میزان شیوع ناباروری مردان در بین زوجهای جوان 15- 10درصد تخمین زده می شود و در این بین عوامل ژنتیکی در حدود 10 درصد علل ناباروری در مردان را سبب می شوند. به همین جهت در مطالعه حاضر بر اساس مطالعات گذشته در جمعیت مردان نابارور ژاپنی، فراوانی چهار پلی مورفیسم و دو جهش در پروتامینها شامل c321t در ژن prm1 و c248t در ژن prm2 و g deletion at 1036 and 1046، g1272c و t1019g در ژن tnp2 برای اولین بار در جمعیت مردان نابارور ایرانی بررسی گردید و همچنین پلی مورفیسم c3469t در ژن nsun7 انسانی مطالعه گردید. در این تحقیق برای اولین بار در جهان پلی مورفیسم تعداد تکرارهای gt در پروموتور ژن hemeoxygenase-1 و ارتباط آن با ناباروری مردان مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین چهار پلی مورفیسم معنی دار در ارتباط با ناباروری آدیو پاتیک در مردان شامل c109869t در ژن slc6a14 و t132903c در ژن insr و t886c در ژن tas2r38 و t824c در ژن or2w3در جمعیت مردان نابارور آدیوپاتیک ایرانی که به مرکز ناباروری نوید مراجعه نموده بودند، بررسی شد. این تحقیق روی 100 نمونه از خون هر یک از دو گروه بیماران مبتلا به آزواسپرمی و اولیگواسپرمی با نابابروری ادیوپاتیک و گروه کنترل که مردان بارور بودند، انجام گرفت. وقوع جهش ها و پلی مورفیسم های مورد مطالعه در بیماران با استفاده از روشهای مولکولی جدید size fragmentation analysis و hrm-rt pcr و روشهای مولکولی pcr-rflp و pcr-page و sscp و sequencing انجام گرفت. نتایج بدست آمده از این رساله نشان داد که ارتباط معنی داری بین گروه بیمار و کنترل در پلی مورفیسمهای c109869t در ژن slc6a14 و t132903c در ژن insr و تکرارهای gt در پروموتور ژن hemeoxygenase- 1 وجود دارد و در ایجاد ناباروری در مردان ایرانی نقش دارند ولی در مورد پلی مورفیسمهای c321t در ژن prm1 و g1272c در ژن tnp2و t886c در ژن tas2r38 و t824c در ژن or2w3 نتایج آماری بین گروه بیمار و کنترل معنی دار نبودند و چنین گزارش شد که ارتباطی با مردان نابارور ادیوپاتیک ایرانی ندارند. همچنین پلی مورفیسمهایc248t در ژن prm2 و t1019g در ژن tnp2و جهش های g deletion at nt 1036 and 1046 در ژن tnp2 در هیچ یک از گروه بیمار و کنترل مشاهده نگردید، بنابراین این پلی مورفیسمها ارتباطی با ایجاد ناباروری در جمعیت مردان نابارور ایرانی ندارند.

سالهاست که دو فرضیه متفاوت در مورد منشا سرطان مطرح است. در یک فرضیه چنین استنباط می شود که سلولهای بنیادی بالغ برای شروع فرایند تومورزایی ضروری می باشند و در حالیکه در فرضیه دیگر ادعا می شود که سلولهای تمایز یافته، تمایز خود را از دست داده، باز برنامه ریزی و تبدیل به سلولهای سرطانی می شوند. هدف اصلی در این مطالعه بررسی بیان ژنهای موثر در پدیده بازبرنامه ریزی سلولی در سرطان سلول سنگفرشی مری است. برای این منظور، الگوی بیانی دو سری متفاوت ژنی، ژنهای پیشبرنده پرتوانی سلولهای بنیادی و بازبرنامه ریزی (oct4, sox2) و ژنهای مهارکننده پرتوانی سلولهای بنیادی و بازبرنامه ریزی (tgf?1, p21) در نمونه های سرطانی و ظاهراً نرمال سرطان مذکور است. نمونه های بیوپسی (36 نمونه توموری و 36 نمونه غیر توموری) از بانک تومور انستیتو کنسر بیمارستان امام خمینی( دانشگاه علوم پزشکی تهران) گرفته شد. rna از نمونه ها استخراج، cdna سنتز شد و بعد از طراحی پرایمرهای اختصاصی، بیان نسبی ژنهای کاندید با تکنیک real-time pcr ارزیابی گردید. نتایج حاکی از بیان نسبتاً بالای sox2 ، oct4a و p21 و در مقابل بیان نسبتاً پائین tgf?1 در نمونه های توموری نسبت به غیرتوموری داشت(p < 0.05) . اگرچه در مورد بیان oct4b ، oct4b1 تفاوت معنی داری بین نمونه های توموری و غیر توموری مشاهده نشد. از طرفی بیان هیچ یک از ژنهای مورد مطالعه بین نمونه های high grade و low garde تفاوت معناداری از خود نشان نداد (p<0.05). در مطالعه حاضر برای اولین بار الگوی بیانی ژنهای تعیین کننده وضعیت پرتوانی سلولهای بنیادی و بازبرنامه ریزی در سرطان سلول سنگفرشی مری بررسی شد. یافته های ما پیشنهاد می کند که فاکتورهای اصلی پرتوانی، sox2 و oct4a ، و همچنین tgf?1 و p21 میتوانند بعنوان بیومارکرهای احتمالی در تشخیص و درمان این سرطان مطرح باشند.

انار با نام علمی punica granatum از خانواده punicaceae گیاهی درختچهای، بومی ایران و سرشار از ترکیبت تاننی و آنتی اکسیدانی است. در ایران این گیاه بطور وحشی در حاشیه دریای خزر میروید. از طرفی این گیاه در نیمه جنوبی کشور و استان فارس نیز کاشته شده است. از آنجائیکه آب وهوای منطقه شمال کشور معتدل و مرطوب است و از نظر پارامترهایی مثل میزان بارندگی سالیانه، رطوبت نسبی و حداقل و حداکثر دما، با نیمه جنوبی کشور که دارای آب و هوای نیمه خشک است، تفاوت زیاد دارد، بررسی اثر این تفاوت اقلیمی روی عملکرد گیاهانی مثل انار از نظر تولید متابولیتهای ثانویهای نظیر ترکیبات تاننی مورد توجه قرار گرفت. از اینرو در تحقیق حاضر، از یک ترکیب استاندارد به نام گالیک اسید، برای مقایسه ترکیبات تاننی آب انار و بخش مزوکارپ انار استفاده شد. انتخاب دو منطقه آب و هوایی مختلف با استفاده از پارامترهای بارندگی سالیانه، رطوبت نسبی، حداکثر دما و حداقل دمای موجود در پایگاه سازمان هواشناسی کشور انجام شد. نتایج نشان داد که میزان تانن در نمونه انار جنگلی شمال بیشتر از نمونه انار نیریز فارس است. (p<0.05)

چکیده: فاکتور 9 انعقادی انسان (hfix) که نقص یا کمبود آن منجر به هموفیلی نوع b می شود، به عنوان یک پروتئین وابسته به ویتامین k (vkd)، گاماکربوکسیلاسیون تعدادی از گلوتامیک اسیدهای دمین gla برای فعالیت زیستی آن ضروری است. سلول پستاندار که به عنوان بهترین میزبان تولید پروتئین های نوترکیب دارویی انسان شناخته می شود، از ظرفیت کافی برای گاماکربوکسیلاسیون کامل پروتئین بیش بیان شده برخوردار نیست. بنابراین، گاماکربوکسیلاسیون عامل محدود کنندهی تولید hfix به شمار می رود.