گیاه لیتوسپرمام آفیسینال (lo) یکی از گونه های دارویی تیره گاوزبان است. این گیاه یک ساله بوده و دسترسی به آن محدود می باشد اما خوشبختانه در آب و هوای کوهپایه ای ایران به راحتی رشد و نمو می کند و هنوز در دامنه های البرز یافت می گردد. تحقیقات نشان داده که می توان ازکشت سلول های برگ به کالوس گیاه لیتوسپرمام آفیسینال دست یافت. کشت جامد این کالوس ها ساده و سرعت تکثیر سلول ها قابل قبول می باشد. مهم ترین ویژگی کالوس این است که این توده ی سلولی دارای استعداد لازم برای اندام زایی، جنین زایی، تولید گیاه کامل و همچنین بیوسنتز متابولیت های ثانویه است. با توجه به استعداد بیوسنتزی سلول های کالوس و سهولت تکثیر آنها به ویژه در کشت جامد از یک سو، و روند افزایش به کارگیری عصاره های گیاهی در فرمولاسیون های مختلف آرایشی- بهداشتی، دارویی و مواد غذایی از سوی دیگر، این تحقیق به ارزیابی محتوای ترکیبات پلی فنلی و همچنین قدرت آنتی اکسیدانی کالوس با سرعت رشد بالای لیتوسپرمام آفیسینال در مقایسه با بافت طبیعی ریشه، ساقه و برگ گیاه بومی ایران اختصاص داده شد. این تحقیق از دو جنبه اهمیت دارد. نکته اول اینکه در این تحقیق از کالوس های واکشت شده بر روی محیط رشد جامد استفاده شده است. به عبارت دیگر، کالوس ها تحت هیچ تیمار مضاعفی جهت افزایش میزان یک ماده فنلی و یا پلی فنلی خاص در آنها قرار نگرفته اند. ثانیا این کالوس ها عمر بیش از 6 سال داشتند که به ثبات بالایی از لحاظ تکثیر و سرعت رشد در واکشت های متعدد رسیده بودند. در این تحقیق محتوای پلی فنلی تام عصاره متانولی و بافر استاتی سلول های کالوس های چند ساله این گیاه واکشت شده در محیط کشت ls با استفاده از روش فولین- سیوکالتو و همچنین خواص آنتی اکسیدانی آن با به کار گیری سه روش dpph، frap و abts بررسی شد. به طور موازی همین آزمایشات بر روی ریشه، ساقه و برگ طبیعی گیاه نیز صورت گرفت و نتایج مقایسه گردید. بر اساس نتایج به دست آمده، رابطه مستقیمی میان محتوای پلی فنلی و قدرت خاموش سازی رادیکال ها (radical scavenging) وجود دارد. نکته قابل توجه در نتایج این بود که محتوای پلی فنلی و خاصیت آنتی اکسیدانی کالوس خشک گیاه lo با ریشه خشک گیاه قابل رقابت است. در واقع می توان این گونه نتیجه گرفت که کالوس های گیاهی می توانند جایگزین مناسبی برای گیاهان طبیعی در زمینه تولید مواد پلی فنلی و آنتی اکسیدان ها باشند. نوع محیط کشت و عملیات استخراج در کارایی این منابع بسیار موثر است. سهولت تکثیر و نگهداری کالوس های گیاهی در شرایط in vitro، آنها را به عنوان منابع با ارزشی از مواد آنتی اکسیدانی برای تولید در مقیاس وسیع معرفی می کند.

هدف از این مطالعه تعیین محتوی فنولی تام و سنجش پتانسیل آنتی اکسیدانی کالوس گیاه آرنبیا اکروما ایرانی arnebia euchroma (ae) متعلق به خانواده گل گاو زبان، در مقایسه با ریشه طبیعی گیاه بوده است. ریشه طبیعی این گیاه به علت وجود مشتقات شیکالکینی ارغوانی رنگ است. اگرچه این گیاه از زمانهای قدیم علاوه بر تولید رنگ، به طور گسترده در طب سنتی چین کاربردهای درمانی متعددی داشته است لیکن، خاصیت آنتی اکسیدانی آن تاکنون گزارش نشده است. با پیشرفت علم در دنیای معاصر کارایی انواع مختلف مواد موثره گیاهی و همچنین عصاره های گیاهی در ارتقای بهداشت و مبارزه با بیماری ها به نحو بارزتری نشان داده شده است و شاهد رویکرد مجدد جوامع مختلف در به کار گیری مواد گیاهی و فرمولاسیون متنوع آنها می باشیم. در سالهای اخیر نیز استفاده از آنتی اکسیدانهای طبیعی به دلیل ایمنی بیشتر و عوارض کمتر، گسترش یافته است. گرچه ملکول های متعددی با قابلیت آنتی اکسیدانی مختلف شناخته شده اند اما بررسی ها نشان می دهند که ترکیبات فنلی و پلی فنلی قدرت آنتی اکسیدانی بارزتری دارند. این ترکیبات به طور گسترده و در مقادیر متفاوت در منابع گیاهی مختلف یافت می شوند. از طرف دیگر گسترش شهرنشینی و افزایش خطرات زیست محیطی،سبب انقراض گونه های کمیاب گیاهی شده است. از این رو به نظر می رسد استفاده از فناوری های زیستی جهت توسعه و تکثیر گیاهان دارویی، اجتناب ناپذیر می باشد. یکی از این فناوری های موثر کشت سلول و بافت گیاهی است که امکان تولید جرم طبیعی (biomass) در مقیاس صنعتی را امکان پذیر می سازد. در این تحقیق محتوی فنولی تام عصاره متانولی و بافر استاتی سلول های کالوس های چند ساله این گیاه واکشت شده در محیط ls و ) whiteبه منظور تولید شیکونین) با استفاده از روش فولین- سیوکالتو و همچنین خواص آنتی اکسیدانی آن با به کار گیری سه روش dpph، frap و abts بررسی شد. به طور موازی همین آزمایشات بر روی ریشه طبیعی گیاه نیز صورت گرفت و نتایج مقایسه گشت. بر اساس نتایج به دست آمده، رابطه مستقیمی میان محتوی پلی فنولی و قدرت خاموش سازی رادیکال ها (radical scavenging) وجود دارد. میزان ترکیبات فنلی عصاره استاتی کالوس های واکشت شده در محیط ls و white بطور مشهودی نسبت به ریشه طبیعی گیاه ae بالاتر است. عصاره های متانولی ریشه خشک و کالوس white بالاترین درصد مهار رادیکال آزاد را داشتند که این نتیجه تاثیر ترکیبات شیکالکینی در افزایش پتانسیل آنتی اکسیدانی گیاه را اثبات می کند. قدرت مهار کالوس white به همان اندازه اختلاف محتوای ترکیبات فنلی (حدود 30%) از ریشه قویتر است. با توجه به نتایج بدست آمده در این تحقیق، چنین می توان نتیجه گرفت که کالوس های گیاهی می توانند جایگزین مناسبی برای تولید مواد فنلی و آنتی اکسیدان گیاهان طبیعی باشند. نوع محیط کشت و عملیات استخراج در کارآئی و بکارگیری این منابع بسیار موثر است. سهولت تکثیر و نگهداری کالوس های گیاهی در شرایط in vitro، آنها را به عنوان منابع با ارزشی از مواد آنتی اکسیدانی برای تولید در مقیاس وسیع معرفی می کند.

چکیده تایروزینازها (monophenol, o-diphenol:oxygen oxidoreductase, ec 1.14.18.1) از جمله پروتئینهای مس دار نوع 3 هستند که در نخستین مرحله سنتز ملانین دخالت دارند. این آنزیم ها دو واکنش اورتو-هیدروکسیلاسیون مونوفنل ها و اکسیداسیون اورتو-دی فنل ها را با هدف تولید اورتو-کوئینون کاتالیز می کنند. اورتو-کوئینون با ایجاد ترکیبات حدواسط، در تولید رنگدانه های قهوه ای شرکت می کند. این آنزیم در میکروارگانیسم ها، قارچها، گیاهان و جانوران با عملکردهای بیولوژیک متفاوت یافت می شود. در قارچ ها، تایروزیناز عموماً با تشکیل و ثبات اسپورها، مکانیسم های دفاعی و ترشحی، قهوه ای شدن و تولید رنگدانه ها مرتبط است. قارچ neurospora crassa متعلق به رده آسکومیست ها بوده و منبع مناسبی برای استحصال دو آنزیم تایروزیناز و لاکیز می باشد. این آنزیمها به طور طبیعی در مرحله زایشی قارچ تولید می شوند اما در مرحله رویشی نیز با افزودن ترکیبات بازدارنده رشد مانند آنتی بیوتیک ها و آمینواسیدها و یا صرفاً با تنش قحطی در بافر فسفات می توان تولید آنها را القا کرد. در این تحقیق شرایط بهینه برای تکثیر n.crassa ابتدا مورد مطالعه قرار گرفت. سپس تولید تایروزیناز توسط fgsc#321 از طریق اعمال شرایط القای متفاوت نیز بررسی شد. برای تکثیر سویه از محیط پایه ووگل استفاده شد. عوامل موثر بر میزان رشد، با اندازه گیری وزن خشک میسلیوم های قارچ، بررسی شده و مشخص شد که شرایط بهینه برای رشد سویه، دمای °c25، ph 6، 5/2-2 درصد ساکارز، تاریکی، سکون و زمان 5 روز می باشد. تأثیر القاکننده ها بر تولید تایروزیناز با سنجش فعالیت کرزولازی و کتکولازی عصاره حاصل از میسلیوم های قارچ که در محلول sds سونیکه شدند بررسی گردید. نتایج نشان داد که القاکننده ها قادرند فعالیت کرزولازی عصاره را تا 400% افزایش دهند.

چکیده ندارد.

چکیده : در این مطالعه، اگزروژل های تترا اتیل اورتو سیلان (teos) و تترا متیل اورتو سیلان (tmos) به روش سل - ژل سنتز و پس از دانه بندی به عنوان جاذبی برای جذب فلزات سنگین cd، ni، و zn به صورت سیستم ناپیوسته مورد استفاده قرار گرفتند. پارامترهای متعددی از جمله تأثیر زمان تماس، ph، مقدار جاذب و دما بر جذب یون های فلزی بررسی شدند. هم چنین مدل های مختلف ایزوترم های جذب تعادلی ازجمله لانگمویر، فروندلیچ، تمپکین و دوبینین-راداشکویچ مورد مطالعه قرار گرفته و ثابت های مربوطه تعیین شدند. این مطالعات نشان داد که مدل ایزوترم لانگمویر مطابقت خوبی با داده های جذبی دارد. مطالعات سینتیکی روی مدل های مختلفی مانند: مدل شبه-درجه اول، شبه-درجه دوم، الوویچ و نفوذ درون ذره ای انجام گرفت. مدل سنتیکی شبه-درجه دوم با داده های تجربی مطابقت بسیار خوبی داشت. بررسی های ترمودینامیکی نشان دادند که فرایند جذب خود به خودی می باشد. بنابر این، زروژل های teos و tmos یک جاذب موثر و توانا برای جذب فلزات سنگین، در محلول های آبی می باشند. واژه های کلیدی: اگزروژل، جذب سطحی، فلزات سنگین، ایزوترم جذب، سینتیک، ترمودینامیک

مقدمه: سیاهدانه، با نام علمیnigella sativa l. گیاهی دارویی و بومی جنوب غربی آسیا است. پیامبر اکرم(ص) این دانه را حب البرکت و درمان همه ی بیماری ها نامیدند. التهاب که تقریبا در تمام بیماری ها نقش دارد، در مغز می تواند بسیاری از بیماری های نورودژنراتیو مانند آلزایمر و مولتیپل اسکلروزیس را ایجاد کند. سلول های گلیال شامل آستروسیت و میکروگلیا، سلول های ایمنی مغز محسوب می شوند. سلولهای گلیال ملتهب دربیماری های اعصاب نوروتوکسین ها را ایجاد می کنند. هدف: تولید کالوس روش سودمندی برای گیاهان دارویی از جهت حفظ ذخایر ژنتیکی و تکثیر این گیاهان، تولید بیشتر متابولیت های ثانویه با توجه به تولید بیوماس و فراهم آوردن زمینه ی تحقیق برای دیگر مقاصد بیوتکنولوژی می باشد. در دهه اخیر به علت مشخص شدن بسیاری از عوارض داروهای شیمیایی، دانشمندان به داروهای گیاهی توجه بیشتری نشان می دهند. بنابراین شناخت داروهای موثر در کاهش فعالیت التهابی سلول های گلیال، اهمیت فراوانی دارد. روش: از بخش های ریشه، ساقه، یقه و برگ سیاهدانه کالوس، القا و بعد از 3 دوره واکشت دادن کالوس ها و اندازه گیری وزن کالوس های تر، عصاره الکلی کالوس ها و بذر سیاهدانه استخراج شد. میزان تایموکوئینون در این عصاره ها توسط hplc و اسپکتروفوتومتر و میزان مواد فنولی و قدرت آنتی اکسیدانتی آنها نیز توسط تست های فولین سیوکالتو و frap بررسی گردید. سپس برای بررسی اثرات ضدالتهابی این عصاره ها، کشت سلول های مخلوط گلیال توسط lps، ملتهب شده و با عصاره ها تیمار گردید. سپس میزان التهاب با تست گریس و میزان فعالیت سلول ها با تست mtt بررسی شد. نتیجه: بالاترین سرعت القا و رشد کالوس از برش های برگ مشاهده شد. hplc نشان داد میزان تایموکوئینون در بخش های روشن کالوس القا شده از برگ که در نور رشد یافته نسبت به کالوس سایر قسمت ها بیشتر است. طی تست گریس و mtt مشاهده گردید که این عصاره ها در دوزهای مشخص اثرات ضد التهابی و دوزهای بالاتر عصاره بذر اثر کشندگی دارد. بنابراین عصاره سیاه دانه می تواند بعنوان یک عامل ضد التهاب عصبی مورد ارزیابی و توجه بیشتر قرار گیرد.

کاهش منابع در دسترس آب آشامیدنی در سطح جهان از یک سو، و آلوده شدن این منابع از سویی دیگر دسترسی به آب آشامیدنی سالم را در سال های اخیر به شدت محدود کرده است. آلوده شدن منابع آب توسط مواد آلی به علت گسترش روزافزون استفاده از این مواد در صنعت به امری اجتناب ناپذیر تبدیل شده است. بنابراین در فرآیندهای تصفیه آب آشامیدنی و به طور تخصصی در فرآیند ضدعفونی، می بایست دو هدف حذف میکروارگانیسم های مضر و همچنین حذف مشتقات آلی خطرناک به طور همزمان مد نظر قرار گیرد. تأمین این دو هدف مفهومی فراتر از ضدعفونی را شامل می شود که تحت عنوان "بهسازی" شناخته می شود. حذف مشتقـات آلی در روش های ضدعفونی رایج از قبیل کلرزنی، نه تنها انجام نمی پذیرد، بلکه اضافه کردن کلر به ترکیبات آلی باعث خطرناک تر شدن ترکیبات آلی آروماتیک به ویژه مشتقات فنولی می گردد. فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته روشی شناخته شناخته در بهسازی آب می باشد. در این روش با ترکیب عوامل پرتوفرابنفش، هایدروژن پراکساید، اوزون و/یا کاتالیزور، عامل رادیکال هیدروکسیل که پتانسیل اکسایش-کاهش بسیار بالایی دارد تولید می شود. این عامل مستقیماً به حذف پاتوژن ها و مواد آلی منجر می شود. روش دیگری که در فرآیند بهسازی آب آشامیدنی موثر شناخته شده است، استفاده از آنزیم های اکسیدوردوکتاز از جمله لاکیز و تایروزیناز است. این آنزیم ها گرچه خود از توان اکسایش-کاهش بالایی برخوردار هستند، اما با این حال استفاده از واسطه های شیمیایی در واکنش های آن ها می تواند به مراتب توان اکسایش- کاهش آن ها را افزایش دهد. در این پژوهش کارآیی دو روش مذکور در حذف مواد فنولی از آب، مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین با توجه به نقش اساسی هایدروژن پراکساید در فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته، روشی دقیق، حساس و ارزان برای اندازه گیری میزان این ماده در آب توسط نویسندگان معرفی و توسعه داده شد. نتایج بیانگر کارآیی روش اکسیداسیون پیشرفته ترکیبی هایدروژن پراکساید/ پرتوفرابنفش و همچنین روش ترکیبی هایدروژن پراکساید/یون آهن (فرآیند فنتون) در کاهش مواد فنولی مورد نظر از آب بود. استفاده ترکیبی از هایدروژن پراکساید با غلظت ppm 10000 و پرتودهی فرابنفش (با استفاده از لامپ uvc برای تولید پرتوفرابنفش در محدوده nm 254) به مدت 80 دقیقه و با شدت 12/61 کیلوژول بر سانتیمتر مربع توانست ترکیبی از مواد فنولی نفتالین استیک اسید، گوآیاکول، پاراکلروآنیلین، 2و4-دی کلروفنول و 4-آمینوبنزوئیک اسید را با غلظت اولیه ppm 2 به طور کامل از آب حذف نماید. همچنین استفاده از هایدروژن پراکساید با همان غلظت و پرتودهی فرابنفش به مدت 120 دقیقه و با شدت 72/91 کیلوژول بر سانتیمتر مربع، ماده بیس فنول آ را با غلظت اولیهppm 67/6 به طور کامل حذف نمود. در فرآیند فنتون به علت محدودیت استفاده از یون آهن در آب آشامیدنی، مواد فنولی به طور کامل حذف نشدند، ولی استفاده همزمان از هایدروژن پراکساید با غلظت ppm 5000 و نمک سولفات آهن2 به مقدار مجاز ppm 3/0 می تواند به کاهش 2/36 درصدی ترکیبات فنولی مذکور و کاهش 8/12 درصدی ماده بیس فنول آ، منجر شود. اما نتایج واکنش های آنزیمی بیانگر عدم کارآیی آنزیم های لاکیز و تایروزیناز -به تنهایی- و در غلظت های مختلف، در کاهش مواد فنولی مورد نظر بود. در این پژوهش واسطه های شیمیایی برای استفاده در واکنش های آنزیمی، در دسترس نبود. بنابرآنچه گفته شد می توان با استفاده از مدل های دیگر روش اکسیداسیون پیشرفته و بهینه سازی آن ها و همچنین استفاده از واسطه های بی خطر و پربازده در واکنش های آنزیمی، روشی بهینه برای بهسازی آب بدست آورد.

چکیده آنزیمهای لاکیزec 1.10.3.2) )، واکنش اکسیداسیون طیف وسیعی از سوبستراهای آلی و غیر آلی را تسریع می نمایند. این آنزیم ها به دلیل ویژگی های منحصر به فرد خود به طور گستردهای در صنایع مختلف از جمله نساجی، مواد غذایی، تصفیه فاضلاب، کشاورزی، دارویی، آرایشی و تولید اتانول مورد استفاده قرار گرفته اند. این آنزیمها در قارچها، گیاهان، برخی از حشرات و معدودی از باکتری ها مشاهده شده اند. لاکیز ها اکسیداسیون سوبستراهایی مانند پلی فنل ها، ارتو و پارا دی فنل ها، آمینو فنل ها، ترکیبات شبه فنلی، دی آمین ها، آریل دی آمین ها و همچنین برخی از ملکولهای غیر آلی را نیز انجام می دهند. با توجه به اینکه استفاده از حلال های آلی قابل امتزاج با آب به عنوان محیط واکنش برای آنزیم ها از نظر صنعتی بسیار حائز اهمیت اند، در این تحقیق فعالیت لاکیز حاصل از قارچneurospora crassa سویه fgsc #321 با روش اسپکتروفتومتری در حضور درصدهای مختلف چهار حلال آلی 2-پروپانول، متانول، استونیتریل و دی متیل سولفوکساید (dmso) و با استفاده از معرف سرینگ آلدازین مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که به طور کلی فعالیت لاکیز در حضور حلالهای مذکور کاهش یافته و بتدریج متوقف می شود. آنزیم لاکیز تا درصد خاصی از غلظت حلال آلی فعالیت خود را حفظ می نمود. بهترین نتیجه مربوط به 2-پروپانول بود و نشان داده شد که میزان افت فعالیت لاکیز در حضور 25% این حلال زیاد محسوس نیست. واژه های کلیدی: لاکیز، حلالهای آلی، نیوروسپورا کراسا

چکیده نیاز روزافزون بشر به فناوری های اکسایشی که در عین کارآمدی آسیب زننده به محیط زیست هم نباشند، توجه همگان را به استفاده از آنزیم های اکسید کننده معطوف نموده است. در این بین آنزیم های تایروزیناز و لاکاز به واسطه استفاده از هوا و تولید آب در واکنش های اکسایشی خود، از اهمیت ویژه ای برخوردارند و آنزیم های سبز نام گرفته اند. در این تحقیق تولید همزمان تایروزیناز و لاکاز توسط قارچ رشته ای نیوروسپورا کراسا سویه های fgsc #321 و fgsc #7431 بررسی شد. سویه دوم به دلیل ناتوانی در ایجاد کنیدی و به تبع آن عدم امکان دست یابی به شرایط پایدار و تکرارپذیر رشد و تولید آنزیم، از مطالعات بهینه سازی کنار گذاشته شد. تولید هر دو آنزیم در مرحله رویشی نیوروسپورا کراسا سازوکار القایی دارد و مزیت عمده این قارچ تولید تایروزیناز به صورت درون سلولی و ترشح لاکاز به خارج سلول می باشد. با در نظر گرفتن کامل ادبیات علمی در این زمینه، ابتدا شرایط رشدی سویه به منظور دست یابی به بیشترین میزان زیست توده قارچی با استفاده از یک آرایه متعامد 9 lبه روش تاگوچی بهینه سازی شد. سپس بهینه سازی شرایط القا با بررسی سطوح مختلف عوامل موثر بر تولید آنزیم لاکاز، به صورت جداگانه و ترکیبی انجام شد. در ادامه تلاش شد تا تحت شرایط بهینه تولید لاکاز، با تغییر ملایم عوامل القا تولید تایروزیناز نیز به حد قابل قبولی برسد. با رشد سویه در شرایط بهینه: محیط کشت پایه ووگل با 5/2% ساکارز، درجه حرارت c? 25، ph اولیه محیط 5/6 و دوره رشدی 6 روزه (144 ساعت) در حالت ساکن و بدون نیاز به هم زدن یا تهویه، بازده رشد نسبت به شرایط گزارش شده قبلی تا 5/2 برابر افزایش یافت. بیشترین میزان تولید همزمان آنزیم های تایروزیناز و لاکاز با انتقال سلول های قارچ به بافر فسفات شامل ?m 2 سیکلوهگزیمید وmm 2 فلورویوراسیل در دمای c? 30 انجام شد. جالب توجه است که در شرایط تنش قحطی در بافر فسفات همراه با تغییر دما از 25 به c? 30 هر دو آنزیم به میزان قابل توجهی تولید می شدند. تفاوت بازده در این دو حالت تنها در حدود 10% بود که با در نظر گرفتن هزینه بالای القاکننده های شیمیایی، قابل تأمل می باشد. همچنین نمونه نسبتاً خالصی از آنزیم لاکاز تولید شده تهیه گردید و مشخصات سینتیکی و بیوشیمیایی آن به کمک یک روش سنجش اسپکتروفتومتری مستقیم با استفاده از مشتقات دی آزوئه گوآیاکل که برای مطالعه دقیق و صحیح لاکاز در طی همین تحقیق ارائه شد، مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت نیز، نظر به اهمیت بهبود قابلیت های کاربردی لاکاز، مطالعات مولکولی تکامل هدایت شده (directed evolution) لاکاز mtlr2-23 با هدف تغییر دامنه ph فعالیت آن انجام شد.

داروهایی را که برای هایپرپیگمنتیشن و یا همچنین جلوگیری از تاثیر نور خورشید در جهت تسریع ملانین سازی تجویز می گردند، معمولا" حاوی یک یا دو مهارکننده تایروزیناز می باشند. با توجه به اینکه در مطالعات اخیر بر روی تایروزیناز قارچ خوراکی (mt) نشان داده شد که این آنزیم در هر دو فعالیت مونواکسیژنازی و اکسیدازی خود، از معادله میکائیلیس- منتن تبعیت نمی کند و پاسخ آن به سوبسترا و یا مهارکننده، تابع غلظت آن مولکول می باشد، این تحقیق به مطالعه رفتار mt در حضور مولکول های پیرویک اسید، 2- کتوهگزانویک اسید، کوجیک اسید، فتالیک اسید، 2- آمینوبنزویک اسید، 2- متوکسی بنزویک اسید و استیک اسید اختصاص داده شد. نتایج این رساله نشان می دهد که علاوه بر مشخصات ساختمانی مهارکننده، دامنه غلظتی سوبسترا و مهار کننده بر نوع پاسخگویی mt بسیار موثر است. به طوری که در مجموع شاید در بعضی موارد مانند آنچه که برای فتالیک اسید در این رساله نشان داده شده است، قابل جمع بندی در قالب یک مدل مشخص از مهار و یا فعال سازی نباشد. همچنین با توجه به نتایج این رساله، یک مهارکننده معروف تایروزیناز مانند کوجیک اسید را دیگر نمی توان قطعا" یک مهارکننده دانست، چرا که کوجیک اسید در غلظت های 5/0، 1 و 5 ماکرومولار، به عنوان فعال کننده mt ظاهر شده است. اما با توجه به نتایج بدست آمده برای 2- متوکسی بنزویک اسید و ساختمان x-ray، mt می توان پیشنهاد کرد که mt می بایست دارای یک جایگاه آلوستریکی نیز باشد. با کنار هم گذاشتن نتایج این رساله و کارهای سایر محققین چنین به نظر می رسد که اگر جایگاه آلوستریکی بر روی mt وجود داشته باشد، باید قابلیت اندرکنش با مولکول هایی که گروه عاملی اسید کربوکسیلیک دارند، را نیز داشته باشد

در این مطالعه، زروژل آلومینیومی به روش سل - ژل سنتز و پس از دانه بندی به عنوان جاذبی برای جذب فلزات سنگین cdو ni به صورت سیستم ناپیوسته مورد استفاده قرار گرفت. پارامترهای متعددی از جمله تأثیر زمان تماس، ph، مقدار جاذب و دما بر جذب یون های فلزی بررسی شدند. هم چنین مدل های مختلف ایزوترم های جذب تعادلی ازجمله لانگمویر، فروندلیچ، تمپکین و دوبینین-راداشکویچ مورد مطالعه قرار گرفته و ثابت های مربوطه تعیین شدند. این مطالعات نشان داد که مدل ایزوترم لانگمویر مطابقت خوبی با داده های جذبی دارد. مطالعات سینتیکی روی مدل های مختلفی مانند: مدل شبه-درجه اول، شبه-درجه دوم، الوویچ و نفوذ درون ذره ای انجام گرفت. مدل سنتیکی شبه-درجه دوم با داده های تجربی مطابقت بسیار خوبی داشت. بررسی های ترمودینامیکی نشان دادند که فرایند جذب خودبه خودی می باشد. بنابر این، زروژل آلومینیومی یک جاذب موثر و توانا برای جذب فلزات سنگین، در محلول های آبی می باشد.

در این مطالعه ابتدا اگزروژل های teos و tmos به روش سل- ژل سنتز شدند. و سپس برای بوجود آوردن بار مثبت در سطح این اگزروژل ها، سطح جاذب در تماس با کاتیون های zn, cd وni قرار داده شد. در مرحله بعدی اگزروژل های اصلاح شده به عنوان جاذبی برای جذب ترکیبات 2- کلروفنول، 2و4- دی کلروفنول و 2و4و6- تری کلروفنول به صورت سیستم ناپیوسته مورد استفاده قرار گرفتند. پارامترهای متعددی از جمله تأثیر زمان تماس، ph، مقدار جاذب و دما بر جذب ترکیبات کلروفنولی بررسی شدند. هم چنین مدل های مختلف ایزوترم های جذب تعادلی ازجمله لانگمویر، فروندلیچ، تمپکین و دوبینین-راداشکویچ مورد مطالعه قرار گرفته و ثابت های مربوطه تعیین شدند. این مطالعات نشان داد که مدل ایزوترم لانگمویر مطابقت خوبی با داده های جذبی دارد. مطالعات سینتیکی روی مدل های مختلفی مانند: مدل شبه-درجه اول، شبه-درجه دوم، الوویچ و نفوذ درون ذره ای انجام گرفت. مدل سنتیکی شبه-درجه دوم با داده های تجربی مطابقت بسیار خوبی داشت. بررسی های ترمودینامیکی نشان دادند که فرایند جذب خود به خودی می باشد. همچنین نتایج نشان دادند که اگزروژل های اصلاح شده در قیاس با اگزروژل های خالی جذب بهتری را نسبت به ترکیبات کلروفنولی دارند. بنابراین، اگزروژل های teos و tmos اصلاح شده یک جاذب موثر و توانا برای جذب ترکیبات کلروفنولی، در محلول های آبی می باشند.

رنگ ها، مواد آلی با ساختار پیچیده، غالبا سمی، سرطان زا، جهش زا، غیر قابل تجزیه بیولوژیک و یکی از مهمترین الاینده های فاضلاب صنایع نساجی و رنگرزی می باشند. اگزروژل ها موادی جدید هستند که برخلاف شیشه های معمولی که در فرایند داغ تهیه می شوند، در دمای اتاق و پایین تر ساخته می شوند و میتوان از آنها در جذب مواد روی سطح شان استفاده نمود که در این کار از اگزروژل تترا اتیل اورتو سیلان (teos) استفاده شده است. این کار با هدف کلی بررسی بار سطحی جاذب زروژل teos با استفاده از حذف رنگدانه های آلی متیلن بلو، متیل بلو و رنگ زرد mada (e-4-(2-(4-methoxy phenyl)diazenyl)benzene-1,3-diamine) صورت گرفته است که این رنگدانه ها دارای بار مثبت، منفی و بدون بار می باشند. در این مطالعه مشخص شد که جاذب مورد نظر دارای بار سطحی منفی بوده چون که توانست رنگ دارای بار مثبت را بیش از دیگر رنگها جذب کند; بنابراین با انجام این مطالعه علاوه بر بررسی تاثیر بار رنگ روی عمل جذب این نوع جاذب به این امر نیز توجه شد که میتوان از این جاذب در حذف چه نوعی از ترکیبات رنگی در صنایع در آینده نزدیک استفاده کرد.

گونه ی onosma dasytrichum گیاه دارویی مهم متعلق به خانواده ی گل گاوزبان است. علاوه بر خواصّ درمانیِ وسیعی که برای جنس onosma برشمرده شده است (از جمله، داروی التیام بخش بافت های زخمی و سوختگی ها)، این گیاه منبع متابولیت های ثانویه نظیر ترکیبات آنتی اکسیدان، ضدّالتهاب، ضدّ میکروبی و ترکیباتی دیگر نظیر شیکونین و روغن های فرّار است که در صنایع دارویی، آرایشی و بهداشتی قابل استفاده است. از اهداف این تحقیق، نخست بهینه سازی کشت بافت گونه onosma dasytrichum می باشد. از آن جا که تکنیک کشت بافت پیش زمینه بسیاری از کارهای مهم مانند کشت تعلیقی، مطالعات بیوسنتزی و بیوشیمیایی، مهندسی متابولیک، استحصال و بهبود گیاهان تراریخت و ... می باشد، راه اندازی و بهینه سازی کشت بافت به منظور رسیدن به حداکثر توده زیستی از گیاهان وحشی که مصارف دارویی و صنعتی دارند، حائز اهمیت است. هدف دیگر، بررسی حفظ ثبات ژنتیکی در محیط کشت درون شیشه ای این گیاه و تلاش برای القای تولید رنگدانه ی شیکونین توسط سلول ها و تأثیر عوامل مختلف بر میزان تولید این ماده می باشد. در این تحقیق، تیمارهای مختلفی، مانند تیمارهای هورمونی ]2 نوع(d-2،4 و -t2،4،5) هرکدام 3 دوز (2/0 و 5/0 و1 میلی گرم در لیتر)[، غلظت منبع کربنی ]4 مقدار(30 و 40 و 50 و 60 گرم در لیتر)[، تیمار محیط کشت ]6 نوع(ms ، ls ، mg-5 ، m9 ، white ، b5)[ و تیمار فیزیکی (حضور و عدم حضور نور) بررسی گردید. از طرح آماری فاکتوریل، برای انجام آزمایش ها استفاده و نتایج به دست آمده با نرم افزار spss و برنامه ی anova، تجزیه آماری شده و میانگین های صفت مورد بررسی، با آزمون دانکن در سطح احتمال 05/0p? مقایسه گردید. نتیجه ی حاصل بدین ترتیب بود که محیط کشت mg-5 با میزان ساکارز 50 گرم در لیتر با تیمار هورمونی d-2،4 به میزان 2/0 و kin به مقدار 15/2 میلی گرم در لیتر بوده که در شرایط تاریکی بالاترین رشد را در کالوس های گونه ی تحت بررسی نشان داد. در کشت تعلیقی، محیط کشت ms حاوی هورمون های d-2،4و kin به ترتیب و به میزان 2/0 و 15/2 میلی گرم در لیتر و با ساکارز 40 گرم در لیتر توصیه می شود.

در این پروژه، اگزروژلهای تترا متیل اورتو سیلان (tmos) و متیلتریمتوکسی اورتو سیلان ) tmos+me ( و اتیلتریمتوکسی اورتو سیلان ) tmos+et ( و پروپیلتریمتوکسی اورتو سیلان ( tmos+pro ( ، ایزوبوتیلتری- متوکسی اورتو سیلان ) tmos+iso ) به عنوان جاذبی برای جذب فلزات سنگین +2cu ، +2cd ، و +2pb مورد استفاده قرار گرفتند. پارامترهای متعددی از جمله تأثیر زمان تماس، غلظت محلول و دما بر جذب یونهای فلزی بررسی شدند. هم چنین مدلهای مختلف ایزوترمهای جذب تعادلی از جمله لانگمویر، فروندلیچ، تمپکین و دوبینین- راداشکویچ مورد مطالعه قرار گرفته و ثابتهای مربوطه تعیین شدند. این مطالعات نشان داد که مدل ایزوترم لانگمویر برای یون مس و مدل ایزوترم فروندلیچ برای یون کادمیوم و سرب مطابقت خوبی با دادههای جذبی دارد. مطالعات سینتیکی روی مدلهای مختلفی مانند: مدل شبه-درجه اول، شبه-درجه دوم، الوویچ و نفوذ درون ذرهای انجام گرفت. مدل سنتیکی شبه-درجه دوم با دادههای تجربی مطابقت بسیار خوبی داشت. بررسیهای ترمودینامیکی نشان دادند که فرایند جذب خود بهخودی میباشد.در نهایت واجذب مورد بررسی قرار گرفته شد. بنابراین، اگزروژلهای (tmos) ، ( tmos+me ( ،) tmos+et ( ،) tmos+pro ( و ) tmos+iso ) به عنوان یک جاذب موثر و توانا برای جذب فلزات سنگین، در محلولهای آبی مورد تأیید قرار گرفتند.

در این مطالعه، اگزروژل های اروموسیل مشتق شده از تترااتوکسی اورتوسیلان که به روش سل - ژل سنتز و پس از دانه بندی به عنوان جاذبی برای جذب فلز سنگین( cu(ii به صورت سیستم ناپیوسته مورد استفاده قرار گرفتند. پارامترهای متعددی از جمله تأثیر زمان تماس، ph، دما بر جذب یون فلزی بررسی شدند.و شرایط واجذب فلز سنگین بر روی جاذب در phهای مخلتف بررسی شد. که 2= ph واجذب بهتری را داشت. هم چنین مدل های مختلف ایزوترم های جذب تعادلی ازجمله لانگمویر، فروندلیچ، تمپکین و دوبینین-راداشکویچ مورد مطالعه قرار گرفته و ثابت های مربوطه تعیین شدند. این مطالعات نشان داد که مدل ایزوترم لانگمویر مطابقت خوبی با داده های جذبی دارد. مطالعات سینتیکی روی مدل های مختلفی مانند: مدل شبه-درجه اول، شبه-درجه دوم، الوویچ و نفوذ درون ذره ای انجام گرفت. مدل سنتیکی شبه-درجه دوم با داده های تجربی مطابقت بسیار خوبی داشت. بررسی های ترمودینامیکی نشان دادند که فرایند جذب خود به خودی می باشد. بنابر این، اگزروژل های اروموسیل مشتق شده از تترااتوکسی اورتوسیلان یک جاذب موثر و توانا برای جذب فلز سنگین ( cu(ii ، در محلول های آبی می باشند.

در این بررسی اگزروژل teos به عنوان جاذبی برای حذف کاتیون فلزی استرانسیوم در دو سیستم ناپیوسته و ستون بستر ثابت مورد استفاده قرار گرفت. آزمایشات ناپیوسته تحت تأثیر پارامترهایی نظیر ph، مقدار جاذب، غلظت اولیه یون فلزی، دما و زمان صورت گرفت. مطالعات نشان دادند که داده های تجربی با ایزوترم لانگمویر و مدل سینتیک شبه درجه دوم تطابق بیشتری دارند. در بخش دوم پروژه، اطلاعات منحنی عبور در یک ستون بستر ثابت با بررسی عواملی چون ارتفاع ستون جاذب، دبی جریان ورودی و غلظت اولیه کاتیون فلزی ورودی بدست آمد. نتایج اینطور نشان داد که با افزایش دبی ورودی و غلظت اولیه کاتیون فلزی ورودی ستون جاذب زودتر اشباع می شود در حالیکه با افزایش میزان ارتفاع ستون جاذب اشباع ستون دیرتر اتفاق می افتد. داده های حاصل شده با دو مدل توماس و مدل یان با آنالیز غیر خطی تطابق داده شد.

بیماری پارکینسون با کمبود انتقال دهنده عصبی دوپامین ایجاد می¬شود. از آنجایی که ال-دوپا پیش ماده دوپامین بوده و می¬تواند از سد خونی¬- مغزی عبور کند به عنوان دارو در درمان بیماری پارکینسون استفاده می¬شود. در هر سال صد تن ال-دوپا با استفاده از سنتز نامتقارن شیمیایی تولید می¬شود.هر چند فرآیند سنتز شیمیایی ال-دوپا نیازمند فلزات گران قیمت و ناسازگار با محیط زیست به عنوان کاتالیزور می¬باشد. در این مطالعه تولید ال-دوپا از تایروزین به وسیله آنزیم تایروزیناز آزاد و تثبیت شده بررسی شد. از آسکوربیک¬اسید به عنوان احیا کننده استفاده شد. آنزیم مذکور از قارچ خوراکی استخراج و خواص آن از جمله فعالیت بیولوژیکی، ph ،غلظت سابستریت و مقدار بهینه آسکوربیک¬اسید تعیین گردید. غلظت سابستریت و ph بهینه فعالیت آنزیم به ترتیب mm 3 و7 می¬باشد. مقادیر ثابت میکائلیس منتن و سرعت بیشینه برای آنزیم آزاد با واحد 066/0 به ترتیب m 5-10 × 8/64 و min/m 6-10 ×9/28 وبرای آنزیم تثبیت شده با واحد 03/0 مقادیر m 5-10 × 38/18 و مقدار min/m 6-10 × 042/2 بدست آمد. درصد تبدیل ال-دوپا تولید شده با آنزیم آزاد و تثبیت شده به ترتیب 50% و 39% بدست آمد.

درسال های اخیر استفاده از کاتالیزگرهای زیستی در صنعت مورد توجه قرار گرفته است. تایروزیناز آنزیمی است که در صنایع دارویی و همچنین در تشخیص ترکیبات فنلی در حسگرهای زیستی اهمیت دارد. کاربرد گسترده آنزیم ها در صنعت لزوم یافتن روش های کارآمد و ارزان را برای تثبیت آنزیم ها ایجاب می کند. در این پژوهش آنزیم تایروزیناز از قارچ خوراکی استخراج شد. اگزروژل با استفاده از تترا اتیل اورتو سیلیکات سنتز و گروه عامل آمین بر روی آن ایجاد شد، با استفاده از گلوتارآلدئید، آنزیم به سطح بستر تثبیت متصل شد. برای راحتی در فرآیند رسوب الکتروشیمیایی و همچنین سهولت در جداسازی آسان بستر تثبیت از محلول واکنش، نانوذرات اکسید آهن به روش همرسوبی سنتز و سطح آن با اگزروژل اصلاح شده پوشانده شد. پودر سنتزی به کمک روش رسوب الکتروشیمیایی بر روی ورقه ای از جنس استیل نشانده شد. پودر نشانده شده با این روش دارای مقاومت مکانیکی خوب بود. آنزیم تایروزیناز با موفقیت بر روی پودرهای سنتزی دارای گروه عامل آمینی تثبیت و پایداری سنتیکی و ترمودینامیکی تایروزیناز تثبیت شده مورد بررسی قرار گرفت.

قارچ خوراکی منبعی غنی از پروتئین¬های لکتین و تایروزیناز می¬باشد. لکتین¬ها، پروتئین¬هایی غیرآنزیمی هستند که به طور اختصاصی و برگشت پذیر به بخش های کربوهیدراتی گلیکوپروتئین ها و گلیکولیپیدها، بدون این که ساختار کووالان لیگاند های گلیکوزیله را تغییر دهند، متصل می شوند. کاربرد لکتین ها در بیوحسگرها، تشخیص های اختصاصی، تخلیص ترکیبات قندی و مطالعات بیوشیمیایی قندها می¬باشد. تایروزیناز یک پلی فنول اکسیداز می¬یاشد. این آنزیم یکی از مهمترین آنزیم های مسیر سنتز ترکیبات پلی فنلی و ملانین است. اهمیت بالینی این آنزیم در سنتز ملانین و نقش آن در بیماری ویتلیگو می¬باشد. در صنعت نیز به عنوان آنزیم اصلی در مسیر تولید داروی l-dopa می¬باشد. با توجه به تحقیقات گذشته نشان داده شده که تایروزیناز و لکتین بواسطه داشتن اندرکنش با یکدیگر در طی فرایند تخلیص از یکدیگر تفکیک¬پذیر نبودند. در این مطالعه سعی بر این شد که با تغییر و بهبود شرایط حاکم بر مراحل استخراج، استفاده از حلال آلی جهت شستشو و رسوب¬دهی مرحله¬ای و در نهایت انتخاب ستون کروماتوگرافی مناسب شرایط لازم برای کاهش اندرکنش و تفکیک این دو پروتئین ایجاد شود. در نهایت نشان داده شد که ستون کروماتوگرافی غربالی سفادکس g-100 بهترین قدرت تفکیکی برای پروتئین-های حاصل از شستشوی متانولی و رسوب¬دهی دو مرحله¬ای توسط استن را دارا می¬باشد. همچنین با توجه به شواهد موجود بر اندرکنش این دو پروتئین، مطالعه¬ای قیاسی جهت بررسی میزان اثرگذاری لکتین بر کاهش نیروی هیدروالکترواستاتیک وارد بر آنزیم تایروزیناز و نتیجتاً میزان پایداری فعالیت تایروزیناز صورت گرفت که نشان دهنده تاثیر مثبت حضور لکتین بود.

در بخش اول از کار تحقیقاتی با توجه به خاصیت کربن نانو تیوپ ها در زمینه های مختلف از جمله در زمینه های بیولوژیکی و صنایع دارویی، همچنین با توجه به اهمیت عامل دار کردن کربن نانو تیوپ ها در جهت بهبود عملکرد و تاثیرگذاری آنها، بر آن شدیم تا کربن نانو تیوپ چند جداره را عامل دار کنیم. گروه عاملی مورد نظر کاربامات ها و تیوکاربامات ها می باشند. به همین منظور ابتدا در حضور هیدروکسید پتاسیم در اتانول ??% کربن نانو تیوپ هیدروکسیله شد. سپس از واکنش کربن نانو تیوپ هیدروکسیله شده با ایزوسیاناتها و ایزوتیوسیاناتهای مختلف در حلال استون و در حضور باز dbu تحت شرایط رفلاکس، گروههای عاملی کاربامات و تیوکاربامات بر روی سطح نانولوله های کربنی تشکیل شد. افزایش قابل ملاحظه ای در میزان مرگ و میر سلولی در سلولهای تیمار شده با نانولوله های چند جداره عامل دار شده مشاهده شد. در بخش دوم از این کار تحقیقاتی با توجه به کاربرد و اهمیت تیادیازینها در زمینه های گوناگون به ویژه در زمینه های بیولوژیکی و دارویی، سیستم هتروسیکلی جدید ?,?- دی هیدرو- h?- بنزوتترازولو تیادیازین و مشتقات آن را سنتز شد. از واکنش حلقوی شدن ?- برمو دایمدون (?) با سدیم ?- آمینو- h?- تترازول- ?- تیولات (3) در حلال متانول و تحت شرایط رفلاکس، ترکیب ?،?- دی متیل –8،7- دی هیدرو –h ? – بنزو [e]تترازولو b]- 5،1[ ]?،?،?[ تیادیازین-?- اون (?) به دست آمد. در ادامه از واکنش محصول مرحله قبل با pocl3 ترکیب ?- کلرو -?،? -دی متیل -8،7 -دی هیدرو –h?- بنزو[e]تترازولو b]- 5،1[ ]1،3،4[تیادیازین (?) به دست آمد. سپس از واکنش محصول بدست آمده با آمینهای نوع دوم در حلال اتانول و جایگزین شدن کلر موقعیت ? با آمین، ترکیبات ?،?- دی متیل- ?،? – دی هیدرو –h?- بنزو[e]تترازولو b]- 5،1[ ]?،?،?[تیادیازین- ?- آمین (a-f?) به دست آمد. در بخش سوم از این کار تحقیقاتی، با توجه به خواص بیولوژیکی و دارویی حلقه های تتراهیدروپیریدین، سنتز حلقه های پی پیریدین پر استخلاف با استفاده از کاتالیزور جدید هتروپلی اسید پرایسلر تثبیت شده بر روی نانو ذرات سیلیکای مغناطیسی، در مدت زمان کوتاهتر با بهره واکنش بالاتر انجام شد. در بخش چهارم از این کار تحقیقاتی مشتق جدیدی از بنزو[g] پتریدین سنتز شد و به عنوان یونوفور در ساخت غشاء الکترود یون گزین برای اندازه گیری یون وانادیل به روش تیتراسیون پتانسیومتری مورد استفاده قرار گرفت.

چکیده ندارد.