به منظور مطالعه تاثیرافزودن آلفامیون و بیومین بر پاسخ ایمنی در برابر واکسن ترکیبی زنده و کشته نیوکاسل، سیصد قطعه جوجه ی گوشتی یک روزه ی سویه راس به طور تصادفی به 4 گروه و هر گروه نیز به 3 زیر گروه 25 قطعه ای تقسیم شد. جوجه های گروه 1 و 4 جیره پایه، جوجه های گروه 2 به نسبت 5/0 کیلو آلفامیون و جوجه های گروه 3 به نسبت 1 کیلو بیومین در تن جیره پایه دریافت کردند. تمامی جوجه ها به جز جوجه های گروه 1 در روز نهم با واکسن b1 زنده و کشته ی نیوکاسل به ترتیب به روش قطره چشمی و زیر پوست پشت گردن واکسینه شدند. در روزهای صفر (قبل از واکسیناسیون)، 20و 35 بعد از واکسیناسیون از هر گروه 15 جوجه به طور تصادفی انتخاب و خون گیری از ورید بال به عمل آمد. سرم حاصله به میکروتیوب منتقل و تا هنگام آزمایش در فریزر 20- درجه نگه داری شدند. عیار پادتن در برابر واکسن نیوکاسل به روش جلوگیری از هماگلوتیناسیون و با 4 واحد (ha) از آنتی ژن نیوکاسل اندازه گیری شد. همچنین در روز 35 بعد از واکسیناسیون پروتئین سرم خون به روش بیوره اندازه گیری شد و بخش-های پروتئین به روش الکتروفورز تعیین گردید. نتایج این مطالعه نشان داد افزودن آلفامیون یا بیومین در جیره غذایی جوجه های گوشتی تاثیری بر پاسخ ایمنی هومورال پرنده در برابر واکسن ترکیبی زنده و کشته نیوکاسل ندارد، آلفامیون بر میزان پروتیین سرم خون تاثیری معنی دار دارد

به علت اثرات جانبی زیان آور داروهای شیمیایی، در چند دهه اخیر بازگشت به استفاده از گیاهان دارویی مورد توجه بسیار قرار گرفته است. در این میان فلاونوئیدها به عنوان ترکیبات ثانویه گیاهی بخش مهمی از این توجه را به خود اختصاص داده اند. گیاه جعفری (petroselinum crispum) در طب سنتی ایران، جهت درمان اختلالات گوارشی استفاده می شده است. همچنین اثر شل کنندگی عصاره الکلی و اسانس بذر جعفری بر ایلئوم موش صحرایی گزارش شده است. هدف از این مطالعه، بررسی اثر فلاونوئیدهای برگ جعفری بر انقباض ایلئوم دپولاریزه شده با کلرید پتاسیم mm60 در موش صحرایی می باشد. جداسازی فلاونوئیدها با استفاده از اتانول 70% و به کمک قیف جداگر صورت گرفت. همچنین قطعات 2سانتی متری از ایلئوم موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار جدا و در حمام بافت محتوای محلول تایرود قرار داده شد و انقباضات ایلئوم تحت کشش یک گرم و با استفاده از دستگاه ترانسدیوسر ایزوتونیک و اوسیلوگراف هاروارد ثبت گردید. بعد از ایجاد انقباض با کلرید پتاسیم، غلظت های مختلف فلاونوئیدها( mg/ml16، 8، 4، 2، 1) به شکل تجمعی، انقباضات را به صورت وابسته به مقدار کاهش داد(p<0/001, n=8). اثر غیر تجمعی عصاره بر انقباض ناشی از kcl در طی چندین بار استفاده، نشان داد انقباضات ایجاد شده با هم اختلاف معنی داری ندارند. همچنین افزودن فلاونوئیدها قبل از تاثیر کلرید پتاسیم موجب کاهش اثر kcl شد(p<0/001, n=7). علاوه بر این، در محلول تایرود فاقد کلسیم و دارای پتاسیم بالا، غلظت های مختلف فلاونوئیدها (mg/ml 16 ، 8، 4) انقباض ناشی از کلرید کلسیم را به شکل وابسته به غلظت کاهش دادند(p<0/001, n=8). همچنین اثر شل کنندگی فلاونوئیدها تنها در غلظت mg/ml 16 بوسیله l-name(µm 100) و پر.پرانولول( µm 1) کاهش یافت. بر این اساس می توان پیشنهاد نمود عصاره فلاونوئیدی برگ جعفری احتمالا از طریق مهار کانال های کلسیمی وابسته به ولتاژ و تا حدی از طریق گیرنده های ? و افزایش تولید نیتریک اکساید دارای اثر شل کنندگی بر ایلئوم می باشد.

آب الکترولیز شده در سال های اخیر به عنوان یک ماده ی ضدعفونی کننده مفید مطرح شده است. امروزه استفاده از انواع محلول های آب الکترولیز شده به عنوان ماده ی ضدعفونی کننده در صنایع غذایی، پزشکی، دندانپزشکی، دامپروری، پرورش طیور و ... مورد توجه قرار گرفته است. از ویژگی های مطلوب این ماده ی ضدعفونی کننده می توان به ارزان بودن‏، ایمن و بی خطر بودن و عدم تأثیر سوء بر محیط زیست و عدم بر جای گذاری مواد شیمیایی اشاره کرد. این مطالعه باهدف بررسی تأثیر مدت زمان مواجهه با آب الکترولیز شده خنثی بر کاهش آلودگی به سالمونلا تیفی موریوم و اشریشیا کلی در پوست و فیله ماکیان تازه انجام شده است. در این مطالعه از آب الکترولیز شده خنثی با غلظت کلر فعال ppm 100 و مدت زمان مواجهه 1، 5، 10، 15 و 30 دقیقه بر روی پوست و فیله مرغ تازه تلقیح شده به ترتیب با log/cm2 106 و log/g 106 از باکتری های فوق الذکر استفاده شد. همچنین از آب مقطر به عنوان محلول کنترل در شرایط مشابه استفاده گردید. نتایج این تحقیق نشان داد در کلیه شرایط میزان کاهش باکتری های مورد مطالعه در تیمار فیله و پوست مرغ با آب الکترولیز خنثی نسبت به آب مقطر دارای تفاوت معنی داری هستند (01/0 >p). تیمار فیله با آب الکترولیز خنثی به مدت 15 دقیقه باعث از بین رفتن کامل باکتری اشریشیا کلی شد به گونه ای که این باکتری در روش کشت سطحی قابل شناسایی نبود. بیشترین میزان کاهش اشریشیا کلی در تیمار آب الکترولیز شده ی خنثی در پوست‏، در زمان 30 دقیقه مواجهه، log/cm2 63/2 بود. به همین ترتیب بیشترین کاهش سالمونلا تیفی موریوم در تیمار فیله و پوست با آب الکترولیز خنثی در زمان مواجهه 30 دقیقه اتفاق افتاد که میزان کاهش آن به ترتیب در فیله و پوست log/g 51/2 و log/cm254/2 بود. به طور خلاصه نتایج این مطالعه نشان می دهد که استفاده از آب الکترولیز خنثی یک روش موثر در کاهش باکتری های سالمونلا تیفی موریوم و اشریشیا کلی در فیله و پوست مرغ بود. بنابراین استفاده از آب الکترولیز خنثی در شستشوی لاشه مرغ های کشتار شده در خط تولید و چیلرهای کشتارگاه طیور, می تواند به عنوان یک روش ضدعفونی مناسب مورد توجه قرار گیرد.

گوشت شترمرغ (فیله) در سرتاسر جهان مورد استقبال مصرف کنندگان بوده اما مستعد فساد سریع می باشد. از این رو، صنایع امروزه درصدد یافتن فناوری جدید برای افزایش مدت ماندگاری آن هستند. ژلاتین، با داشتن خواص چسبندگی، کریستالیزاسیون، شکل دهندگی، امولسیفایری و جذب آب و همچنین به دلیل طبیعی بودن آن در گستره زیادی از مواد غذایی مورد مصرف قرار می گیرد. اسانس ها از گیاهان استخراج شده به خاطر داشتن فعالیت های بیولوژیکی شناخته شده هستند. مطالعه حاضر جهت ارزیابی تأثیر پوشش خوراکی ژلاتین 4% حاوی اسانس 5/1% آویشن شیرازی بر روی ماندگاری و حفظ کیفیت گوشت شترمرغ در دمای یخچال انجام گرفته است. نمونه ها به 4 گروه بدون پوشش (کنترل)، تیمار شده با ژلاتین 4%، تیمار شده با آویشن شیرازی 5/1% و غوطه ور شده در محلول ژلاتین 4% حاوی اسانس آویشن شیرازی5/1% تقسیم شدند. نمونه ها سپس در دمای یخچال (1±4 درجه سانتی گراد) به مدت 15 روز نگهداری شدند و در فواصل معین زمانی (روزهای 0، 3، 6، 9 ، 12 و 15) جهت آزمایش های میکروبیولوژیکی (شمارش باکتری های مزوفیل و سایکروفیل)، شیمیایی (,tvn tba ,ph) و حسی (شکل ظاهری، میزان الاستیسیته عضلات، بو و رنگ) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج بررسی باکتریایی دلالت بر این داشت که پوشش دهی با ژلاتین 4% حاوی اسانس آویشن شیرازی 5/1% اثر معناداری بر کاهش روند افزایشی تعداد باکتری های سایکروفیل و مزوفیل با حداقل ماندگاری به ترتیب 6 و 12 روز را داشته است. از نظر شیمیایی نیز تیمار توام ژلاتین-آویشن شیرازی میزان tvn وph کم تری از سه گروه دیگر در طول نگهداری نشان داد (001/0p<). همچنین میزان tba این تیمار و تیمار آویشن شیرازی هر دو بطور معنی داری کم تر از دو گروه دیگر بودند (001/0p<). از نظر فاکتورهای حسی نیز تیمار توام ژلاتین-آویشن شیرازی و همچنین تیمار آویشن شیرازی باعث حفظ فاکتورهای حسی در سطح قابل قبول به ترتیب به مدت 12 و 9 روز گردید. بطور کلی بر اساس نتایج تحقیق حاضر، ژلاتین به تنهایی فاقد هر گونه توانایی لازم برای افزایش مدت زمان ماندگاری فیله های شترمرغ می باشد‏، اما به عنوان یک لایه فیزیکی و بصورت سینرژیسم با آویشن شیرازی می تواند در افزایش مدت زمان ماندگاری فیله های شترمرغ موثر واقع گردد.