چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

بیماری مالتیپل اسکلروزیس(ام اس)، بیماری التهابی خود ایمن با واسطه سلول های ایمنی است. در ام اس، عوامل محیطی نظیر ابتلا به عفونت های ویروسی خاص، در همکاری با استعداد ژنتیکی ابتلا به بیماری، موجب فعال شدن لمفوسیت های t می شوند. بر اثر تقلید آنتی ژنی، لمفوسیت های فعال شده، آنتی ژن میلین پوشش اکسون را شناسایی و تخریب می کنند که حاصل آن نقص در واکنش های حسی و حرکتی است. در مکانیسم بیماریزایی ام اس، لمفوسیت های t فعال شده، با ترشح سایتوکاین ها موجب التهاب می شوند. تا کنون درمان کامل و موفقی برای این بیماری یافت نشده است. یکی از شیوه های درمانی که امروزه در مرحله تحقیق قرار دارد، استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی برای ترمیم آسیب های عصبی و تنظیم پاسخ های ایمنی است. این درمان تاکنون بر روی مدل های حیوانی این بیماری نتیجه بخش بوده و برای اولین بار در ایران و شاید در دنیا در طرح حاضر، اثر این درمان از نظر ملکولی در بیماران انسانی مورد مطالعه قرار می گیرد. در این مطالعه بیماران اماس که سلول های بنیادی دریافت کرده اند، از نظر میزان دو سایتوکاین پیش التهابی il-6 وinf-γ وبیان ژن فاکتور رونویسی foxp3 به عنوان مارکر اختصاصی سلول های t تنظیمی در خون محیطی مورد سنجش قرار گرفته اند. دو سایتوکاین یاد شده از نظر میزان پروتئین هم درسطح سرم بررسی شدند. این بررسی ها در چهار مرحله، یک بار قبل از تزریق سلول بنیادی و سه بار هم پس از تزریق با فواصل یک، سه و شش ماه انجام گرفت. بررسی بیان ژن با تکنیک real-time pcr به روش syber green iو سنجش سرمی با تکنیک الایزا انجام شد. نتایج نشان داد ژن foxp3 در اکثر بیماران پس از درمان نسبت به قبل افزایش داشته است که این یافته می تواند تأیید مطالعات حیوانی قبلی باشد. دو سایتوکاین التهابی یاد شده تغییر معنی داری نسبت به قبل از درمان نشان ندادند

سرطان سینه یکی از معمول ترین سرطان ها در میان زنان جهان است. درمان های رایج که برای از بین بردن سرطان بکار می روند، اثرات درمانی اندک و اثرات مخرب فراوان دارند از این رو محققان درجستجوی عواملی هستند که علاوه بر اثرات درمانی قوی و کاهش رشد سلول های سرطان، اثرات جانبی اندکی نیز داشته باشند. آنتی اکسیدانت های پلی فنلی از عوامل قوی مهار کننده سرطان بشمار می روند که در سال های اخیر توجه محققان بسیاری را به خود جلب نموده اند. از میان این آنتی اکسیدانت های پلی فنلی عصاره بدست آمده ازدانه های گیاه خار مریم (milk thistle) اهمیت فراوانی دارد که به آن سیلیمارین می گویند. مطالعات اخیر نشان داده است که عمده خواص ضد سرطانی سیلیمارین از ترکیب سیلیبینین ناشی می گردد که حدود 90% سیلیمارین را تشکیل می دهد. اثرات ضد سرطانی سیلیبینین بر سرطان های پروستات، پوست، کارسینومای مثانه و سرطان کلون بطور گسترده ای مورد مطالعه قرار گرفته است. بنابراین، ما در این پروژه ضمن انجام تست mtt، غلظت هایی از سیلیبینین را بدست آوردیم که باعث مهار رشد دردو رده mda-mb-453 و bt-474 از سلول های سرطان سینه می شد و سپس برای بررسی اثر این ماده بر ژن های کلیدی دخیل در آپوپتوزیس و تایید نتایج حاصله، محتوای mrna ی این سلول ها را در چندین مرحله و با استفاده از تکنیک real-time pcr مورد بررسی قرار دادیم. مطالعات ما نشان دادند که سیلیبینین باعث افزایش بیان ژن bax و کاهش بیان ژن bcl-2 در سلول های نام برده می گردد. این نتایج نشان می دهند که سیلیبینین می تواند سبب القاء آپوپتوزیس در سلول های سرطانی تیمار شده گردد. این ماده می تواند بعنوان داروی موثر وکاندید مناسبی بر علیه سرطان ها بویژه سرطان سینه باشد.