.اهمیت استفاده از تصاویر در کلاسهای ز بان انگلیسی موضوعی نیست که توسط هیچ معلمی نادیده گرفته شود. از بین انواع مختلف وسایل کمک آموزشی بصری ،تصاویر رنگی1 و چارت ها2 بیشتر در کلاسهای زبان انگلیسی استفاده میشود. در مطالعه حاضر،تصاویر رنگی و چارت ها در مرحله آمادگی قبل از خواندن3مورد استفاده قرار گرفت تا دانش آموزان را برای مطالب پیش روآماده کند و دانش زمینه ای مرتبط در آنان را فعال کند. این مطالعه سعی می کند بررسی کند که آیا استفاده از وسایل کمک آموزشی بصری4 به عنوان فعالیت قبل از خواندن تفاوتی بین دانش آموزان در گروه آزمایش و کنترل در توانایی آنها در درک مطلب، به خاطر سپاری آنها و استخراج ایده اصلی دارد. برای این منظور دو کلاس در پایه سوم راهنمایی در دو گروه 35 نفره به عنوان گروه کنترل و آزمایش در این مطالعه شرکت کردند. ابتدا یک پیش آزمون به دانش آموزان در دو گروه داده شد. برای اطمینان از اینکه در توانایی درک مطلب5 آنها تفاوت مهمی وجود ندارد. بعد از آن تدریس خواندن آغاز شد. تمامی مراحل برای تدریس خواندن یکسان بود به جز اینکه دانش آموزان در گروه کنترل تصاویر رنگی و چارت را در مرحله آمادگی قبل از تدریس دریافت نکردند. دوازده درس از کتاب انتخاب شد تا با استفاده از تصاویر رنگی و چارت در مرحله پیش آمادگی قبل از خواندن تدریس شود. بعد از دوازده جلسه یک پس آزمون به دانش آموزان در دو گروه داده شد تا درک دانش آموزان از متن و توانایی آنها در استخراج ایده اصلی بررسی شود. نتایج با استفاده از آزمون "manova"مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بیانگر وجود تفاوت های معناداری در عملکرد دانش آموزان در دو گروه آزمایش و کنترل بود. دانش آموزان گروه آزمایش با استفاده از تصاویر رنگی و چارت توانستند تواناییشان را در درک مطلب افزایش دهند و ایده اصلی متن6 را با راحتی و آسانی استخراج نمایند. بعد از چهار هفته پس آزمون دوم که با پس آزمون اول یکسان بود به دانش اموزان در دو گروه داده شد تا مشاهده شود آیا تفاوت معناداری در به خاطر سپاری7 مطالب بین دانش اموزان گروه آزمایش و کنترل وجود دارد. با توجه به نتایج پژوهش می توان بیان کرد که دانش آموزان در گروه آزمایش یادآوری موثری از متن در مقایسه با دانش آموزان در گروه کنترل داشتند.

مرگ ترحمی( اتانازی) عبارت است از مرگ خود خواسته ی فردی که دچار بیماری لاعلاجی گشته است که به سبب آن ، فرد درد و رنج فوق العاده ای را متحمل می شود که با توجه به دانش پزشکی امروزی نمی توان برای وی به درمان یا راه علاجی امیدوار بود . با توجه به مبانی مختلف فقهی ، نظرات متفاوتی از سوی صاحب نظران درباره ی نقش رضایت چنین فردی جهت سلب حیات از خویش ارائه گردیده است . برخی مرگ ترحمی (اتانازی) را به طور کلی مصداق قتل یا خودکشی دانسته و در نتیجه آن را حرام شمرده اند و رضایت بیمار را منافی مسئولیت کیفری سلب کننده ی حیات نمی دانند در حالی که برخی دیگر بر اساس قاعده ی لاحرج آن را جایز می شمرند و از این رو برای سلب کننده ی حیات مسئولیت حقوقی وکیفری قائل نیستند. از آن جا که قاعده ی لاحرج بر جمیع ادله ی احکام اولیه به طور عام حکومت می کند لذا این قاعده ، اساس فقهی این نظریه را تشکیل داده است؛ بر اساس این نظریه اگر حرج فرد مبتلا به بیماری لاعلاج غیر قابل تحمّل باشد و نتوان حرج وی را به هیچ طریقی کاهش داد ، می توان حق اذن به ختم حیات را برای این گونه بیماران قائل شد . از سوی دیگر می توان گفت رضایت مجنی علیه فی الجمله از علل موجهه ی جرم محسوب می شود و با تأثیر در رکن قانونی جرم موجب از بین رفتن عنوان مجرماه رفتار مرتکب می شود و درتنیجه اسناد مادی یا رکن موضوعی مسئولیت را زائل می سازد .