پروین اعتصامی بی تردید بزرگ ترین شاعر زن ایرانی است که در طول تاریخ ادبیات پارسی ظهور نموده است.اشعار پروین از لحاظ فکر و معنی بسیار پخته و متین است . او در سرودن هر شعری به دنبال یک اندیشه ی ژرف ، شگرف و عرفانی رفته است و وجود این شاعر هنرمند لبریز از عشق است،عشقی که موجب نظام فکری او بوده و انسجام و استحکام سخن او را سبب شده است. این پژوهش بر آن است تا نگاه مهر آمیز پروین به جهان هستی را با روش تحلیلی-توصیفی مورد بررسی قرار دهد و نتایج تحقیق نشان می دهد عشق که زیربنای زندگی بشر در جامعه است و انسان در سایه ی آن به تکامل می رسد مشتمل بر سه مقوله ی مهم «عشق به حق، عشق به هم نوع و عشق به طبیعت» است این موضوعاتی است که پروین اعتصامی به آن پرداخته است. چنان که مهرورزی او به حق از باورهای دینی و مذهبی به خوبی نمایان است از سوی دیگر زبان پروین حاکی از مهرورزی او نسبت به انسان هاست. اوست که همه را به عدالت فرامی خواند.و عشق او عشق حقیقی است و مجازی نیست که به حق می پیوندد.

چکیده مکتب رمانتیسم یک مکتب فلسفی، هنری و ادبی است، این مکتب در اواخر سد? هجده میلادی در حوز? ادبیات در اروپا بوجود آمد و آثار ارزنده و تأثیرگذاری در سبک و سیاق این مکتب در حیط? شعر و نثرآفریده شد. از ویژگی های این مکتب ادبی می توان به استفاده از نیروی تخیل و عدم توجه به عقلانیت، بیان احساسات و عواطف فردی، بازتاب اندوه و افسردگی درونی نویسنده، تصویر موقعیت های اسرار آمیز، بهره گیری از مکان های دور افتاده و ناشناخته و ... اشاره کرد. در دور? مشروطه در ایران زمین، رگه ها و نمود هایی از این مکتب در آثار برخی از شاعران این دوره به چشم می خورد و از جمل? این شاعران که هم با مکتب رمانتیسم آشنا بوده و همچنین اشعاری در سبک و سیاق این مکتب سروده است، محمد حسین بهجت تبریزی، معروف و متخلص به شهریار است. در واقع ما مدعی نیستیم که مکتب رمانتیسم به طور تمام و کمال در شعرش نمود دارد؛ بلکه جلوه هایی از این مکتب را می توانیم در شعر شهریار بیابیم. در این گفتار مبنا بر این است که به شیوه تحلیلی و توصیفی، جلوه های مکتب رمانتیسم را در اشعار شهریار بیابیم و آنها را مورد بررسی قرار دهیم. در واقع نتایج تحقیقات حاکی از آن است که جلوه هایی از این مکتب در اشعار شهریار با تکیه بر شخصیت خاص و برجست? وی، فراوان، سنجیده و دلنشین به کار رفته است و در بیشتر موارد این جلوه ها با ویژگی ها و اصول مکتب رمانتیسم تناسب و تطابق زیادی دارند. واژگان کلیدی: مکتب رمانتیسم، شهریار، جلوه، تخیل، احساسات، شخصیت، تطابق.

برای رسیدن به معنی باید از صورت گذشت.یعنی برای درک بهتر معانی ابیات توجه به ظاهر وزیبایی های کلام لازم است .بر این اساس پژوهش حاضر به بررسی ظرایف و صور بیایی در اشعار حسین منزوی اختصاص دارد و به پنج فصل تقسیم شده است. در فصل اوّل صورت ومعنی مورد بحث و بررسی قرار گرفته و در فصل های دوم تا پنجم به بررسی مظاهر علم بیان در این اثر پرداخته شده است و بسا مد هر کدام از این ظرایف بیایی با نمودار در پایان فصل ها به معرض نمایش گذاشته شده است. شایان ذکر است که کنایه به عنوان بارزترین ابزار بلاغی مورد استفاده حسین منزوی در اشعارش قرار گرفته و دیگر مصادیق در مراتب بعدی قرار دارند.

عرفان از ضرورت ها و بایسته های زندگی بشر از آغاز بـوده است . بشر در دیدگاه عرفانی از مرزها و دسته بندی های نژادی ، دینی ، جغـرافیایی ودر یک کلام از محدوده ی زمان و مکان خارج می گردد وبه عنوان یک "کل" نگاه می شود . بازتاب عرفان دراندیشه ها و افکار بشر کاملاً محسوس بوده در زندگی معنوی ومادی او تجلی می یابد. بارزترین مجال، برای ظهوراندیشه های مکتوب عرفانی در آثار ادبی است . اگرمخاطبان آثار ادبی غیر عرفانی بسته به افکار شاعر و ایده و جهان بینی او متفاوت است ، مخاطبان ادب عرفانی همه ی آن هایی هستند که در هاله ای پاک از اعتقاد به آرمان های متعلق به رهایی و رستگاری روحی و معنوی " انسان " احاطه شده اند . با وجود تغییرات وتحولات فراوان درهمه ی جنبه ها ی زندگی بشر، عرفان همچنان ضرورت وجودوبقای خود را اثبات کرده واگر به مرور زمان دچار تحولاتی گردیده است ، این تحولات در شیوه ی بیان بوده است نه در اصول و مبانی اساسی. در دوران ما که بشر درمیان مجموعه ای از تضاد های طبقاتی ، فرهنگی ، سیاسی و ... گرفتار آمده است ، نیاز به عرفان که همه ی این تضادها و اختلافات را به کنارمی زند ، بیش از هر زمان دیگر احساس می شود ، و شاعران که بیش از همه این نیاز را احساس می کنند ، اگر چه به ظاهر عارف هم نباشند ، درآثار خود با زبانی که باید آن را درک کرد و فهمید وتأویل نمود ، از این نیاز سخن ها گفته اند. دیدگاه شعرا به انسان ، آفرینش ، آغاز و پایان زندگی و بسیاری دیگر از این نوع از مسائل مهم عرفانی هستند ، اگر چه به این نام خوانده نشوند . پرداختن به آثار عرفانی در ادبیات معاصر یکی از موضوعات مهم در پژوهش های ادبی بوده ، امـا به موارد خاصی محدود شده است ، و مـا در این پایان نامه بر اساس تطبیق مضامین ، به شکلی جدید برخی از آثار ادبی معاصر را که با مسائل عرفانی مرتبط هستند ، مورد بررسی قرارداده ایم .

بررسی جایگاه زن در آثار ادبی، می تواند ما را در دستیابی مختصات فرهنگی و اجتماعی جوامع مختلف رهنمون باشد. از آنجا که تأثیر و تأثر جامعه و ادبیات بر یکدیگر، غیرقابل انکار است، از این رو بررسی جایگاه این عنصر در دو فرهنگ متفاوت به صورت مقایسه ای، روشن گر مسائل مهمی دربار? نوع نگرش و میزان ارزشمندی زن در دو جامع? مختلف شده و به تبع آن، میزان غنای فرهنگی آنها را به اثبات برساند. این رساله بر آن است که جایگاه زن را در حماس? ملی ایرانیان، شاهنامه و قدیمی ترین حماس? فرهنگ و نژاد ترک، دده قورقود، مورد ارزیابی و مقایسه قرار دهد. یافته های این ارزیابی نشان خواهند داد که زن در هر دو قومیت ازجایگاه والا، مهم و ارزشمندی برخوردار است و میزان تأثیرگذاری این عنصر در هر دو جامعه، که روزگار مردسالاری را سپری می-نمودند، قابل تأمل است.

مرگ آدمی همانند دیگر حرکات ، رفتار و کردار او در طول تاریخ منشإ به وجود آمدن داستان ها، روایت ها و حکایت ها گشته ، و آثار درخوری به ارمغان آورده است. انسان که خلد و جاودانگی ذاتا مورد پسند اوست بدیهی است که از درگذشت و فوت آن چه و آن که برای او عزیز است اندوهگین می شود و به نوعی می خواهد احساس درونی خود را برای دیگران بیان کند و از این راه آلام خود را تسکین دهد. بدون تردید زبان شعر، گیرا ترین و شیواترین زبان برای بیان اندوه درون است. در این پایان نامه، بررسی سوگنامه هایی که در سوگ شاعران درگذشته به طبع رسیده اند نشان داد که : هر شعر و سوگ سروده ای که برای شخص در گذشته ترتیب داده می شود با توجه به شأن و جایگاه متفاوت افراد درگذشته، اهداف متفاوتی را دنبال می کند. بنابراین آن چه بدیهی می نماید این است که هرگز نمی توان برای شاعری که در سوگ پادشاه یا یک فرد درباری- با جایگاهی والا- اقدام به سرودن مرثیه می کند، و شاعری که دریغا گوی استاد یا دوست صمیمی خویش است، هدفی یکسان قائل شد. شاعری به دنبال حفظ جایگاه خود در دربار و جاودانه ساختن اثر خویش است و شاعری دیگر از روی اخلاص در غم از دست دادن دوست ، مویه و زاری می کند. و پیرو همین اهداف مختلف شاعران است که شدت اندوه مراثی به طبع رسیده در ادوار مختلف شعر فارسی و میزان تأثیرگذاری آن ها در مخاطبانشان، با یکدیگر متفاوت است

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.