در این پژوهش به منظور بررسی ساختار لیگنین های دیوکسان و یورکمن(mwl) دوگونه پهن برگ (صنوبر, populus nigra ) و سوزنی برگ (سرو, cupressus sempervirens ) از روش مشتق سازی – گسست کاهشی (dfrc ) استفاده شد و ساختار لیگنین ها و فرآورده های حاصل (پلیمری و مونومری) با استفاده از فنون طیف سنجی 13c nmr و روشهای gc-mass و کروماتوگرافی نفوذ ژلی (gpc) مطالعه گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که در این فرآیند, لیگنین های دیوکسان و mwl, رفتار تقریباً مشابهی دارند و به این ترتیب لیگنین دیوکسان که در شرایط ساده تر و تقریباً بدون تغییر و تخریب به دست می آید؛ می تواند در بررسی های ساختاری لیگنین مورد استفاده قرار گیرد. همچنین, در این مطالعه مشخص شد که تفاوتهای ساختاری لیگنین های پهن برگ و سوزنی برگ که توسط محققین قبلی و با استفاده از روشهای دیگر بررسی و تعیین شده است، با استفاده از روش dfrc نیز قابل مشاهده می باشد و بین این نتایج, هماهنگی قابل قبولی وجود دارد.

در سال های اخیر کاربرد معرف های جامد به صورت ناهمگن در بخش های مختلف سنتز مواد آلی مورد توجه جدی قرار گرفته است. اسیدهای جامد ناهمگن نسبت به کاتالیزورهای اسیدی همگن مزایای زیادی دارند که عبارتند از بازیافت ساده آنها از محیط واکنش با یک صاف کردن ساده، استفاده دوباره از آنها با فعال کردن (یا بدون فعال کردن) که آنها را تبدیل به فرایندهای سبز می کند. در خیلی از موارد کاتالیزورهای ناهمگن با کمترین تغییرات در فعالیت و گزینش پذیری بازیافت می شوند. در این راستا ما از بورن سولفونیک اسید به همراه سیلیکاژل به عنوان اسید هتروژن برای واکنش های شیمی آلی استفاده نمودیم. این اسید مشابه سیلیکا سولفوریک اسید(ssa) و دیگر اسیدهای جامد و قوی دیگر به راحتی در واکنش های آلی مورد استفاده قرار گرفت و نتایج بسیار خوبی به دست آمد. این اسید از واکنش بوریک اسید(h3bo3) و کلروسولفونیک اسید (clso3h)در حضور مقدار جزئی از حلال دی کلرو متان سنتز شد و سپس در حضور این اسید، واکنش تهیه ترکیبات متعددی از جمله کینوکسالین ها، بنزایمیدازول ها، تترازول ها و همچنین واکنش تیوسیانه کردن ترکیبات آروماتیک و هتروآروماتیک های ایندول با موفقیت انجام گردید. ما امیدواریم در آینده بتوانیم کارائی های جدیدی از این کاتالیست را گزارش نمائیم.

dendrimer synthesis strategies now provide virtual control of macromolecular nanostructures as a function of size and surface/interior functionality. these strategies involve the covalent assembly of hierarchical components reactive monomers , branch cells or dendron’s around atomic or molecular cores according to divergent/convergent dendrite branching principles.combinon of two or more dendrimers led us to new macromolecule which called as megamers.megamers is constricted by two specific parts so called as core and shell. core and shell could be the same or different dendrimer. in this study gn and gm of pamam dendrimers with various generation and - nh2 and - cooh end groups have been synthesized and formed as megamers. the megamer have been characterized by 1hnmr, 13cnmr, gpc, atr-ftir analytical instrument.

در سال های اخیر، به اصلاح و آمایش سطح پلیمر های معدنی و آلی به دلیل بهبود خواص آن ها از قبیل افزایش فعالیت، قدرت انتخاب گری بالا، انجام واکنش ها در شرایط ملایم، جداسازی ساده آن ها از مخلوط واکنش و کار در شرایط شیمی سبز توجه زیادی شده است. در میان این ترکیبات، سیلیکاژل و نانو سیلیکا به علت دارا بودن خواص منحصر به فرد از جمله نسبت سطح به جرم زیاد، پایداری شیمیایی و گرمایی بسیار بالا و سمیت ناچیز برای این منظور به وفور استفاده شده است. در همین راستا در بخش نخست از این پروژه ضمن اصلاح سطح سیلیکا با 3-مرکاپتو پروپیل تری متوکسی سیلان و به دنبال آن واکنش با کلرو سولفونیک اسید، سیلیکای پیوند یافته به s-سولفونیک اسید (sbssa) را تهیه کرده و از آن به عنوان کاتالیستی ناهمگن و قابل بازیافت در تهیه 4،3 دی هیدروپیریمیدینون ها در واکنش چند جزئی تک ظرفی با بازده بالا و زمان کوتاه استفاده کردیم. در بخش دوم با استفاده از سیلیکاژل نانو ، نانوسیلیکا کلراید (nsc) را از واکنش با تیونیل کلراید و به کمک امواج فراصوت با محتوی پیوند si-cl بیشتری نسبت به روش های موجود تهیه کرده و از آن نیز در سنتز دی هیدروپیریمیدینون ها (واکنش بیجینلی) و 4،1 دی هیدروپیریدین ها (واکنش هانتش) در شرایطی ملایم و آسان استفاده نمودیم. در بخش سوم از فعالیت مان پس از عامل دار کردن سطح سیلیکاژل با تری اتوکسی وینیل سیلان و به دنبال آن اکسایش پیوند دوگانه با محلول قلیایی پتاسیم پرمنگنات، در محل نانو mno2 ساپورت شده بر سطح سیلیکا تهیه شد و خواص و ویژگی های آن با xrd، xrf، sem و ftir بررسی گردید. این نتایج تثبیت ذرات mno2 بر سطح سیلیکا را با میانگین ابعاد 4/2 تا 9/13 نانو متر نشان می دهد. در ادامه به منظور ارزیابی سیلیکا نانو منگنز دی اکسید حاصل (snmd) از آن به عنوان عامل اکسنده در اکسایش الکل ها استفاده نمودیم. نتایج حاصل نشان داد که این واکنشگر الکل های آلیلی و بنزیلی را به طور انتخابی با بازده بسیار بالا، زمان کوتاه، شرایط ملایم وآسان در دمای اتاق به ترکیبات کربونیل متناظرشان تبدبل می کند.

در این پروژه ابتدا استرتری اتیل متان تری کربوکسیلات از واکنش 1-برومو دکان و تری اتیل متان تری کربوکسیلات سدیم سنتز شد. سپس سنتز گونه های پامام دندریتیک (نسلهای 5/0 و 1) شامل افزایش مایکل دی ایزوپروپانول دی آمین به متیل آکریلات و در ادامه آمیدی کردن نسلهای حاصل با مقدار اضافی از اتیلن دی آمین برای تهیه نسل بعدی با گروههای فعال آمین انجام گردید در مرحله بعد واکنش پامام دندریتیک نسل 1 با استر تری اتیل متان تری کربوکسیلات در حضور متانول انجام گرفت و محصول مشتق پامان آریرول یک جهته ده کربنه حاصل گردید همه محصولات بوسیله اسپکترومتری های hnmr-ft-ir و cnmr شناسایی شده و ساختارهای بدست آمده مورد تأیید قرار گرفتند.

سنتز، شناسایی و بررسی کاربردهای نانو کامپوزیت های جدید بر پایه پلی آنیلین، نانو ذرات فلزی نقره و طلا انجام شدند. نانوکامپوزیت های نقره-پلی آنیلین نسبتا کروی و لوله ای شکل به روش پلیمریزاسیون شیمیایی در حضور نانو ذرات نقره کلوئیدی با کلاهک 4-آمینو تیوفنول تهیه شدند. نانوکامپوزیت های سه جزئی نقره-پلی آنیلین-طلا از طریق جاذبه الکتروستاتیکی بین نانو ذرات طلای باردار شده و نانوکامپوزیت نقره-پلی آنیلین لوله ای شکل تهیه شدند. در مقایسه با نانو کامپوزیت های سنتزی، نانوساختارهای پلی آنیلین و نانو کامپوزیت های پلی آنیلین-طلا به روش مشابه تهیه شدند. نانوکامپوزیت های نقره-پلی آنیلین در حضور پلیمر زیست سازگار پلی وینیل الکل نیز تهیه شده و فاکتورهایی از قبیل اثر ph و نوع اسید بررسی شدند. در نانوکامپوزیت سنتز شده در حضور اسید کلریدریک، تمام نانو ذرات نقره با یون کلرید پوشش داده شده و کامپوزیت کپسولی شکل کلرید نقره-پلی آنیلین-پلی وینیل الکل تهیه گردید. ساختار و مورفولوژی نانوکامپوزیت های سنتز شده با تکنیک های مختلفی مثل ft-ir، uv-vis، xrd، sem-edx و tem شناسایی شدند. در نهایت کاربرد الکتروکاتالیتیکی و آنتی باکتریایی نانوکامپوزیت های سنتز شده بررسی شدند. نتایج بیانگر خاصیت الکتروکاتالیتیکی بالای نانو ساختار پلی آنیلین، نانوکامپوزیت های نقره-پلی آنیلین و کلرید نقره-پلی آنیلین-پلی وینیل الکل در جهت اکسایش دوپامین و تایروسین می باشند. نانوکامپوزیت نقره-پلی آنیلین-طلا نیز خاصیت الکتروکاتالیتیکی در جهت احیای هیدروژن پراکسید ازخود نشان داد. همچنین نتایج نشان دهنده خاصیت آنتی باکتریایی بالای نانو ذرات نقره کلوئیدی و نانو کامپوزیت نسبتا کروی نقره-پلی آنیلین در مقایسه با نانو کامپوزیت های نقره-پلی آنیلین – طلا و کلرید نقره – پلی آنیلین – پلی وینیل الکل در مقابل باکتریهای گرم منفی سودوموناس آرئوژینوس می باشند.

استفاده از کاتالیزور ها برای توسعه روشهای سنتزی جدید یک هنر و یک فرآیند چالش برانگیز در شیمی آلی است. پیشرفت در زمینه تهیه و کاربرد کاتالیزورهای نانو کره سیلیکای عامل دار شده و n-هالو سولفونامید باعث می شود روشهای جدید و مقرون به صرفه همراه با پیشرفت فناوری های نوین محیطی و دارویی و آلودگی کمتر برای سنتز مواد آلی ارائه گردد. سنتز ترکیبات جدید هتروسیکل به دلیل کاربرد فراوان، همیشه مورد توجه بوده است. واکنش¬های چند جزئی, ابزار¬های مفید جهت سنتز کارآمد مولکول¬های متنوع آلی هستند. ترکیبات هتروسیکلی که در ساختارشان نیتروژن دارند، به عنوان مواد دارویی کاربرد دارند که به تحقیقات وسیعی در مورد این ترکیبات منجر شده است. در این پایان نامه کاربرد پلی(,n?n-دی برمو-n-اتیل نفتیل- 7,2- دی سولفونامید) برای تهیه مشتقات بیس ایندولیل ایندنو]2,1- [b کینوکسالین و بیس ایندولیل ایندنو]4,3-[b پیرازین, پیریمیدین و محافظت الکل ها ارائه شده است. سنتز، شناسایی و استفاده از نانو کره¬های سیلیکا عامل¬دار شده با پرکلریک اسید به عنوان کاتالیزور در ساخت مشتقات h2-ایندازولو]1,2-[bفتالازین-تری ان ها در شرایط بدون حلال توضیح داده شده است.

هدف از این پروژه سنتز دندرایمر پلی آمیدوآمین (pamam) با انتهای آلدئیدی می باشد. جهت وصول به این هدف، پلی آمید و آمین سنتز شده توسط روش واگرا، ابتدا توسط سوکسینیک اسید در حضور dmso، به دندرایمرهای با انتهای اسیدی تبدیل شد، سپس دندرایمر جدید توسط سدیم بوروهیدرید (nabh4) و در ادامه به وسیله پیریدینیوم کلرو کرومات (pcc) به دندرایمری با گروه انتهایی آلدئیدی تبدیل شد. همه ی فراورده ها به وسیله روش های اسپکتروسکوپی cnmr13 و 1hnmr، ft ir مورد بررسی و تایید قرار گرفتند.

برای تهیه کامپوزیت های پلی پیرول در ابتدا پلیمر مورد نظر با کمک دوپنت شیمیایی سنتز شد. پتاسیم پرسولفات مورد استفاده به عنوان اکسیدان و آغازگر شیمیایی عمل کرده و پلیمر مورد نظر را ایجاد کرد. پس از تهیه پلیمر درصدها و مقادیر مختلف از اکسیدهای مورد نظر (اکسید روی نانو و میکرو، دی اکسید تیتانیوم نانو و میکرو) توزین گردیده و با مقادیر یکسان از پلیمر مخلوط گردید از طریق مخلوط کردن منحصرا فیزیکی و به طریقه تهیه قرصهای ir با ضخامت مشخص تهیه شد. سپس این نمونه ها تحت آزمایش هدایت سنجی قرار گرفته شد و هدایت آنها خوانده شد برای بررسی های بیشتر طیف uv,ir آنها نیز انجام شد و نتایج با یکدیگر مقایسه گردید. نتایج نشان داد که نوع ماده افزودنی و درصد آن در میزان رسانندگی تاثیر دارد.

اغلب کامپوزیت ها مخلوط فیزیکی مواد هستند که جسم توقویت شده ای را نتیجه می دهند. هدف برتر این پروژه ساخت مواد دندانی از نوع کامپوزیت می باشد. کامپوزیتهای دندانی را غالبا با عناوین رزین های پرشده رزین کامپوزیت می نامند. این مواد در اواسط دهه 1960 شناخته شدند اصطلاح کامپوزیت دندانی به شکل مرسوم بیانگر مخلوطی از شیشه های سیلیکات با مونومرهای آکریلی است که پلیمریزاسیون آنها هنگام اختلاط با شیشه آغاز می شود. ذراتت سیلیکات موجب تقویت مکانیکی مخلوط شده و امکان عبور و پخش نور را فراهم می آورد و در این حالت شفافیتی شبیه مینا به مخلوط می دهند استحکام و سختی بالایی که این کامپوزیتها نسبت به دیگر پرکننده ها دارند به علت وجود ذرات سیلیکات است. کامپوزیت رزین از سه جزء آلی معدنی و ماده اتصال دهنده تشکیل شده اند که تنوع در جزء آلی انواع آنها را نتیجه می دهد.

کاتالیزگرهای نانومغناطیسfe3o4, ،cofe2o4 ، mgfe2o4، fe3o4@pei/pd و cufe2o4 با روش هم رسوبی و سل-ژل تهیه شدند. ساختار آنها به کمک پراش اشعه ی x (xrd) بررسی شد. تشکیل ساختار با ft-irمورد تایید قرار گرفت. اندازه ذرات و مورفولوژی سطح نمونه ها با میکروسکوپ الکترونی روبشی(sem) و میکروسکوپ الکترونی عبوری(tem) مورد مطالعه قرار گرفت. خصلت مغناطیسی کاتالیزگر fe3o4@pei/pd با کمک مغناطیس سنج با نمونه ارتعاشی (vsm) و مقدار گروه های epo و pei با تجزیه ی گرما وزن سنجی (tga) بررسی شد. درصد عناصر موجود در کاتالیزگرها با طیف سنجی نوری بر اساس نشر نور و برانگیختگی به کمک پلاسما (icp) و طیف بینی اشعه یx متفرق کننده انرژی (edx) به دست آمد. استفاده از کاتالیزگر نانو مغناطیس در اکسایش الکل ها یک روش کارآمد و خوبی است که در اکسایش الکل های نوع اول و دوم به کار برده شد. واکنش با tlcدنبال شده و پس از کامل شدن واکنش، محصول با دی کلرومتان جدا و با ستون یا صفحه ی پوشیده از سیلیکاژل خالص سازی شد. محصولات آلیفاتیک پس از آب زدایی با mgso4 به کمک gc-fid بررسی شد. کاتالیزگرها در پایان واکنش با یک آهن ربا بازیافت و برای چندین بار متوالی مورد استفاده قرار گرفتند.

دراین کار پژوهشی نانوکامپوزیت های استایرن – sio2 و کلرومتیل استایرن –tio2 و استایرن – zno و استایرن – fe3o4 توسط تکنیک raft که یکی از روشهای پلیمریزاسیون زنده رادیکالی میباشدسنتز شدند ، این روش جهت سنتز پلیمرهایی با توزیع وزن مولوکولی باریک وکنترل بر وزن مولکولی استفاده شده است.این مواددارای خواص بهبودیافته درمقایسه با پلیمرهای خالص هستند. حضور نانوذرات در پلیمرها می تواند خواص ترمودینامیکی ، نوری ،الکتریکی ، مکانیکی وحرارتی پلیمرها را تغییر بدهد. درروش پلیمریزاسیون رادیکالی کنترل شده با روش raft ابتدا هرکدام از نانو ذرات با روشهای مشخصی سنتز شدند سپس این نانوذرات با دستگاه التراسوند در حضور معرفهای 4- سیانو4-(فنیل کربوتیول) سولفانیل پنتانوئیک اسید و 4 -سیانو4-[(دودسیل کربوتیول) سولفانیل] پنتانوئیک اسید کاملا یکنواخت شده و بمدت 24 ساعت در حلال thf بازروانی گردیدند. لازم بذکر است که گروه اسیدی از معرف با گروه هیدروکسیل از نانو ذرات واکنش استریفیکاسیون انجام داده و اتصال برقرار میشود.سپس هر کدام از نانوذر ات کوپل شده با معرف در حضور مونومرهای استایرن و کلرومتیل استایرن با روش raft پلیمریزه شدند.پلیمرهای حاصله با استفاده از دستگاههای ft-ir ، sem ، tem، tga و dscشناسایی و تایید شدند.معرفهای استفاده شده با استفاده مواد اولیه ارزان و با روشی ساده درآمایشگاه ، سنتز شدند.هر یک از مراحل تهیه معرفها توسط طیف سنجی ft-ir و 1hnmr مورد بررسی قرار گرفت و انجام موفقیت آمیز واکنشها به اثبات رسید .همچنین در پلیمرهای حاصله با آنالیز tem وجود کره های دارای سایه های روشن وتاریک در مرکز انها وجود لایه پلیمری را در اطراف هسته نانوذرات تایید میکند.این کره ها دارای قطری در حد 30 نانومتر بودند. نمودار گرما وزن سنجی نشان داده که پلیمرهای اتصال یافته به سطح نانوتیوبها دارای مقاومت حرارتی بیشتری نسبت به پلیمر خالص می باشند و دمای انتقال شیشه ای نانوکامپوزیت های حاصله نسبت به پلیمر خالص جابجایی قابل ملاحظه ای را از خودش نشان میدهند.

هیدروژل نانو کامپوزیتی جدید به روش پلیمریزاسیون محلول آکریل آمید در حضور بیوپلیمر کاپا-کاراگینان و نانو رس سنتز شد. آمونیوم پرسولفات به عنوان آغازگر بکار رفت. و هیدروژل نانوکامپوزیتهای مغناطیس پلی وینیل الکل، کاپا-کاراگینان و نانو ذرات مغناطیسی fe3o4 بروش هم رسوبی در محل نمکهای آهن در حضور مخلوط دوتایی پلی وینیل الکل و کاپا-کاراگینان سنتز شد . ابتدا روش ذوب– انجماد و سپس محلول kclبرای ایجاد شبکه و تهیه هیدروژل بکار رفت. ساختار و مورفولوژی هیدروژلهای نانوکامپوزیت با استفاده از تکنیکهای sem،tem ، vsm، tga و xrd بررسی شد. تاثیر نانو رس و مقدار کاراگینان بر روی میزان تورم نانو کامپوزیت مطالعه و مشخص شد که همه نانو کامپوزیتهای حاوی کاراگینان در مقایسه با نانو کامپوزیتهای بدون کاراگینان ظرفیت جذب آب بالایی دارند. تاثیر مقدار کاراگینان و نانورس بر روی سرعت جذب رنگ آشکار کرد که در حالی که سرعت جذب سطحی رنگ با افزایش مقدار رس بالا می رود با افزایش مقدار کاراگینان در ترکیب نانو کامپوزیت کاهش می یاید. مطالعات جذب بر حسب دما، زمان تماس و شدت یونی و غلظت اولیه محلول رنگی مورد بررسی قرار گرفت جذب رنگ هیدروژلها با افزایش مقدار نانوذرات مغناطیسی در ترکیب هیدروژلها کاهش نشان داد که این کاهش با افزایش نسبت کاپا-کاراگینان در ترکیب هیدروژل ها بهبود یافت. ظرفیت جذب رنگ روی هیدروژلها با تغییرات ph اولیه محلول رنگی در محدوده 2 تا 10 تغییر نمی کند. مقدار phpzc هیدروژلهای مغناطیس و غیر مغناطیسی کمتر از 2 حضور مراکز آنیونی در جاذبها را در محدوده 10-2 را نشان می دهد. ظرفیت جذب رنگ هیدروژل ها، با افزایش غلظت نمک محلول اولیه رنگ با کاهش ظاهر شد. که این رفتار ممکن است بخاطر اثر پوششی کاتیون na+ در گروههای آنیونی سولفات در زنجیرهای کاراگینان باشد. نتایج نشان داد که سنتیک جذب سطحی شبه درجه دوم در جذب رنگهای کاتیونی بر روی نانو کامپوزیت سنتیک غالب می باشد. معادلات تجربی ظرفیت جذب نانو کامپوزیت با استفاده از مدل های ایزوترم لانگمیر و فروندلیچ آنالیز شد. نتایج نشان داد که داده های آزمایشگاهی بر پایه ایزوترم لانگمیر مناسب می باشد. مقدار منفی انرژی آزاد گیبس نشان داد فرآیند جذب رنگ ها روی هیدروژلها بصورت خودبخودی اتفاق می افتد

یکی از مهمترین مباحث نانو داروها? نانو ساختارهای سوپرا مولکولی (با بر همکنش های غیر کووالانس) است. در این پروژه? از پلی روتاکسان ها بعنوان سیستم های رهایش داروی دو فازی استفاده شده است. برای تهیه این سیستم رهایش دارو از پلی اتیلن گلیکول با گروه های انتهایی تیمین ‚ حلقه های ?- سیکلو دکسترین و فلورسین بعنوان یک مدل دارویی استفاده شد. پلی سدو روتاکسان بوسیله پیوندهای هیدروژنی بین گروه های انتهایی تیمین و مولکول های مکمل سیتریک اسید? پلی سیتریک اسید و آدنین مسدود شده و به پلی روتاکسان تبدیل شد. هدف از این کار پژوهشی? سنتز این ماکرو مولکول ها و کنترل آزاد سازی واحدهای فلورسین-سیکلو دکسترین(cd-fl) بعنوان سیستم رهایش داروی ثانویه می باشد. مهمترین فاکتورهای موثر بر این بر همکنش ها ‚ph و نسبت مولکول های مکمل و واحدهای انتهایی را است. سرعت رهایش دارو در پلی روتاکسان سنتز شده را می توان با کنترل ph محیط کنترل نمود.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.