چکیده: بحث خوانش، فهم و تفسیرِ صحیح آثار، از دیرباز دغدغه ی بشر اندیشمند بوده است. از این رو هرمنوتیک گرچه به گونه ی امروزین از قرن 17 و 18 به بعد، در تاریخ فلسفه پدیدار گشته است، و لیکن اندیشه های تأویلی، تاریخی به قدمتِ اندیشه ی بشر دارد؛ چرا که تلاش برای فهم هر پیام و نشانه ای می تواند تلاشی هرمنوتیکی قلمداد شود. اما اندیشه ی هرمنوتیکی معاصر به نحو چشم گیری، مدیون انقلاب فکری هایدگر و چرخش هرمنوتیکی او به سبب تغییر نگرش بنیادین در امر فهم و تفسیر و نیز، تربیت شاگردان و پیروان برجسته ای چون گادامر و ریکور است، که هر یک با مساعی خویش طرحی نو در آسمان اندیشه ی تأویلی معاصر در انداخته اند. در رساله ی حاضر، ضمن بررسی تحولات اندیشه های هرمنوتیکی، به بررسی تطبیقی آراء دو تن از نامداران هرمنوتیک پسا هایدگری پرداخته و نشان داده ایم که این دو ضمن اشتراک و توافق در پاره ای از اصول هرمنوتیک فلسفی هایدگر، در برخی وجوه راه خویش را پیموده اند و سَبک خاص خود را دارند. گادامر با قدر دانی و ستایش از هایدگر در بسط مبانی هرمنوتیک وی مصمم بوده و هرمنوتیک فلسفی را قوت بخشیده است. ریکور فیلسوفی است که بحق، آینه ی اندیشه های فلسفی قرن بیستم است. وی با شجاعت و نبوغی بی بدیل، آراء اصیل و نابی مطرح کرده، هرچند به نحوی متواضعانه در پی تأسیس مکتب تازه ای به نام خویش نبوده است. او با بذلِ توجه به اندیشه ی گادامر، در مقام رفع کاستی های هرمنوتیک وی برآمده است، و در مواردی با تألیف برخی از آراء او (گادامر) با نظریات رقیب، توفیقاتی حاصل نموده است. واژگان کلیدی: هرمنوتیک، هرمنوتیک فلسفی، هایدگر، گادامر، ریکور

اتصالات جوشی تی شکل به صورت گسترده در ساخت پل ها و صنایع کشتی سازی مورد استفاده قرار می گیرند. گرم و سرد شدن های متوالی جوش و مناطق نزدیک آن، باعث به وجود آمدن تنش های پسماند و اعوجاج در جوش می شود.در این پایان نامه با استفاده از شبیه سازی المان محدود سه بعدی، به صورت کوپل غیرمستقیم در نرم افزار ansys، تنش های پسماند و اعوجاج زاویه ای ناشی از جوشکاری در یک اتصال تی شکل از جنس st37-2 به دست آمده است. برای ایجاد حوضچه جوش و ورود فلز پر کننده از روش تولد و مرگ المان ها استفاده شده است. از منبع حرارتی بیضی گون دوبل گلداک به صورت متحرک جهت شبیه سازی حرکت الکترود استفاده می شود توزیع تنش پسماند با استفاده از روش سوراخ کاری مرکزی و تغییرات کرنش نسبت به زمان با نصب کرنش سنج در حین جوشکاری اندازه گیری شده است و صحت مدل المان محدود مورد ارزیابی قرار گرفته است.در نهایت به بررسی همزمان نقش تغییر سطح مقطع جوشکاری، سرعت جوشکاری، انرژی ورودی، اتصال غیر همجنس و نقش قیدها در میزان اعوجاج زاویه ای و تنش پسماند پرداخته شده است. بر اساس مطالعه انجام گرفته در این پایان نامه نتایج زیر به دست آمد: 1- سطح مقطع محدب باعث کاهش تنش های پسماند و افزایش اعوجاج می شود. سطح مقطع مقعر باعث افزایش تنش های پسماند و کاهش اعوجاج می شود. 2- افزایش سرعت جوشکاری باعث افزایش تنش های پسماند و کاهش اعوجاج می شود. اثر تغییر سرعت جوشکاری بر روی تنش های پسماند و اعوجاج بیشتر از تغییر سطح مقطع می باشد. 3- افزایش انرژی ورودی باعث کاهش تنش های پسماند و افزایش مقدار اعوجاج می شود. انرژی ورودی تأثیر کمتری بر روی تنش های پسماند و اعوجاج نسبت به دو پارامتر قبلی دارد. 4- تغییر جنس اتصال و افزایش تنش تسلیم فولاد (از فولاد کربنی به زنگ نزن)، باعث افزایش تنش های پسماند شده و مقدار اعوجاج نیز افزایش می یابد. الگوی تنش های پسماند و اعوجاج برای اتصال غیر همجنس به جز در ناحیه اتصال بال به جان، دقیقاً شبیه حالتی است که جنس اتصال از همان ماده استفاده شده، برای جان اتصال باشد. 5- با جابجایی مکان قید مورد استفاده، یک مقدار کمینه برای اعوجاج حاصل گردید. که در ضمن کاهش تنش پسماند عرضی و افزایش تنش پسماند طولی در ناحیه خط جوش را در بر داشت

جوش مقاومتی نقطه ای یکی از رایج ترین روش های اتصال ورق های با ضخامت کم در صنایع مختلف به خصوص خودرو سازی می باشد. در این بررسی تاثیر اندازه ی قطر دکمه ی جوش بر روی استحکام کششی-برشی، تنش های پسماند بوجود آمده در حین فرآیند جوش مقاومتی و در نهایت عمر خستگی نمونه های نقطه جوش خورده به روش تجربی مورد مطالعه قرار گرفته است. جهت آماده کردن نمونه های آزمایشی، ورقی از جنس فولاد آلیاژی aisi1008 و با ضخامت 1 میلیمتر انتخاب و جهت ایجاد اتصال از جوش مقاومتی نقطه ای بهره گرفته شد. جهت اجرای فرآیند جوشکاری و بررسی اثر تغییر قطر دکمه ی جوش، 8 الکترود با اندازه ی قطر مقطع های متفاوت (3 تا 10 میلیمتر) به کار گرفته شدند. پس از آماده سازی نمونه های آزمایشی، تحت آزمون کشش-برش، سنجش مقدار تنش های پسماند و آزمون خستگی قرار گرفتند و نتایج استخراج و داده های کمی در نمودارهایی رسم شدند و داده های کیفی (مانند حالت شکست) به طور جداگانه مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن بود که افزایش قطر دکمه ی جوش، منجر به افزایش استحکام کششی-برشی، کاهش تنش های پسماند ایجاد شده در زمان جوشکاری، افزایش ظرفیت تحمل بار در حالت خستگی کم چرخه و کاهش حد دوام در حالت خستگی پرچرخه شده است. در نهایت با توجه به مشخصه ها و خواص مورد بررسی، قطر بهینه از لحاظ شرایط ایجاد، استحکام، حد تنش های پسماند ایجاد شده، عمر و رفتار خستگی نمونه های مورد آزمایش، انتخاب شد.

بواسطه عیوب و ترک های ایجاد شده چه در حین عملیات جوشکاری و چه در هنگام بهره برداری از قطعه و به خاطر گریز از تعویض قطعه و افزایش هزینه های تولید و نگهداری ناگزیر به تعمیر جوش هستیم. تعمیر جوش عبارت است از برداشتن قسمت حاوی عیب و ترک با سنگ زنی یا تراشیدن آن و جوشکاری دوباره همین موضع. با انجام تعمیر جوش قسمتی از قطعه دوباره در معرض بارگذاری حرارتی شدید قرار می گیرد که با در نظر گرفتن بارگذاری اولیه ناشی از جوش اصلی خواص مکانیکی و نوع ریز ساختار قطعه دچار تغییر و تحول می شود. این تغییرات به همراه تنش های پسماند در تعیین عمر قطعه نقش اساسی دارند از اینرو مطالعه و بررسی تحولات و تغییرات بعد از عملیات تعمیر در انتخاب جزئیات عملیات حرارتی و همچنین بهینه یابی پارامترهای جوشکاری به منظور دستیابی به خواص مطلوب از اهمیت ویژه ای برخوردار است. همچنین اندر کنش میان بار خارجی و تنش پسماند از موضوعات چالش برانگیز در تعیین عمر قطعه چه در برابر بارهای استاتیک و چه در برابر بار متناوب و خستگی است. در این تحقیق به بررسی ریز ساختار ها و استحکام کششی نمونه جوشکاری شده قبل و بعد از تعمیر هم به روش عددی و هم به روش تجربی می پردازیم. نمونه از جنس فولاد ساختمانی کم کربن و عملیات ترمیم را نیمه عمق و سرتاسری انجام داده ایم. بر اساس نتایج تنش تسلیم بعد از عملیات ترمیم به مقدار اندکی کاهش می یابد و سختی سطحی بعد از تعمیر کاهش می یابد. بار کششی خارجی بعد از جوش تعمیری موجب رهایی قسمتی از تنش های پسماند بعد از بار برداری می گردد که میزان این رهایی به سطح تنش پسماند و نوع فشاری یا کششی بودن و همسویی بار خارجی با این تنش ها و تنش تسلیم ماده بستگی دارد.

جوش مقاومتی نقطه ای (rsw) فرآیند اتصال دو یا چند قطعه فلزی است که در اثر عبور جریان از سطح نسبتاً کوچک و تحت فشار، طی زمان مشخص رخ می دهد. این نوع جوشکاری از جمله فرآیندهای معمول برای اتصال ورق های نازک در صنعت، بالاخص صنایع خودروسازی بوده و شبیه سازی آن در راستای کاهش وقت و هزینه می تواند بسیار مفید باشد. پارامترهایی مانند آمپراژ جوشکاری، قطر الکترودها، میزان فشار الکترودها و تعداد سیکل جوشکاری در فرآیند جوشکاری مقاومتی موثراند. در این پایان نامه، اثر تغییر این پارامترها بر نحوه شکل گیری دکمه جوش حاصله مورد بررسی قرار گرفته است. برای شبیه سازی، ورق هایی از جنس فولاد aisi1008 با خواص وابسته به دما، در نظر گرفته شد. برنامه ای در نرم افزار اجزاء محدود ansys جهت شبیه سازی فرآیند جوش مقاومتی نقطه ای نوشته شد که در آن از روش کوپلینگ غیرمستقیم برای ارتباط میدان های الکتریکی- حرارتی و حرارتی- مکانیکی استفاده می گردد. در مرحله اول تحلیل، نحوه رشد دکمه جوش تعیین و جهت تایید صحت یافته ها با نمونه های آزمایشگاهی مقایسه شد؛ به طوری که نتایج حاصل از شبیه سازی ها و نتایج آزمایشگاهی مطابقت قابل قبولی با هم داشتند. در مرحله بعد با استفاده از تاریخچه دمایی مدل الکترود و ورق، به تعیین الگوی تنش های پسماند در ناحیه دکمه جوش پرداخته شد. این تنش ها با نتایج تجربی مقالات مرتبط مقایسه و تطابق مناسبی بین آنها مشاهده گردید.

تکنولوژی جوشکاری یکی از روش های متداول مونتاژ قطعات فلزی بوده که در بسیاری از شاخه های صنعت از جمله صنایع نفت، گاز، پتروشیمی، خودروسازی و ... به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد. ایجاد اتصای جوشی کاملاً سالم تقریباً غیرممکن و غیراقتصادی است. یک اتصال جوشی دقیقاً مطابق آنچه طراحی شده است، رفتار نکرده و عیوب ایجاد شده، رفتار سازه را تحت تاثیر قرار خواهد داد. در دوره بهره برداری از تجهیزاتی صنعتی لازم است، بعضی از جوش ها که دچار عیوبی هم چون ترک شده اند، ترمیم گردند تا امکان استفاده مجدد از این تجهیزات فراهم گردد. در روش جوشکاری ترمیمی ناحیه ای را که عیب در آن مشاهده گردیده را سنگ زده و مجدداً جوشکاری می کنند. مدل سازی عددی برای جوش لب به لب در ورق ها، به خصوص جوش ترمیمی می تواند در تشخیص میزان اصلاح جوش حائز اهمیت زیادی باشد. در این تحقیق علاوه بر مدل سازی اجزاء محدود جهت سنجش الگوی تنش های پسماند در جوش اولیه و ترمیمی و مقایسه آنها با یکدیگر، با اندازه گیری تنش های پسماند به روش سوراخکاری، صحت نتایج عددی مورد ارزیابی قرار گرفته است

در طراحی ها ی مکانیکی به خصوص درسازه های هوا و فضایی ورق های فلزی نقش بسیار مهمی ایفا می کنند. برای اتصال این ورق ها به یکدیگر اغلب از اتصالات پرچی استفاده می شود. گسیختگی در اتصالات پرچ در بدنه هواپیما هابه عوامل مختلفی وابسته است که مهمترین آنها تنش پسماند در فرایند پرچ کاری است که با کاهش آن شرایط افزایش کارآیی فرایند پرچ کاری ایجاد می شود. این تحقیق به طور کلی به دو بخش اصلی تقسیم شده است . در بخش اول به بررسی تغییر شکل پرچ و ورق و تاثیر این تغییر شکل ها روی یکدیگر در عملیات پرچکاری به سه روش تئوری، تجربی و عددی پرداخته شده است. برای این منظور 24 آزمایش برای انجام عملیات پرچ کاری در شرایط استاندارد طراحی شد به طوری که دو نوع ورق ودو نوع پرچ در شرایط پرچ کاری یکسان برای 8 نیروی مختلف مورد آزمایش قرار گرفته شد. نتایج آزمایشات با نتایج عددی و نتایج تئوری مقایسه شدند. در بخش دوم این تحقیق در قسمت اول به پیش بینی بیشترین تنش مماسی در ورق ها در فرایند پرچ کاری به روش عددی، روش رگرسیون و روش شبکه های عصبی مصنوعی پرداخته شده است. به این صورت که نیروی پرچ کاری، تلرانس قطرسوراخ ورق بالایی، تلرانس قطرسوراخ ورق پایینی، ضریب اصطکاک سطوح، تلرانس قطرپرچ وطول پرچ به عنوان پارامتر های موثر در کیفیت عملیات پرچ کاری مورد مطالعه قرار گرفت. برای هر پارامتر حد بالا و پایینی در نظر گرفته شد واز ترکیب دوتایی مدل های مختلف (2^6) 64 مدل مورد بررسی قرارگرفت. خروجی مدل ها به صورت ارتفاع قسمت پرچ شده، بیشترین قطر قسمت پرچ شده و بیشترین تنش مماسی کششی در ورق ها که عامل ترک در ورق می باشد با استفاده از روش المان محدود بدست آورده شد و همچنین مقدار بیشترین تنش مماسی توسط روش رگرسیون و روش شبکه های عصبی مصنوعی پیش بینی شد. در قسمت دوم به تحلیل آماری داده ها و تاثیر پارامتر های گوناگون روی بیشترین تنش مماسی پرداخته شده است. در نهایت در قسمت سوم به بهینه سازی پارامتر های موثر روی کیفیت عملیات پرچ کاری در جهت کمینه کردن مقدار بیشترین تنش مماسی در ورق ها به روش الگوریتم رقابت استعماری پرداخته شده است. البته تابع هدف برای این مسئله بهینه سازی یک شبکه عصبی مصنوعی ترکیب شده با الگوریتم ژنتیک است.