چکیده بحث از نسبیت یا اطلاق اصول اخلاقی یکی از مهم ترین مباحث اخلاقی است. از آن جا که موضع گیری در قبال این موضوع در ارائه ی تعریف از اخلاق نیز موثر است و همچنین قول به نسبیت اخلاق معمولاً در تزاحم شدید با آموزه های دینی قرار می گیرد، این مبحث از اهمیت ویژه ای برخوردار است. رساله ی حاضر به بررسی دیدگاه استاد مرتضی مطهری و لوییس پی. پویمن می پردازد. این دو متفکر نسبیت گرایی اخلاقی را مورد انتقاد قرار می دهند، اما با دو رویکرد متفاوت. استاد مطهری از منظر مطلق گرایی نسبیت اخلاق را نقد می کند و پویمن از منظر عینیت گرایی آن را مورد انتقاد قرار می دهد. کلید واژگان: نسبیت گرایی اخلاقی، مطلق گرایی اخلاقی، عینیت گرایی اخلاقی، مطهری، پویمن