معدن انگوران بزرگترین معدن سرب و روی ایران با حدود 25 میلیون تن ذخیره و عیار مجموع سرب و روی 35 درصد در استان زنجان قرار دارد. ذخیره معدن مذکور ازانواع ذخایر اکسیده سرب و روی می باشد و از نظر ارزش محتوی فلزی با معدن مس سرچشمه برابری می نماید . درسال 1357 کارخانه کانه آرایی دندی با ظرفیت 2000 تن در روز با همکاری مشاورین فرانسوی راه اندازی شد و شامل واحدهای خردایش ، واسطه سنگین و فلوتاسیون می باشد. از بدو شروع فعالیت کارخانه، واحد فلوتاسیون روی (شامل کانیهای اسمیت زونیت ، همی مورفیت وویلیمیت) به دلیل عدم کارایی و بازدهی لازم متوقف گردیده و کنسانتره روی در طی 14 سال فعالیت کارخانه فقط از طریق واحد واسطه سنگین با راندمان حدود 45 درصد تهیه شده است . هدف ازاین پروژه بررسی طرق افزایش راندمان، بالاخص راندمان بازیابی روی می باشد.در مرحله نخست ، سوابق موجود در کارخانه و عملکرد آن در خلال سنوات گذشته بررسی و جمع بندی گردید. جمع بندی مذکور و نتایج آزمایشات مقدماتی موید امکان افزایش بازیابی روی از طریق تعدیل و تغییر در واحد واسطه سنگین می باشد . بدین منظور با تغییر دو پارامتراصلی دانه بندی مواد و وزن مخصوص واسطه سنگین و انجام 75 آزمایش بر روی بخشهای مختلف دانه بندی سه نمونه تهیه شده از معدن و تجزیه و تحلیل نتایج، امکان افزایش بازیابی ارزیابی می گردد. بر پایه نتایج حاصله چنانچه دانه بندی خوراک واحد واسطه سنگین از 15-20میلیمتر (خوراک فعلی واحد واسطه سنگین) به -15 5ˆ0 میلیمتر تغییر نماید کنسانتره ای با عیار 35 تا 43 درصد روی (برحسب نوع نمونه) و بازیابی 90 تا 93 درصد در واحد مذکور بدست خواهد آمد . بازیابی نهایی کارخانه بدون در نظر گرفتن امکان بازیابی مواد 5ˆ0میلیمتر که خود دارای وزن و عیار قابل توجهی می باشد، به 60 تا 75 درصد افزایش خواهد یافت . بدین ترتیب اگر ظرفیت و عیار خوراک و محصول ثابت درنظر گرفته شود، تولید کنسانتره سالانه واحد واسطه سنگین 50 تا 100 درصد افزایش خواهد داشت که این امر موجب افزایش درآمدی به میزان حداقل 12 میلیون دلار در سال خواهد گردید.

در این بررسی میزان شیوع استئواسکلروزایدیوپاتیک و همچنین شیوع آن از نظر جنس ، سن، موقعیت آناتومیکی و رابطه آن با سابقه کشیدن دندان شیری در محل مورد بحث قرار گرفته است.