از زمانی که روزنامه ها اقدام به چاپ عکس کردند ، تلاشی برای راهی که بتوان عکس ها را به سرعت و با کیفیت مطلوب به روزنامه ها فرستاد ، آغاز شد . در سال 1960 نخستین عکس که از طریق ماهواره رله شده بود و بدی هوا یا مشکلات خطوط زمینی بر کیفیت آن اثر نگذاشته بود به تگزاس ارسال شد . در آن زمان ، غیر از مراکز ارسال عکس ، فرستادن تصویر از نقاط دیگر امکان نداشت . با استفاده از فن آوری دیجیتال ، امروزه عکاسان یا پایگاه هایی که خدمات ارسال عکس را بر عهده دارند ، می توانند خیلی سریع عکس ها را به تمام نقاط دنیا ارسال کنند . کیفیت عکس های ارسالی به همان خوبی اصل عکس هاست . تولید عدسی های سریع و دوربین های دیجیتال ، ایجاد شبکه های تلفن همراه و حتی تلفن ماهواره ای قابل حمل و مودم هایی با سرعت بالا ، و اینترنت هم? محدودیت های پیشین را که فتوژورنالیست ها با آن روبرو بودند ، از میان برداشته است . اما یادمان باشد که تکنولوژی عوض می شود ، رسانه تغییر می کند ، اما نیاز یافتن خبر و انتقال آن دگدگون نمی شود . نیاز به دید چشم تیزبین عکاس همچنان برجا خواهد ماند .

هرگونه تلاش جامعِ معماری در ایران که مضمونِ محوری آن احیاگری باشد، به بازتولید نادانی و سرگشتگی می انجامد. این نکته، مهم ترین دستآورد فکری معماران ِ پهلوی دوم است؛ به سخن دقیق تر مهم ترین برداشتِ استنتاجی ای است که من فکر می کنم نیکوست از آثار آنها داشته باشیم و ماندگاری اثرگذارش را آرزو کنیم. نوشته با این مقدمه آغاز می شود، ضمنِ اذعان به نقش روشنگرانه ی این نکته ی ژرف، از تز « تفکرملی گرایانه در معماری » ایرانی، که در متنِ گسترش آن این نکته پروریده شده است، انتقاد می کند. انتقاد در ابتدا نکته به نکته پیش می رود و مجموعه ی کارهای اصلیِ معماران ِ پهلوی دوم را می پوشاند، بی آن که خود را درگیر جزئیات آن کارها کند و به شکل و شیوه ی مشخص پردازش نظر، یعنی نمونه هایی که معماران ِ پهلوی دوم بررسی شان می کند و زبانی که در این بررسی ها به کار می برد، حساسیت نشان دهد. عمدتاً تلاش می کنیم دریابیم اگر معماران ِ پهلوی دوم، فلسفه ی معماری خود را مستقیم و استدلالی عرضه کرده بود، خطوط اصلی سیمای آن چه بودند. با هر رویکردی واقعیت فرم در معماری به عنوانِ مسئله ی اصلی، پابرجایی خود را نشان می دهد. در ادامه، سرراستانه به فرم در معماری پرداخته شده است. در این بخش اساس برداشت معماران ِ پهلوی دوم از فرم در معماری را نقد می کنیم و نشان می دهیم یکپارچه بینی معماران ِ پهلوی دوم، آن گاه که آنها فرم در معماری و جامعه را در پیوند با یکدیگر می نهد، نظری محافظه کارانه است که چون به صورت نظری انتقادی درآید، به تندروی نابه جای می رسد. در ادامه ی این بحث، معماران ِ پهلوی دوم و رابرت ونتوری را کنار هم می گذاریم و درمی نگریم هر یک در فرم در معماری شناسی چه روشی دارند. در ادامه با فاصله ی بیش تری به کارمعماران ِ پهلوی دوم می نگریم و تز آنها را در مورد معماری مقایسه می کنیم. در پایان نوشته، نقد فرم در معماری به شیوه ی معماران ِ پهلوی دوم به عنوان یکی از شکل های ایدئولوژی1 ایرانی معرفی می شود.

در خلال سال های 50 تا70 ش. بسیاری از سینماگران ایرانی به انتخاب داستان هایی گرایش یافتند که در آن بتوان از بناهای ایرانی به خصوص خانه ها و کوچه پس کوچه های محله های قدیمی فیلمبرداری کرد؛ در سال های دهه 1350 سینما بیشترین تأکید را بر بازنمایی وجوه مختلف معماری ایرانی گذاشته است. در نتیجه این پایان نامه نیز با روش نشانه شناسی در سینما؛به تحلیل چگونگی بازنمایی فضای معماری ایرانی در تعداد انتخاب شده ای از فیلم های سه دهه مذکوراختصاص یافته و با اهداف ذیل انجام شده است: 1. بررسی مفهوم فضاسازی درفیلم های منتخب در سه دهه 50 الی 70 شمسی؛ 2. چگونگی تأثیر فضای معماری بر شخصیت پردازی در سه دهه 50 الی 70 شمسیدر فیلم های سینمایی؛ 3. معرفی جایگاه معماری در فیلم های علی حاتمی، بهمن فرمان آرا و مسعود کیمیایی؛ این پژوهش نشان خواهد داد که تأثیر نوعی سنت گرایی و بازگشت به داستان های قدیمی تر دلیل انتخاب لوکیشن های ایرانی در فیلم های انتخاب شده در سه دهه یادشده بوده است و استدلال خواهد کرد که چگونه معماری ایرانی به دست آویزی به منظور محدود کردن حیطه فعالیت کاراکترهای فیلم با نگاهی سنت گرا بدل شده است.

نگرش سالهای اخیر به تاریخ نگاری محلی و بذل توجه به بررسی سنخیتهای قومی در چهار چوب و ابعاد مختلف فرهنگی، اجتماعی، مذهبی... باب تازه ای را در میان اندیشمندان و صاحب نظران گشوده است، به طوری که ثبت وقایع بومی، محلی و منطقه ای به صورت یک حرکت ملی و حتی فرا ملی، جایگاه ویژه ای را به خود در بررسی و شناخت اقوام جلوه گری می نماید. بدیهی است در کشور پهناور ایران که تاریخ چندین هزار ساله آن گواه تلاقی و حضور اقوام و قومیت های مختلف در جوار و یا به موازات یکدیگر وتأثیر گذاری و تأثیر پذیری متقابل آنان بر تاریخ کهن این سرزمین است. معماری یک پدیده منفعل نیست که تنها هندسه ای از احجام به آن حاکم باشد، بلکه ایجاد فضای کیفی، خلق مکان برای بهتر و باکیفیت انجام شدن فعالیت هاست. از اینرو شناخت معماری و شهرسازی بومیِ قومیت ها و مطالعه در خصوص تاریخ اقوام مختلف نه تنها یک ضرورت بلکه به منزله به ظهور رساندن واقعیت های حیات فرهنگی و هویت یک ملت است. در این راستا موزه ها در ارائه اندیشه های جدید بالاخص در زمینه شناخت، بررسی و معرفی هویت های محلی، قومی و بومی می توانند امکانی برای پاسخ گویی به آدمی در شرایط زمانی و موقعیتی مختلف را فراهم کند. امروزه می توانیم بگوییم که، موزه یک مفهوم و یک نگرش جدید است که می تواند خود را به جلوه های مختلف نمایان سازد، همچنین برای بهره گیری اصیل و صحیح از این دستاورد بشری باید خود را از همه حصارها برهانیم تا بتوانیم به درستی آن را در یابیم و با چنین دریافتی به تبیین آن به تناسب خویش بپردازیم.

در پایان نام? حاضر با تکیه بر یکی از اقسام ترامتنیت ژنتی، یعنی بیش متنیت به رابط? متن قالی پازیریک بر اساس متن آفرینش کتاب بندهش پرداخته شده است. هدف از پژوهش حاضر یافتن رابط? بینامتنی میان قالی پازیریک و متن آفرینش کتاب بندهش می باشد و سعی بر آن بوده تا طرز تفکر مشترک بین طراح قالی نامبرده و باورهای اساطیری ایرانیان باستان بر پای? متن آفرینش کتاب بندهش بررسی و عیان گردد. برای بررسی میان متن قالی پازیریک و متن اسطور? آفرینش از از منابع و مأخذ کتابخانه ای، و تحلیل یافته ها بر اساس بیش متنیت ژنتی انجام شده است. نتیج? حاصل شده از این پژوهش حاکی از آن است که طراح یا طراحان قالی نامبرده در خلق اثرشان متأثر از باورهای دینی و آیینی خود بوده اند و تمام تلاش خود را جهت نمایش مبارز? خیر و شر به تصویر کشیده اند. خالقین این جادوی ماندگار با بکارگیری از ذوق و قریح? خویش انواع پیام بصری را به نحوی سازماندهی کرده اند که جهان باورهای خود را برای بیننده به نمایش می گذارند.

در دورانِ جدید با صنعتی شدنِ جهان، نسبتِ میانِ انسان با طبیعت به واسط? گسترش تکنولوژی در زندگیِ انسان، دست خوش دگرگونی شده است. طبیعت که در گذشته بستری تولید کننده بود، با این نسبتِ جدید، صرفاً به منبعی برایِ مصرفِ انسان تبدیل شده است، و آنچه نصیب طبیعت گشته، چیزی جز رهاشدنِ پسماندها در آن نیست. این تغییرِ نسبت، بحران هایِ جدیِ محیطِ زیست مثلِ تخریب لای? اُزن، گرم شدن روزافزونِ کر? زمین و آلودگی های گسترد? نفتیِ آب هایِ آزاد و بیولوژیکی رودخانه ها را باعث شده و حاصلِ آن چیزی جز بیگانه شدنِ روزافزونِ انسان با طبیعت نبوده است. همین مسأله بسیاری از اندیشمندان را در قرن اخیر بر آن داشته در این باره، در هیئت منتقد، از نظرگاه های مختلف اندیشه ورزی کنند. در این میان، سنت گرایان از یک منظر، و مارتین هایدگر از منظری دیگر، از جایگاه ویژه ای برخوردارند و رویکرد نظری-فلسفیِ این پایان نامه هم عمدتاً مبتنی بر آراءِ ایشان است. این بحران، بسیاری از هنرمندان را نیز بر آن داشته در هیأت مدافعانِ طبیعت وارد عمل شوند و در حمایت از احترام و بازگشت به طبیعت و در تذکار آن نسبتِ صحیحِ پیشین و در تداعی لحظاتِ نوستالژیکِ گذشته، به خلقِ اثرِ هنری بپردازند. آثاری که حیطه هایِ متنوعی را از هنر محیطی و هنر زمین و هنرهایِ دیجیتال گرفته تا مستند و عکس و اجرا و چیدمان هایِ مفهومی در بر می گیرد. به عبارت بهتر، رابط? انسان با عالم (محیط) از منظری زیباشناختی و منتقدانه، دغدغ? بنیادین هنرمندان محیطی محسوب می شود، و از همین حیث است که با رویکرد اندشمندانِ مذکور مناسبت پیدا می کند. هنرمندانِ ایرانی هم در این میان ساکت ننشسته و حرکت هایی از خود نشان داده اند. از اسطوره هایی که توسط ژازه طباطبایی به وسیل? قراضه هایِ ماشین آلات ساخته شده، تا هنرِ زمینی و هنرِ شبکه و هنرِ رودخان? احمد نادعلیان و هنرمندان جوان گمنام، که تعدادی از خلاق ترین شان را معرفی خواهیم کرد. با این توضیح، پایان نام? حاضر بر آن است تا زمینه های فلسفیِ این حرکت ها را بررسی کند و بعد از ارائ? مقدمه ای توصیفی از گذشت? فکری و فلسفی این نسبتِ مبارک میانِ انسان با طبیعت از دیدگاه سنت گرایان از سه منظر دین، فلسفه و علم، هم چنین پرسش بنیادینی که متفکری مثل هایدگر از ماهیت تکنولوژی و تغییری که به واسط? آن در نسبت انسان با عالم ایجاد شده، مطرح کرده است، به بررسیِ حرکت هایی بپردازد که در حیط? نظری در قالب علومی مثل زیباشناسی محیط زیست و سواد زیست محیطی، و در حوز? عملی عمدتاً در قالب هنرهای محیطی صورت پذیرفته است. هم آراءِ هنرمندان بزرگ غرب، که خاستگاه این هنر محسوب می شود مورد بررسی قرار خواهد گرفت و هم آراءِ هنرمندان ایرانی، و در این میان تکی? ویژه ای هم به جایگاه هنرِ محیطیِ ایران در این زمینه خواهیم داشت و به بازتاب آثار ایشان در رسانه های غربی اشاره خواهیم کرد. توضیح این که اگر هنرِ محیطی را زیرمجموعه-ای از هنرهایِ مفهومی بدانیم، جنب? بیانگری و اندیشگونِ آن بر ساختار و فرمِ زیباشناختی اش چربش دارد. پس باید هنر محیطی را هنری مفهوم گرا و بیانگر و متعهد، که همواره تکیه و اشاره به چیزی دارد، قلمداد کنیم. دست آخر هم خوانشی خاص از کارهای نادر خلیلی، معمار-هنرمند فقید ایرانی، در ارتباط با موضوع این پایان-نامه خواهیم داشت.

بدون تردید موسیقی یکی از اثر گذارترین هنرها بر روی زندگی انسان است؛ صدای پرندگان، باد، آب، صدای مادر که در دوران جنینی در گوش نوزاد طنین انداز می شود، اصوات زندگی شهری و غیره، همگی صداهایی هستند که در طول زندگی ما را احاطه کرده اند. قدرت صوت و موسیقی در شفابخشی انسان، هزاران سال است که مطرح می باشد. دست نوشته های فیثاغورث و افلاطون در یونان باستان، نغمه سرایی های باربد، چنگ آرام بخش داوود در بابل و نغمه های روحانی ودا در هند، همگی دلیلی بر قدرت شفابخشی موسیقی و صوت هستند. موسیقی منعکس کننده محدوده وسیعی از عواطف انسانی است و بدلیل جهانی بودن و عدم تعلق به گروه یا ملتی خاص، می تواند کلیه سدهای فرهنگی و زبانی را درنوردیده و برای تمامی انسانها، تجربه ای مشترک فراهم آورد. موسیقی درمانی که طی سالیان اخیر توجهات زیادی را در محافل علمی به خود معطوف نموده، حرفه ای درمانی است که در درمان و توانبخشی اختلالات مختلف در عملکردهای رفتاری، اجتماعی، روانی، ارتباطی، جسمی، حسی، حرکتی و شناختی افراد مورد استفاده قرار می گیرد. مرکز موسیقی درمانی هسته ای تخصصی و حرفه ای و درمانی در زمینه یاری گرفتن از هنر موسیقی برای درمان انواع گوناگونی از بیماریها است. با توجه به وسعت عملکرد موسیقی درمانی، نیاز به انجام تحقیقات رسمی برای تعیین تعداد افرادی از جامعه که می توانند برای درمان بیماریهایشان از موسیقی درمانی کمک بگیرند و طراحی فضاهایی برای آن ها احساس می شود. این پروژه به طراحی مکانی با عنوان مرکز موسیقی درمانی تهران خواهد پرداخت. مرکز موسیقی درمانی با تفکر تمرکزگرایی برای ایجاد تأثیرات درمانی بر روی افراد از طریق موسیقی در مقیاسی کوچک در تهران شکل می گیرد. نتایج به دست آمده از این پژوهش می تواند بر ارتقاء فرهنگ ناشی از اهمیت به ارزش وجودی و روحی انسان ها در عصر مدرن تأثیرات مثبتی داشته باشد چرا که انسان شتابزد? مدرن بیش از هر زمان دیگری نیاز به فضاهایی جهت خلوت با خویشتن و تجدید آرامش روحی خود دارد. در نهایت هدف از این پژوهش طراحی مرکزی در شهر بحرانزد? تهران است که بتواند از لحاظ فرم و نحو? ارتباط با محیط و انسان حداکثر تأثیرگذاری را دارا باشد.

پژوهش حاضر به نحوه ی بازنمایی تناسب در پیکره های عصر مفرغ در لرستان با هدف دستیابی به نحوه ی برداشت سازندگان آن از تناسب به عنوان ابزاری برای بیان نحوه دیدن، باورها و تفکرات قوم سازنده می پردازد. روش پژوهش بهره گیری از مبنای ساختارگرایانه به منظور بررسی مولفه های موجود در تناسب مانند اسطوره و نشانه و بازنمایی و با هدف بررسی ارتباط میان دانش بصری و ساختار بیانی ناشی از آن به منزله الگویی ارتباطی می باشد. یافته های حاصل از بررسی تناسب، وجود نسبتهایی را آشکار می سازد که مشخصه های بیشماری از باورهای اعتقادی، ویژگیهای هنری و یافته های ارزشمند در خصوص ساختار آنهارا بیان می کند. در نهایت روشن گردید که سازندگان آثار مفرغی تلاش کرده اند تا ضمن حفظ زیبایی این آثار از آن به عنوان جایگاهی برای بیان ثبات حکومتی و باورهای اعتقادی خود سود جویند. کلمات کلیدی: پیکره های مفرغی، تناسب، فرهنگ بصری، باورهای اعتقادی.

فتوژورنالیسم که یکی از گونه های عکاسی به شمار می آید، از ابتدای پیدایش تا به امروز همواره از تغییر و تحولات اجتماعی پیش آمده در عصر خود، تاثیر پذیرفته و خود نیز بر روند رخدادهای اجتماعی معاصرش و حتی پس از آن، تاثیرگذار بوده است. نمونه های تاریخی فراوانی قابل ذکر است که نشان می دهد، انتشار یک عکس باعث تغییر قوانین موجود، تولید انگیزه در حرکتی اجتماعی و یا باعث انزجار اجتماع از رویکردی حکومتی گردیده است. از طرفی، ارتقاء دانش ساخت ابزار و تجهیزات وابسته به عکاسی، همچنین تاسیس آژانس های عکس و ظهور مجلات و نشریات متعدد، مسیرهای جدیدی را بر سر راه فتوژورنالیسم و حرفه ای تر شدن آن قرار دادند. اهداف پژوهش پیش رو نیز به بررسی اجمالی این تاثیرات و عوامل موثر بر آنان نظر دارد که عبارتند از: بررسی تاثیرات پیشرفت علوم در زمین? ساخت ابزار و تجهیزات مورد نیاز عکاسی بر تصاویر ژورنالیستی، بررسی نقش آژانس های عکس و نشریات چاپی در سیر تحولات فتوژورنالیسم، بررسی تاثیرات تصاویر ژورنالیستی بر رخدادهای اجتماعی، بررسی نقش فتوژورنالیست های مطرح این دوران در پیشبرد فتوژورنالیسم. این تحقیق که با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی انجام پذیرفته است، نتایجی قابل ذکر را نیز در پی داشته است. در زمینه تجهیزات عکاسی، پیشرفت های حاصل شده در زمینه ساخت فلاش ها، همچنین کاهش وزن دوربین ها و استفاده از فیلم رول و لنزهای سریع، فتوژورنالیست ها را قادر ساخت تا تصاویر خود را با سرعتی بالاتر و کیفیتی مطلوب تر برای چاپ، ارائه کنند. روش های ابداع شده در مقالات تصویری اولیه، درآژانس های عکس، شکل اصلی خود را پیدا نمودند و عکس هایی با تفکر قبلی و حساب شده از رویدادها را در اختیار مخاطبان قرار می دادند. همچنین، نشریات تصویری متعددی روانه بازار شدند که پیدایش جو رقابتی میان آنان غالباً بر اساس میزان و چگونگی استفاده آن ها از عکس بود. این تاثیرگذاری ها و تاثیرپذیری ها تنها با در نظر گرفتن دو مقوله در کنار یکدیگر قابل بحث و بررسی می باشند و قابل تفکیک نمی باشند.

با اختراع عکاسی در سال 1839 و ثبت اولین عکس ها توسط نگاتیوهای شیشه ای و همچنین پیشرفت های صنعت چاپ، تصاویر عکاسی شده بر روی شیشه توسط گراوورساز ظاهر و به صورت کنتاکت در آمده ، و در اختیار نقاشان گذاشته می شد، آنها نیز بنا به سلیقه خود دخل و تصرفی در آن انجام داده و طراحی می کردند. با آغاز صنعت چاپ، تولید نوشته های خبری به صورت انجام و گسترده می شد. طی سال های متمادی هنر چاپ به سرعت سراسر اروپا را فرا گرفت و به پیشرفت های قابل ملاحظه ای دست یافت که منجر به چاپ نشریات متعدد در اکثر نقاط جهان، از جمله ایران شد. فتوژورنالیسم شاخه ای از عکاسی است که عکاسان برای مستند کردن زندگی از آن بهره می گیرند، مانند عکس هایی که در رسانه های خبری می بینیم. این تصاویر، زندگی جاری، علایق انسانی، حوادث و رویدادها را نشان می دهند و همچنین با توجه به اوضاع و شرایط جامعه در هر برهه ای از زمان تأثیرات خاص خود را بر آن خواهند گذاشت. در ایران بعد از اختراع عکاسی و گسترش آن در تمامی مرزهای جغرافیایی برابر سال 1848 گشایش عکاسخانه ها در تهران و شهر های بزرگ ایران رو به فزونی یافت، در دوران قاجار تعداد آنها از حد شمارش خارج بوده است. عکس های این دوره بیشتر پرتره و خود نگاری هایی است که شروع آن در دوره ناصرالدین شاه قاچار بود. عکاسی در ایران، ابتدا از پشت دیوارهای قصر و استودیوها پا گرفت و بعدها از پشت دیوار عکاسخانه ها به میان مردم و عرصه عمومی راه یافت به نحوی که تمامی جریانات و حرکت های جمعی مردم را ثبت می کرد.

هرآنچه داستانی را بازگو کند یا نمایش دهد، روایت است. روایت در تمام جلوه های فرهنگی همچون داستان و قصه وجود دارد. روایتگری بعد از توسعه ی فرهنگ و شناخت بیشتر و اختراع خط، به ادبیات واگذار شد. اشتیاق به روایت، نقاشان داستان سرا را واداشت که از سرگذشت و حکایات، تصاویری برای نمایش هرچه بهتر نقش کنند. با اختراع عکاسی اثر هنری دستخوش تغییر شد و دوران جدیدی را در آفرینش هنری گشود. اما آمیزش کلام و تصویر در دوران مدرن، نه تنها از بین نرفت بلکه از هنری به هنری دیگر انتقال یافت ، و با توسعه ی فرهنگ و هنر و در دسترس قرار گرفتن توده ی مردم، نوعی شالوده شکنی و در حقیقت بازآفرینی معنا پدیدار گشت. نگارگر ایرانی هدفش مشخص و آن رسیدن به حقایق متعالی بود، در حالی که امروزه با ویرانگری تصاویر و نوشته ها، و خلق معنای جدید به مخاطب و تا?ویلش از آثار واگذارمی شود. این رساله به روش کتابخانه ای و مراجعه به آثار و متون مکتوب و مصور در باب موضوع مورد بحث صورت پذیرفت و آثار تصویری معاصر که با کلام مکتوب شدند به صورت رویکرد علی و معلولی مورد بررسی قرلرگرفت.

چکیده پایان نامه ( شامل خلاصه ، اهداف ، روشهای اجرا ونتایج به دست آمده ) : تا قبل از هادی خان تجویدی، نگارگر معاصر، مکاتب مختلف نگارگری از جمله مکتب هرات، مکتب تبریز، اصفهان و غیره مطرح بوده است اما از بعد از ایشان، نگارگری شروع به تغییر و به روز شدن و تأثیر پذیری از هنر غرب و اضافه شدن عناصر مختلف کرد از جمله استفاده از رنگ های جدید (اکریلیک) استفاده از ایربراش و وارد شدن تفکر و اندیشه ها و دیدگاه ها جدید در عرصه نگارگری و ورود موضوعات نوین علمی و متافیزیکی به این عرصه می باشد. لذا با بررسی آثار نگارگران امروز ایران، به گستردگی فنون و روش ها در خلق آثار پی می بریم که تا قبل از این بسیار محدود و مشخص و با تغییراتی جزئی بوده است در این تحقیق ما به دنبال کشف بیشترین تفاوت خلق اثر در بین سه هنرمند نامدار ایران که بیشترین شهرت را در این زمینه داشته و عضو هیأت داوران مسابقات مختلف نگارگری و عضو انجمن نگارگران ایران و دارای سابقه ای بس روشن و درخشان از حضور در نمایشگاه های ایرانی و خارجی هستند، می باشیم. این سه استاد نگارگر عبارتند از: استاد محمدباقر آقامیری- استاد عباس جمال پور و استاد محمود فرشچیان. بررسی روش های آفرینش نقاشی در آثار این نقاشان، مستلزم داشتن نگاهی بر کودکی و دوره تحصیلی و خانواده و عادات و عقاید و افکار هر کدام می باشد؛ زیرا که هر کدام از این موارد اثری مستقیم بر روی آثار خلق شده از این اساتید را دارد. زیرا که خلق هر اثر هنری، منبعث از اندیشه ها و تفکرات هنرمند، که آن نیز منبعث از گذشته وی است، می باشد. لذا ابتدا مختصری از زندگینامه آن ها و سپس به بررسی اندیشه ها و دیدگاه های آنان در ضمیمه ی هنر و هنرمند و زیبایی و نگارگری و علایق آن ها و هرآنچه که بر روی خلق آثارشان اثرگذار بوده است، می پردازیم و سپس با انتخاب سه اثر از هر هنرمند که گویای بیشترین ویژگی های ترسیمی آن استاد می باشد و بررسی خصوصیات ترسیمی هرکدام به دید و نگاهی روشن از چگونگی کارکرد آن ها دست خواهیم یافت که در نهایت به مقایسه تطبیقی این ویژگی ها به یک مقایسه کلی سه نقاش می پردازیم.

شهرها و مجتمع های زیستی همواره از بارزترین و ملموس ترین جلوه های فرهنگ بشری بوده اند. بررسی های صورت گرفته مشخص می سازد که طی چند دهه ی اخیر، رشد بی رویه شهرهای کشورمان، موجب چالش هایی درهماهنگی معماری کهن و جدید شده است که نتیجه ی آن وضعیت آشفته و نا بسامانی است که امروز در معماری و منظر شهری کشورمان شاهد آن هستیم. با توجه به افزایش ساخت و ساز های انبوه در کشور این پرسش مطرح است که در طراحی مجتمع های زیستی جدید، چه معیارها و ضوابطی باید مد نظر طراحان و مسئولین قرار گیرد و برای حصول انطباقی صحیح میان "قدیم" و "جدید" توجه به چه نکاتی در طراحی این مجتمع ها ضرورت دارد. بافت های تاریخی همیشه در نظر معماران ارزشمند بوده اند. در بافت های با ارزش تاریخی، انعطاف پذیری فضاها ، توانمندی آنها در پاسخگویی به مراتب نیاز های مادی و معنوی وجود انسانی، محوریت پیاده، عرصه های متفاوت فعالیت ها، مشاهده ی مقیاس انسانی و ظرافت های بسیار دیگری مشاهده می شود. با توجه به این امر که این چنین بینش معمارانه ای در ساخت و ساز های امروز کشور ما مورد بی توجهی و بی مهری واقع شده است، انجام پژوهش های جامع در باب معماری و شهرسازی شهرهای کهن به منظور خلق ابزارهایی برای طراحی مجتمع های زیستی جدید در راستای بازیابی هویت شهرهای کهن و تلاش در جهت تسری روح آنها به معماری معاصر، ضروری می نماید. در این پژوهش ابتدا به مطالعه ی ویژگی های معماری، الگو های فضایی شهری و ساختار شهر باستانی شوشتر پرداخته می شود سپس با بررسی نمونه های موردی مرتبط در ایران و سایر کشور های دنیا، راهکارها و ضوابط طراحی یک واحد همسایگی جدید در شهر شوشتر ارائه می شود. این پژوهش با رویکرد میدانی و از طریق مشاهده، مصاحبه و بررسی اسناد و مدارک کتابخانه ای صورت گرفته است.

عکاسی سورئالیستی یکی از متداول ترین ژانرهای عکاسی می باشد که در طول تاریخ عکاسی، عکس های با شکوه و به یاد ماندنی را در حافظه خود ثبت کرده است. سورئالیسم در طول تاریخ هنر جزو مکاتب پربار و پرسروصدا بوده است، بخصوص تاثیرآن در عکاسی و مطرح شدن عکاسی به عنوان یک رسانه سورئالیستی که فراواقعیت را از خود واقعیت می سازد و آنرا باز نمایی می کند. به همین دلیل منظور این پژوهش بررسی عکاسی به عنوان یک رسانه سورئالیستی می باشد. در این پژوهش سعی می شود با توجه به نگاه پسا ساختارگرایانه و نظریه مرگ مولف که توسط رولان بارت تبیین و ارایه شده است ، با توجه به جریان واسازی متن به این سوالات پاسخ داده شود. آیا عکاسی به عنوان یک رسانه سورئالیستی ارزش شاعرانه ناب و نوینی را در هنر مطرح می کند؟ با توجه به یافته های پژوهش تصاویر سورئالیستی بازنمایی ناب و شاعرانه و رویاپردازانه ذهن هنرمند این سبک می باشد و عکاسی نشان داده که در واقع ، واقع گراترین و در نتیجه ساده ترین هنر بازنمایی کننده می باشد.

یکی از مشکلات امروزی معماری کشور ما که در مقیاس خرد و کلان شهری گریبان گیر جامعه شده است، عدم تعلق اکولوژیک ساختمانها به اقلیم طراحی است. این مسئله در مورد ساختمانی جهت پر کردن بخشی از خلأ ارتباطی میان دانشگاهها و عرصه حرفه ای مهندسان ساختمان بررسی شده است. از جمله اهداف معماری اکولوژیک که در این پروژه مد نظر طراح است، دستیابی به آسایش کاربران می باشد. در این راستا سعی بر آن است که به صورت اکولوژیک اندیشیده شده و از طریق دستیابی به کالبدی مناسب با فاکتورهای نورگیری، گرمایش، سرمایش و تهویه، ساختمانی متعامل با اقلیم سایت طراحی برای پرداختن به امور حرفه ای مهندسان ساختمان حاصل شود. این ساختمان بر پایه سازه قاب و عرشه فولادی ساخته شده و قادر به تأمین بخشی از انرژی مورد نیاز خود از طریق جذب مستقیم،صفحات خورشیدی، تبادل حرارتی با زمین و... می باشد.

سرزمین ایران آمیزه ای از اقوام گوناگون است. این اقوام فرهنگ و آداب و سنن متنوعی دارند که برآمده از بوم و محل زندگی و مسائلی است که با آنها روبه رو می شوند. این آداب و رسوم با فضایی که در آن جاری می شود ارتباطی تنگاتنگ پیدا می کند. به بیان دیگر رویدادها و ساختار رفتاری بر ساختار و کیفیت محیط تاثیر می گذارد و فضاها را به مکان هایی متفاوت تبدیل می کند. به همین دلیل نیاز به فضاهایی که بر اساس رویدادهای جاری در آن ها طراحی می شوند و ارائه راهکارهای مناسب جهت طراحی مبتنی بر رویداد لازم به نظر می رسد. به همین منظور موضوع اصلی پژوهش معماری مبتنی بر رویداد و موضوع عملی پژوهش، طراحی مرکز رقص های محلی با توجه به دستاوردهای پژوهش بوده است.شناخت رقص های محلی به عنوان رویداد والگوهای مرتبط با آن و تاثیر آن در شکل گیری فضا و تاثیر شاخصه های رفتار انسانی همچون جنسیت، حالت فردی یا گروهی وبعد موقت آن ها در ساخت تجربه معماری از اهداف پژوهش بوده است .روش پژوهش از لحاظ فرآیند اجرا ، پژوهش کیفی زمینه ای است که عبارت است از کشف و استخراج نظریه از داده هایی که به طور منظم در فرآیند تحقیق اجتماعی به دست آمده اند. همچنین طراحی پروژه بر اساس نگاشت و مبتنی بر دیاگرام صورت گرفته است.این پژوهش درتقابل با عملکردگرایی دوران مدرن که از رابطه میان رویداد و فضا غفلت کرده و منجر به تک عملکردی شدن فضا بدون توجه به شاخصه های انسانی می شد، رابطه رویداد و فضا را به عنوان مقوله هایی اساسی و جدایی ناپذیر در معماری مورد توجه قرار می دهد. پژوهش در پایان اینگونه نتیجه می گیرد که در نظر گرفتن رویداد و فضا با یکدیگر امکان چند عملکردی بودن فضا و توجه به شاخصه های انسانی را به عنوان جزء سازنده فضا، فراهم آورده و با سهیم شدن کاربر فضا با طراح، و تبدیل شدن کاربر قابل پیش بینی به کاربر دورگه، ساخت روایت های گوناگون ممکن می شود.

تکنولوژی جدید ارتباطی و اطلاعاتی تمام عناصر تشکیل دهنده جوامع انسانی را به شکل الکترونیک ،مجازی و دیجیتالی از نو آفریده و سلسله مراتب افقی و عمودی آنها را بیش از پیش در هم تنیده است.فناوری های جدید دست اندر کار ایجاد دگرگونی و تحول در فرآیند رسانه ای شدن شده اند،خصلت بینامتنی رسانه های همگانی در مسیر افزایش قرار گرفته و رسانه های الکترونیک ،نزدیکی ،بی واسطگی،تعامل و واکنش دو سویه را برای انسان ها به ارمغان آورده اند،.بنابراین امروزه ما در متن یک " فرآیند رسانه ای شدن" زندگی می کنیم که از رهگذر آن فرهنگ رسانه ای به طور روز افزونی از فرهنگ چاپی به فرهنگ الکترونیک در حال تغییر است . رسانه ها در مسیر در گیری در فرآیند های فرا ملی قرار گرفته اند و موجب پیوند مردم ،سازمان ها و گروه ها در نقاط مختلف جهان به یکدیگر شده اند و از سوی دیگر افزایش اینگونه تعاملات سبب شده است تا حوزه های محلی و جهانی (در حیطه های فرهنگی،اجتماعی،اقتصادی،سیاسی...)در هم ادغام شوند،تا جایی که شاهد شکل گیری "جهان بدون مرز"باشیم.جهانی که مهمترین ویژگی مردمان آن،زیستن در فضای بدون مرز است.در این میان معماری در قرن 21 باید بتواند پاسخگوی نیاز های انسان این قرن باشد. انسانی در بینابین تمام اطلاعات ،اخبار و حوادث. پیشرفت تکنولوژی منجر به تغییر نوع ارتباط افراد در جامعه امروزی شده ،در واقع انسان قرن 21 در کلانشهر تهران نیازمند به مکانهایی در جهت کنترل و تولیدفرهنگ با استفاده از تکنولوژی روز و جریان اطلاعات است تا بتواند به نیاز های خود در جهت ایجاد و بسط فرهنگ ارتباطی که به فرهنگ جهانی بدل گشته است ،پاسخ دهد. این پژوهش کوششی است در جهت پاسخگویی به این نیاز در کلانشهر تهران و شامل دو بخش پژوهشی و طراحی است .در بخش پژوهشی پس از توصیف عصر ارتباطات و رسانه ها و "شبکه گسترده جهانی" به بررسی و تحلیل آثار آن بر معماری و فضاهای شهری و ایجاد فضاهای مجازی پرداخته شد . و ماحصل این بررسیها در جهت دس‍ت ی‍اب‍ی ب‍ه ب‍ی‍ان م‍ع‍م‍اری و ک‍ال‍ب‍دی م‍دن‍ظر قرار گرفت. از طرفی در بخش طراحی تحلیل نمونه های موردی و همچنین تحلیل سایت ،پژوهشگر را ب‍رای دس‍ت ی‍اب‍ی ب‍ه ب‍ی‍ان م‍ع‍م‍اران‍ه ای‍ده م‍ع‍م‍اری کمک کرده.ماحصل کار خلق فضایی است ، که بتواند نیاز های اقشار مختلف جامعه را با افق های فکری متفاوت بر آورده کند و امکان برقراری ارتباط و گفتگوی آزاد را در جهت نزدیکی و آشنایی هر چه بیشتر با پدیده ارتباط و رسانه ها را فراهم آورد.

از زمان پیدایش انسان تا کنون بیماران روانی با رفتارهایی خلاف عرف و هنجارهای اجتماعی، ناخواسته سدی بین خود و سایر افراد اجتماع ایجاد کرده اند. گاهی دامنه ی این امر به قطع شدن رابطه ی افراد اجتماع با خانواده ی این افراد نیز کشیده شده است. مسئله ی دردناک دیگری که وجود دارد نگاه کردن به این انسان ها به چشم موجوداتی زنده اما بدون درک و فهم می باشد. هدف پژوهش، بررسی و شناخت در علم معماری از نظر روانشناسانه ی آن و میزان و نحوه ی تأثیرگذاری مثبت معماری بر روان انسان ها و بخصوص این گروه رانده شده می باشد. دستیابی به اصول طراحی فضاهای آرامش دهنده با توجه به نور، رنگ، فرم و بررسی اثرگذاری محیط بر رفتار انسان ها مورد توجه بوده است. روش پژوهش کتابخانه ای، میدانی و اینترنتی می باشد. طرح پژوهش طراحی مرکزی در جهت معرفی خدمات روان درمانی و لزوم آن به مردم، ارائه ی این نوع خدمات، کم کردن فاصله بین مردم و بیماران، بیماریابی، پیشگیری، درمان و بازگرداندن بیماران به اجتماع است

فضاهای عمومی و فرهنگی همواره به عنوان یکی از مهم ترین کاربری های ساختمانی در شهر مطرح بوده-اند.چرا که باعث برقراری تعامل بین انسانها شده و پاسخگوی نیازهای اجتماعی آنهامی باشد. از طرفی فضاهایی مثل کتابخانه ، علاوه بر تعامل بین افراد، به دلیل کاربری آن ، با افزایش سطح آگاهی و در نتیجه ارتقای سطح فرهنگ در جامعه روبرو است. و از این رو این فضاها اهمیت بیشتری می یابند. مفهوم پایداری در جوامع امروز اهمیت زیادی یافته است و در سه شاخه اصلی محیطی، اقتصادی و اجتماعی بررسی می شود. که توجه به ابعاد اجتماعی آن اهمیت بیشتری می یابد. از این رو سعی شده تا رویکرد پایداری اجتماعی با تأکید بر انعطاف پذیری ، بررسی و نهایتاً، در معماری، پیشنهادها و راهکارهایی در جهت منعطف ساختن فضای معماری و تعاملات اجتماعی ارائه دهد.

با توجه به وضعیت نا مناسب موجود خیابان قدیمی و ارزشمند لاله زار و تجمع کاربری های صنعتی و تجاری بدنه و اطراف آن ، هویت این مجموعه زیر سوال رفته و جمع آوری این کاربری های پراکنده درون مجتمعی متمرکز ، برای بهسازی لاله زار ضروری به نظر می رسد . از طرفی ورود به این خیابان تعریف نشده و معمولی است . این پژوهش با بررسی این موضوع سعی در حصول دو هدف مهم داشته است ، یکی طراحی ساختمانی که در همین مکان با بافت لاله زار ترکیبی مناسب پیدا کند و ورود از خیابان انقلاب به لاله زار ورودی خاص و ویژه باشد . در این پژوهش از معماری دیجیتال به عنوان روش و ابزار طراحی معماری استفاده شده است . معمولا استفاده از رایانه در معماری به خلق فرم هایی پیچیده و محدود به سبک های خاص خود محدود شده است . در این پژوهش از رایانه در خلق فرم های هماهنگ با هویت معماری لاله زار و طراحی الگوریتم هایی برای ساخت و طراحی بدنه ی آجری در خور سایت استفاده شده . از جمله دستاورد های این پژوهش عبارت اند از : افزودن گره ای جدید به معماری ایرانی ( گره چهل ترنج) و همچنین نوشتن الگوریتم هایی برای طراحی دیوار های آجری به عنوان پیکسل های تعریف کننده ی تصویر و فرم و در نهایت تبدیل فرم های آجری متفاوت به یکدیگر بدون عناصر واسطه .

فضاهای عمومی و فرهنگی همواره به عنوان یکی از مهم ترین کاربری های ساختمانی در شهر مطرح بوده اند. چرا که این فضاها می بایست موجب ترغیب انسان ها شوند که از آن ها بازدید کرده و با یکدیگر به تعامل و پیوند اجتماعی بپردازند تا در راستای همبستگی جمعی به وجود آمده، منجر به اعتلای فرهنگی شود. از طرفی شاید امروزه بیش از هر زمان دیگری در عرصه معماری دچار نابسامانی هستیم، با بناهایی مواجهیم که هیچ نسبتی با فرهنگ منطقه خود نداشته و بدون وجود زمینه های فرهنگی و اجتماعی ساخته می شوند. پایداری از مفاهیمی است که در تمامی حوزه های زندگی بشر وارد گردیده و با توجه به وسعت حوزه کاربردی آن می تواند بر مسائل زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تأثیرگذار باشد. از این رو سعی شده تا رویکرد پایداری اجتماعی با تأکید بر تعامل، بررسی و نهایتاً، در معماری، پیشنهادها و راهکارهایی در جهت پایداری فرهنگی و تعاملات اجتماعی ارائه شود. در این نوشتار، فضای عمومی به عنوان محملی برای تعاملات اجتماعی کاربرانش در جهت پایداری اجتماعی - فرهنگی در نظر گرفته شده و به مفاهیم پایداری اجتماعی و پایداری اجتماعی در معماری، فرهنگ، تعامل، فضاهای جمعی نگاهی شده است. در پروژه طراحی شده، ایده تعامل از طریق: تعامل میان کاربران با یکدیگر، تعامل فضاهای طراحی شده با محیط اطراف و بسترشان، و تعامل کاربران با فضای معماری، حاصل شده است.

هدف تحقیقی و موضوعی این پایان نامه طرح و تبیین معنا و چگونگی ساز و کار تولید آن در تزئینات وابسته به معماری و به طور اخص در دو بنای دوره قاجار بوده است. بنای شمس العماره از مجموعه کاخ گلستان و دیگری مدرسه عالی شهید مطهری. در این میان تزئینات به معنای هر گونه خصوصیت زینتی که بتواند نیازهای زیبایی شناختی و جامعه شناختی را فراتر از هدف کاربردیش برآورده نماید؛ و نشانه شناسی به عنوان چهارچوب نظری ای که بر معنا و تفسیر تأکید دارد؛ مورد استفاده قرارگرفته است. نشانه شناسی به کمک عناصر و المان های طرح شده در آن، الگوی ارتباطی مبتنی بر انتقال را به چالش می کشد و اذعان می دارد که نشانه ها صرفاً معنا را حمل نمی کنند. بلکه یک رسانه را تشکیل می دهند که معنا در آن تولید می گردد. نشانه شناسی نشان می دهد که معنا به طور منفعل دریافت نمی شود بلکه صرفاً در فرآیند فعال تفسیر به وجود می آید. بر این اساس استخراج مضامین مختلف نقوش و شناخت معانی آنها و در سطحی بالاتر تبیین و تفسیر معانی نظام تزئینات این دو بنا، به کمک رمزگانی که در بستر فرهنگی و اجتماعی دوران قاجار، شکل گرفته؛ از دستاوردهای این تحقیق است.