تحقیقات نشان داده است که استفاده از سیستم های کنترل در سازه ها، رفتار آنها را در مقابل زلزله بهبود می بخشد. چهار گروه عمده از این سیستمها، کنترل غیرفعال، فعال، نیمه فعال و مرکب می باشند. از میان این سیستمهای کنترل، کنترل نیمه فعال مزایای بسیار زیادی را دارا است. یک سیستم کنترل نیمه فعال می تواند با تغییر دینامیکی پارامترهائی مانند ضریب میرایی و یا سختی ابزارکنترل، نیروی کنترلی قابل توجهی را تولید نماید از این رو سیستم می تواند پاسخ سازه را در زلزله های شدید کنترل نماید بدون اینکه نیاز به انرژی خارجی زیادی داشته باشد. در این رساله عملکرد میراگر mr بر روی یک سازه بتنی واقعی مورد مطالعه قرار می گیرد. ابتدا سازه با افزودن دیوار برشی مدل شده و نتایج حاصل از آن تحلیل بدست می آید و سپس معادلات حرکت سازه کنترل نشده و مجهز به میراگر mr نوشته شده و در فضای حالت حل می شود در این بررسی سیستم کنترل نیمه فعال به کمک الگوریتم کنترلی lqr و مدل وارون پیاده سازی می شوند. به منظور کنترل نتایج حاصله از تحقیق، پاسخ های بدست آمده از عملکرد میراگرهای mr در حالت های کنترل نشده ، کنترل غیرفعال (passive off, passive on) ، کنترل نیمه فعال و حالت استفاده از دیوار برشی با هم مقایسه می شوند. نتایج بدست آمده نشان می دهد که استفاده از میراگرهای mr با طرح کنترل نیمه فعال مبتنی بر مدل وارون ، پاسخ های سازه را به طور چشمگیری کاهش می دهد. اما با توجه به ابعاد و تعداد طبقات ساختمان مورد مطالعه نمی تواند بهبودی بیش از افزودن دیوار برشی در کاهش پاسخ های تغییر مکان و شتاب داشته باشد.

مشاهده خرابی های ناشی از زلزله و نتایج مطالعات آزمایشگاهی نشان داده است که در هنگام زلزله در اثر بارهای جانبی، بیشترین خرابی در ناحیه اتصال رخ داده است. در بسیاری از موارد شکست اتصال در سازه های بتنی باعث افزایش جابجایی جانبی قابها شده و منجر به فروریزش کل سازه می گردد. این نتایج اهمیت اتصالات در سازه های بتنی را مشخص می کند. بنابراین باید طراحی اتصالات با دقت خاصی انجام گرفته و توجه شود که برای جلوگیری از خرابی سازه ،اتصال باید از مقاومت کافی برخوردار باشد. علاوه بر آن در قابهای خمشی اعضا تغییر شکل های بزرگی را تحمل می کنند و اتصال به عنوان ناحیه ای که رابط بین اعضا می باشد وظیفه انتقال نیرو و تغییر شکل ها را بر عهده دارد. لذا علاوه بر مقاومت ، یک اتصال در سازه بتن مسلح باید از شکل پذیری کافی نیز برخوردار باشد. بنابراین شناخت صحیح رفتار اتصال و طراحی و اجرای درست آن اهمیت ویژه دارد. عوامل گسترده ای، رفتار اتصال را تحت تاثیر قرار می دهند. به همین علت است که تا اندازه ای عملکرد اتصالات به طور کامل شناخته نشده و تحقیقات در این باره که از سال 1967 آغاز شده و تاکنون ادامه دارد. در این تحقیق برخی از پارامترهایی که می تواند اتصال را تحت تاثیر قرار دهد انتخاب گردید.متغیرهای مورد مطالعه عبارتند از: جزئیات خاموت گذاری ناحیه اتصال، درصد آرماتور طولی تیر و ستون، درصد آرماتور عرضی تیر و ستون، بار محوری ستون، مقاومت مصالح، طول خاموت گذاری ویژه در تیر و ستون در مجاورت اتصال. با مدلسازی اجزاء محدود اتصال تیر ستون بتنی تحت بار چرخه ای، میزان اثر هر کدام از متغیرها مورد بحث قرار گرفت. مشخصاتی چون ظرفیت نهایی اتصال، شکل پذیری، دوران اتصال، گسیختگی ناحیه اتصال و نحوه تسلیم آرماتورها در شرایط مختلف مورد بررسی قرار گرفت.

در سالهای اخیر با توجه به افزایش جمعیت و سکونت تعداد نفرات بیشتر در هر ساختمان و درک پر اهمیت بودن سازه های صنعتی و عدم وقفه در کارکرد آنها در چرخه تولید و پالایشگاهی و پر مخاطره بودن تخریب مخازن، تلاشهای جدی به منظور توسعه مفهوم اتلاف انرژی به عنوان تکنولوژی کاربردی جهت مقابله با زلزله صورت گرفته است که یکی از کاربردی ترین این مستهلک کننده های انرژی، جداگر های لرزه ای پایه (base isolator) می باشد که بین پی و سازه قرار می گیرد. در این پژوهش ابتدا تاریخچه ای از انواع جداگر بیان شده و پس از آشنایی با لاستیک طبیعی به عنوان ماده اصلی تشکیل دهنده جداگر، تقریباً تمام مراحل ساخت جداگر به صورت عملی مرور گردید و برای تقویت خواص مکانیکی در آن از الیاف کربن استفاده شد و پس از ساخت و آزمایشات اولیه برای اولین بار در کشور (طبق سایت irandoc وجستجوهای دانشگاهی) در زیر مخزن و سازه ای صنعتی مورد آزمایش عملی با زلزله (السنترو و منجیل) قرار گرفته است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد با استفاده از جداگر لرزه ای می توان شتاب وارده بر سازه را تا حد زیادی کاهش داد، میرایی را بالا برد و دوره تناوب را طولانی کرد

تاثیر مثبت جداگرهای لرزه ای پایه در سازه ها به هنگام وقوع زلزله بگونه ای بوده که کاربرد آنها را بصورت فراگیر در سطح جهان افزایش داده است. در این پایان نامه میزان تاثیر کاربرد جداگرلاستیکی با میرایی بالا، بر روی یک مدل کوچک فولادی از منبع کروی نفت و گاز مورد بررسی قرارگرفته است. به علت کروی بودن منبع تاثیر پدیده تلاطم داخل منبع کاهش یافت و جداگر لاستیکی به عنوان یک گزینه مناسب جهت بهسازی لرزه ای این مخازن به هنگام زلزله انتخاب گردید. در این تحقیق پس از ساخت لاستیک جداگر با ترکیبی جدید از دوده کربنی و الیاف کربنی و سپس انجام آزمایش مقاومت برشی و مقاومت فشاری نمونه ها، به آزمایش آنها در پای ستونهای منبع کروی بر روی میز لرزه پرداخته شد که نتایج حاصل نشان داد، با نصب جداگر ها در زیر ستونهای مدل آزمایشگاهی، شتاب سازه در هنگام زلزله های آزمایشگاهی abbar به میزان 50% و el centro به میزان 25% کاهش یافت. لذا استفاده از این نوع جداگرها جهت کاهش اثرات زلزله برای منابع کروی پیشنهاد گردید.

بی شک یکی از مشهورترین بناهای تاریخی ایران و جهان بنای منار جنبان اصفهان است که نه تنها از حیث تزئینات، کاشی کاری، بلندی سردر، مناره ها، ایوان و زیبایی های معماری آن را مشهور کرده است بلکه رفتار دینامیکی سازه خود عامل شگفت انگیز شدن بنا شده است. این بنا در مسیر جاده اصفهان – نجف آباد در فاصله 6 کیلومتری غرب اصفهان و در روستای کارلادان واقع شده است. در میانه ایوان منارجنبان مقبره یکی از زهاد و عارفان سده ی هشتم هجری به نام عمو عبدالله کارلادانی قرار دارد. تاریخ سنگ آرامگاه سال 716 هجری قمری را نشان می دهد. شگفتی این بنا در آن است که با به ارتعاش درآوردن یکی از مناره ها در مناره دیگر نیز ارتعاش ایجاد می شود و این ارتعاش در کل بنای ساختمان نیز محسوس است. چنانچه در سال گذشته شاهد بودیم مناره ها و سازه قابلیت ارتعاش خود را از دست داده اند لذا به دلیل اهمیت زیاد این بنا درصدد برآمدیم تا راهکارهایی ارائه کنیم که بتوان رفتار دینامیکی سازه را به آن بازگردانیم. این پژوهش مشتمل بر شش فصل می باشد در فصل اول یا کلیات به بیان هدف از انجام این پژوهش، پیشینه تحقیق و راه و روش های انجام تحقیق پرداخته شده است. در فصل دوم ویژگی های جغرافیایی، تاریخی، معماری بنا و یا به عبارت دیگر به معرفی بنا و بررسی معماری دورانی که این بنا در آن ساخته شده است که متعلق به دوره ایلخانیان است پرداخته شده است. مطالب این فصل در بررسی های اولیه از بنای منارجنبان استخراج و جمع آوری گردیده است. اطلاعات به دست آمده مشتمل بر مطالب، نقشه ها و ماخذهایی است که از مرکز اسناد میراث فرهنگی و گردشگری برداشت شده است و همچنین تصاویر، برداشت ها و نقشه هایی که از بازدیدها و اندازه گیری های محلی از بنا تهیه گردیده است. در فصل سوم آزمایشات و تست هایی که پژوهشگاه زلزله در سال 1374 بر روی بنا انجام داده است و کلیه نمودارهایی که توسط شتاب نگاشته ها از بنا ثبت گردیده است مورد بررسی قرار گرفته و نتایج آن استخراج می گردد که این نتایج در فصول بعدی اصول اساسی و مبنای مدل سازی را تشکیل می دهند. در فصل چهارم به نحوه مدلسازی هندسی بنای منارجنبان در نرم افزار catiaو تعیین مشخصات مکانیکی مصالح با استناد بر نتایج تست های پژوهشگاه زلزله بر روی بنا و تحلیل تنش در سازه تحت بارهای مرده و زنده اعمال شده بر سازه توسط نرم افزار abaqus پرداخته می شود. در ادامه ی فصل نیز خروجی ها و نتایج حاصل از تحلیل های انجام گرفته در نرم افزار abaqus از جمله نتایج تحلیلی ثقلی، مودهای نوسان و فرکانس ارتعاش آزاد مودهای اول تا دهم تغییر شکل سازه و نتایج ترکیب بار روی سازه ها و بار ارتعاش مناره ها و بار باد و بدست آوردن تنش های ناشی از عکس العمل های تکیه گاهی نوشته شده است. درقصل پنجم با توجه به نتایج بدست آمده از فصل قبل انواع راهکارهایی که در جهت بهبود رفتار دینامیکی سازه در دسترس است بیان شده و بررسی گردیده است. در پایان یا فصل ششم نیز نتیجه گیری و ارائه پیشنهادات آورده شده است

قاب¬های مهاربندی واگرا از سیستم¬های مقاوم در مقابل زلزله برای سازه های فولادی به شمار می¬رود. این مهاربند¬ها از سختی مناسب و شکل پذیری بسیار بالایی برخوردار است. استفاده از لانه زنبوری به عنوان تیر پیوند باعث استفاده از ویژگی¬های تیر¬های لانه زنبوری می¬شود. در تیر لانه زنبوری 50 درصد ارتفاع تیرآهن اولیه افزایش می یابد درصورتی کهدر ضخامت بال و جان هیچ تغییری نمی کند در نتیجه در اینحالت براساس ایین نامه و کنترل h/t مقطع دیگرفشرده نیست همچنین به دلیل ضعیف شدن جان تیر لانه زنبوری این تیرها در مقابل تلاشهای برشی مقاومت کمتری دار هدف از این تحقیق استفاده از تیر های لانه زنبوری به عنوان تیر های پیوند است تا از ویژگی های آن در قابهای مهاربندی واگرا استفاده گردد. با انجام تحقیق بر روی این نوع تیر¬ها مشاهده شد که با ترکیب مکانیزم پس کمانش ورق همانند دیوار برشی می توان از این تیر¬ها استفاده نمود نتایج نشان داد که این مدل ساخته شده دارای پایداری لازم بوده و اتلاف انرژی و انعطاف پذیری خوبی دارد.

سازه های با قاب های دارای مهاربندهای هم محور از جمله سیستم های مقاوم در برابر زمین لرزه می باشند. این سازه ها به طور گسترده ای در ساختمان های کوتاه تا ساختمان های بلند کاربرد دارد. اما به دلیل وجود اعضای مستعد کمانش در مهار بند منجر به شکل پذیری کم و افت چشمگیر در حلقه های هیسترزیس بعد از چند دوره بارگذاری میشود. برای جلوگیری از پیش آمد این وضعیت نامطلوب تحقیقات بسیاری در زمینه ارائه عضو شکل پذیر در مهار بند های هم محور ارائه شده است. ایده این پروژه استفاده از عضو مستعد جاری شدن در قسمتی از باد بند می باشد که از آن به عنوان فیوز نام برده می شود.

چکیده ندارد.