چکیده: مول هیداتیفورم یک حاملگی غیر طبیعی انسانی است که طبق ویژگی های هیستولوژیک، ژنتیک، سونوگرافی و کلینیکی به صورت مول هیداتیفورم کامل (chm) و مول هیداتیفورم ناقص (phm) دسته بندی می شود. تمایز قایل شدن بین chm و phm با استفاده از نشانه های هیستولوژیک به تنهایی مشکل است، مول کامل رایج ترین فرم برای تبدیل شدن به کوریوکارسینوما می باشد و مول هتروزیگوت این استعداد را افزایش می دهد. ژن nlrp7 با مول هیداتیفورم راجعه و یا خانوادگی مرتبط می باشد. در این مطالعه، روش دورگ گیری فلوئورسانس درجا (fish) برای کروموزوم 15 و 16، بر روی 60 نمونه بافت پارافینه مول و vntr genotyping با تکثیر 3 لوکوس پلی مورفیک متفاوت به نام های col2a1, apob و d1s80 به وسیله واکنش زنجیره پلی مراز) ,(pcr بر روی 30 نمونه بافت مول و خون والدین آنها انجام شد. همچنین آنالیز موتاسیون به وسیله توالی یابی ژن nlrp7 ، در 3 بیمار با سابقه مول هیداتیفورم راجعه ، انجام شد. نتایج سیگنال های fish در سلول های استروما و سیتوتروفوبلاست ویلی مشخص می کند که 3 مورد از 33 مورد مول کامل تریپلوئید، 3مورد از 14مورد مول ناقص دیپلوئید، 4 مورد از 6 مورد مشکوک به مول هیداتیفورم دیپلوئید و 1 مورد از 7 مورد مشکوک به مول ناقص دیپلوئید بودند (p< 0.05 ). نتایج vntr genotyping نشان داد که در مول کامل 76% آندروژنتیک مونواسپرمیک و 24% آندروژنتیک دی اسپرمیک می باشد، و در مورد مول ناقص، 66% تریپلوئید دی اسپرمیک و 34% دیپلوئید biparental بودند. در بیماران ایرانی با مول هیداتیفورم راجعه موتاسیونی در ژنnlrp7 مشاهده نشد. در نتیجه، اکثریت موارد سقط هیدروپیک با روش هیستولوژی به تنهایی تشخیص داده می شود، اما تکنیک fish و vntr genotyping برای بررسی مواردی که در سنین حاملگی پایین تخلیه می شوند، برای تشخیص دقیق و پیگیری مناسب بیماران ضروری خواهد بود. واژگان کلیدی: مول هیداتیفورم کامل، مول هیداتیفورم ناقص، دورگ گیری فلوئورسانس درجا، واکنش زنجیره پلی مراز، مول هیداتیفورم راجعه، ژن nlrp7

در حاملگی های پرخطر، مادر و جنین در خطر مرگ و میر و عوارض بالاتری قرار دارند. تقریبا یک سوم حاملگی ها پرخطر هستند که دو سوم آن طی حاملگی و یک سوم دیگر طی زایمان قابل تشخیص می باشد. از آنجا که بیش از دو سوم مرگ و میر جنینی قبل از شروع لیبر رخ می دهد، بکارگیری یک روش مناسب برای ارزیابی سلامت جنین در حامگلی های پرخطر نه تنها در کاهش مرگ و میر و عوارض جنینی و نوزادی نقش بسزایی دارد، بلکه سبب می شود از زایمان زودرس و بی مورد اجتناب نمود. تست بدون استرس یکی از روشهای ارزیابی سلامت جنین است که به دلیل سهولت کاربرد و نداشتن موارد منع استعمال مورد بررسی قرار گرفت تا ارزش پیشگویی آن برای تشخیص سرانجام نامطلوب بارداری محاسبه گردد. در این پژوهش 164 خانم با حاملگی های پرخطر که طی سه روز پس از انجام تست زایمان نمودند، شرکت داشتند. شایعترین علت انجام تست ، حاملگی دیررس بود که 39 درصد نمونه های پژوهش را تشکیل می داد. 85/4 درصد افراد تست راکتیو و 14/6 درصد تست نان راکتیو داشتند. نتایج پژوهش نشان داد که بروز زجر جنینی، سزارین به دلیل زجر جنینی، آپگار پایین و در دقیقه اول و دهم و میانگین آپگار در دقیقه پنجم، ناهنجاریهای مادرزادی، نمایش غیرطبیعی جنین، نیاز به مراقبتهای نوزادی و مرگ و میر پری ناتال در گروهی که تست نان راکتیو داشتند به طور معنی داری بیشتر از گروهی بود که تست راکتیو داشتند. محدودیت رشد جنینی در گروهی که تست نان راکتیو داشتند با p<0/07 بیشتر از گروه دیگر بود. تست راکتیو، پیشگویی کننده خوبی برای سلامت جنین است . ارزش پیشگویی منفی تست 80 درصد و ویژگی آن 91ˆ9 درصد محاسبه شد. تست نان راکتیو جمعیت در معرض خطر را مشخص می کند، اما برای تصمیم گیری به تنهایی مفید نیست ، زیرا حساسیت تست 33/3 درصد و ارزش مثبت آن 58 درصد می باشد. 39 بیمار علاوه بر تست بدون استرس با نمودار بیوفیزیکی پیگیری شدند. مقایسه سرانجام حاملگی و نمرات نمودار بیوفیزیکی نشان داد که میانگین نمرات در گروهی که سرانجام نامطلوب داشتند کمتر از گروه دیگر بود (p0/000) همچنین نمره نمودار بیوفیزیکی کمتر یا مساوی 6 در گروهی که سرانجام نامطلوب داشتند، بیشتر از گروه درمان بود (p<0/0014) ارزش پیشگویی مثبت و منفی نمودار بیوفیزیکی برای تشخیص سرانجام نامطلوب حاملگی 100 و 69 درصد بود. حساسیت و ویژگی آن 37 و 100 درصد محاسبه شد.

از آنجایی که میزان صحیح مرگ و میر مادری و جنین به درستی مشخص نیست ، حتی در کشورهای در حال توسعه، به طرف ارزیابی سلامت جنین تمایل پیدا کرده اند. و تلاش زیادی در حمایت از جنینهای در معرض خطر انجام شده است . آزمون بدون استرس با استفاده از مانیتورینگ الکترونیکی جنین یک روش پذیرفته شده در تمام دنیا است . اما گران و نیازمند تجربه است و در بعضی کشورها به آسانی در دسترس نیست . در این مطالعه توصیفی - تحلیلی مقایسه هائی بین نتایج شمارش حرکت جنین توسط بیمار یا محقق با آزمون بدون استرس انجام شده است و هدف از آن ارزیابی ارتباط بین شمارش حرکت مشاهده شده توسط بیماران یا محقق با آزمون بدون استرس است . از اسفند 1376 تا شهریور 1377، 150 بیمار با سن حاملگی بیش از 32 سال هفته که نیازمند ارزیابی سلامت جنین بودند، انتخاب شدند. ارزیابی سلامت جنین شامل 3 روش بدون اطلاع از نتایج یکدیگر، انجام شده است . از بیمار خواسته می شد، حرکات جنین را روی چارت شمارش حرکت (زمان لازم برای 10 حرکت) ثبت کند روز بعد محقق تعداد حرکات جنین را در یک دوره 10 دقیقه ای ثبت می کرد و سپس آزمون بدون استرس انجام می شد. حساسیت ، ویژگی، ارزش پیشگویی مثبت و ارزش پیشگویی منفی شمارش حرکت جنین ثبت شده توسط مادر و محقق در مقایسه با نتایج آزمون بدون استرس محاسبه شد. بیماران با حاملگی پر خطر شامل دیابت ، فشار خون بالا، پره اکلامپسی، الگیوهیدرآمینوس و حاملگی طولانی بودند. نتایج نشان داد که بهترین ارتباط بین شمارش حرکت جنین توسط پژوهشگران با آزمون بدون استرس reactive وقتی بود که 2 یا بیتشر حرکت جنین در 10 دقیقه ثبت شده بود. (p0/000) بهترین ارتباط بین شمارش حرکت جنین توسط بیماران با آزمون بدون استرس reactive وقتی بود که 10 حرکت جنین در 2 ساعت ، ثبت می شد. (p0/000) نتایج مطالعه پیشنهاد می کند که شمارش حرکت جنین توسط مادر یا محقق با نتایج آزمون بدون استرس ارتباط دارد. ارزش پیشگویی منفی از 97-98 درصد است . یعنی اگر شمارش حرکت جنین توسط هر دو خوب در نظر گرفته شود، نتیجه آزمون بدون استرس خوب خواهد بود. ارزش پیشگویی مثبت از 32-56 درصد است ، یعنی اگر شمارش حرکت جنین توسط هر دو کم باشد تنها 32-56 درصد بیماران، آزمون بدون استرس بدون عکس العمل (non reactive) خواهند داشت . نتایج این مطالعه سودمندی شمارش حرکت جنین توسط بیمار یا محقق را به عنوان یک روش موثر غربالگری برای سلامت جنین، بخصوص در مناطقی که از آزمون بدون استرس نیست ، پیشنهاد می کند.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.