گیاهان بوته‏ای چندساله از طرق ریزش لاشبرگ و تأثیر ریشه هایشان موجب تغییر کیفیت خاک رویشگاه خود می‏‏‏شوند. با توجه به اهمیت کشت گونه‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏های گیاهی به منظور اصلاح و احیاء مراتع، این تحقیق با هدف بررسی تأثیر دو گونه مرتعی بومی و غیربومی بر خاک زیر اشکوب خود در قسمتی از مراتع استپی شهرستان طبس که عملیات احیایی و اصلاحی در آن انجام گرفته است، به مرحله اجرا درآمد. نمونه گیری از خاک به روش کاملاً تصادفی از دو تیمار زیر اشکوب گیاهان و تیمار شاهد و به تعداد ده نمونه از هریک از تیمارها از عمق صفر تا 20 سانتی متری سطح خاک انجام و در هر یک از آن‏ها خصوصیات شیمیایی شامل هدایت الکتریکی، اسیدیته، مواد آلی و املاح محلول سدیم و کلر، فسفر قابل‏جذب پتاسیم، کلسیم، منیزیم، ازت کل سولفات و بی‏کربنات با روش‏های استاندارد موجود اندازه گیری گردید. تجزیه و تحلیل داده‏ها نشان داد که خصوصیات شیمیایی مورد اندازه گیری در خاک زیر اشکوب هر دو گونه نسبت به منطقه شاهد بطور معنی داری(p?%1) افزایش داشته است. نتایج نشان می دهد که افزایش مقدار این فاکتورها در زیر اشکوب دو گونه با یکدیگر متفاوت بوده بطوریکه مقدار افزایش این شاخص‏ها بجز ماده آلی، در زیر اشکوب گیاه غیربومی آتریپلکس لنتی فورمیس چند برابر زیر اشکوب گیاه بومی شوریزدی بوده است. بر اساس نتایج بدست آمده می توان گفت که استفاده از گیاه غیر بومی آتریپلکس لنتی فورمیس بصورت خالص در جهت احیا مراتع می تواند شوری بیش از حد خاک سطحی را فراهم نماید.