نهشته بوکسیت رسی شیرین آباد با ضخامت حدود 8 متر و گسترش طولی بالغ بر 1 کیلومتر در 60 کیلومتری جنوب شرق گرگان واقع شده است. نهشته شیرین آباد به شکل یک افق چینه سان بین سنگ آهک های دولومیتی الیکا و شیل و ماسه سنگ های سازند شمشک قرار دارد. مرز زیرین این افق به طور عمده موج سان است، در حالی که مرز بالایی آن با شیل و ماسه سنگ های فرادیواره هم ساز و تند می باشد. بافت های پلیتومورفیک، میکروگرانولار، اووئیدی و پیزوئیدی از مهمترین بافت های این نهشته است. تجزیه و تحلیل های بافتی، هر دو خاستگاه برجازا و نابرجازا را برای این نهشته نشان می دهد. نهشته شیرین آباد به طور عمده از کائولینیت، آناتاز، روتیل، بوهمیت، هماتیت، گوتیت و برتیرین تشکیل شده است. براساس شواهد بافتی و کانی شناسی این نهشته دارای منطقه بندی درونی بوده و به چهار واحد مجزا قابل تفکیک است. بر اساس داده های زمین شیمیایی، نهشته شیرین آباد محصول دگرسانی و هوازدگی سنگ هایی با ترکیب بازالت است. تلفیق داده های کانی شناسی و زمین-شیمیایی نشان می دهد که این نهشته در طی دو مرحله تشکیل شده است. ابتدا، مواد بوکسیتی و کانی های رسی بر اثر فرآیندهای بوکسیت زایی درجازا از بازالت های قلیایی تشکیل شده اند. سپس، این مواد به حفرات کارستی انتقال یافته و نهشته بوکسیت رسی شیرین آباد را پدید آورده اند. نهشته لاتریتی حاجی آباد در 70 کیلومتری جنوب غرب گرگان واقع شده است. این نهشته به شکل یک افق چینه سان در بین سنگ آهک های سازند روته و سنگ آهک های دولومیتی سازند الیکا قرار دارد. بافت های پلیتومورفیک و میکروگرانولار از فراوان ترین عناصر بافتی زمینه و پلت ها از مهمترین عناصر بافتی متمایز در این نهشته است. کلسیت، هماتیت و کوارتز فراوانترین کانی ها درنهشته حاجی آباد است