نام پژوهشگر: مهشاد علایی

ساخت پوشش های محافظ حرارتی نانو ساختار با استفاده از اکسیدهای نانو ساختار
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی 1390
  مریم رکاب اسلامی   مهشاد علایی

پوشش های محافظ حرارتی (tbc) که عمدتا از گروه سرامیک های زیرکونیایی هستند بر روی زیر لایه فلزی ایجاد می شوند. وظیفه اصلی آن ها کاهش دمای زیر لایه است و نقش مهمی در حفاظت از قطعات مورد استفاده در دمای بالا ایفا می کنند. استفاده از زیرکونیا در ابعاد نانو را می توان گزینه ای مناسب در جهت افزایش کارایی این پوشش ها دانست. از طرفی رسوب گذاری الکتروفروتیک (epd) نسبت به سایر روش های رایج پوشش دهی tbcها به دلیل راحتی، ارزان بودن و کنترل آسان فرایند مورد توجه می باشد. در این پژوهش، هدف ایجاد پوشش محافظ حرارتی مناسب بر روی زیر لایه اینکونل lc-738 با روش کم هزینه epd است. بعد از تهیه پودر نانو اکسید زیرکونیوم پایدار شده و زیر لایه، و ایجاد پوشش واسط اکسید آلومنیومی بر روی زیر لایه، سوسپانسیون های حاوی پودر 8wt.%y2o3 zro2 + نانو ساختار و حلال های استیل استون، استون و اتانول و پراکنده ساز ید برای انتخاب بهترین سوسپانسیون مورد بررسی قرار گرفتند. در ادامه برای تعیین ولتاژ مناسب پوشش دهی به روش epd، با استفاده از سوسپانسیون استیل استون، پوشش با 3 ولتاژ 20، 50 و 80 ولت به مدت 180 ثانیه بر روی اینکونل lc-738 آلومینایز شده رسوب گذاری شد. سپس عملیات حرارتی نمونه ها در دمای 1200 به مدت 4 ساعت و با نرخ گرمایش c/min° 2 انجام شد. در نهایت برای انتخاب بهینه ترین سوسپانسیون، با استفاده از سه سوسپانسیون ذکر شده و بهترین ولتاژ یعنی در ولتاژ v50 پوشش tbc به مدت 180 ثاتیه با روش epd اعمال شد. به منظور بررسی پایداری سوسپانسیون و توزیع اندازه ذرات از آزمایش ته نشینی، پتانسیل زتا و میکروسکوپ الکترونی عبوری (tem) و برای مشخص شدن مورفولوژی سطحی پوشش از میکروسکوپ الکترونی مروری (sem) استفاده شد. نتایج نشان می دهد که نمونه پوشش داده شده با استفاده از سوسپانسیون استیل استون پایدار تر و از یک پوشش مناسب و بدون ترک برخوردار است.

امکان سنجی سنتز مکانوشیمیایی کاربید مولیبدن نانو ساختار با استفاده از سیستم mos2/cao/c در حضور آلومینیوم فلزی
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه فردوسی مشهد - دانشکده مهندسی 1391
  نسرین فکری هل آباد   مهشاد علایی

در تحقیق حاضر، هدف امکان سنجی سنتز مکانوشیمیایی کاربید مولیبدن نانوساختار از مولیبدنیت (mos2) در حضور گرافیت و آهک می باشد. این واکنش در حضور پودر آلومینیوم انجام می گیرد تا از گرمای آزاد شده از واکنش های آلومینوترمی در پیشبرد واکنش استفاده شود. مزیت این روش علاوه بر عدم نیاز به حرارت دهی، مهارگوگرد به صورت ترکیب جامد سولفید کلسیم و سنتز مستقیم پودر در ابعاد نانو می باشد. در این تحقیق، پارامترهای مختلفی از جمله زمان آسیاکاری و مقادیر مختلف واکنش دهنده ها، دمای آدیاباتیک و فشار داخل محفظه برای دستیابی به سنتزمکانوشیمیایی مطالعه شده است. نمونه های سنتز شده با (xrd)، (sem) و(tga) شناسایی و مطالعه شده اند. در پایان مشخص شد که مولیبدنیت به دلیل خاصیت روان کنندگی رفتار متفاوتی در حین آسیاکاری نشان می دهد و با وجود دمای آدیاباتیک بالای 1800 درجه کلوین در سیستم، واکنش سنتز کاربید مولیبدن، همواره به صورت تدریجی پیش می رود و واکنش سنتز احتراقی رخ نمی دهد. در نمونه های که دمای آدیاباتیک بالای 2000 درجه سانتی گراد می باشد واکنش در زمان های کوتاه تر آسیاکاری رخ داده و مقدار کاربید مولیبدن سنتز شده بیشتر می باشد.

بررسی حذف باقیمانده آفت کشهای دیازینون و کلروپیریفوس از آب با استفاده از گرافن، نانولوله های کربنی تک دیواره و چند دیواره و نانوفیبر کربنی
thesis 0 1391
  بنفشه ذوالقدر   علیمراد رشیدی

چکیده آلودگی منابع آب، توسط آفت کش ها یکی از نگرانی های عمده زیست محیطی است. در حال حاضر، از سموم در کشاورزی بمظور حفاظت از محصولات بسیار گسترش یافته است که نکته ی بسیار مهمی ست. سموم ارگانوفسفره، توسط موجودات زنده و انسان جذب می شوند و باعث غیر فعال کردن استیل کولین استراز می گردد. مطالعات نشان داده اند که قرار گرفتن در معرض برخی از آفت کش های ارگانو فسفره می تواند در دراز مدت مشکلات عصبی از جمله نوروپاتی ناشی از سموم ارگانوفسفره را منجر شود. در این مطالعه حذف باقی مانده آفت کش های کلروپریفوس و دیازینون از آب بوسیله نانولوله کربنی تک دیواره، نانولوله کربنی چند دیواره، نانوفیبر کربنی و گرافن انجام شده است. نانو لوله کربنی تک دیواره به دلیل خصوصیات و ساختار منحصربفرد، بیشترین ظرفیت جذب را در تمام غلظت های هر دو آفت کش دیازینون و کلروپریفوس از خود نشان داد. محلول هایی از دیازینون با غلظت های مشخص ppm ?? ، ppm 60 و ppm 100 تهیه شد و سپس مقدار مشخصی از محلول ها، از روی نانو جاذب های مورد مطالعه عبور داده شد. محلول عبور داده شده پس از استخراج حلالی توسط دستگاه گاز کروماتوگرافی جرمی آنالیز شد. همچنین نانو ذره ni fe cu/graphene سنتز شد و به عنوان جاذب مورد آزمایش قرار گرفت. در نهایت و پس از بررسی طیف های کروماتوگرام حاصل از آنالیز نمونه ها توسط دستگاه گاز کروماتوگرافی جرمی، نانولوله کربنی تک دیواره بالاترین ظرفیت جذب را به دلیل مساحت سطح بالا از خود نشان داد.