: مطالعات زیادی برای مشخص کردن پاتوفیزیولوژی چسبندگی ویافتن راهی برای کاهش میزان چسبندگی بعد از لاپاروتومی طراحی شده است. هدف از این مطالعه نشان دادن تاثیر ویتامین e داخل صفاقی روی چسبندگیهای صفاقی در سگ می باشد. ده سگ بالغ ماده و نر در این مطالعه استفاده شدند که به صورت تصادفی به دو گروه کنترل(a) و ویتامین e (b) تقسیم شدند. روش مشابهی در همه سگ ها برای ایجاد چسبندگی به کار گرفته شد. برشی به طول 10 سانتی متر در خط میدلاین شکمی داده شده و دیواره آنتی مزانتریک ایلیوم در طول مشابه در همه سگ ها بریده شد و سپس بخیه گردید. در گروه b ، ویتامین e به صورت داخل صفاقی استفاده شد. لاپاروتومی مجدد 30 روز بعد از عمل انجام گرفت وشکل گیری چسبندگی به صورت ماکروسکوپی بر اساس دسته بندی نیر و دسته بندی آداچی درجه بندی شد. تمام حیوانات گروه a چسبندگی قابل توجهی را نشان دادند. هیچکدام چسبندگی درجه صفر را نشان نداده و در همه، چسبندگی با روش تیز جدا شد. در گروهb یک مورد چسبندگی درجه صفر را نشان داده و در بقیه موارد چسبندگی به روش کند جدا شد. نتایج این مطالعه نشان می دهد استفاده از ویتامین e به صورت داخل صفاقی در کاهش چسبندگی مفید است.

چسبندگی های داخل شکم جایگاه مهمی را از نظر بالینی و مالی در سلامت عمومی دارند. هدف از این مطالعه نشان دادن تاثیر سیلیمارین داخل صفاقی روی چسبندگی های صفاقی در مدل سگ می باشد. ده سگ بالغ ماده و نر در این مطالعه استفاده شدند که به صورت تصادفی به دو گروه a (کنترل) و b (سیلیمارین داخل صفاقی) تقسیم شدند. روش مشابهی در همه سگ ها برای ایجاد چسبندگی به کار گرفته شد. برشی به طول 10 سانتی متر در خط میدلاین شکمی داده شده و دیواره آنتی مزانتریک روده در طول مشابه و در فاصل? یکسانی از رود? کور در همه سگ ها بریده شد و سپس بخیه گردید. در گروهb ، سیلیمارین به صورت داخل صفاقی استفاده شد. لاپاروتومی مجدد 30 روز بعد از عمل انجام گرفت وشکل گیری چسبندگی به صورت ماکروسکوپی بر اساس دسته بندی نیر و دسته بندی آداچی درجه بندی شد. امتیازات چسبندگی در گروه سیلیمارین به صورت معنی داری با گروه کنترل اختلاف داشت. تشکیل چسبندگی در گروه سیلیمارین نسبت به گروه کنترل گسترده تر و شدیدتر بود. ممکن است سیلیمارین از حفر? صفاقی جذب نشده و به عنوان یک ماد? خارجی عمل کرده باشد.

طب سوزنی از طریق تحریک اعصاب حسی محیطی و آزاد شدن نوروپپتیدهای موضعی و غیرموضعی بر ترمیم استخوان اثر می کند. هدف این مطالعه تجربی ارزیابی اثرات طب سوزنی بر ترمیم شکستگی استخوان زند زیرین سگ بود. در این تحقیق 12 قلاده سگ سالم به طور تصادفی و مساوی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. زند زیرین گروه آزمایش و کنترل با استفاده از اره ژیگلی بریده شد و سپس گروه آزمایش 10 روز پس از ایجاد برش برای مدت 10 روز و هربار به مدت 10 دقیقه تحت درمان طب سوزنی به روش الکتریکی قرار گرفتند. نمونه گیری جهت بررسی هیستوپاتولوژی در روزهای 45 و 90 از تمامی سگ ها انجام شد. طی این بررسی نمونه ها از نظر شاخص هایی همچون میزان سلول های آماسی، بافت غضروفی، بافت فیبروزه و رسوب کلاژن با رتبه های صفر،1 ،2 و3 ارزیابی و رتبه بندی شدند. به منظور ارزیابی اثر زمان و استفاده از طب سوزنی و اثر متقابل آن ها بر روند ترمیم استخوان و بافت از آنالیز واریانس با اندازه گیری تکراری استفاده گردید. این آنالیز نشان داد که زمان روی تغییرات موثر است (05/0>p) و اثر طب سوزنی و اثر متقابل آن ها از نظر آماری معنی دار نمی-باشد (05/0<p).

تورم ضربه ای نگاری و حفره ی صفاق (trp) یک بیماری تک گیر در نشخوارکنندگان می باشد که علت آن سوراخ شدن نگاری بوسیله اجسام خارجی خورده شده می باشد. رادیوگرافی از قفسه سینه و نگاری به عنوان یک روش تشخیصی در موارد مشکوک توصیه می شود. هدف از انجام این تحقیق مقایسه چهار نمای رادیوگرافی برای تشخیص trp در گاو بود. 15 رأس گاو مبتلا به trp و 5 رأس گاو سالم با رادیولوژی مورد ارزیابی قرار گرفتند. رادیوگرافی از نماهای جانبی راست به چپ (rl)، جانبی چپ به راست (lr)، پشتی جانبی راست به شکمی جانبی چپ 50 درجه مایل (drlo) و پشتی جانبی چپ به شکمی جانبی راست 50 درجه مایل (dlro) انجام و نشانی های رادیوگرافی تایید شده در منابع، برای تشخیص trp مورد استفاده قرار گرفت. در 5 رأس گاو سالم علائم رادیوگرافی طبیعی بودند. در 15 رأس گاو trp مثبت، رادیوگرافها در 6 مورد (40 درصد) در نمای جانبی راست به چپ واضحتر از نمای جانبی چپ به راست بود و در یک مورد (7/6 درصد) موقعیت و شکل اجسام در نمای جانبی چپ به راست واضحتر از نمای جانبی راست به چپ بود. این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (05/0p<). براساس یافته های مطالعه حاضر به نظر می رسد نماهای رادیوگرافی rl و drlo برای تشخیص بیماری trp مناسب بوده و نماهای lr و dlro در صورت نیاز تهیه گردد.

پانزده قلاده سگ بالغ سالم نژاد بومی و از جنس نر به 3 گروه مساوی ویتامین c، گلیسرول فرمال و کورکومین تقسیم شدند. پانزده روز پس از نفرکتومی راست، شریان های کلیه چپ به مدت 45 دقیقه برای ایجاد ایسکمی- رپرفیوژن مسدود شدند. ویتامین c (mg/kg100، vit c)، گلیسرول فرمال (gf) و کورکومین (mg/kg10، cur) ده دقیقه پیش از انسداد عروقی در گروه های مورد مطالعه به صورت داخل وریدی تزریق شد. در پایان 45 دقیقه عروق کلیه باز شده و پس از 48 ساعت حیوان آسان کشی شده و نفرکتومی بلافاصله انجام گردید. مقادیر کراتینین، bun، کاتالاز (cat)، مالون دی آلدهید (mda)، تیول پروتئین (thiol)، لیپوکالین متصل به ژلاتیناز نوتروفیلی (ngal) و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام سرم قبل از عمل و در ساعت های 3، 6، 12، 24 و 48 پس از رپرفیوژن اندازه گیری شد. از نمونه های بافتی کلیه برای اندازه گیری شاخص های اکسیداتیو cat، thiol و mda استفاده شده و همچنین از بافت کلیه مقاطع میکروسکوپی تهیه و مورد بررسی هیستوپاتولوژی قرار گرفت. میزان کراتینین سرم در گروه gf افزایش معنی داری را نسبت به سایر گروه ها نشان داد (05/0p<) ولی تفاوت معنی داری در میزان bunو mda سرم بین گروه ها مشاهده نشد (05/0p>). میزان سرمی تیول در گروه gf در 48 ساعت و در گروه ویتامین c در 3، 6 و 12 ساعت پس از رپرفیوژن نسبت به سایر گروه ها کاهش یافت (05/0p<). میزان ngal سرم در گروه های مورد مطالعه تفاوت معنی داری را نسبت به زمان قبل از عمل نشان نداد (05/0p>). ظرفیت آنتی اکسیدانی تام سرم در گروه vit c 3 و 6 ساعت پس از رپرفیوژن افزایش معنی داری را نسبت به دو گروه دیگر نشان داد و سپس کاهش یافت (05/0p<). درصد نکروز لوله ای در گروه های vit c، gf و cur به ترتیب 86/1±12/7، 26/2±35/8 و 28/2±62/4 بوده و تفاوت معنی داری را نشان نداد (05/0p>). درصد قالب های ادراری در گروه های vit c، gf و cur به ترتیب 73/1±7/3، 02/4±13/13 و 52/1±86/4 و در گروه gf به طور معنی داری بیشتر از دو گروه دیگر بود (05/0p<). فعالیت آنزیم کاتالاز و میزان mda بافتی به ترتیب در گروه vit c و gf به طور معنی داری بیشتر از دو گروه دیگر بود (05/0p<). همچنین میزان تیول بافتی تفاوت معنی داری را بین گروه های مورد مطالعه نشان نداد (05/0p>). این مطالعه بیان گر آن است که کورکومین دارای اثرات محافظتی محدودی در مقابل آسیب ایسکمی- رپرفیوژن کلیوی است.