یکی از موضوعات اساسی که کشورها و جامعه بین المللی در راستای فراهم آوردن دولت مداری خوب باید مورد توجه قرار دهند، بحث مبارزه با فسادهای اداری و تلاش برای سازمان دهی تشکیلات منسجم و قدرت مند در راستای نظارت بر فعالیت های ارگان های دولتی می باشد. از این رو و با توجه با تاکیدات مسئولین کشور مبنی بر مبارزه با فساد حاکم بر نهاد های دولتی و در راستای تلاش برای معرفی الگوهای کارآمد در این زمینه، تحقیق حاضر می کوشد تا با مطرح ساختن روند تشکیلانی سازمان بازرسی جمهوری اسلامی ایران که پیشقراول مبارزه با فساد در ایران تلقی می شود و در گام بعد با مقایسه روندهای حاکم بر این سازمان با وزارت جلوگیری از فساد چین اقدام به معرفی ساز وکارهای کارآمد در این زمینه بپردازد. پیش فرض اصلی تحقیق حاضر این می باشد که دولت چین با مد نظر قرار دادن موضوع پیش گیری از وقوع فساد سعی در تدوین قوانینی در این زمینه دارد و این در حالی است که تلاش های صورت گرفته در این زمینه در ایران بیشتر معطوف به امر نظارت و بازرسی بر فعالیت ارگان های دولتی بوده است که یک امر پسینی در باب موضوع مبارزه با فساد است. تحقیق پیش رو ضمن تائید هر دو رویکرد، الگوی کار آمد در این زمینه در کشور را تلفیقی از هر دو روش می داند. به گونه ای که نظام قانون گذاری با تصویب قوانین کارآمد، به نحوی که بتواند جلوی وقوع جرم را بگیرد، و سازمان بازرسی با نظارتی درست به خنثی سازی فساد موجود بپردازند. نتایج حاصله از این پژوهش گویای آن است که قرابت های شکلی و ماهوی زیادی میان اختیارات ، ماموریتها و نیز تشکیلات و روش های نظارت و بازرسی در سازمان بازرسی کل کشور جمهوری اسلامی ایران و وزارت نظارت کشور چین وجود دارد در عین حالی که وجوه تفاوتهایی نیز از باب دادن فرصت اعتراض به دستگاه بازرسی شونده و نیز حدود وظایف و تکالیف مقرر بر عهده آنها می توان مورد شناسایی قرار داد.