هدف تحقیق حاضر، بررسی رابطه سبکهای دلبستگی مادران و سازگاری عاطفی و اجتماعی دختران نوجوان در مدارس دوره متوسطه شهرستان ورامین بود. طرح این پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بود.جامعه آماری این پژوهش را دو گروه تشکیل می داد: گروه اول، تمامی دانش آموزان دختر مدارس دوره متوسطه شهرستان ورامین در سال تحصیلی 1390 – 1389و گروه دوم، مادران این دانش آموزان بودند. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی چند مرحله ای ، 160 مادر و نوجوان دختر از میان مدارس متوسطه شهرستان ورامین انتخاب شدند. به منظور ارزیابی سبکهای دلبستگی مادران و سازگاری عاطفی و اجتماعی دختران نوجوان، به ترتیب از پرسشنامه های سبکهای دلبستگی بزرگسال هازان و شیور و سازگاری دانش آموزان دبیرستانی سینها و سینگ استفاده شد. نتایج پژوهش با استفاده از روش همبستگی و رگرسیون چند متغیری گام به گام نشان داد که از بین سبک های دلبستگی، دو سبک ناایمن اجتنابی و ناایمن دوسوگرا، رابطه مثبت و معناداری با ناسازگاری کل دارند. از میان سه سبک دلبستگی، تنها سبک دلبستگی ناایمن – دوسوگرا دارای رابطه مثبت و معنادار با ناسازگاری عاطفی و تنها سبک دلبستگی ناایمن – اجتنابی دارای رابطه مثبت و معنادار با ناسازگاری اجتماعی در سطح 01/0 بود. متغیرهای پیش بین یعنی سبکهای دلبستگی مادران، 8/15 درصد از کل واریانس سازگاری کلی نوجوان را پیش بینی کردند.

در این نوشتار درونیابی لاگر گاوس-رادو مورد بررسی قرار گرفته است. برای حل معادل? بی بی ام روش شبه طیفی لاگر بکار برده می شود. با استفاده از نمودارهایی نتایج بدست آمده را با جواب دقبق مقایسه خواهیم کرد.

چکیده ندارد.