خانواده به عنوان مهم ترین نهاد اجتماعی، سهم به سزایی در سلامت جامعه بر عهده دارد و از آنجایی که ازدواج اولین قدم در تشکیل خانواده به شمار می رود، بسیار حائز اهمیت است. با توجه به نرخ روز افزون جدایی ها، فراگیری مهارت های لازم برای شروع و حفظ رابطه زناشویی بیش از پیش مورد توجه روان شناسان و جامعه شناسان قرار گرفته است. از این رو، هدف اصلی این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش غنی سازی ازدواج بر کاهش تعارض، دلزدگی، افزایش صمیمیت زناشویی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان زن متأهل است. روش پژوهش شبه تجربی و طرح مورد استفاده دو گروه ناهمسان با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری 45 روزه است. گروه نمونه شامل 32 زن متأهل بودند که به صورت داوطلبانه در پژوهش شرکت و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 16 نفر) جایابی شدند. هر دو گروه، طی سه مرحله آزمون گیری، با پرسشنامه های کارکردهای روان شناختی خانواده کیمیایی (خرده مقیاس تعارض)، دلزدگی زناشویی پاینز و صمیمیت زناشویی واکر و تامپسون ارزیابی شدند. به منظور سنجش پیشرفت تحصیلی، معدل شرکت کنندگان در سال 92-91 لحاظ شد. داده های به دست آمده با روش اندازه گیری مکرر و آزمون تی تفاضل تحلیل شد. یافته های این پژوهش، نشان دهنده ی تفاوت معنادار بین دو گروه آزمایش و کنترل در سه متغیر زناشویی است. به بیان دیگر، اثر آموزش بر تعارض، دلزدگی و صمیمیت زناشویی معنادار است، این در حالی است که آموزش بر پیشرفت تحصیلی تأثیر معناداری نداشته است. در نتیجه می توان گفت، آموزش برنامه غنی سازی ازدواج مبتنی بر طرح تایم در کاهش تعارض و دلزدگی و افزایش صمیمیت زناشویی سودمند است.

هدف از این مطالعه بررسی نقش واسطه¬ای نگرش نسبت به ریاضی و خودکارآمدی ریاضی در رابطه¬ی بین ادراک از خوش¬بینی آموزشی معلم با پیشرفت تحصیلی درس ریاضی می¬باشد. بدین منظور 315 دانش¬آموز مقطع متوسطه شهر بیرجند (133 دختر و 182 پسر) به روش خوشه¬ای چند مرحله¬ای انتخاب شده و به پرسش¬نامه¬های خوش¬بینی آموزشی معلم وولفولک هوی، هوی و کورز (2008) نگرش نسبت به ریاضی آیکن (1978) و مقیاس خودکارآمدی ریاضی لیو، کویرالا و می (2009) پاسخ دادند و پیشرفت تحصیلی ریاضی از طریق نمرات ریاضی پایان ترم دانش¬آموزان ارزیابی شد. داده¬های پژوهش با استفاده از روش تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مدل تحلیل مسیر نشان داد که برازش مطلوبی با داده¬ها دارد. نتایج حاکی از آنند که اثر مستقیم ادراک از خوش¬بینی آموزشی معلم و نگرش نسبت به ریاضی بر پیشرفت تحصیلی ریاضی معنادار نیست، اما اثر مستقیم خودکارآمدی ریاضی بر پیشرفت تحصیلی ریاضی معنادار است. هم¬چنین نتایج نشان دهنده¬ی آن بود که اثر غیر مستقیم ادراک از خوش¬بینی آموزشی معلم بر پیشرفت تحصیلی ریاضی از طریق نگرش نسبت به ریاضی و خودکارآمدی ریاضی معنادار است. به علاوه اثر مستقیم نگرش نسبت به ریاضی بر خودکارآمدی ریاضی معنادار و اثر غیر مستقیم نگرش نسبت به ریاضی بر پیشرفت تحصیلی ریاضی از طریق خودکارآمدی ریاضی نیز معنادار می¬باشد. کلیدواژه: ادراک از خوش¬بینی آموزشی معلم (اعتماد به والدین و دانش¬آموزان و تأکید آموزشی، احساس کارآمدی معلم)، نگرش نسبت به ریاضی، خودکارآمدی ریاضی، پیشرفت تحصیلی ریاضی

هدف این پژوهش، مطالعه¬ی رابطه¬ی سبک¬های تفکر والدین از طریق ادراک از سبک¬های فرزندپروری والدین بر سبک¬های تفکر فرزندان بود. روش پژوهش در زمره¬ی مطالعات توصیفی و از نوع همبستگی است. نمونه¬ی پژوهش شامل 150 تن از دانش¬آموزان پایه¬ی اول متوسطه شهرستان درمیان (75 تن دختر و 75 تن پسر) است که با استفاده از روش نمونه¬گیری طبقه¬ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش، شامل پرسش¬نامه¬های ادراک از سبک¬های فرزندپروری و سبک¬های تفکر است. آلفای کرونباخ برای پرسشنامه¬ها، تاییدکننده¬ی پایایی و روایی آن¬ است. داده-ها با استفاده از روش تحلیل مسیر و رگرسیون چندگانه تحلیل شد. یافته¬ها بیان¬گر آن است که ادراک از سبک¬های فرزندپروری والدین به گونه¬ی مستقیم اثر معناداری بر سبک¬های تفکر فرزندان دارد. ولی اثر غیر مستقیم سبک-های تفکر پدران از طریق ادراک از سبک¬های فرزندپروری تایید نشد. اثر مستقیم ادراک از سبک¬های فرزندپروری مادران فقط بر سبک¬های تفکر قضایی و قانونی فرزندان، مورد تایید قرار گرفت.

تعلل ورزی، به تأخیر انداختن کار امروز به فردا گفته می شود و یک پدیده ای شناخته شده در زندگی امروزی است. در طول 40 سال گذشته پژوهش های زیادی برای درک ویژگی ها و طبیعت تعلل ورزی انجام شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تمایز تعلل ورزی در حوزه های مختلف زندگی با تکیه بر صفتی یا حالتی بودن تعلل ورزی می باشد. به این منظور تعداد 300 نفر از دانشجویان کارشناسی دانشگاه بیرجند (زن: 158، مرد: 142) به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند و میانگین تعلل ورزی در 6 حوزه زندگی شان (تحصیلی، روال یا کارهای ضروری روزمره، سلامت، اوقات فراغت، خانواده و ارتباطات اجتماعی) مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل عاملی تأییدی (cfa) و اختلاف سطح میانگین ها با استفاده از تحلیل واریانس مکرر و آزمون t دوتایی نشان از حالتی بودن تعلل ورزی دارد. همچنین آزمون t مستقل در مقایسه تعلل ورزی بین دو گروه دختر و پسر به صورت کلی و در هر یک از حوزه های زندگی نشان داد پسران در کل از دختران تعلل ورزترند، در حوزه های تحصیلی و سلامت، خانواده با یکدیگر تفاوت ندارند، در حوزه روال یا کارهای ضروری روزمره و ارتباطات اجتماعی پسران تعلل ورزتر و در حوزه اوقات فراغت دختران تعلل ورزترند. نتایج، پژوهش های بیش تری را در زمینه بررسی تعلل ورزی در حوزه های زندگی تشویق می کند زیرا مداخلات آینده مربوط به تعلل ورزی از آن سود خواهد برد. فرآیند تعلل ورزی یا اهمال کاری بصورت پدیده ای است که خیلی از انسان ها ممکن است تجربه کنند، بنابراین ضروری است که به آن توجه گردد. تعلل ورزی به عنوان عادت رفتاری در نظر گرفته می شود که شیوع فراوانی در جوامع مختلف دارد و روند رو به رشد آن بسیار گسترده است. این عادت، با تأخیر در انجام دادن کار یا مسئولیت توأم است و در نتیجه پیامدهای ناخوشایندی به همراه دارد . در تعریف تعلل ورزی، فراری، جانسون و مک کون (1995) بر این باورند که تعلل ورزی تأخیر هدفمندانه و دائمی در آغاز و تکمیل تکالیف تا حد تجربه احساس ناراحتی است. الیس و ناوس (2002) تعلل ورزی را فقدان خودتنظیمی، تمایل به اجتناب از فعالیت، محول کردن انجام کار به آینده و استفاده از عذرخواهی برای توجیه تأخیر در انجام فعالیت می-دانند. همچنین استیل (2007) تعلل ورزی را بصورت تأخیری ارادی و داوطلبانه در دوره ای از عمل، علیرغم انتظار بدتر شدن آن عمل به علت تأخیر تعریف کرده است. این تعاریف بیان شده، منعکس کننده مفهوم گسترده ای از پژوهش های صورت گرفته بر روی فرایند تعلل ورزی می باشد.