هدف اصلی انجام این پروژه، ساخت کاتالیست نانو گاما-آلومینا با روش های مختلف و مقایسه ی آنها با هم به منظور دستیابی به روشی است که نتایج مطلوب تری را دارا می باشد. در ادامه بررسی هایی، روی پارامترهای مختلف تأثیرگذار روی روش انتخابی برای یافتن شرایطی که نتیجه بهتری را حاصل کند انجام گردیده است. در خاتمه نیز شرایط عملیاتی واکنش آبگیری متانول به دی-متیل اتر نظیر دما، سرعت فضایی و نوع خوراک بر روی کاتالیست منتخب نهایی مورد ارزیابی قرار گرفت و عملکرد کاتالیتیکی آن در سنتز dme با یک کاتالیست تجاری مقایسه شده است. در مطالعه ی حاضر از روش های سل-ژل و روش رسوبی برای ساخت کاتالیست استفاده شده است. مقایسه ی نتایج حاصل از تست های راکتوری و تست های تعیین مشخصات نشان داد که روش سل-ژل آلی عملکرد بهتری دارد. در ادامه با تغییر پارامترهای روش مذکور نقاط بهینه ی پارامترها تعیین گردید. جمع بندی نتایج نشان داد که نمونه یsgo-10 نمونه ی بهینه می باشد.در مرحله ی بعد کاتالیست بهینه با کاتالیست صنعتی ref-c مقایسه شد و نتایج نشان داد که در شرایط تعادلی عملکرد آنها نزدیک به هم می باشد ولی با افزایش جریان خوراک و دور شدن از تعادل کاتالیست بهینه عملکرد بهتری از خود نشان می دهد. در انتها بررسی شرایط عملیاتی فرایند روی کاتالیست بهینه نشان داد که دما روی میزان تبدیل کل متانول تأثیری ندارد ولی با افزایش دما میزان محصولات جانبی افزایش یافته و درنتیجه میزان گزینش پذیری dme در دماهای بالا کاهش می یابد. بررسی اثر آب هم نشان داد که حضور آب در خوراک باعث کاهش میزان فعالیت کاتالیست (تبدیل متانول و بهره ی dme تولیدی) می شود.

هدف اصلی انجام این پروژه، ساخت نانو کاتالیست گاما-آلومینا مزوپور با روش سل-ژل و با استفاده از پیش سازنده ی آلومینیوم اتوکساید (که تا کنون مورد بررسی قرار نگرفته است) و بهینه سازی پارامترهای تاثیرگذار در این فرایند به منظور دستیابی به روشی است که نتایج مطلوب تری را دارا می باشد. در ادامه بررسی هایی، روی پارامترهای مختلف تأثیرگذار روی روش انتخابی برای یافتن شرایطی که نتیجه بهتری را حاصل کند انجام گردیده است. در خاتمه نیز شرایط عملیاتی واکنش آبگیری متانول به دی متیل اتر نظیر دما، سرعت فضایی بر روی کاتالیست منتخب نهایی مورد ارزیابی قرار گرفت و عملکرد کاتالیتیکی آنها در سنتز dme با یکدیگر مقایسه شده است. در مطالعه ی حاضر با استفاده از روش تاگوچی پارامترهای تاثیرگذار در روش سل-ژل از جمله نسبت آب به آلومینیوم اتوکساید ، ph محلول ، زمان و دمای پیرسازی در سه سطح مورد بررسی قرار داده شده است. مقایسه ی نتایج حاصل از تست های راکتوری و تست های تعیین مشخصات نشان داد که دمای پیرسازی بیشترین تاثیر را روی خواص نهایی کاتالیست دارد . در ادامه با تغییر پارامترهای روش مذکور نقاط بهینه ی پارامترها تعیین گردید (نسبت آب به الکوکساید = 3، ph محلول = 5/5، دمای پیرسازی = 0c70 و زمان پیرسازی = h35 ). به دلیل اینکه شرایط بهینه در آزمایش های طراحی شده وجود نداشت، کاتالیست دیگری در این شرایط سنتز شد و مورد بررسی قرار گرفت (sg-10). در نهایت کاتالیست بهینه با کاتالیستی که پایین ترین درصد تبدیل متانول را دارد، مقایسه شد. اندازه حفرات کاتالیست بهینه در محدوده مواد مزوساختار است و مساحت سطح و حجم حفرات کاتالیست به ترتیب برابر m2/g 2/342 و cm3/g 7178/0 می باشد. درصد تبدیل محاسبه شده 86/0 می باشد و اسیدیته سطح این کاتالیست، mmol/g 077/2 می باشد. بالا بودن مساحت سطح و همچنین اسیدیته سطح کاتالیست درصد تبدیل به دست آمده را توجیح می کند.