رژیم غذایی قابل قبول برای افراد سالم و بیماران خاص از دیرباز مورد نظر متخصصان علم تغذیه بوده است و به مرور زمان همراه با دستاوردهای علم تغذیه، رژیمهای غذایی قابل قبول متحول شدهاند. بنابراین دستیابی به یک رژیم غذایی قابل قبول بهینه از میان غذاهای تعریف شده برای افراد مورد توجه که در آن حداقل و حداکثر نیازهای روزانه ی افراد از ریزمغذیها و درشتمغذیهای مختلف تأمین گردد و قیمت کلی رژیم غذایی به حداقل مقدار برسد و نیز ماکزیممسازی طعم و مزهی غذای دریافتی از جمله اهدافی هستند که در این مطالعه مورد توجه قرار گرفته اند؛ در واقع یک مسأله بهینه سازی چند هدفه مورد مطالعه قرار گرفته است. از آنجا که طعم و مزه دریافتی از ماده غذایی مصرف شده،خصوصیتی است که نمی توان مقدار دقیق و مشخصی به آن تخصیص داد، در این صورت مفهوم فازی برای توصیف این ویژگی استفاده شده است. بنابراین، وجود یک مسأله بهینه سازی چند هدفی که تمامی نیازها را پوشش دهد ضرورت دارد. برای هر محدودیت یک سطح مطلوبیت اعمال می گردد، بطوری که تلاش میگردد با به کارگیری مفهوم برنامه ریزی خطی و برنامه ریزی آرمانی تمامی سطوح مطلوبیت تا حد ممکن به اهداف نزدیک گردند. آنچه که بیشتر مورد نظر قرار داشته است توجه به تأمین حداقل نیازهای تغذیهای بوده است، در حالیکه در بسیاری موارد تمرکز بر حداکثر نیاز قابل قبول برای هر دو گروه افراد سالم و بیمار از اهمیت ویژه ای برخورداراست و تنوع در رژیم غذایی امر بسیار مهمی است که بایستی رعایت گردد.

عوامل مختلفی در پذیرش یک فناوری نوین دخیل است که بدون در نظر گرفتن آن ها، تمامی فعالیت های انجام شده می تواند با شکست مواجه شود. به این ترتیب، نیاز به انجام پژوهش هایی در زمینه عوامل موثر بر پذیرش خدمات شهر الکترونیک، کاملاً احساس می شود. به این ترتیب، اصلی ترین مسأله ای که ذهن این پژوهشگر را به خود مشغول داشته این است که در چارچوب عوامل سازنده ی مدل تلفیقی، چه عواملی بر پذیرش خدمات شهر الکترونیک توسط شهروندان شهر تهران تأثیر دارند؛ بنابراین هدف اصلی این تحقیق، تعیین عوامل موثر بر پذیرش خدمات شهر الکترونیک با استفاده از مدل تلفیقی پذیرش فناوری اطلاعات (tam) و نظریه رفتار برنامه ریزی شده (tpb) و متغیر اعتماد است. مواد و روش ها : این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی، از لحاظ ماهیت و روش توصیفی تحلیلی می باشد. ابزار گردآوری داده ها از طریق روش اسنادی و پیمایشی جمع آوری شده و برای تست مدل از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. در مرحله بعد، پس از تعیین روایی و پایایی، پرسشنامه به 160 نفر از شهروندان به روش خوشه ای، توزیع و سپس جمع آوری گردیده است. داده ها با استفاده از نرم افزار 16 spss مورد تجزیه و تحلیل گرفت. یافته ها : نتایج تحقیق حاضر تا حدود زیادی با یافته های گزارش شده در جوامع تحت مطالعه قبلی هم خوانی داشت. با توجه به یافته های تحقیق تمامی فرضیات تحقیق به اثبات رسیده است یعنی تمامی متغیرهای مدل تحقیق بر تمایل به استفاده و در نتیجه بر پذیرش فناوری تأثیر مثبتی دارند و بیشترین تأثیر را متغیر نگرش و بعد از آن اعتماد بر روی پذیرش فناوری دارند و همچنین بین متغیرهای تحقیق ارتباط معنی دار آماری وجود دارد. بحث و بررسی : تمامی متغیرهای مدل تحقیق بر تمایل به استفاده و در نتیجه بر پذیرش فناوری تأثیر مثبتی دارند و بیشترین تأثیر را متغیر نگرش و بعد از آن اعتماد بر روی پذیرش فناوری دارند و کم ترین تأثیر را متغیر هنجار ذهنی بر روی پذیرش فناوری دارد و همچنین بین متغیرهای تحقیق در چارچوب مدل تحقیق ارتباط معنی دار آماری وجود دارد.

دراین تحقیق نشاسته های فسفریله و هیدروکسی پروپیله با درصد های جایگزینی به ترتیب 096/0 و 106/2 درصد از نشاسته طبیعی گندم تولید شدند. تغییرات شیمیایی ایجاد شده در نتیجه هیدروکسی پروپیله و فسفریله کردن نشاسته گندم به وسیله طیف سنجی ft-ir تایید شد. نتایج افتراق سنجی اشعه ایکس نمونه ها نشان داد که نشاسته طبیعی و فسفریله گندم با 34/17 و 14/16 درصد بیشترین و کمترین میزان کریستاله بودن را دارا بودند. نتایج بررسی تغییرات قدرت تورم در آب نشاسته ها با دما نشان داد که نشاسته طبیعی گندم دارای بیشترین (111/46ea=) و نشاسته هیدروکسی پروپیله آن دارای کمترین (603/26ea=) حساسیت دمایی بود. در بررسی مشابه مربوط به شاخص حلالیت، نشاسته های طبیعی و فسفریله گندم به ترتیب بیشترین (674/77ea=) و کمترین (478/44ea=) حساسیت دمایی را نشان دادند. نتایج بررسی تغییرات شفافیت خمیر نشاسته ها نشان داد که هیدروکسی پروپیله و فسفریله کردن نشاسته گندم سبب افزایش 65/2 و کاهش 58/17 برابری این مشخصه در مقایسه با نشاسته طبیعی گردید (05/0p<). خصوصیات رئولوژی دینامیک نمونه های ژل نشان داد که نشاسته هیدروکسی پروپیله در هر دو غلظت (8 و 12 درصد) دارای تنش تسلیم بیشتری بود ( pa4/166- 3/48f = ?). بر خلاف ژل نشاسته های طبیعی و فسفریله که رفتاری حدواسط بین ژل ضعیف و الاستیک داشتند (64/0-14/0tan ? =)، نشاسته هیدروکسی پروپیله تقریباً رفتار ژل الاستیک را نشان داد (11/0-10/0tan ? =). در شرایط دهان شبیه سازی شده میزان کاهش ویسکوزیته برای نمونه های ژل هیدروکسی پروپیله (33/83 درصد) بیشتر از سایر نمونه ها بود. در شرایط عدم حضور بزاق، مدل های هرشل-بالکلی و سیسکو بهترین مدل ها برای بیان رفتار جریان تمام ژل های نشاسته بودند. بیشترین مقدار تیکسوتروپی برای نمونه های ژل نشاسته هیدروکسی پروپیله بدست آمد (26/9-98/1)، در حالی که از این نظر تفاوت معنی داری بین نمونه های نشاسته طبیعی و فسفریله مشاهده نشد (05/0p>). مدل تنزل تنش درجه یک، نزدیک ترین داده ها را در شرایط دهان شبیه سازی شده پیش بینی کرد (981/0-914/0r2 =). نتایج هیدرولیز آنزیمی در سیستم درون شیشه ای نشان داد که نشاسته هیدروکسی پروپیله دارای بالاترین مقدار نشاسته مقاوم (15/13rs=) و کمترین مقدار اندیس قند خون بود (04/89gi=). حدود 87-82، 81-76 و 84-77 درصد از میزان گلوکز رهایش یافته نهایی، در 15 دقیقه ابتدایی هضم در شرایط روده شبیه سازی شده به ترتیب برای نشاسته های طبیعی، فسفریله و هیدروکسی پروپیله رهایش یافت. میزان گلوکز رهایش یافته برای نشاسته فسفریله 11-6 درصد و برای نشاسته هیدروکسی پروپیله 19-16 درصد کمتر از نشاسته طبیعی پس از هضم در شرایط روده شبیه سازی شده بود. پس از هضم در شرایط روده شبیه سازی شده، ضریب قوام (k) شدیداً کاهش یافت (27/90-02/73 درصد)، در حالیکه شاخص رفتار جریان (n) افزایش پیدا کرد (46/363-56/155 درصد). نتایج مدلسازی با استفاده از جدول جستجوی منطق فازی نشان داد که این روش توانایی بالایی (991/0-951/0r2 =) در تخمین میزان گلوکز رهایش یافته در شرایط روده شبیه سازی شده، حتی بهتر از مدل ریاضی نمایی دو ترمه (995/0-992/0r2 =) دارد.

چکیده ندارد.