فولادهای ماریجینگ از خانواده فولادهای با استحکام زیاد می باشند. مهمترین ویژگی این فولادها این است که علاوه بر داشتن استحکام کششی بسیار بالا و سختی زیاد، فوق العاده داکتیل و انعطاف پذیر هستند. از اینرو در کاربردهای حساس مهندسی و نظامی، آنجا که در کنار استحکام زیاد، انعطاف پذیری خوبی نیز مورد نیاز است بکار میروند. از پیدایش این فولادها بیش از چهل سال نمی گذرد و تکنولوژی تولید آن نیز در اختیار چند کشور صنعتی قرار دارد. در پژوهش حاضر ضمن معرفی فولادهای ماریجینگ ، بهینه سازی سیکل عملیات حرارتی و پوشش دهی این فولادها مورد تحقیق قرار گرفته است . عملیات حرارتی فولادهای ماریجینگ شامل عملیات حرارتی آنیل محلولی و پیرسازی می باشد که در این میان، فرایند پیرسازی فولادها بیشترین تاثیر را بر روی خواص مکانیکی نهایی قطعه داراست . از اینرو با انجام آزمایشاتی نقش پارامترهای آنیل محلولی و بویژه پیرسازی (دما و زمان) روی استحکام کششی، سختی و مقاومت به ضربه شارپی مورد بررسی قرار گرفت . بررسیهای انجام شده نشان داد که مناسبترین دما برای دستیابی سریع به حداکثر این خواص در محدوده دمایی 480-520 0c قرار دارد. مقدار دقیق این دما برای هر فولاد ماریجینگ بایستی بصورت مستقل مورد تحقیق قرار گیرد. با توجه به نتایج بدست آمده از آزمایشهای انجام شده، بهینه شرایط عملیات حرارتی پیرسازی برای فولاد ماریجینگ c300، زمان 3hr و دمای 480 0c و برای فولاد ماریجینگ t250 زمان 2hr و دمای 500 0c تشخیص داده شد. همچنین با استفاده از نمکهای اکسیدکننده مذاب ، امکان ایجاد پوشش اکسیدی مقاوم در برابر خوردگی مورد بررسی قرار گرفت . آزمایشات انجام شده نشان داد که میتوان از این روش بطور موفقیت آمیزی استفاده نمود.