی مصرف می کنیم.وازآنجا که داروهای مهارکننده آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین و آنتاگونیستهای کلسیم میزان پتاسیم سرمی راافزایش می دهندفقط درمواردی که شواهد هیپرکالمی وجودداردمصرف آتنولول ارجحیت دارد.

دیابت یکی از بیماریهای شایع اندوکرین می باشد که سلامت بسیاری از افراد جام رابخطر انداخته است تاکنون تحقیقات بسیار زیادی راجع به جنبه های مختلف این بیماری صورت گرفته ولی باز هم برای شناخت جوانب گوناگون آن نیاز به تحقیقات بیشترو وسیعتر احساس می شود.درتحقیق مورد نظر شیوع دیابت 17/6 است وشانس اب زنان به دیابت 1/3 برابر مردان می باشد همچنین بیماری علامت دار کرونردردهه های ششم و هفتم عمر دیابتیکها بیشتر ظهور کرده و همانطوریکه نشان داده شده، مدت ابتلاء به دیابت در بروز این علائم موثر بوده است ،بطوریکه تعداد بیمارانی که سابقه 10 تا 20 ساله ابتلاء به دیابت دارند 26/5 جمعیت مورد نظر راشامل می شوند چنین بنظر میرسد که کنترل دیابت تا حدی می تواند از بروز عوارض ناشی از آن جلوگیری نماید همچنین همراهی ریسک فاکتورهای دیگر آترواسکلروز که طبق آمارگیر انجام شده درصدبالائی رابخود اختصاص داده است ،درظهور سریعتر عوارض قلبی - عروقی موثر می باشد که خود مبین این نکته است که درمان و برداشتن هریک ازاین ریسک فاکتورهامی تواند تاحدبسیار زیادی از بروز عوارض جبران ناپذیرناشی ازآن جلوگیری کند . بسیاری از بیماران دیابتیک به علل دیگری غیراز دردقفسه سینه به پزشک مراجعه می نمایند.بطوریکه درآمارگیری از جمعیت دیابتیک مورد نظر، 24/1 به عللی غیر از درد قفسه سینه مراجعه کرده اند، لذا پزشکان باید نسبت به این مسئله هوشیار بوده و به تمام شکایات بیماران دیابتیک با دقت تمام گوش فرادهند، وهمانطوری دراین آمارگیری نشان داده شده، باتوجه به شیوع بالای mi دراین بیماران،نسبت به خطر بروز آن آگاه باشند . درپایان پیشنهاد می شود که :-1 کلیه پزشکان بویژه متخصصان غدد وقلب و عروق در جهت درمان و کنترل دیابت و سایر ریسک فاکتورهای همراه با آن تلاش نمایند .-2 پزشکان به تمام شکایات بیماران دیابتیک بدون توجه به سن و جنس آنان توجه داشته باشند،ونسبت به بروز انفارکتوس میوکارد و عوارض دیگر قلبی درآنان هوشیا بوده، به گونه ای که حتی اگر بیمار باعلائمی غیراز درد قفسه سینه مراجعه کند لااقل یک نوار الکتروکاردیوگرام از وی گرفته شود .-3 به بیماران دیابتیک در مورد کنترل دیابت آموزشهای لازم داده شود.وبه آنان توصیه گردد در جهت حذف ریسک فاکتورهائی مثل سیگار،الکل، چاقی،عدم رعایت تغذیه مناسب کوشش نماید،همچنین هشدارهای لازم درمورد،ظهور کوچکترین علامت غیرعادی و مراجعه فوری به پزشک مربوطه به آنان داده شود تا حتی المقدور جلوی پیشرفت عوارض جبران ناپذیر بعدی گرفته شود .

نارسایی قلب به معنی عدم توانایی قلب در تامین پرفیوژن بافتها متناسب با نیازهای متابولیک بافتی میباشد. هرگونه نارسائی قلبی به نارسایی گردش خون منجر میشود اما همه نارسائیهای سیستم گردش خون ناشی از نارسایی قلبی نیستند و می توانند علتهای دیگری داشته باشند. chf از نظر کلینیکی تشخیص را حتی ندارد اما میتوان آنرا از طریق الگوهای اختصاصی همودینامیک کلیوی - عصبی - هورمونال تشخیص داد. از عواملی که موجب تسریع ابتلا به chf و تشدید آن می شوند میتوان تب ، عفونت ، اضطراب ، آمبولی ریه را نام برد. علائم نارسائی قلبی زودرس نیستند واین موضوع بعلت وجود مکانیسمهای جبرانی است که درصورت کاهش قدرت انقباض قلب به یاری قلب می شنابند. بااینحال علائمی از این بیماری موجود است که کارآئی عملی بیمار را کاهش می دهند نظیر تنگی نفس ، ارتوپنه، ادم قلبی و سعی در رفع این علائم و بالا بردن کارآئی بیمار در انجام اعمال روزانه یکی از اهداف درمان دارویی chf محسوب میشود. مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین دسته ای جدید از داروها هستند که در درمان chf و اشکال مختلف هیپرتانسیون استفاده میشوند. این داروها با بلوک آنزیم مبدل آنژیوتانسین i به ii و در نتیجه عدم تولید آنژیوتانسین ii مانع از ایجاد اثرات و ازوکنستراکشن و همچنین ترشح آلدوسترون توسط آن شده و با این مکانیسمها بعنوان وازودیلاتور و همچنین دیورتیک در درمان علامتی chf نقش بسزایی دارند. کاپتوپریل نخستین داروی خوراکی از دسته داروهای مذکور است که در کلینیک مورد استفاده قرار گرفته است . برخلاف سایر وازودیلاتورها، مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین، هیپرآنژیوتنسینمی و هیپرآلدوسترونیسم ثانویه قلب نارسا را از بین برده و احتباس آب و نمک را بحداقل میرسانند. ایجاد دیورز مناسب توسط این داروها در ادم ناشی از chf نشان دهنده اهمیت سیستم هورمونی رنین آنژیوتانسین - آلدوسترون در chf میباشد. استفاده کاپتوپریل به تنهایی در کنترل احتباس مایعات و نمک اضافی و درمان ادم در chf اثری معادل دیورتیکهانشان داده است ولی ترکیب آن بهمراه دیورتیکها موثرتر از استفاده هرکدام از این داروها به تنهایی بوده ضمن اینکه عوارض ناشی از مصرف دوز بالای آنهارا نظیر هیپوکالمی و آریتمی بطنی منتج از آن تعدیل مینماید. نام تجارتی کاپتوپریل به اضافه هیدروکلرتیازیدcapozid می باشد. درضمن مصرف کاپتوپریل و سایر داروهای این خانواده در بیماران دچار هیپرکالمی باید با احتیاط صورت گیرد زیرا ممکن است شدت این حالت را سبب شود. همچنین در بیماران با تنگی دو طرفه شریان کلیوی ممکن است نارسائی کلیه ایجاد شود. درنارسائی احتقانی قلب ناشی از کاردیو میوپاتی کاپتوپریل مزیتهای چندی نسبت به سایر وازودیلاتورهای غیراختصاصی مثل هیدرالازین دارد کاپتوپریل و سایر aceiها در مطالعات مختلف نشان داده شده و اثبات شده که توان فعالیت بعدازماهها مصرف از شروع درمان افزایش می یابد.

یکی از مهمترین پیشرفت ها در مراقبت بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکاردحاد از شناخت این امر منتقل شده است که پرفوزیون مجدد زودرس ، میوکارد ایسکمیک به طور بالقوه میتواند بافت میوکارد را قبل از اینکه به طور جبران ناپذیری آسیب ببیند نجات دهد . چون اکثرانفارکتوس ها به وسیلهء انسداد ترومبوتیک نسبتا" حاد یک شریان اپیکاردی بزرگ کرونر در نزدیکی پلاک آرترواسکلروتیک ایجاد میشود و با تجویز یک آنتی کوآگولانت مناسب تزریقی میتوان تاحد زیادی از ایجاد آن جلوگیری نمود .گرچه کاملترین رژیم ضد انعقادی وضد پلاکتی ضمیمه هنوز کاملا" مشخص نشده است ولی مطالعات جدید بر این عقیده هستند که 80 تا 325 mg آسپرین و 500 واحد هپارین باید با آغاز درمان ترومبولیتیک داده شوند و این درمان باید با 325 mg آسپرین در روزوانفوزیون مداوم هپارین به مدت 2 تا 5 روز دنبال شود. این مواد و همینطور مواد تحقیقاتی دیگر نظیر استرپتوکیناز در آزمایشات بالینی وسیعی مورد مطالعه قرار گرفته اند و نتایج مهمی در مورد درمان بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد به دست آمده است . درمان ترومبولیتیک وقتی در فاصلهء یک ساعت پس از آغازعلائم تجویز شود میتواند مورتالیتهء داخل بیمارستانی انفارکتوس میوکارد را بیش از 50 کاهش دهد و بیشتر این منفعت برای یکسال یا بیشتر حفظ می شود. مصرف مناسب درمان ترومبولیتیک اندازهء انفارکت را کاهش داده و همچنین میزان اختلال عملکرد بطن چپ رامحدود میکند، چون نجات میوکارد تنها قبل از آسیب بازگشت ناپذیر میوکارد امکان پذیر است . زمان درمان ترومبولیتیک در کسب سود حداکثر اهمیت را دارد و با وجودیکه نمیتوان یک حد بالای زمانی تعیین کرد واضح است که " هر دقیقه به حساب می آید " و بیمارانی که در عرض یک تا سه ساعت پس از آغاز علائم درمان شده اند بیشترین سود را از درمان می برند. گرچه کاهش مورتالیته بسیار کمتراست ، درمان در بسیاری از بیماران که 3 تا 6 ساعت پس از آغاز انفارکتوس دیده می شوند نیز سودمند است ، و تا 12 ساعت (و احتمالا"حتی تا 24 ساعت) بعد از آغاز انفارکتوس نیز فوائدی از این درمان مشاهده میشود به خصوص اگر ناراحتی سینه ادامه یافته باشد و قطعات st در اشتقاق هایی که هنوز امواج q جدید نشان نمی دهند، بالا مانده باشد. در گذشته عوارض فوق (آمبولی ریه - ترومبوزوریدهای عمقی) تقریبا" 6 مرگ و میر بیماران انفارکتوس میوکارد را تشکیل می دادند که امروزه با مصرف آنتی کوآگولانت ها به پانصدم تقلیل یافته است . آنتی کوآگولانت ها (هپارین) باعث حل شدن نسبی آمبولوس ورکانالیز شدن لخته با دوز 120 هزار واحد در روز، برای 24ساعت اولیه و همچنین به عنوان پیشگیری و پروفیلاکسی در بیماران انفارکته شده با دوز 5 هزار واحد به عنوان دوز اولیه و بدنبال آن 5 تا 10 هزار واحد هر 4 ساعت تجویز می گردد. آنتی کوآگولانت ها (هپارین) با وجود خطراتی که دارند بیشتر مفیدند و در زنان حامله بایدبا احتیاط مصرف شوند و در موارد خون ریزی حاصل از هپارین، میتوان سولفات پروتامین استفاده نمود.

برای بررسی چگونگی روند دارودرمانی در بیمارستان امیراعلم تعداد 30 بیمار شناخته شده با آنژین ناپایدار اعم از بیماران بستری و پرونده بیمارانی که قبلا" بستری شده بودند مورد ارزیابی قرار گرفتند. بیماران از هر دو جنس زن و مرد انتخاب شده و گروههای سنی مختلفی را شامل میشوند. در این تحقیق ما مشخصات بیمار، علائم مشاهده شده و بیماریهای قبلی بیمار را نیز مورد مطالعه و تفحص قرار دادیم و در نهایت چگونگی انجام دارودرمانی را بررسی نمودیم داروهای مصرفی در نزد این بیماران همان داروهای مورد استفاده دراکثر مراکز درمانی جهان یا همان روش ذکر شده در قبل بود. دراین ارزیابی ریسک فاکتورهای مختلفی که در بروز بیماری موثرند در نزد بیماران بستری شده مورد بررسی قرار گرفت . نتیجه : مقایسه دارودرمانی در بیمارستان امیراعلم با دارودرمانی که در سایر مراکزدرمانی دنیا انجام شد این نتیجه را بدست میدهد که قرابت و همسوئی بسیار بالائی بین این مراکز با بیمارستان امیراعلم وجود دارد همانگونه که قبلا" توضیح داده شد تنها موارد اختلاف بین نحوه درمان آن مراکز با بیمارستان امیراعلم در اضافه بودن 2 داروی ایزوسورباید دی نیترات و دی پیریدامول بر روش فوق میباشد باتوجه به اینکه نتیجه درمان در بیماران مورد بررسی در همه بیماران مثبت ارزیابی شده و همه بیماران به پروتکل درمانی فوق جواب مثبت دادند ما را به صداقت این روش بیشتر مطمئن میسازد. در پروتکل درمانی بیمارستان امیراعلم پروپرانولول دارای درصد مصرف پائینی میباشد و میزان مصرف آن بانیفیدیپین تقریبا" معادل میباشد. نیتروگلیسیرین و هپارین در همه بیماران مصرف شده اند. باید توجه نمود که نیتروگلیسیرین در بیماران ما بصورت زیر زبانی و در سایر مراکزمطالعه شده بصورت انفوزیون وریدی مصرف میشود. که این اختلاف دیگر 2 پروتکل داروئی میباشد. از آنجا که زمان اثر نیتروگلیسیرین در روشهای تزریقی و زیرزبانی تفاوت بسیار کمی دارد. و استفاده از روش زیر زبانی بسیار سهل تر است و همچنین نتایج حاصل نیز مفیدبوده است بنظر نمیرسد تفاوت چندانی در نتیجه این 2 نوع مصرف موجود باشد. مطلب دیگر اینکه عنایت بسیار کمی نسبت به مصرف استرپتوکیناز در بیماران این مرکز شده است (بیمارستان امیراعلم) فقط دو مورد در این تحقیق دیده شده است .

فشار خون عبارتست از نیرویی که خون روی دیواره عروقی که در آنها جریان دارد وارد می کند و سه عامل مهم مسئول کنترل فشار خون می باشد : -1 برون ده قلبی -2 مقاومت محیطی -3 ویسکوزیته خون . هیپرتانسیون یکی از عادی ترین و مهمترین گرفتاریهای بشری می باشد.پیشرفت دانش ما در مورد هیپرتانسیون در انسان به ما اجازه خواهد داد که یک چهار چوب منطقی تری برای درمان ایجاد کرده و برای بیماران رو به فزون مبتلا به هیپرتانسیون داروهای صحیح تری تجویز نمائیم یعنی داروهایی تجویز کنیم که منطبق با پاتوفیزیولوژی زمینه ای باشد. داروهای ضد فشار خون جدید جهت اثر بخشی و بویژه تحمل هرچه بیشتر طراحی می شوند که در این میان استفاده از آنتاگونیستهای کلسیم توجه زیادی را به خود جلب کرده اند چرا که در بیماران هیپرتانسیو اغلب برون ده قلبی طبیعی بوده و علت عمده افزایش فشار خون، افزایش مقاومت عروق محیطی می باشد و از ودیلاتاسیون محیطی مشخص در ارتباط با آنتاگونیستهای کلسیم نسل جدید از خانواده دی هیدروپیریدین پیشنهاد کننده این موضوع است که این داروها در درمان هیپرتانسیون مفید می باشند. باتوجه به شیوع بیش از پیش هیپرتانسیون در ایران در این پایان نامه به ارزیابی بالینی دو داروی مسدود کننده کانالهای کلسیمی یعنی نیفدیپین (آدالات) و ایزرادیپین (لومیر) در درمان هیپرتانسیون اسانسیل می پردازیم در این مطالعه به 18 تن از بیماران هیپرتانسیو که به مطب دکتر منوچهرقارونی مراجعه کرده بودند، ایزرادیپین به تنهایی تجویز شد. از این 18 بیمار تنها 13 تن تا پایان این مطالعه همکاری نمودند . که شامل 6 مرد و 7 زن با متوسط سنی 58 سال میباشند این بیماران روزانه 5 میلی گرم ایزرادیپین یعنی روزی 2 قرص طی 4 هفته دریافت نمودند و فشار خون آنان قبل از دریافت دارو و بعد از دریافت دارو (هر هفته) اندازه گیری و ثبت شد. در پایان هفته چهارم فشار سیستولی کاهشی معادل 3ˆ32 میلی متر جیوه و فشار دیاستولی کاهشی معادل 2ˆ14 میلی متر جیوه پیدا کرده است این نتایج مورد مقایسه با 30بیمار شامل 14 مرد و 16 زن که فقط نیفدیپین دریافت کرده بودند قرار گرفت فشار سیستولی کاهشی معادل 5ˆ16 میلی متر جیوه و فشار دیاستولی کاهشی معادل 3ˆ8 میلی متر جیوه نشان می دهد. همچنین 9 بیمار شامل 2 مرد و 7 زن با متوسط 56 سال ایزرادیپین را به همراه سایرداروهای ضد فشار خون مانند متیل دوپا، تریامترن اچ، آتنولول و غیره دریافت نمودند تا اثر بخشی این دارو به صورت ترکیبی مشخص گردد که فشار سیستولی کاهشی معادل 6ˆ41 میلی متر جیوه و فشار دیاستولی کاهشی معادل 8ˆ18 نشان می دهد. نتایج این مطالعه اثربخشی ایزرادیپین در کنترل هیپرتانسیون را تایید می کند و این موضوع تاحدی مغایر با استفاده از دیگر مشتقات 4، 1 دی هیدروپیریدینی یعنی نیفدیپین بصورت درمان واحد می باشد. این موضوع تاحدی مربوط به اختلاف شکل دارویی ایزرادیپین و نیفدیپین می باشد و مهمترین اختلاف ایزرادیپین با سایر دی هیدروپیریدینی ها داشتن یک باقیمانده بنزاکسدیازولیل میباشد که تمایل این ترکیب را برای سایتهای اتصال تیپیک افزایش می دهد. بطور کلی عوارض دارو اندک و قابل قبول می باشد و اغلب این عوارض در ارتباط با عمل فارماکولوژیکی دارومی باشد.

دراین تحقیق 20 بیمار درنظر گرفته شدکه بنظر میرسد تجویزهپارین، سن بیمار وسعت منطقه انفارکته استفاده از عناصر فیبرینولیتیک وبعضی از ریسک فاکتورهای بیماری عروق کرونر نظیر هیپرتانسیون و مصرف سیگار درتشکیل لخته تاثیر داشته باشند. 12500 واحد هپارین زیرجلدی 2 بار در روز برای مدت 10 روز اول بستری شدن تجویز می شد و روزانه بیماران از لحاظ عوارض احتمالی این درمان نظیر خونریزی و نیز کنترل روزانه ptt مورد ارزیابی قرار می گرفتندپس از روز 10 و قبل از ترخیص بیماراز بیمارستان تمامی این افراد تحت بررسی بااکوی دوبعدی، جهت احتمال تشکیل لخته موردارزیابی قرارمیگرفتند و از بیماران عکسهای لازم گرفته می شد. تشکیل ترومبوزمورال (لخته دیواره ای) معمولا در همان ساعات در روزهای اول ایجاد انفارکتوس حادمیوکارد به وقوع می پیوندد معمولا این پدیده در جریان انفارکتوس سطح قدامی قلب بدلیل درگیری منطقه وسیعتری ازمیوکاردبارزتر است . بطورکلی تشکیل لخته دیواره های در بطن چپ در بیماران باانفارکتوس حاد میوکارد امری شایع است خصوصا حضور آکینیزی و دیس کینیزی دیواره بطن درناحیه آپیکال این پدیده راتسهیل میکند.دربررسی برروی این 20 بیمار تشکیل لخته دیواره ای حدود 40 درصد میباشد که حرکت ترومبوز باعث نیمی از آمبولیهای سیستمیک در مغز و نیمی دیگر معمولا در کلیه، طحال، یامحل دوشاخه شدن آئورت یا ایلیاک یا فمورال بوده است . ارتباط نزدیکی در بررسی 20 بیمار بین بعضی از ریسک فاکتورها شامل هیپرتانسیون، هیپرلیپیدمی، مصرف سیگار و دیابت با تشکیل ترومبوز مورال مشاهده میشود. نتایج : 1) حداقل مصرف 2500 واحد هر 12 ساعت زیرجلدی، میتواند از آمبولی ریه جلوگیری کند. 2) مصرف 12500 واحد هپارین زیر جلدی 2 بار درروز برای مدت 10 روز هم امکان آمبولی مغزی وجود دارد و کامل مانع آمبولی ترومبوزمورال نمیتوان شد. 3) نتیجه بررسی مقالات علمی دراین زمینه گزارشات ضد و نقیضی در تجویز هپارین در جلوگیری از آمبولی (شامل عدم موثر بودن با دوزکافی موثر بودن با دوز کافی)مشاهده می شود. 4) ولی بهرحال میتوان گفت که هپارین کمک زیادی در جهت جلوگیری از تشکیل این آمبولیها ندارد ولی باید مصرف صحیح آن را انجام داد به این امید که شاید مانع آمبولی شویم.

دیابت سندرمی است که با هیپرگلیسمی مزمن همراه می باشد و فاکتورهای اساسی در بروز آن عبارتند از : (1) فنومنهای ایمونولوژیکی (2) عوامل محیطی (3) مارکرهای ژنتیکی که میتوانند بتوسط کاهش ریلیزانسولین آندوژن و یا تضاد باعمل انسولین باعث بروز هیپرگلیسمی شوند. عدم دسترسی سلولها به انسولین موجب بروز آنرمالیتی هایی در متابولیسم کربوهیدرات و پروتئین ولیپید می گردد. یکی از عوارض دیررس ناشی از دیابت ، میکروآنژیوپاتی می باشد که به اشکال : رتینوپاتی و نفروپاتی و نوروپاتی، ظاهر می گردد.

یکی از موثرترین وشایع ترین راههای جلوگیری ازبارداری استفاده ازقرصهای کنتراسپتیو خوراکی می باشد، این گروه از داروها در انواع مختلف می باشند. این قرصها به علت ترکیبات هورمونی آنها و به علت اثر برروی چربیهای خون، اثربرمتابولیسم کربوهیدراتها و افزایش فشار خون و نیز اثر برروی سیستم انعقاد خون از ریسک فاکتورهای ابتلا به بیماریهای قلبی و عروقی محسوب می گردند. برای بررسی اثر کنتراسپتیوها درافزایش چربیهای خون اختلاف در میزان کلسترول، تری گلیسرید خون قبل و بعداز 6 ماه مصرف دوکنتراسپتیو l.d و h.d در83 نفر زن سالم مورد مطالعه قرار گرفت که نتایج ذیل حاصل گردید: -1 در گروه اول (52 نفر) که کنتراسپتیو l.d مصرف کردند. الف - میانگین کلسترول خون به مقدار 75ˆ14 میلی گرم (69ˆ8 درصد)افزایش نشان داد. ب - میانگین تری گلیسرید خون به مقدار 21ˆ21 میلی گرم(05ˆ19درصد) افزایش نشان داد. -2 درگروه دوم (31 نفر) که کنتراسپتیو h.d مصرف کردند: الف - میانگین کلسترول خون به مقدار 9ˆ28 میلی گرم (98ˆ15 درصد) افزایش نشان داد. ب -میانگین تری گلیسرید خون بمقدار 68ˆ39 میلی گرم (67ˆ34 درصد)افزایش نشان داد. -3کنتراسپتیو h.d برروی افزایش کلسترول و تری گلیسرید موثرتر از قرص l.d می باشد. -4 افزایش در میزان تری گلیسرید چشمگیرتر از افزایش کلسترول می باشد، -5 میانگین کلسترول و تری گلیسرید خون پس از 6 ماه مصرف هردو قرص درمحدوده نرمال می باشد. -6باتوجه به اینکه میانگین تری گلیسرید و کلسترول خون پس از 6 ماه مصرف هردوقرص کنتراسپتیو در محدود نرمال می باشد بنابراین اثرکنتراسپتیوها درافزایش چربی خون به تنهایی نمی تواند عامل اساسی در ایجاد بیماریهای قلبی و عروقی محسوب گردد. بلکه دراین امرفاکتورهای دیگری مانند دیابت افزایش فشار خون، سن، مصرف سیگار، سابقه فامیلی ابتلا به بیماریهای قلبی و عروقی و غیره را می توان دخیل دانست . -7 عوارض جانبی ناشی از مصرف قرص های ضدبارداری نسبت مستقیم با نوع و میزان ماده موثره موجود در قرص و نیزمدت مصرف آن دارد. -8 باتوجه به اینکه عوارض جانبی ناشی از مصرف قرصهای ضدبارداری برگشت پذیر می باشد میتوان باقرار دادن چند دوره فاصله در مصرف مداوم این قرص ها عوارض جانبی ناشی از آنها راتعدیل نمود. -9 قرص های ضدبارداری l.d به دلیل داشتن عوارض جانبی کمتر برقرص های h.d ارجحیت دارند. و در مصرف درازمدت قرص های l.d توصیه می گردد. به همین دلیل امروزه اکثر خانمها از قرص های ضدبارداری l.d استفاده می کنند.

بطور خلاصه نتایج بدست آمده نشان دهنده ارتباط تنگاتنگ مابین فعالیتهای سیتم ایمنی و بروز تعدادی از اختلالات قلبی - عروقی می باشند. با توجه به اینکه درمان صحیح هر بیماری منوط به بدست آوردن شناخت جامع و دقیقی از اتیولوژی پاتوژنز آن می باشد، آشنایی با عوامل سلولی و هومورال موثر در بروز بیماریهای قلبی - عروقی می تواند نقش موثری در دست یابی به روش درمانی صحیح و مناسب این بیماریها ایفا نماید. لازم به ذکر است که جهت ارزیابی بالینی بیماریهای مذکور در بیماران ایرانی به بیمارستان قلب شهید رجایی و بخش قلب بیمارستان امیراعلم مراجعه شد که به استثنای تب روماتیسمی، در مورد سایر بیماریها به علت نادر بودن آنها امکان بررسی بالینی فراهم نگردید.