مقدمه: آسم و بیماری انسدادی مزمن ریوی (copd) توسط انسدادمجاری هوایی مشخص می شود که این دو بیماری ازشایعترین بیماریهای مزمن در جهان هستند واز جمله علل اصلی مرگ در جهان می باشد. هیپرگلیسمی یک پدیده شایع دربین بیماران با تشدید حاد آسم و copd می باشد که می تواند همراه با افزایش خطر مرگ و مدت زمان بستری در بیمارستان شود که این امر می تواند بوسیله داروها وزمینه متابولیکی بیمار تشدید شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی بروز هیپرگلیسمی در طی تشدید حاد آسم و copd در بیماران غیردیابتی بستری دربیمارستان می باشد تا در صورت ارتباط بین هیپرگلیسمی وتشدیدحاد آسم وcopd بتوان دیابت گذرا را دراین بیماران تشخیص داده و با کنترل قند خون مدت زمان بستری را کاهش داد. مواد و روش ها: این تحقیق یک مطالعه توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی بر روی 150 نفراز بیمارانی که با تشخیص اولیه تشدید حاد آسم یا copd درزمینه برونشیت حاد دربیمارستان بستری بودند انجام شد. برای گروه مورد بررسی پرسشنامه ای شامل اطلاعات دموگرافیک فردی و پزشکی، و آزمایشات بیمار تشکیل گردید. برای کلیه بیمارانی که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند یکbs اولیه وhba1c در بدو ورود چک شد وسپس درمان استاندارد تشدید حاد آسم وcopd همزمان با مصرف استروئید معادل با 40-30 میلی گرم پردنیزولون بصورت خوراکی یا تزریقی تجویز گردید،سپسbs بیماران هر6ساعت چک شد ودرنهایت میزان بروز دیابت گذرا در سیر درمان آنها پایش گردید و در انتها داده ها با استفاده از spss 17 آنالیز شد. نتایج: در مطالعه انجام شده 42درصد از بیماران سابقه بیماری آسم و 58درصد از بیماران سابقه بیماری copd داشتند. در این مطالعه 86 نفر (3/57 درصد )از بیماران در طی تشدید حاد بیماری آسم یا copd دچار هیپرگلیسمی گردیدند که این میزان با حدود اعتماد 95درصد از 2/65-4/49 می باشد که در هر دو بیماری آسم و copd یکسان است. میانگین سن در بیمارانی که دچار هیپرگلیسمی شدند 5/16±2/64 سال می باشد که این بیماران از نظر جنسیت، شغل پرخطر، وضعیت مصرف سیگار، سابقه فامیلی دیابت، سابقه بستری قبلی بعلت تشدید حاد آسم یا copd، میانگین سن، esr، crp، bmi، درجه حرارت بدن، مدت زمان بستری و میزان مصرف سیگار با افرادی که دچار هیپرگلیسمی نشدند یکسان بودند درحالی که در بیمارانی که دچار هیپر گلیسمی شدند 71 نفر (3/62درصد) تحت درمان با دگزامتازون و15نفر ( 7/41درصد) تحت درمان با هیدروکورتیزون قرار داشتند و میانگین hba1c آنها 56/0±8/5 و میانگین sato2 2/4±4/92 درصد می باشد که ارتباط معنی داری بین این پارامترها و هیپرگلیسمی در بیماران بدست آمد. نتیجه گیری: نتیجه حاصل از این مطالعه این بود در بیمارانی که بعلت تشدید حاد آسم یا copd در بیمارستان بستری می شوند بروز هیپرگلیسمی بالاست بنابراین جهت درمان بیماری زمینه ای بیماران ونیزدرمان هیپرگلیسمی ایجاد شده باید اقدامات لازم انجام شود.

مقدمه: بیماری دیابت علت اصلی نابینایی، نارسایی پیشرفته کلیه و قطع عضو در جمعیت بزرگسال می باشد. به دلیل از کارافتادگی ناشی از عوارض این بیماری و هزینه درمانی بسیار بالا، از عمده ترین مشکلات بهداشتی درمانی انسان ها است. با وجود مطالعات زیادی که درباره عوارض قلبی-عروقی، نفروپاتی، رتینوپاتی و نوروپاتی دیابتی انجام شده است، عوارض ریوی دیابت بسیار کم شناخته شده است. مطالعات انجام شده در این زمینه حاکی از درگیری ریوی به صورت الگوی تحدیدی در بیماران دیابتی است. برخی از مطالعات بیان کننده ارتباط بین عوارض میکروواسکولار دیابتی ( رتینوپاتی و نوروپاتی) با درگیری ریوی می باشند. ما در این مطالعه بر ان شدیم تا ارتباط بین شدت درگیری کلیوی را با درگیری ریوی در بیماران مبتلا به دیابت تیپ 2 مورد بررسی قرار دهیم. مواد وروش ها: مطالعه ما یک مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی می باشد که بر روی60 بیمار دیابتی تیپ 2 در سال 1392-93 انجام شده است. بیماران به4گروه(بدون نفروپاتی، میکروالبومینوری، ماکروالبومینوری و اختلال عملکرد کلیوی) تقسیم بندی شدند و برای تمام بیماران اسپیرومتری انجام و fev/fvc,fvc fev1,fev25-75 و pef اندازه گیری شد. در نهایت اطلاعات وارد نرم افزار spssشد و با تست های اماری anova، chi squre وfisher exact testوlsd تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: در این مطالعه 60بیمار دیابتی مورد بررسی قرار گرفتند که 43% مرد و 57% زن و میانگین سنی ان ها 99/11± 7/57 سال با دامنه تغییرات 33تا 82 سال بود. میانگین نسبی fev1/fvcدر گروه بدون پروتئین اوری 85/93، در گروه میکروالبومینوری 53/92، در گروه ماکروالبومینوری 46/93 و در گروه اختلال عملکرد کلیه76/86 بود. میانگین درصد fvcدر گروه بدون پروتئین اوری 80/79، در گروه میکروالبومینوری18/70، در گروه ماکروالبومینوری74ودرگروه اختلال عملکردکلیه 83/70بود. میانگین درصدfev1درگروه بدون پروتئین اوری03/90، درگروه میکروالبومینوری82، درگروه ماکروالبومینوری90/86، ودرگروه اختلال عملکرد کلیه83/76بود. میانگین درصد fev25-75 درگروه بدون پروتئین اوری84/142، درگروه میکروالبومینوری 36/119، درگروه ماکروالبومینوری54/138ودر گروه اختلال عملکرد کلیه 83/91 بود. میانگین درصد pef در گروه بدون پروتئین اوری 92/95، درگروه میکروالبومینوری27/77، در گروه ماکروالبومینوری90/92ودرگروه اختلال عملکرد کلیه 91/59 بود. شدت نفروپاتی بادرصد fev1/fvc,fvc. fev1,pef با p-value<0. 5 رابطه معناداری داشت. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه در گیری ریه دربیماران دیابتی به صورت الگوی تحدیدی می باشد که با افزایش شدت نفروپاتی fev1/fvc,fvc. fev1,fev25-75,pef کاهش می یابند و در نتیجه عملکرد ریه کاهش پیدا می کند.

پروبیوتیک ها میکرو ارگانیسم های زنده غیر بیماری زا هستند که هم سبب ارتقای سیستم ایمنی و توسعه و تکامل سطوح مخاطی می شوند و هم کیفیت زندگی را از طریق رقابت با ارگانیسم های بیماری زا بهبود می بخشند.این میکرو ارگانیسم های زنده اکثرا باکتری های گرم مثبت و مخمر ها و حتی کپک ها هستند که به راحتی در طول دستگاه گوارش عبور کرده و شدیدا دارای توانایی تکثیر در روده می باشند .در صورتی که به مقدار کافی تجویز شوند می توانند برای میزبان سودمند باشند . اختلالات طیفی اوتیسم (asd) ، اختلالات تکاملی جدی هستند که با رفتارهای ارتباطی کلامی غیر طبیعی مشخص می شوند.شیوع ان 1 در 91 کودک در ایالات متحده است .(3)علایم در سال های اول عمر ( قبل از 3 سالگی ) بروز میکند که شامل کاهش مهارت های کلامی و اجتماعی ، رفتارهای تکراری و پاسخ های غیر معمول به محرک های حسی می باشند. در این مطالعه ما بر ان شدیم تا اثر پروبیوتیک ها را برعلایم گوارشی و رفتاری کودکان اوتیسمی بررسی کنیم . مواد وروش ها: مطالعه ما یک مطالعه مداخله ای دوسو کور می باشد که بر روی کودکان اوتیسمی مراجعه کننده به کلینیک روانپزشکی یزد در سال 1393 انجام می شود . کودکان به صورت تصادفی انتخاب شده برای تمام کودکان پرسشنامه استاندارد ریفلاکس و گارز تکمیل میشود پس از ان تحت درمان با پروبیوتیک که حاوی مخلوطی از لاکتوباسیلوس و بیفیدوباکتریال می باشد به مدت 2 هفته، دو بار در روز قرار میگیرند مجددا بعد از 2 هفته پرسشنامه گارز و استاندارد ریفلاکس برای تمام کودکان تکمیل می شود و نهایتا داده ها توسط نرم افزار spss تجزیه و تحلیل می شود. یافته ها: در این مطالعه 14 نمومه مورد بررسی قرار گرفتند که p-value در وضعیت های میزان خواب ،رفتارو فعالیت های سایکوموتور ،خلق ،کنجکاوی نسبت به محیط،خیره شدن ،کج خلقی ،عدم همکاری ،تولید صدای غیر معمول ،اسیب رساندن به خود ،تهوع و استفراغ،پر خوری و تشدید سوزش سر دل 1 به دست امد که ارتباط معنادار نشد و p-value در یبوست ، سوزش سردل و کنجکاوی نسبت به محیط کمتر از 0.05 به دست امد و ارتباط معنادار شد نتایج: با توجه به اطلاعات بدست امده می توان نتیجه گرفت که پروبیوتیک بر علایم گوارشی از جمله یبوست و سوزش سردل و علایم عصبی از جمله کنجکاوی نسبت به محیط در کودکان اوتیسمی اثر مثبتی داشته است.

مقدمه: امروزه خشونت و پرخاشگری به عنوان مشکل عمده ای است که آثار مخرب روانی و جسمانی آن در سطوح فردی و اجتماعی مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه باهدف بررسی وضعیت پرخاشگری فیزیکی و کلامی در بین کودکان سنین پیش دبستانی رفسنجان و ارتباط آن با سن، جنس، وضعیت اشتغال مادر، فقدان والدین، میزان تمایل به خشونت در بازی های رایانه ای و برنامه های تلویزیون ومدت زمان پرداختن به بازی های رایانه ای و تماشای تلویزیون انجام شده است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی مقطعی می باشد.جامعه مورد مطالعه کودکان 3 تا 6 ساله مراجعه کننده به مراکز بهداشتی اند که نمونه ها به صورت تصادفی انتخاب شده و پرسشنامه ها توسط والدین نمونه های مورد بررسی تکمیل شد. سپس داده ها توسط نرم افزار spss.17 آنالیز شده و از آزمون های t-testو anovaجهت مناسبات آماری استفاده گردید. یافته ها: این مطالعه به بررسی پرخاشگری و ابعاد آن در کودکان 3 تا 6 ساله پرداخته است که 160 نمونه مورد بررسی قرارگرفت. نمونه ها از مراجعه کنندگان به مراکز بهداشتی شهر رفسنجان انتخاب شدند. از این تعداد 71 نفر پسر (4/44 درصد) و 89 نفر دختر (6/55 درصد) بودند. میانگین سنی نمونه های مورد بررسی 74/1+ 61/4 سال با دامنه تغییرات از 3 تا 6 سال بود.میانگین سنی والدین پاسخگو11/6 + 47/31 سال با دامنه تغییرات از 20 تا 50 سال بود. میانگین نمره کلی پرخاشگری 5/13+01/39 با دامنه تغییرات از 11 تا 80 (از 84 نمره) بدست آمد. این عدد در پسرها 89/40 و در دخترها 52/37 بود. در گروه سنی 4-3 سال 41/40 ، در گروه سنی 5-4 سال 76/39 و در گروه سنی 6-5 سال 63/37 بود. 12نفر (5/7 درصد ) از کودکان یکی از والدین خود را در اثر مرگ از دست داده بودند که از این تعداد 11مورد مرگ پدر و 1مورد مرگ مادر بوده است .هم چنین 9 نفر(6/5 درصد ) از کودکان، فرزند طلاق بودند. 107 نفر(3/67 درصد) از مادران خانه دار و 52 نفر(7/32 درصد) شاغل بودند که از این 52 نفر، 32 نفر کارمند و 20 نفر شغل آزاد داشتند. 1مادر نیز فوت کرده بود. نتیجه گیری: براساس مطالعات ما پرخاشگری در کودکان با میزان تمایل به خشونت در بازی های رایانه ای و برنامه های تلویزیون و هم چنین با وضعیت اشتغال مادر ارتباط معنی دار برقرار کرد. کلمات کلیدی: پرخاشگری، پرخاشگری فیزیکی، پرخاشگری کلامی

مقدمه: بارداری و زایمان یکی از مهم ترین رخدادهای زندگی زنان می باشد که در آن جسم و روان زن و به تبع آن روابط اجتماعی او دست خوش تغییراتی می شود که می تواند باعث اضطراب و افسردگی در وی شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی روند اضطراب و افسردگی در دوران اولین بارداری می باشد. مواد و روش کار: این مطالعه یک مطالعه تجربی بوده که در آن 120 زن با بارداری اول با رنج سنی 16-35 سال که در سه ماهه دوم به کلینیک های مراقبت بارداری شهرستان یزد مراجعه کردند ،وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات دو پرسشنامه شامل، پرسشنامه افسردگی بک و اضطراب paq بودکه در سه ماهه دوم و سه ماهه سوم برای مقایسه روند اضطراب وافسردگی توسط افراد تکمیل شد،مطالعه ما از نوع before and after بود. داده های تحقیق توسط نرم افزار spss و ازمون های اماری کای 2 وt زوج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین سنی افراد مورد پژوهش 31/4± 84/23 بود. و بر اساس 05/0=p-value برای افسردگی و 00/0=p-value برای اضطراب که از تست pair test به دست آمده است میانگین نمره اضطراب و افسردگی در سه ماهه دوم و سه ماهه سوم با یکدیگر تفاوت معنی داری دارند نتیجه گیری: با توجه به اطلاعات به دست آمده می توان نتیجه گرفت وجود اضطراب در اوایل بارداری می تواند عامل تعیین کننده اضطراب تا اواخر بارداری باشد ولی در مورد افسردگی چنین رابطه ای وجود ندارد. .یعنی افسردگی با افزایش زمان از 4 ماه به 7 ماه کاهش و اضطراب در این مدت افزایش می یابد. بنابر نتایج به دست آمده ،تدوین راه کارهایی در جهت کاهش اضطراب و استرس در زنان باردار می تواند باعث کاهش اطراب در انتهای بارد ی و در نتیجه کاهش عوارض ناشی از ان شود. کلیدواژه: افسردگی، اضطراب، سه ماهه دوم بارداری، سه ماهه سوم بارداری

چکیده مقدمه: بنا به تعریف، نارسایی حاد کلیه کاهش ناگهانی در عملکرد کلیه ها است که با کاهش فیلتراسیون گلومرولی، کاهش حجم ادرار و افزایش سطح اوره وکراتینین خون تظاهر می کند . نارسایی حاد کلیه یک بیماری نیست بلکه یک سندرم است که در آن غیر از کلیه، اغلب اعضای بدن گرفتار می شوند. از آنجایی که نارسایی حاد کلیه کودکان در 3-2 درصد بیماران بستری در بخش اطفال و بیش از 8 درصد بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه مشاهده می شود و با توجه به اهمیت نارسایی حاد کلیه و عوارض گسترده این بیماری ، ما در این مطالعه بر آن شدیم که فراوانی نسبی و اتیولوژی این بیماری را در بیمارستان های شهر یزد در سال 1393 بررسی کنیم تا فراوانی نسبی و اتیولوژی این بیماری را بررسی کنیم و راههای پیشگیری از این بیماری و کاهش عوارض آن را ارزیابی کنیم . روش تحقیق: در این مطالعه که از نوع توصیفی تحلیلی به روش مقطعی ((cross-sectional می باشد 995 کودک بستری در بخش اطفال و icu اطفال با دامنه تغییرات سنی از 1 ماه تا 5/12 سال که واجد شرایط بودند مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه ها به روش تصادفی و مبتنی بر هدف در مقطع زمانی تعیین شده و با مراجعه به بایگانی بیمارستان های شهدای کارگر و شهیدصدوقی انتخاب شدند. در این مطالعه با مراجعه به بایگانی بیمارستان های ذکرشده و ثبت اطلاعات لازم از پرونده بیماران و ورود آنها به پرسشنامه پژوهشگر ساخته و در نهایت اطلاعات مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. طی این بررسی ها پرونده های ناقص از مطالعه حذف شدند . اطلاعات پس از جمع آوری و کنترل در محیط نرم افزار آماری spss.17 به کامپیوتر وارد شد و جداول و شاخص های مورد نیاز تهیه و جهت مقایسه آماری از آزمون های fisher exact test و chi-squre و t-test استفاده شد. یافته ها: در این مطالعه میانگین سنی نمونه های مورد بررسی22/24± 52/43 ماه بود که 552 مورد پسر(5/55 درصد) و 443 مورد دختر (5/44 درصد) بودند .فراوانی نسبی نارسایی حاد کلیه در نمونه های مورد بررسی 1/20 در هزار به دست آمد . حدود اعتماد 95% (ci= 95) برای این نسبت از 4/11 در هزار تا 8/28 در هزار می باشد . نتیجه گیری: بر اساس این مطالعه شیوع نارسایی حاد کلیه در اطفال نزدیک به 2% می باشد و شایعترین اتیولوژی ایجاد آن عفونتها هستند . کلمات کلیدی: نارسایی حاد کلیه ، اتیولوژی ، اطفال

چکیده زمینه و هدف: دیابت بارداری، که به صورت عدم تحمل گلوکز با شدت متغیر که اولین بار در طی بارداری شروع و یا تشخیص داده شود،اطلاق می شود. تقرباً 7% حاملگی ها با دیابت بارداری عارضه دار شده و منجر به عوارض جنینی و مادری شده که گاهی تا آخر عمر گریبان گیر فرد و جامعه است. اتیولوژی دیابت بارداری پیچیده است و عوامل ژنتیکی، ایمیونولوژیک و محیطی در آن دخالت دارند. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین دیابت بارداری و نوع گروه خونی افراد است تا با نتیجه این مطالعه بتوان به گروه های خونی مستعد هشدار داد و پیشگیری کرد. روش بررسی: در این مطالعه تحلیلی به روش مورد-شاهد، گروه خونی 50 نفر بیماران مبتلا به دیابت بارداری از پرونده ها استخراج گردید و با گروه خونی 150 نفر زن حامله بدون دیابت حاملگی مقایسه گردید. یافته ها: افراد در محدوده سنی 17 تا 49 سال قرار داشتند. گروه خونی50 بیمار مبتلا به دیابت بارداری شامل: 34%(17نفر) a، 34% (17نفر) b ، 4% (2نفر) ab ، 28% (14نفر) o مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه به توزیع گروه خونی a و گروه خونیo در افراد مبتلا به دیابت بارداری به صورت 34% و 28% بوده است، که از گروه مورد بیشتر گزارش شده است ،می توان دریافت احتمال بروز دیابت حاملگی در گروه های خونی a و o بیشتر از سایر انواع گروه های خونی است. (p value = 0/000) از طرفی افراد rh مثبت نسبت به افراد rh منفی بیشتر در ریسک ابتلا به دیابت بارداری بوده اند که به کمک این یافته ها می توان افراد با گروه های خونی a و o را درگروه پرخطر قرار داد و ازهمان ابتدای بارداری مورد توجه و غربالگری قرار داد تا عوارض مادری و جنینی ناشی از دیابت بارداری کاهش پیدا کند. کلمات کلیدی: دیابت حاملگی ،گروه های خونی، rh، عوامل خطر