برقراری امنیت در vanets یکی از مهمترین مسائلی است که استفاده کنندگان با آن در ارتباط هستند.در اینجا منظور از امنیت، قابلیت اعتماد به اطلاعات است. روش پیشنهاد شده در این پژوهش به این صورت است که با فرض اینکه برای هر وسیله یک شناسه ثابت در نظر گرفته شده است و همه ارتباطات و تبادل اطلاعات با این شناسه صورت می گیرد. هر وسیله که پیامی را دریافت می کند شناسه فرستنده که همراه پیام واصله به وسیله رسیده است را می بیند. علاوه بر این هر وسیله پایگاه اطلاعاتی دارد که در آن می تواند تاریخچه اطلاعات واصله را ثبت کند. اگر پیامی برای اولین بار از وسیله ای برسد احتمال صحت آن مقدار اندکی دارد. مسلما اگر رخداد اتفاقی صحت داشته باشد وسایل مختلفی آنرا گزارش خواهند کرد. با گزارش های متعدد یک پیام خاص احتمال آن که صحت داشته باشد بالاتر می رود و وسیله ای که هر پیام را دریافت می کند در پایگاه اطلاعاتی خود به احتمال ثبت شده که در ابتدا مقدار اندکی برای آن در نظر گرفته شده بود، مقدار مشخصی را می افزاید. در هر منطقه که شبکه ایجاد شده است یک پایگاه داده اصلی وجود دارد. این اطلاعات در پایگاه اصلی نیز ذخیره شده و وسایل با ورود به هر منطقه می توانند پایگاه اطلاعاتی خود را از نظر اطلاعات تاریخچه ای هر پیام را از این پایگاه اصلی دریافت و بروز رسانی کنند. اگر پیغامی حاوی این اطلاعات باشد که در محلی اتفاقی افتاده این پیغام وقتی کاملا قابل اعتماد است که توسط تعدادی وسیله مختلف گزارش شود و در غیر این صورت اعتماد یا عدم اعتماد به اطلاعات واصله بر عهده راننده می باشد.

هدف از این تحقیق، مقایسه حس وضعیت مچ پا در دو محور فرونتال و ساجیتال بعد از اعمال خستگی عملکردی در بازیکنان فوتبال آسیب دیده و سالم بود. آزمودنی¬های این تحقیق، 24 نفر از بازیکنان فوتبال شهر کرمان در رده سنی جوانان و امید بودند که بر اساس نتایج پرسشنامه ناپایداری مچ پا (cait) و تایید پزشک متخصص به دو گروه دارای بی¬ثباتی عملکردی مچ پا (12 نفر) و گروه سالم (12 نفر) تقسیم شدند. برای مداخله خستگی عملکردی از پروتکل بنگسبو و برای ارزیابی حس وضعیت مچ پا از گونیامتر پدال¬دار استفاده شد. در طول اجرای پروتکل بنگسبو، در 3 زمان (ابتدای نیمه اول، بین دو نیمه و انتهای نیمه دوم) تست ارزیابی حس وضعیت گرفته شد. خستگی آزمودنی¬ها در هر 15 دقیقه با استفاده از مقیاس بورگ (rpe) مشخص شد. نتایج تحلیل واریانس نشان داد خطای بازسازی زاویه بعد از اعمال خستگی در هر دو گروه در پایان نیمه اول و دوم افزایش پیدا کرد (05/0>p). علاوه بر این با استفاده از آزمون تی مستقل مشخص شد این افزایش در خطای بازسازی در دو گروه در پایان پروتکل به لحاظ آماری تفاوت معناداری نداشت (05/0<p). نتایج تحقیق نشان داد پس از اندازه¬گیری مکرر حس وضعیت بعد از اعمال خستگی دقت حس وضعیت در پایان نیمه اول کاهش پیدا کرد که این کاهش در پایان نیمه دوم کمتر مشاهده شد، همچنین کاهش دقت حس وضعیت در دو گروه کنترل و تجربی یکسان است. حس¬عمقی در بازیکنان سالم و آسیب دیده بعد از ایجاد خستگی دچار عیب و نقص می¬شود که این امر می¬تواند فرد را در معرض آسیب¬های مجدد و جدی¬تر قرار دهد.