واحدهای بهره برداری کشاورزی دهقانی و خرد، نظام غالب بهره برداری ها در ایران است که موانع و مشکلاتی را در اجرای طرحهای توسعه کشاورزی و روستائی فراهم کرده است، علاوه بر آن مسایل و مشکلات زیادی را برای کشاورزان و واحد های تولید اعم از هزینه بالای تولید، مصرف زیاد نهاده ها، عدم استفاده از ماشین آلات در مزارع کوچک، نیروی کارگری زیاد،هدر رفت آب، و ......ایجاد می کند. به همین جهت دولت بمنظور مدیریت بهینه اراضی کشاورزی سازگار با برنامه های توسعه کشاورزی، طرح ملی یکپارچه سازی و تسطیح اراضی کشاورزی را در برنامه های توسعه کشور مورد توجه جدی قرار داد، در این تحقیق برای مطالعه و برسی عوامل موثر بر پذیرش طرح یکپارچه سازی اراضی در شهرستان کبودر آهنگ بعد از مطالعه و بررسی منطقه، خصوصیات اجتماعی، اقتصادی، فردی وزراعی،ومسایل و مشکلات و ویژگی های طرح در قالب پرسشنامه از کشاورزان روستاهای مورد نظر پرسیده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که بین تحصیلات، سطح زیر کشت، میزان درآمد، میزان زمین، و عضویت در تشکل ها و استفاده از تلویزیون در کسب آگاهی و پذیرش طرح رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. نتایج حاصل از رگرسیون لوجستیک نیز بیانگر این امر است که بین میزان زمین، درآمد، عضویت در تشکل ها و مشورت با کارشناسان مربوطه و پذیرش طرح یکپارچه سازی رابطه مثبت و معنی دار و بین سابقه کار کشاورزی و تعداد قطعات اراضی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. مطالعه عوامل موثر در پذیرش می تواند دولت را در اتخاذ راهکارهای مناسب جهت تسریع روند پذیرش و فراهم کردن بستر مناسب برای اجرای برنامه های توسعه کشاورزی کمک نماید.

موضوع مهاجرت های روستایی - شهری همواره مورد توجه اندیشمندان علوم اجتماعی و اقتصادانان بوده است. مهاجرت های بی رویه روستایی- شهری خود ریشه بسیاری از مشکلات در مبدا و مقصد مهاجرت می باشد. هدف اصلی این تحقیق نیز بررسی عوامل موثر بر مهاجرت روستاییان به شهر است. محدوده این مطالعه شهرستان ملایر بخش جوکار می باشد. اطلاعات مورد نیاز پژوهش با استفاده از روش پیمایشی و با استفاده از تکنیک پرسشنامه تهیه شده است. به منظورتعیین پایایی پرسشنامه از ضریب ? کرونباخ استفاده شده که میزان آن برابر70/0 درصد می باشد. جامعه نمونه تحقیق شامل 180 نفر از مهاجران 12 روستای بخش جوکار به شیوه نمونه گیری تصادفی در چند مرحله انتخاب شده اند. در این تحقیق چهار متغیر مستقل سن مهاجران، مالکیت زمین، مقطع مهاجرت و شغل افراد قبل از مهاجرت و پنچ متغیر وابسته عوامل اقتصادی، رفاهی– فرهنگی، امنیتی، طبیعی و تغییر سبک زندگی روستابیان وجود دارد. برای آزمون فرضیات از آزمون های من ویتنی وکروسکال والیس استفاده شده است. همچنین در تحلیل عاملی متغیرهای وابسته توانسته اند 489/47 درصد از واریانس مربوط به عوامل موثر در مهاجرت روستاییان را تبیین نمایند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که عوامل اقتصادی همچون امکان کسب درآمد بیشتر در شهر و بیکاری و نبود فرصت های شغلی در روستا ، بیشترین تاثیر را در مهاجرت افراد داشته اند. در نتیجه اشتغال زایی در روستاهای بخش جوکار به منظور کاهش مهاجرت امری ضروری است

امروز با توجه به جهانی شدن اقتصاد، نقش مشارکت مردم در تعیین سرنوشت خویش، بیشتر از همیشه احساس می شود. در اقتصاد معمولاً مشارکت مردم به دو صورت خصوصی و تعاونی صورت می گیرد و از آنجا که تنها در نظام تعاونی ها، سازوکاری داوطلبانه و اختیاری در جهت تجهیز منابع و رسیدن به اهداف گروهی وجود دارد، می توان گفت، چنانچه اصول و ارزش های تعاون به در دسترس مورد استفاده قرار گیرد، بخش تعاون همراه با سایر بخش ها در یک اقتصاد سالم، موجب شکوفایی اقتصاد کشور و کاراتر شدن آن در بعد داخلی و حتی در سطح جهان گردد. موسسات تعاونی با تجمیع پس اندازهای اندک اعضا و حمایت های مالی دولت و سرمایه گذاری و تولید و همچنین آموزش اعضا که منجر به ارتقاء بهروری نیروی انسانی می شود و موجبات افزایش تولید، اشتغال و رشد اقتصادی و اجتماعی جامعه را فراهم می آورند. این مطالعه به شیوه پیمایشی انجام شده و از زمره تحقیقات تحقیقات کاربردی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه گلیم-بافان و جاجیم بافان استان کردستان است. این تحقیق به شیوه سرشماری انجام گرفته که 140 نفر اعضای تعاونی گلیم و جاجیم، 140 نفر غیر عضو تعاونی و 50 نفر از اعضای هیئت مدیره و مدیران عامل برای بررسی انتخاب شده اند. پرسشنامه مورد استفاده بر اساس پیش نگاشته های تحقیق تهیه و روایی صوری و پایایی آن بررسی گردیده و آلفای کرونباخ آن برای اعضای تعاونی، غیر عضو تعاونی و هیئت مدیره و مدیران عامل به ترتیب رقم 75/0، 74/0 و 84/0 بدست آمده است. در تحلیل داده ها علاوه بر روش های توصیفی از رگرسیون لجستیک و تحلیل مسیر برای شناسایی عامل های کلیدی در توسعه اجتماعی-اقتصادی استفاده شده است. نتایجنشان می دهد بین عضو و غیر عضو در تعاونی گلیم و جاجیم و مشارکت اجتماعی، تسهیل دسترسی به مواد اولیه، رضایت شغلی، آموزش، افزایش درآمد، کاهش هزینه اولیه، افزایش کمیت تولید و دانش آگاهی و تسهیل دسترسی به ابزار کار رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج حاصل از رگرسیون لوجستیک نشان می دهد که چهار عامل؛ مشارکت اجتماعی، رضایت شغلی، تسهیل دسترسی به مواد اولیه و ارتقاء سطح آموزش دارای بیشترین تاثیر در عضویت در تعاونی شده اند. همچنین نتایج حاصل از تحلیل مسیر حاکی از آن است که افزایش کمیت تولید، افزایش درآمد، رضایت شغلی، تسهیل دسترسی به مواد اولیه، آموزش و مشارکت اجتماعی به ترتیب بیشترین تاثیر را داشته اند.

تعاونی دهیاری با هدف استفاده از ظرفیت های موجود، برای تجمیع سرمایه و تجهیز روستاها، کمک به دهیاری ها و جامعه روستایی و تسریع اجرای طرح های عمرانی و خدماتی در مناطق روستایی کشور تشکیل شده است. در استان همدان علی رغم گذشت چهار سال از تشکیل اولین تعاونی دهیاری، آمارها نشان از عدم فعالیت جدی تعاونی های ثبت شده در استان دارد. لذا هدف این تحقیق بررسی عوامل تاثیرگذار بر رکود شرکت های تعاونی دهیاری های استان همدان می باشد. این پژوهش در قالب پارادایم کمی-کیفی از نوع غالب- کمتر غالب قرار می گیرد. این تحقیق بر اساس هدف کاربردی و به لحاظ نحوه گردآوری داده ها، پیمایشی- توصیفی است. برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از روش مشاهده و مصاحبه عمیق با ابزار پرسشنامه استفاده شد. در فاز کیفی به منظور انجام مصاحبه، پروتکل مصاحبه با سوالات باز- پاسخ طراحی و استفاده گردید. در فاز کمی، از دو پرسشنامه مجزا جهت بررسی نظرات اعضاء شرکت های تعاونی دهیاری و مدیران شرکت استفاده شد. به منظور تعیین پایایی فاز کیفی تحقیق از روش مثلث بندی استفاده گردید و جهت تعیین پایایی فاز کمی با انجام پیش آزمون، 30 پرسشنامه تکمیل و ضریب آلفا ی کرونباخ محاسبه شد که میزان آلفا در پرسشنامه ی مدیران 85/0، در پرسشنامه اعضاء 91/0 به دست آمد. جامعه ی آماری فاز کیفی تحقیق مشتمل بر 40 نفر از مدیران عامل و اعضاء هیات مدیره شرکت های تعاونی دهیاری استان بود. جامعه آماری فاز کمی تحقیق شامل اعضاء، هیات مدیره و مدیران عامل شرکت های تعاونی دهیاری های استان همدان می-باشد. همچنین جمع آوری داده ها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی با انتساب متناسب صورت گرفت. در ادامه به منظور سنجش میزان توافق نظرات دو گروه پاسخ گو شامل اعضاء تعاونی و مدیران از آزمون من ویت نی استفاده گردید که با توجه به نتایج آن، بجز چهار متغیر در سایر متغیرها بین نظرات دو گروه توافق وجود داشت. طبق نتایج تحلیل عاملی متغیرهای مربوط به بخش ساختاری- برون سازمانی، 7 عامل استخراج گردید که در مجموع 740/61 درصد از واریانس کل را تبیین نمودند. این عوامل از قبیل عامل تسهیلات، ارتباطی- اطلاعاتی، ساختاری- سازمانی، سیاستی- حمایتی دولت، نهادی- دولتی، نظارتی-آموزشی و شورای اسلامی می باشند. در میان عوامل درون سازمانی موثر بر رکود، 5 عامل استخراج گردید که در مجموع 686/62 درصد از واریانس کل را تفسیر نمودند. این عوامل عبارتند از: عامل فردی- سرمایه اجتماعی، اطلاعاتی- مشارکتی، مدیریتی، فردی- ساختاری و عامل امکانات و تسهیلات. در نهایت از میان عوامل مدیریتی تاثیرگذار بر رکود، 6 عامل استخراج گردید که در مجموع 101/73 درصد از واریانس کل را تبیین نمودند که شامل تخصصی- انگیزشی مدیرعامل، فردی- مدیریتی، نگرشی ، تخصصی هیات مدیره، دانشی هیات مدیره و عامل نظارتی- برنامه ریزی می باشند.

توسعه ی منابع انسانی عاملی کلیدی جهت رسیدن به توسعه پایدار روستایی است و در این میان مشارکت کشاورزان یکی از شاخص های اصلی محسوب می شود. با این وجود دستیابی به مشارکت کامل همواره با موانع و مشکلات بسیاری همراه ست . پژوهش حاضر به منظور بررسی و تحلیل موانع مشارکت کشاورزان در فعالیت های آموزشی-ترویجی در شهرستان صحنه در استان کرمانشاه انجام شده است. جامعه ی آماری تحقیق حاضر حدود 10000 نفر از کشاورزانی می باشد که در دوره های آموزشی جهاد کشاورزی شهرستان صحنه شرکت نکرده اند. حجم نمونه تحقیق حاضر با استفاده از جدول مورگان برابر 373 نفر برآورد و از طریق نمونه گیری تصادفی سیستماتیک تعیین گردید. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه ی محقق ساخته ای استفاده شد که روایی آن از طریق استفاده از نظرات متخصصان امر و پایایی آن از روش آلفای کرونباخ به میزان 72 صدم مورد تایید قرار گرفت. در تجزیه و تحلیل داده از آمار توصیفی – نظیر میانگین و ضریب تغییرات - و آمار تحلیلی - نظیر همبستگی و مقایسه میانگین - بهره گرفته شده است. نتایج تحقیق نشان داد که از میان متغیرهای مورد بررسی در شهرستان صحنه تعداد 23 متغیر بیشتر از حد متوسط مانع مشارکت محسوب شده است. که مهمترین آنان عبارتند از عدم تطابق دوره با نیازهای روستاییان، برگزاری دوره در زمان نامناسب، عدم اطلاع از زمان برگزاری دوره، عدم آگاهی در خصوص ضرورت دوره، علاقه نداشتن به زندگی در روستا، عدم تناسب دوره با کشاورزی رایج در روستا. همچنین نتایج تحقیق نشان داد عوامل فردی، فرهنگی و اجتماعی، در افراد جوان کمتر مانع مشارکت بوده است و افراد جوان بیشتر عوامل اقتصادی و ساختاری را مانع مشارکت دانسته اند. دیگریافته ها حاکی از آن است که بالا بودن سطح سواد سرپرست یا افراد خانوار، عوامل فرهنگی، روانشناختی عدم مشارکت در دوره ها را کاهش داده است. در ادامه تحقیق با توجه به نتایج پیشنهاداتی به منظور ارتقاء سطح مشارکت کشاورزان در برنامه های اموزشی ترویجی ارائه شده است

بخش کشاورزی و جامعه روستایی به دلیل ارتباط تنگاتنگی که با طبیعت دارد، آسیب پذیرترین بخش اقتصادی است . این بخش به لحاظ ویژگی های ساختاری و نقش بارزی که در فرآیند توسعه کشور دارد از اهمیت زیادی برخوردار بوده و مهمترین ثروت ملی و تأمین کنند? نیازهای غذایی مردم و مواد خام صنایع کشور است . استقلال نسبی و حداقل وابستگی به منابع ارزی، وجود منابع بالقوه و بالفعل، شرایط آب و هوایی متنوع برای تولید انواع گوناگون محصولات از دیگر مزیت های این بخش است.کشاورزی برخلاف سایر فعالیت های اقتصادی بطور دائم مواجه با مسائل ناشناخته و غیرقابل پیش بینی طبیعی می باشد و عمده ترین مشخصه آن ارتباط مستقیم با طبیعت است. این امر بدان معناست که با پیش آمدن شرایط نامساعد طبیعی، کشاورزی با کاهش تولید و بازده محصول روبرو خواهد بود ، این امر نه تنها درآمد کشاورز را کاهش خواهد داد بلکه با بروز مکرر آن قدرت سرمایه گذاری مجدد از طرف کشاورز و باغدار سلب خواهد شد . بنابراین درمیان مساعدتها و کمک های متعدد دولت در هنگام وقوع چنین وضعیتی بیمه یکی از موثرترین عواملی است که می تواند کشاورز و محصول او را در مقابل سوانح و بلایای طبیعی به نحومطلوب حمایت کند. همچنین بیمه محصولات کشاورزی به عنوان کارآمدترین ابزار حمایتی دولت بیشترین قابلیت ها را برای مقابله با مخاطرات دارد و یکی از مناسب ترین سازوکارها برای ایجاد امنیت سرمایه گذاری در بخش کشاورزی به شمار می آید. این در حالی است که بیمه کشاورزی هنوز نتوانسته به طور جدی در بافت روستا و فرهنگ زارع نفوذ کرده و گسترش پیدا کند. از این رو در این پژوهش موانع گسترش بیمه گندم درشهرستان اسدآباد مورد بررسی قرار گرفته است. پژوهش حاضر مبتنی بر روش توصیفی-تحلیل عاملی بوده و ویژگی های فردی، حرفه ای، اجرایی و نهادی تأثیر گذار بر فرایند بیمه مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته تا بدین طریق موانع گسترش بیمه گندم در این شهرستان مشخص شود. اطلاعات مورد نیاز تحقیق از گندم کاران شهرستان اسدآباد و به کمک ابزار پرسشنامه جمع آوری گردید. برای تعیین روایی ابزار سنجش تحقیق از نظرات اساتید و متخصصان مربوط استفاده شد. ارزیابی پایایی پرسشنامه نیز در مرحله پیش آزمون با تکمیل 30 پرسشنامه از جامعه آماری مورد مطالعه صورت گرفت. بدین ترتیب پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ 86/0 به دست آمد. در این تحقیق تولیدکنندگان گندم شهرستان اسدآباد در سال زراعی 90-1389 به عنوان جامعه پژوهش در نظر گرفته شده است. برای تعیین حجم نمونه، از فرمول کوکران استفاده شد و تعداد 318 نفر از گندم کاران شهرستان اسدآباد به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. نتایج تحلیل عاملی متغییر های مورد بررسی منتج به استخراج یازده عامل تاثیر گذار در این خصوص گردید. عوامل موثر به ترتیب اولویت عبارتند از: ضعف های اجرایی، ضعف محیطی وابسته به اراضی، موانع فردی-دانشی، ناهماهنگی نهادی، کمبود نیروی انسانی-اطلاع رسانی، ضعف های اداری-کارشناسی، ضعف های ارزیابی-تدارکاتی، مشکلات مرتبط با پیگیری خسارت، نارضایتی، هزینه های بیمه و بی توجهی. مجموع یازده عامل استخراج شده معادل 17/53 درصد عوامل موثر را تبیین نموده است.

گردشگری به عنوان بزرگترین صنعت خدماتی دنیا، نقش و جایگاه ویژه ای در توسعه مناطق جغرافیایی دارد، و گردشگری روستایی را می توان جزئی از مجموعه گردشگری و جهانگردی بشمار آورد که در بسیاری از کشورهایی که از جمعیت روستایی بالایی برخوردارند، دارای اهمیت می باشد و این اهمِیت به خاطر این است که این نوع صنعت سازگارتر با محیط زیست است و می تواند به عنوان بخش مکمل کشاورزی به ایجاد اشتغال و درآمد برای ساکنان کمک کند. به منظور بررسی عملی گردشگری روستایی و بخصوص اکو توریسم ، تحقیق توصیفی حاضر با هدف کلی بررسی اثرات اقتصادی - اجتماعی مجتمع گردشگری علیصدر انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را روستاییان دارای شرایط سنی بین 15 تا 80 سال تشکیل دادند. با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه 271 نفر تعیین گردید. ابزار کمی پژوهش، مصاحبه ی ساختارمند با استفاده از پرسشنامه حاوی سوالات باز و بسته بود، روائی آن بوسیله ی اساتید گروه توسعه و ترویج کشاورزی تأیید و پایایی آن نیز با انجام یک مطالعه ی راهنما و مقداری الفای کرونباخ 84 درصد برای متغیرها به دست آمد. یافته ها حاکی از این است که مجتمع گردشگری و سیاحتی علیصدر بر روی متغیرهای اقتصادی، زیرساخت، اشتغال، کشاورزی، آموزش و بهداشت، کاهش مهاجرت، فرهنگی و اجتماعی و رفاه اجتماعی تاثیر مثبت، بر روی سرمایه ی اجتماعی تأثیر مثبتی نداشته و بر روی محیط زیست روستا تاثیر منفی داشته است. همچنین نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که بین سطوح تحصیلات و متغیرهای کشاورزی، آموزش و بهداشت و مهاجرت رابطه معناداری در سطح 99 درصد وجود دارد. از آنجا که مجتمع علیصدر دارای اثرات اقتصادی و اجتماعی برای توسعه روستای علیصدر است. بنابراین پیشنهاد می شود که مجتمع با اختصاص بودجه کافی در ایجاد و توسعه صنایع مرتبط با گردشگری، زمینه های اشتغال و درآمد را برای روستاییان و به ویژه جوانان فراهم کند.

مدیریت تلفیقی آفات در استان گیلان در قالب دوره های مدرسه در مزرعه از اوایل دهه هشتاد اجرا شده و اکنون در تمامی شهرستان های استان و در زمینه محصولات مختلف زراعی و دامی برگزار می گردد. مطالعه حاضر، در سال 1392 در شهرستان لاهیجان و با هدف بررسی تأثیر ره یافت مدرسه در مزرعه بر دانش و نگرش شالی کاران شهرستان لاهیجان در زمینه مدیریت تلفیقی آفات برنج انجام شد. پژوهش از نوع کاربردی و جامعه آماری آن تمامی شالی کاران شرکت کننده در دوره های مدرسه در مزرعه در شهرستان می باشد. به منظور بررسی دقیق تأثیر این ره یافت در موضوعات مورد تحقیق، از گروه شاهد نیز استفاده گردید. پرسش نامه ای محقق ساخته، با مرور پیش نگاشته ها و مطالب آموزشی ارائه شده در دوره ها طراحی گردید که روایی آن بر پایه نظر جمعی از کارشناسان جهاد کشاورزی شهرستان لاهیجان و اعضای هیأت علمی گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا تأیید شد و پایایی پرسش نامه نیز با استفاده از محاسبه آلفای کرونباخ30 پرسش نامه از میان شالی کاران شرکت کننده و غیر شرکت کننده که بین 742/0 تا 871/0 به دست آمد، تأیید گردید. به منظور بررسی نتایج از نرم افزار spss نسخه 18 استفاده شد و روش های آماری به کار رفته شامل آزمون t برای مقایسه میانگین ها، رگرسیون لجستیک، تحلیل مسیر و تحلیل عاملی می باشد. برابر یافته های تحقیق، دوره مدرسه در مزرعه منجر به ارتقای دانش و نگرش شالی کاران در زمینه مدیریت تلفیقی آفات، کاهش میزان مصرف سموم شیمیایی و آفت کش ها در مزارع و افزایش میزان تولید محصول برنج توسط شالی کاران شرکت کننده در مقایسه با شالی کارانی که در این دوره ها شرکت نکرده-اند شده است.

مناطق مرزی به عنوان مناطق خاص جغرافیایی و اهمیت آن¬ها در همگرایی بین کشورها از لحاظ مسائل سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، تجاری و امنیتی چه در سطح بین¬الملل و چه در سطح ملی از د¬یرباز تاکنون مورد توجه تحلیل گران و برنامه ریزان توسعه¬ای بوده است. از این رو نیازمند مدیریتی کارآمد و توانمند است تا زمینه¬ی ضریب افزایش امنیت و گسترش روابط اقتصادی و اجتماعی را در مرزها فراهم آورد. این امر مهم از طریق بازارچه¬های مرزی امکان پذیر است، و علاوه بر مبادله¬ی محصولات و کالاها، در حوزه¬ی صادرات و واردات موثر است، بستر توسعه یافتگی مناطق دور از مرکز شهر و شکوفایی بخش صنعت و رونق بخش اقتصادی می¬گردد، و به کاهش بیکاری کمک می¬کند؛ و زمینه ساز گسترش روابط اجتماعی و فرهنگی در داخل و خارج مرزهای آن کشور می¬شود. مرز ایران و عراق طولانی¬ترین مرز خشکی ایران است و در طول تاریخ معاصر یکی از پرتنش¬ترین مرزها بوده است. ازاین رو، مورد تهدید فراوان امنیتی قرار گرفته، ولی استقرار بازارچه مرزی این فرصت را به وجود می¬آورد تا این تضاد¬ها و تنش¬ها به حداقل برسد. هدف اصلی این تحقیق نیز بررسی نقش اقتصادی _ اجتماعی بازارچه¬های مرزی بر توسعه مناطق روستایی است. محدوده این مطالعه بازارچه مرزی مهران می¬باشد. اطلاعات مورد نیاز پژوهش با استفاده از روش پیمایشی و با استفاده از تکنیک پرسشنامه تهیه شده است. به منظور تعیین پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است که میزان آن برابر 84/. درصد می¬باشد. جامعه نمونه تحقیق شامل 225 نفر از خانوار¬های روستایی چهار روستای دهستان محسن آب¬(شهرک اسلامیه، چنگوله، بان رحمان و چالاب ) و به همراه 60 نفر از اعضای غرفه داران بازارچه مرزی مهران¬می¬باشد. در این تحقیق چهار فرضیه مورد بررسی قرر گرفته است و برای آزمون فرضیات از آزمون t تک نمونه ای و ویلکاکسون استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان می¬دهد تاثیرات بازارچه مرزی بر اثرات اقتصادی از دیدگاه غرفه داران و روستائیان مثبت و در خصوص تاثیرات اجتماعی و زیر ساختی از دیدگاه هردو گروه مورد بررسی منفی بوده است و در زمینه مهاجرت از دید غرفه داران مثبت و از دید روستائیان منفی می¬باشد.

در عصر حاضر صنعت گردشگری به عنوان بزرگترین صنعت جهان است و بسیاری از برنامه ریزان و سیاست¬گذاران توسعه، این صنعت را به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار قلمداد می¬کنند.گردشگری روستایی جزئی از صنعت گردشگری به حساب می آید که می¬تواند نقش عمده ای در توانمند سازی مردم محلی و تنوع بخشی به رشد اقتصادی ایفا کند. رشد سریع این صنعت در چند دهه اخیر در روستاها اثرات اقتصادی ، اجتماعی و زیست محیطی زیادی را در برداشته است. این پژهش به بررسی اثرات اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی گردشگری روستایی در روستاهای شهرستان نورمی-پردازد. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی- پیمایشی است. حجم نمونه این پژوهش، 208 نفر از اهالی ساکنان روستاهای شهرستان نور می¬باشند. برای تعیین پایای ابزار تحقیق پیش آزمون انجام گرفته شد ومقدار آلفای کرونباخ محاسبه شد و با مقدار702/0پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. و برای تحلیل داده ها از نرم¬¬افزار spss(20) و lisrel استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان می¬دهد،که افزایش درآمد، افزایش قدرت خرید و تنوع اقتصاد محلی در بخش اقتصادی، کاهش فاصله طبقاتی، بالا رفتن سطح کیفیت زندگی روستاییان و تامین بهداشت جوامع در بخش اجتماعی و تغییر شکل روستا، فرسایش خاک، استفاده از زمین های کم بازده و بلا استفاده بیشترین میزان اولویت را به خود اختصاص داده اند. همچنین به این پژوهش نشان می¬دهد که آثار اقتصادی نسبت به سایر اثرات چشمگیرتر بوده است.