مقدمه: بیماری اسکیزوفرنیا میتواند بر روی تمام جنبه های زندگی فرد و خانواده او تاثیر گذارد ضروری است که به مسائل و مشکلات بیماران و خانواده آنان توجه ویژه ای صورت میگیرد.کیفیت زندگی از جمله شاخص هایی است که در بیمارای اسکیزوفرنیک و خانواده های آنان تحت تاثیر قرار میگیرد. اهداف و روش ها:هدف از این مطالعه تجربی تعیین تاثیر برنامه آموزش روانی خانواده برمیزان کیفیت زندگی بیماران اسکیزوفرنیک و خانواده آنان در شیراز بود تعداد 65 بیمار و خانواده هایشان مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها شامل:پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک خانواده و بیماران، پرسشنامه ایوانزکوپ جهت بررسی کیفیت زندگی خانواده و پرسشنامه هاینریچ جهت بررسی کیفیت زندگی بیماران. در ابتدا هر دو گروه آزمون و شاهد پرسشنامه ها را تکمیل کردند. سپس برای گروه آزمون ،آموزش روانی خانواده در طول دو ماه در درمانگاه شهد بهشتی شیراز ارائه شد. پس از پایان آموزش روانی و مجددا سه ماه بعد پرسشنامه ها توسط بیماران و خانواده ها تکمیل شد. یافته ها: نتایج آزمون در مورد بیماران نشان میدهد: در بعد شبکه اجتماعی و روابط بین فردی و نمره کل کیفیت زندگی بیماران در گروه آزمون در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی داری داشت . نتایج آزمون در مورد خانواده ها نیز نشان داد که نمره خرده مقیاسهای روابط با فرزندان، روابط فامیلی، روابط با دوستان و فعالیت ورزشی و نمره کلی کیفیت زندگی گروه آزمون در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی داری دارد. بحث ونتیجه گیری: یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که آموزش روانی خانواده باعث افزایش کیفیت زندگی بیماران و خانواده بیماران شده است.

در کل یافته های این تحقیق نشان می دهد که اجرای نمایش روانی موجب افزایش اعتماد به نفس در بیماران اسکیزوفرنیک مزمن بستری در مرکز روانپزشکی رازی می گردد.

در بین بیماریهای روانی ، اسکیزوفرنیا یکی از ناتوان کننده ترین اختلالات روانشناختی می باشد که موجب تخریب در عملکرد فردی ، شغلی و اجتماعی بیمار می شود. یکی از مهمترین مشکلات این بیماران کاهش اعتماد به نفس و ناتوانی در امر مراقبت از خود می باشد . با توجه به حمله های مکرر این بیماری و اضمحلال شخصیت این بیماران و ناکافی بودن درمانهای دارویی توجه بیشتر به درمانهای غیردارویی امروزه مورد توجه بوده است. از جمله درمانهای غیردارویی گروه درمانی آموزشی می باشد که در آن بیماران همراه با خانواده یا بدون خانواده در جلسات گروه درمانی شرکت می کنند. این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است که هدف از آن بررسی تاثیر گروه درمانی آموزشی بر میزان اعتماد به نفس و مهارتهای مراقبت از خود در بیماران اسکیزوفرنیک مزمن بستری در مرکز آموزشی - درمانی روانپزشکی رازی تهران در سال 1380 - 1381 می باشد.

این پژوهش یک مطالعه توصیفی-تحلیلی است که هدف آن تعیین عوامل مرتبط با پذیرش بیماران اسکیزوفرنیک مزمن توسط خانواده در مرکز آموزشی درمانی روانپزشکی رازی در سال 1380 بوده است.

این پژوهش یک تحقیق توصیفی، مقطعی - مقایسه ای ( مورد - شاهدی) بوده که به منظور بررسی مقایسه ای معیارهای همسرگزینی دختران مقیم در شبانه روزی و دختران مقیم در خانواده و بررسی انواع ازدواج دختران مقیم در شبانه روزی حمایتی سازمان بهزیستی شهر تهران انجام شده است. هدف کلی این پژوهش تعیین معیارهای همسرگزینی دختران مقیم در شبانه روزی حمایتی و دختران مقیم در خانواده و تعیین موانع ازدواج دختران مقیم در شبانه روزی حمایتی می باشد و سوالات پژوهش 1- معیارهای همسرگزینی دختران مقیم در شبانه روزی چیست؟ 2- معیارهای همسرگزینی دختران مقیم در خانواده چیست؟ 3- موانع ازدواج دختران مقیم در شبانه روزی چیست؟ 4- آیا بین معیارهای همسرگزینی دختران مقیم در شبانه روزی و دختران مقیم در خانواده تفاوت وجود دارد؟ 6- آیا بین مدت اقامت و معیارهای همسرگزینی و موانع ازدواج دختران مقیم در شبانه روزی همبستگی وجود دارد؟برای پاسخ به سوالات، به 4 مرکز شبانه روزی دختران بزرگسال انتخاب گردیدند که 40 مدد جوی در دسترس واجد مشخصات واحدهای پژوهشی (گروه سنی 21 - 15 سال مونث، مجرد و بدون سابقه بزه و بیماری روانی) در آن شرکت کردند. و تعداد 79 نفر از دختران گروه شاهد از میان مدارس مناطق 13 و 14 بصورت تصادفی مطابق با مشخصات واحدهای پژوهش (21- 15 ساله، مونث، مجرد، بدون سابقه حضور در شبانه روزی) انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش شامل دو پرسشنامه بوده که پرسشنامه اول مروبط به گروه مورد و پرسشنامه دوم مربوط به گروه شاهد می باشد. پرسشنامه اول شامل سه گروه سوال 1) مشخصات دموگرافیک و بررسی ارتباطات اجتماعی 2) معیارهای همسرگزینی و 3) موانع ازدواج می باشد. پرسشنامه دوم نیز شامل:1) مشخصات دموگرافیک و 2) معیارهای همسر گزینی می باشد. جهت گروه اول با توجیه مددکاران پرسشنامه از طریق مددکاران در اختیار مددجویان قرار گرفت. جهت گروه دوم با توجیه معلمین پرسشنامه در اختیار دانش آموزان سالهای سوم و چهارم دبیرستان قرار گرفت و بدین ترتیب اطلاعات لازم جمع آوری گردید. نتایج پژوهش نشان داد که بیشترین توزیع فراوانی مربوط به مدت اقامت دختران شبانه روزی مدت زمان 15 - 10 سال می باشد (45 درصد). همچنین نتایج نشان می دهد که دختران شبانه روزی بصورت ملاقاتی یا مهمانی با اجتماع خارج از شبانه روزی در ارتباط می باشند. (بترتیب 5/77 درصد و 95 درصد) آمار بالایی از دختران شبانه روزی مقابل دختران مقیم در خانواده در مورد آگاهی نسبت به بلوغ اظهار بی اطلاعی کرده بودند (10 درصد در مقابل 3 درصد) همچنین در مورد آگاهی نسبت به ازدواج این موضوع تکرار می شود (30 درصد دختران شبانه روزی در مقابل 3/1 درصد دختران مقیم در خانواده) تفاوت سنی هنگام ازدواج ( به نفع مرد) در دختران شبانه روزی، فاصله سنی بالاتری را نشان می دهد و تفاوت معنی دار بین دو گروه وجود دارد ‏‎‎‏(005/ 0 = ‏‎p‎‏) هر دو گروه در مورد انگیزه ازدواج به گزینه های ((استقلال)) و ((عشق)) توجه زیادی را نشان داده اند ولی دختران شبانه روزی به گزینه ((رهایی از شبانه روزی) در مقابل ((رهایی از خانواده)) اهمیت بسیار بیشتری را اختصاص داده اند و تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود دارد ‏‎(x2=58/70 , p= 0/0000)‎‏ همچنین انگیزه ازدواج ((تمایلات جنسی)) در گروه دختران خانواده اهمیت بیشتری را نسبت به دختران شبانه روزی نشان می دهد که تفاوت معنی دار در این قسمت نیز وجود دارد( ‏‎(x2=14/4. p=0/0024 .

1-در این پژوهش دانش آموزان مقطع راهنمایی مورد مطالعه قرار گرفتند، انجام پژوهش های مشابه در سایر رده های سنی خصوصا سنین ابتدایی و دبیرستان، توصیه می شود. 2- در این پژوهش نوجوانان پسر داغدیده بررسی قرار گرفتند؛ نظر به انتظار تفاوت های وابسته به جنس، انجام پژوهش مشابه در دختران توصیه می شود. 3- در پژوهش حاضر تاثیر گروه درمانی بر متغیر سلامت روان مورد بررسی قرار گرفت از آنجا که تحقیقات عملی در زمینه حاضر در سطح جهانی و خصوصا در سطح ملی بسیار کم است؛ بررسی تاثیر گروه درمانی بر سایر مولفه های روانی داغدیدگان نظیر موفقیت تحصیلی، کارکرد شغلی، مفهموم از خویشتن و ... مفید به نظر می رسد. 4- در این پژوهش تاثیر مداخله گروه درمانی بر سلامت روان داغدیدگان مورد ارزیابی قرار گرفت. برای پژوهشهای بعدی، پیشنهاد می شود تاثیر سایر مداخلات درمانی بر داغدیدگان نظیر روان درمانی فردی، خانواده درمانی، درمان دارویی و ... خصوصا به صورت مقایسه ای بررسی شود. 5- در پژوهش حاضر، پژوهشگر شخصا هدایت جلسات گروه درمانی را بر عهده داشت. پیشنهاد می شود در پژوهشهای مشابه بعدی، پژوهشگر تاثیر انجام مداخله توسط دیگر افراد را بررسی کند تا احتمال هر گونه تورش و جانبداری، رفع شود. 6-در پژوهش حاضر طیف خاصی از طول مدت سوگواری و طیف سنی خاصی مد نظر قرار گرفت. توصیه می شود در پژوهشهای بعدی، تاثیر مداخله گروه درمانی بر سلامت روانی داغدیدگان بر حسب متغیرهای سن، جنس، طول مدت سوگواری، شدت سوگ، عارضه دار بودن با نبودن آن، نسبت با متوقی و سایر متغیرهای مرتبط انجام گیرد.