جستجو برای فهم روش طراحی با توجه به عدم امکان مصاحبه با طراحان مورد نظرِ این پژوهش، از طریق تجزیه و تحلیلِ خطیِ تصاویرِ فرش های هر طراح بر اساس ساختار طرح صورت گرفته است. نتیجه تجزیه و تحلیل 32 تخته فرش از چهار طراح مورد نظر عبارتند از شناسایی نحو? ساماندهیِ هر طرح و شناساییِ ویژگی های طراحیِ هر طراح که پیرامونِ آن ها به تفصیل بحث شده است. همچنین شناساییِ روش در طراحی و روش در نقشمایه پردازیِ مبتنی بر عناصر ثابت و غیر ثابت، دستاوردهایِ دیگر این پژوهش بوده اند که در واپسین فصلِ پژوهش حاضر به آن پرداخته شده است. بررسی هایِ اسنادیِ انجام شده و تحلیل های تصویری، که از نوعِ بنیادی تجربی و به روش توصیفی صورت گرفته اند، نشانگر این است که در هر یک از این روش ها مراحلی به صورت مشترک در فرآیند طراحی هر طراح وجود دارد که نقطه اشتراک آن ها است. از سویی نقاط افتراق روش این چهار طراح، تعیین کننده سبک شخصی هر یک از آن ها قلمداد می شود که در بازشناسی خصلت های صوری و ساختاری شاخص و متمایز در آثار هر یک از آن ها و در پی آن قالی ایرانی، از اهمیت به سزایی برخوردار می باشد.

صفویان به صنعت فرش و فرشبافی توجهای ویژه داشتهاند و در زمینههای مختلف، اعم از طرح،رنگ و بافت فرشها در حد اعلای قابلیت بودند؛ چنانکه وجود نمونه هایی نفیس از فرشهای صفوی در موزه های داخل و خارج کشور شاهدی بر این ادعاست. اما به دلیل قلیل بودن این دست از فرشها شامل قالیها، پارچهها و سایر دستبافتهها که به طور قطع به یقین مربوط به دوره آغازین حکومت صفویان در تبریز باشد، شناخت و ارزیابی طرحها و نقوش آنها در طیفی وسیع نیز میسر نخواهد بود و از این رو، رجوع به منابع تصویریای که همزمان با حکومت صفویان در تبریز شکل گرفته است را ضروری میگرداند و مسیری میانبُر و واسط برای مطالعهی نمونههای بافته شده در آن دوره است. شاهنامه ی شاه طهماسبی از جملهی این منابع تصویری باارزش است که با ارائه تصاویر متعدد فرشها،اطلاعاتی مفید از طرحها و نقشهای یک مقطع زمانی خاص را در اختیار ما قرار میدهد. بررسیها نشان داده است نُه گروه از طرحها شامل 1324 طرح، متناسب با فرش، در نگارههای شاهنامهی شاه طهماسبی وجود دارد که به ترتیب فراوانی عبارتند از: طرحهای افشان (پیوسته و ناپیوسته)،محرمات، خشتی، ترنجدار، کفساده، خاص، قابقابی، لچک و ترنج و هندسی که از این میان، طرحهای ترنجدار، لچک و ترنج و قابقابی را در میان قالیهای تبریز صفوی بیشتر میتوان یافت. در نتیجه، طیف وسیعی از سایر طرحها، مابه ازایی در میان قالیها و فرشهای تبریز صفوی ندارند؛ که این امر نشان از تأثیر نگارگران در ابداع بسیاری از طرحهای فرش در دوره آغازین سلطنت صفویان دارد.این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی میباشد و از تکنیکهای مطالعات کتابخانهای و مشاهده در آن استفاده شده است.

هنرهای سنتی به نحوی بازتاب اندیشه¬های هنرمندان، آداب و سنن خاص هر منطقه هستند. چگونگی تجلی این اندیشه¬ها به گونه¬ای است که در هنرهای مختلف، منفک از یکدیگر نبوده و شاهد حضور تأثیرات یکی بر دیگری هستیم. در این میان، منطقه¬ی یزد به نوبه¬ی خود، صحنه¬ی بروز هنرهای متفاوتی بوده که در کنار یکدیگر و با تأثیرپذیری از افکار خاص حاکم بر منطقه، شکل گرفته¬اند. فرش، یک پدیده¬ی فرهنگی است و دارای هویتی است که در آن هویت مصالح، موضوع، مکان، زمان و هویت شخص هنرمند به نسبت های متفاوت و متغیر دخیل هستند. هدف از این پژوهش، شناخت تفصیلی ویژگی¬های رنگ در فرش ایران،بهویژه استان یزد و به تبع آن، شناخت کیفیت و تأثیرات آن¬ها در نمایش هویت ملی و قومی است تا بتوان به این مسئله پاسخ داد که، چه ویژگی¬های رنگی در فرش یزد به آن هویت می¬بخشد. این پژوهش از نوع مطالعات کیفی است، که با روش توصیفی- تحلیلی، انجام شده است. بدین منظورعناصر کیفی و ویژگی¬های فرش ایران به لحاظ مقوله¬ی رنگ، رنگبندی و تأثیر بصری رنگ با رویکرد آیینی و فرهنگ، رابطه¬ی رنگ فرش یزد با هویت بومی و ویژگی¬های رنگی فرش یزد مطالعه گردیده است تاتأثیر ویژگی¬های رنگی در هویت بخشی به فرش این استان مشخص شود. استفاده از منابع کتابخانه¬ای و مصاحبه با کارشناسان و تولیدکنندگان این حوزه،روش گردآوری داده¬ها در پژوهش است. در نهایت،عواملی نظیراقلیم گرم کویر و کاربرد رنگ¬های سرد برای کاهش گرمای محیط، حفظ سنت¬ها، اعتقادات و ارزش¬های بومی، مهاجرت و تأثیر فرهنگ¬های هم¬جوار و فرهنگ گذشته، عادت به طرح¬های ثابت و حفظ بازار و سفارش مشتری، سیاست دولت در خصوص فرش¬بافی برهنر، صنعت و رنگ فرش یزد تأثیر گذاشته است. رنگ سنتی در فرش یزد، در تناسب با اقلیم و معماری، به آرامش، خنکی و روشنی تمایل داردو این تمایل را، در ساده¬ترین و صریح¬ترین شکلش می¬توان در دیگر هنرهای آنان مشاهده کرد. بدین ترتیب، فرش یزد، در مسیر احیا، باید به سنت¬های رنگی اصیل و پیشین خود باز گردد.

چوگان یک سنت ایرانی است که قدمت آن به بیش از 2500 تا3000 سال قبل در ایران میرسد و به عنوان نخستین ورزش تیم به تیم جهان که دارای دروازه و توپ (گوی چوگان) است، شناخته میشود. چوگان یک بازی صرف نیست و ابعاد مختلف و متنوعی از برنامه ریزی و اندیشه را در کنار آمادگی اسب و چوگان باز نیاز دارد و در واقع چوگان باز و اسب در بازی چوگان، مشق رزم میکرده اند. بر پایه شواهد و مدارک ، چوگان کهن ترین بازی ورزشی جهان به شمار می رود. این بازی پر جنب و جوش که چوگان باز و اسب در آن نقش برابر دارند ، از قدیمی ترین اسناد مکتوب تا ترانه های مردمی و سروده های سخنوران بزرگ ایران زمین، بارها مورد اشاره بوده است.چوگان از چنان جایگاهی در زندگی مردم برخوردار بوده که کمتر هنرمند و سراینده اشعار ایرانی را می توان یافت که در آثارش اشاره ای به گوی و چوگان و اصطلاحات این بازی نکرده باشد. اما چوگان ایرانی علیرغم پیشینه دیرین، اطلاعات مکتوب و مضبوط اندکی پیرامون قوانین ، ابزار و ادوات و پوشاک آن وجود دارد. این پژوهش با طرح این پرسش که؛ سیر تحول و تطور لباس ، چوب ،گوی و درواز? چوگان در آثار هنری و نسخ خطی دوره ساسانی تا دوره معاصر چه بوده اند ، با استفاده از منابع کتابخانه ای واسنادی از جمله منابع اینترنتی ، پیشینه وسابقه پژوهش های مربوط را گردآوری کرده ودر مرحله بعد، با جمع آوری متون کهن و نگاره ها و آثار هنری چوگانی و سپس پالایش مجموعه به لحاظ اعتبار اسناد و داشتن تاریخ، موارد مورد مطالعه را مورد بررسی قرار داده و در نهایت پس از گردآوری داده های حاصل، موارد مشابه و متفاوت را تحلیل نموده و یافته های تصویری و یافته های مکتوب را مطابقت داده است. بر اساس یافته های این پژوهش، در آثار هنری و کتب تاریخی از دوره ساسانی تا دوره معاصر در مجموع شاهد هفت شکل و سه جنس مختلف چوب چوگان و دو شکل و شش جنس مختلف گوی چوگان در طی زمان بوده ایم و همچنین شاعران ایرانی از دوره ساسانی تا معاصر در آثارشان در مجموع 1502 مورد چوگان بکار برده اند . این پژوهش به شیوه توصیفی – تحلیلی و با بهره گیری از تکنیک های کتابخانه ای، مشاهده و مصاحبه انجام پذیرفته است .

می توان گفت عروسک به عنوان یک بازیچه، تندیس کوچکی است که اغلب کارکردی راه گشا برای سرگرمی و آموزش کودکان دارد. شاید ساخت عروسک در گذشته های دور، قدمتی هم زمان با تاریخ به وجود آمدن انسان داشته باشد، که در نخستین آیین های جادویی و مذهبی در سراسر جهان استفاده می شده است. این گونه به نظر می آید که یک قلوه سنگ متناسب، یک تکه چوب که شکل خاصی داشته، همیشه می توانسته نقش یک عروسک را برای آیین های خاص بازی کند. شاید از تاریخ آفرینش انسان، کودکان نیز با همین نوع عروسک ها بازی می کرده اند. عروسک ها همواره بازتاب فرهنگ یک منطقه و معرف نگرش و باورهای مردمان بوده اند و جدای از فرهنگ، بازتابی اقتصادی نیز به همراه داشته اند. در کنار این خصیصه می توان کارکردهای دیگری، هم چون کارکردهای آموزشی و تفریحی را نیز به آن افزود. در جهان عروسک های مشهوری وجود دارند که از جاذبه توریستی برخوردارند، مانند ماتریوشکا عروسکی تو در تو از کشور روسیه. یک عروسک می تواند در اقتصاد یک کشور هم تاثیر چشم گیری داشته باشد. در این پژوهش سعی شده است دارا و سارا به عنوان عروسک های مطرح کشورمان به لحاظ نیت های شکل گیری و پیشینه مورد مطالعه قرار گرفته و در برابر عروسک هایی از سایر فرهنگ ها تحلیل شوند. عروسک هایی چون هیناماتسوری از ژاپن، ماتروشکا و سایر عروسک های بومی از روسیه، باربی از امریکا و هانجی از کره انتخاب شده اند که هر کدام تاریخچه ای متفاوت دارند و نقشی مهم در فرهنگ کشورشان ایفا می کنند. این پژوهش از نوع پژوهش های کیفی می باشد و به روش توصیفی-تحلیلی و با بکارگیری تکنیک های مطالعات کتابخانه ای و مشاهده انجام گرفته است. نتایج به دست آمده از آن نشان می دهد که مبانی عروسک سازی مبتنی بر ابعادی فرهنگی، اجتماعی، فنی و روان شناسانه است که همگی در ذیل یک ایده و هدف جای می گیرد.

موضوع این پایان نامه در مبحث کلی «طنز» به «معرفی و بررسی روش های طراحی طنز به عنوان یکی از راه های ایده یابی خلاقانه در طراحی گرافیک» اختصاص دارد. این که چگونه از طریق آشنایی با روش های مورد استفاده در طراحی طنزآمیز بتوان در رسیدن به ایده های ناب و خلاقانه ، همگام با گرافیک حال حاضر غرب پیش رفت، از اهداف اصلی این تلاش است. برای رسیدن به این مقصود، مطالعات شامل دو قسمت مجزا می باشند: مبحث خلاقیت و ایده یابی و مبحث طراحی طنز وانواع طنز. بدیهی است که در ورای هدفی که این پایان نامه داشته است، آشنایی با مطالعاتی که در غرب در رابطه با طراحی طنز انجام شده است ، می تواند بهترین مدعای این تحقیق باشد. پس از آشنایی با گرافیک طنز و روش های طراحی آن، در انتها به این نتیجه می رسیم که «طراحی طنز چیزی جز فرآیند طراحی خلاقانه نیست و اگر بخواهیم استعداد خود را در زمینه طراحی ایده های خلاقانه پرورش دهیم، طراحی گرافیک طنز یکی از موثرترین و بهترین شیوه های تمرینی در رسیدن به این هدف می باشد». در این پایان نامه که با استفاده از روش کتابخانه ای و به شیوه توصیفی به بررسی آثار طنز پردازان حوزه گرافیک در ایران و جهان پرداخته، سعی شده است ضمن اشاره به انواع طنز و شیوه های ارائه آن، به لزوم بهره گیری صحیح و استفاده به جا از طنز در گرافیک معاصر ایران و آثار و بازخوردهای آن پرداخته شود. در این پژوهش با تاکید بر تمایز طنز نسبت به سایر طرحهای خلاقانه گرافیکی تلاش گردیده است با بهره گیری از تعاریف علمی و پژوهشی، به بررسی و نقد نمونه های حاضر در ایران و جهان و نیز چگونگی بکارگیری طنز در گرافیک معاصر پرداخته شود تا بتوان این تمایز و تفاوت را در جایگاه طنز و اثر گذاری آن آشکار ساخت.