پایان نامه ی حاضر مفهوم قدرت از دیدگاه فوکو را در دو نمایشنامه گلن گری گلن راس و اولئانا اثر دیوید ممت بررسی می کند. قدرت از دیدگاه فوکو مفهومی است مثبت و مولد که از طریق فرایند بهنجارسازی افراد را در جهت منافع خود کنترل می کند. مقاومت در برابر چنین قدرتی ناگزیر باید از درون خود شبکه ی قدرت صورت گیرد و به عبارتی صورتی درون زا به خود بگیرد. چراکه فوکو اذعان دارد که قدرت به شکل مویرگ هایی درهم تنیده و تو در تو در تمامی سطوح و لایه های اجتماعی و روابط میان فردی رخنه کرده و بدین علت خارج شدن از این هزارتو امکان پذیر نمی باشد. نمونه ی بارز این نوع از قدرت در هر دو نمایشنامه مذکور به روشنی قابل ردیابی است. در نمایشنامه ی گلن گری راس گفتمان حاکم جامعه ی سرمایه داری؛ کسب موفقیت به هر قیمتی, با بنا نهادن تقابل دو تایی فروشنده ی خوب/بد تمامی شخصیت ها را ملزم به درونی کردن سیاست های جاری می کند. در نمایشنامه ی دوم نیز کارول شخصیت محوری داستان در ابتدا اسیر در چنبره ی گفتمان دانشگاهی است اما با ورود به حوزه ی گفتمان فمینیستی موفق به انجام مقاومت موثر می شود. کوتاه سخن آن که مقاومت از دل روابط جاری قدرت موجود زاده می شود و به ناچار همیشه خود به نوعی میراث دار بافتی است که از آن برآمده.

چکیده این پایانامه بر این سبب است تا خوانشی اجتماعی از منظر مترالیسم فرهنگی و مخالف خوانی را در سه شعر آلفرد تنیسون به نا مهای in memoriam, idylls of the king and ulysses ارائه دهد. هدف محقق دنبال کردن dissidence یا به عبارتی مخالفت شاعر با ایدئولوژی های قدرت در دوره ی ویکتورین در قرن نوزده می باشد. از جمله موارد مخالف خوانی می توان به ابراز دوستی بین تنیسون و دوستش هَلم اشاره کرد که میتواند به راحتی منطق ازدواج را خدشه دار کند. با وجود این عوامل قدرت همیشه در تلاشند تا نیروهای مخالف را ساکت کنند و خطر را تا جای ممکن کم رنگ کنند. شعرin memoriam با تصویر مراسم عروسی خاتمه می یابد و همین امر نا متعارف بودن عشق های او را به اثبات میرساند. واژگون شدن ایدوئولوژی های زنانگی و شبهه دار شدن اعتقادات مسیحیون از جمله موارد دیگرمخالف خوانی در این شعر می باشد. در شعر idylls of the king هم ایدوئولوژی های زنانگی با نشان دادن افکار گوئینور از هم می پاشد. شاعر در تلاش است تا تهدیدهای جدی از سوی زنان را بر ایدولوژی های مرد سالارانه به نمایش در آورد. با به تصویر کشیدن دوگانگی در معنای کلمه ی پادشاهی، امپراتوری ویکتوریا به لرزه در می آید. در شعر ulysses، شاعر با استفاده از استعاره های پیشرفت و اکتشاف حرکت تاریخی امپریالیست را نشان مدهد. در شعر، یولیسس به عنوان یک استعماگر عمل میکند که با غصب نواحی حاشیه ای قلمرواش را بزرگ تر میکند.

این پژوهش مدلی را که فوکو از قدرت ارائه داده به منزله متنی دریدایی بررسی می کند و همچنین مدلی از متن را که دریدا و دیگر واسازان عرضه نموده اند به عنوان قدرتی از نوع فوکویی آن مورد ارزیابی قرار می دهد. بنابراین با رویکردی فوکویی-دریدایی که رویکردی ترکیبی است به نتایجی دست می یابد که مهمترین آنها عبارتند از اینکه هر ساختار قدرتی می تواند مانند یک متن دریدایی متناقض و غیرمنسجم باشد و اینکه هر متنی هم از روابط قدرت تأثیر می پذیرد و هم برآنها تأثیر می گذارد و در واقع بخشی از ساختار قدرت است.

پژوهش پیش رو به بررسی ادبیات داستانی فمینیستی زنان سیاه پوست آمریکا از دوره ی تجدید حیات ادبی هارلم (40-1920) تا کنون می پردازد. این ادبیات همواره بر آن بوده است تا گونه های مختلف استثمار از قبیل نژادی، جنسیتی و طبقاتی در فرهنگ غرب را به تصویر کشیده و سپس با تکیه بر دگرشالوده سازی، راه را برای غلبه بر آنها هموار سازد. محورهای اصلی بحث در این پژوهش هویّت و گفتمان هستند. عناصر تشکیل دهنده ی هویّت ــ نژاد، جنسیّت و طبقه ی اجتماعی ــ که در دست طبقه ی حاکم به عنوان سه ابزار مهم استثمار قرار دارد به طور جمعی مورد مطالعه قرار گرفته است. گفتمان زنان سیاه پوست از دیدگاه آنچه که از سوی جامعه ی مردسالار سفید پوست نابهنجاری در نظر گرفته می شود بررسی شده و از این رو پژوهش گر آن را «گفتمان نابهنجاری» نامیده است. در حقیقت، زنان سیاه پوست با استفاده از همین گفتمان و همچنین دیدگاه های دگرشالوده ساز موفق شده اند تا با طبقه ی حاکم که تمامی مفاهیم و مناسبت های قدرت را تعریف می کند به مقابله برخاسته و با اقدامات برانداز خود امکان پیدایش هویّت ها و گفتمان های جدیدی را ایجاد کنند. نتایج: نتیجه ی پژوهش پیش رو این است که تمامی تقسیم بندی های مفاهیم به صورت دوگانه های متضاد و همچنین مرزبندی های ساختارهای اجتماعی زائیده ی استیلای نظام خردـ مرکز محوری بوده که عمدتاً با هدف انقیاد برخی از گروه های اجتماعی و توزیع نابرابر قدرت، ثروت و دانش میان آنها صورت پذیرفته است. یکی از کارآمدترین ابزارهای غلبه بر این شیوه های استثماری، دگرشالوده سازیِ نظامی است که این تعاریف را بر جامعه تحمیل می کنند. دگرشالوده سازیِ نظام خرد ـ مرکز محوری از راه بازنگری ارزشهای رایج و همچنین ایجاد نقاط مقاومت در برابر طبقه ی حاکم با استفاده از «گفتمان نابهنجاری» میسّر است.

در این پژوهش کوشش شده است تا با بررسی رمان های دلبند و بهشت اثر تونی موریسون، حراج جنس شماره ی 49 اثر توماس پینچن، و رگتایم و کتاب دانیال اثر ای ال دوکتورو، مفهوم هویت و ارتباط آن با تاریخ نگاری پسامدرن در فراداستان پسامدرن مورد تحلیل قرار گیرد. رمانهای نامبرده که از برجسته ترین رمان های پسامدرن به شمار می آیند، به جای کوشش در جهت بازنمایی وقایع تاریخی و خلق توهم واقعیت (واقعی نمایی)، ماهیتِ اعتباری و نسبیِ واقعیت و تاریخ را برجسته کرده و، از این رو، اعتبار تاریخ نگاری سنتی و بازنمایی تاریخی در رمان های تاریخی سنتی را مورد تردید قرار داده اند. این نویسندگان پسامدرن، با ایجاد تردید در مورد اعتبار متون تاریخی معیار، گرایش این متون به جعل واقعیتی تک بعدی و کوشش آن ها در جهت القاء هویت به طبقات حاشیه ای و فرودست را مورد تأکید قرار می دهند. در رمان تاریخی پسامدرن، امکان بازنویسی دوباره ی تاریخ با امکان تعریف هویت جدید پیوندی ناگسستنی دارد. در سه رمان مطالعه شده در این پژوهش، نویسندگان نشان داده اند که چگونه تاریخ معیار در جهت انقیاد و استثمار طبقات فرودست در ایالات متحده به کار گرفته شده است، و چگونه تلاش فردی و گروهی شخصیت ها در جهت بازنویسی تاریخ و بازسازی واقعیت، هویت و نقشی جدید به آنان می بخشد. این نویسندگان رجوع به طبیعت و تن، توسل به فرهنگ شفاهی، رجوع به متون غیرتاریخی، غیرمعیار، یا غیرمستند، و جستجو در گذشته ی قومی و نژادی را تدابیر موثری در جهت ساخت شکنی تاریخ معیار و به چالش کشیدن روابط قدرت در جامعه ی آمریکا می دانند. رمان تاریخی پسامدرن به چالش کشیدن تاریخ و واقعیت تاریخی را به عنوان تلاشی در جهت مبارزه با سلطه ی فرهنگ معیار در جامعه ی آمریکا در دستور کار خویش قرار داده است. طبقه ی حاکم در آمریکا، که هسته ی اصلی آن را مردان سفیدپوست پروتستان تشکیل می دهند، کوشیده است تا با جعل تصویری ویژه از گذشته، الگوی ویژه ای برای حال و آینده نیز فراهم کند؛ الگویی که تداوم استیلای این طبقه را تضمین می کند. از این رو، نویسندگان پسامدرن می کوشند تا با خلق تصویری متفاوت از گذشته ی تاریخی، روایت متفاوت و خط مشی تازه ای را ترسیم نمایند. روایتی که هویت جدید و نقش تاریخی جدیدی را برای طبقات فرودست ترسیم می نماید. درواقع، در رمان تاریخی پسامدرن، تأکید بر کثرت واقعیت و ماهیت اعتباری هویت، به ابزاری برای به چالش کشیدن روایت تک بعدی و تاریخ معیار تبدیل می شود. واقعیت و هویت در رمان تاریخی پسامدرن چندگانه و متغییرند، و این امر در تضاد مستقیم با رویکرد جامعه ی حاکم بر آمریکا و تلاش آن در جهت خلق جامعه و جهانی یکپارچه و یکدست است. واژگان کلیدی: رمان تاریخی پسامدرن، هویت، بازنمای تاریخی، دلبند، بهشت، تونی موریسون، حراج جنس شماره ی 49، توماس پینچن، ای ال دوکتورو، رگتایم، کتاب دانیال.

جولیا کریستیوا? زبانشناس و نظریه پرداز فمینیست فرانسوی? همچنین? روانکاوی برجسته است که روند تحول ?فردیت? را در مراحلی قبل از مرحله اودیپی بررسی می کند. وی ?چوره? (کورا) مادر و فرزند را به گونه ای می یابد? که در آن تفکیک ?خود? از ?دیگری? ناممکن می نماید. این عرصه پیشتر از حضور مطلق گرای ?پدر نمادین? شکل گرفته است? و اشتیاق بازگشت فرزند به گستره ?مادر نشانه ای? را? به صورت ضربآهنگ? آهنگ? و زبان شعری نمایان می سازد. هنر و ادبیات گفتمان های ?نمادینی? هستند? که بواسطه نفوذ ?مادر نشانه ای? و قدرت ناخواسته اش (ابژه) ? آمیزه ?خود? و ?دیگری? را? در منازعه با دیگر گفتمان های انعطاف ناپذیر نمادین اعم از گفتمان های علمی و قانونی? نمایش می دهند. آثار نمایشی کریستوفر مارلو نیز از چنین ماهیت ?چوره ای? برخوردار می باشند. تیمور لنگ? یهودی مالتا? و دکتر فاستوس فضایی را مجسم می سازند که آکنده از اشتیاق سوق دوباره به سمت ?یگانگی چوره ای? مادر و فرزند می باشد? اشتیاقی که در برابر دغدغه های مردسالارانه عصر الیزابت اول برخاسته بود. ملکه الیزابت اول? مادر باکره انگستان? درازدواج مجازی خود با مردمش پیمان مبهمی را بسته بود? که به موجب آن فرزندانی ناخلف همچون مارلو و شخصیت های نمایشی اش پا به عرصه وجود نهادند. آثار نمایشی این نمایشنامه نویس رنسانس انگلیسی بر پس زمینه حضور الیزابت? ?مادر قضیبی? انگلستان? نقش بسته اند. نمایشنامه های وی نشانگر دغدغه هایی? اساساً مردسالارانه? نسبت به قدرت زنانه ملکه می باشند? قدرتی که نفوذ ?دیگری? به حیطه ?خود نمادین? جامعه کاتولیک اروپا را متجلی می ساخت. مارلو? فرزند ?نمادین? الیزابت اول? نمودی برجسته از تهدید ?مادر و فرزند چوره ای?? برای قلمرو پدر مذهبی اروپا می باشد. الیزابت یا همان ?مادر چوره ای? انگلستان? ?قدرت قضیبی? خود را زمانی در دست گرفت که با پیدایش اصلاحات دینی? قوای کلیسای کاتولیک روم روندی تحلیلی را آغاز کرده بودند. به این ترتیب? کریستوفر مارلو حضور اجتناب ناپذیر آن ?دیگری? را در عرصه ?پدر نمادین?? با خلق شخصیت هایی ?خود?-زدا? به تصویر می کشد? که فروپاشی دیکتاتوری ?پدر نمادین? را آهنگ کرده اند.

فیلیپ راث همگام با آن دسته از منتقدین فرهنگی همچون استوارت هال خودیت را متاثر از عوامل فرهنگی تاریخی می داند. براین اساس آن ها دیدگاه سنتی به هویت را مردود می دانند. برطبق دیدگاه سنتی هویت ثابت و غیر قابل تغییر در نظر گرفته می شود? اما اینگونه به نظر می رسد که راث خودیت رایک روندجایگزینی می داند که در ان فرد موقعیت های گوناگونی را اشغال کرده و درهریک از این موقعیت ها خودیتی را که توسط جامعه ?فرهنگ و عوامل محیطی از پیش برای او تعریف شده است همچون هنرپیشه ای به بهترین وجه به نمایش می گذارد. زندگی های موازی روایت دو برادر یهودی است که به امید برآوردن آرمان هایشان در جهت ایجاد خودیتی اصیل در مهاجرت به سر می برند. ی‍کی از این دو تحت تاثیر ایدئولوژی همگرا و تکسویه آرزوی ایجاد خودیتی اصیل را با آرمان های ایدئولوژیکی معاوضه می کندو دیگری به دلیل قومیتش نه تنها در خانواده ی همسر مسیحی اش بیگانه انگاشته می شود بلکه با برخوردهای نژادپرستانه در انگلستان مواجه می شود که به واکنش او به صورت بازگشتی واپس گرایانه به ریشه های قو میش می انجامد. راث بدین گونه جبر و اختیار رادر تقابل با یکدیگر نشان می دهد? از یک سو فرد در پی آرمان های خویش است و از سوی دیگر عوامل بازدارنده ی فرهنگی تاریخی او را از این هدف دور می سازند. این گونه به نظر می رسد که راث پیروزی را از آن عوامل بازدارنده می داند که همچون سدی فرد را پس می زنند. در این کشاکش فرد آرمانگرا محدودیت های خود را به عنوان یک حقیقت باز می شناسد و به تعریفی که جامعه برای او از پیش در نظر گرفته گردن می نهد. از دید راث ایدئولوژی نیز بخشی از این عوامل محیطی است که با مخاطب قرار دادن افراد آن ها را نه تنها به برده های عقیدتی و نوعی سخنگوی ایدئولوژیکی تبدیل می کند بلکه قدرت تمیز میان آرمان های فردی و آن چه ایدئولوژی به آن ها تحمیل کرده است را از آن ها می گیرد و گاها حتی آن ها را برای حذف خشونت آمیز افرادی با عقاید مغایر آماده می سازد.راث ازمیان عوامل بازدارنده بیش از هرچیز ایدئولوژی و نژادپرستی را به دلیل داشتن طبیعتی انحصارطلبانه مورد انتقاد قرار می دهد و آن ها را سد راه ایجاد خودیت اصیل می داند.

رساله حاضر در راستای گرایش منتقدانه ادبی نوظهور در پژوهش های صورت گرفته برآثار جیمزجویس نگارش گردیده است که در نتیجه می توان از آن بعنوان حوانشی پسا مستعمارگرای یاد کرد. این تحقیق با در نظر گرفتن مناقشه ای که بر سر رویکرد متعصبانه جویس به شخصیتهای زن داستانهایش وجود دارد می کوشد تا پاسخی مستند و موجه برای حل این مساله بحث انگیز ارایه دهد. از اینرو از دیدگاه فمینیست پسا استمارگرای و با استفاده از نظرات وتئوریهای اسپیواک این تحقیق به ترتیب به موضوعات ذیل می پردازد: 1-دلایل سکوت دسته جمعی و عدم امکان ابراز خود در میان دوبلینی ها با در نظر گرفتن وجود وابسته سازی زیانی در جامعه استعماری ایرلند. 2- بررسی میزان سهمی که شخصیتهای مرد دوبلینی ها در مخمصه خویش و همتایان مونث خود ایفاء می کنند. 3- بررسی شخصیتهای دویلینه ها با هدف پرده برداری از داستانهای ناگفته و شنیدن صدای سرکوب شده آنان. این بررسی قیاسی میان شخصیت های زن و مرد در داستانهای دوبلینی هااهمیت شیوه و نوع روایت منحصر به فرد جویس حتی در کارهای آغازینش را آشکار می کند. جویس در حقیقت در ورایت دوبلینی ها تحولی انقلابی در شیوه داستان سرایی ایجاد کرده است چرا که شیوه روایت وی امکان شنیدن صدای سرکوب شده ساب الترن آنهم در جامعه استعماری ایرلند را فراهم می سازد.

این پایان نامه تحقیقی است بر دو رمان آلیس واکر برای یافتن مفاهیم حاشیه بودن دگر بودن و مردسالاری. این مطالعه در سایه رویکرد ساختارشکنانه انجام شده است و عمدتا از نقطه نظر اسپیوک منتقد معاصر. این تحقیق قصد دارد راههایی که سیستمهای قدرت مردسالاری زنان را تحت سلطه قرار میدهند را مورد بررسی قرار دهد. به علاوه از انجا که یکی از اصلی ترین موضوعات این تحقیق ختنه زنان می باشد دانشجو قصد دارد به آگاهی مردم از چنین تعدی و خشونت بر علیه زنان- به خصوص زنان آفریقایی تبار-و تمامیت وجودی انها و به براندازی کامل این آیین کمک کند در تعامل با فعالان بین المللی حقوق بشر. این مطالعه همچنین سعی دارد تصویری از زنان افریقایی امریکایی در طول جنگ مدنی امریکا ارایه دهد و نقش این زنان و عمق فداکاریهای آنها برای به دست آوردن آزادی و برابری را ارایه دهد. در طول این تحقیق دانشجو یافته است که زنان سرکوب شده نمی توانند از سرکوب خود در جامعه مردسالاری صحبت کنند و بنابراین ارایه یک تصویر واقعی از چنین زنانی شدیدا تحت تاثیر سوبرداشت از نقطه نظر غربی هاست. اعمال خشونت آمیز برعلیه زنان مانند ختنه کردن یا سوزاندن زنان بیوه و تجاوز در خدمت سرکوب زنان هستند. در چنین جوامعی زنان همیشه به صورت غیرخودی و دگر در می آیند . این تحقیق رویکردی فمینیستی دارد. از آنجایی که اسپیواک یک منتقد پسا استعمارگرایی تلقی می شود. فمینیسم در این مطالعه از نقطه نظر پسا استعمارگرایی است. مفاهیم حاشیه بودن دگر بودن و مردسالاری از دیدگاه ساختر شکنانه مورد بررسی قرار می دهد.

برجسته سازی وجه هیولایی مکتب پست مدرنیسم در مکتب فکری انسان،هیولایی ضمیر ناخودآگاه در روح انسان، و هیولایی نظام سرمایه داری در جامعه انسان با تکیه بر دیدگاه ژیژک بر اساس نظریات روانکاوی لاکان و نظریات جامعه شناختی مارکس

جان بارت یکی از مشهورترین نویسندگان معاصر به شمار می آید که با دیدگاه های خاص و منحصر به فردش نسبت به ادبیات و زبان نقش مهمی در ادبیات پست-مدرن ایفا می کند."ادبیات تهی شدگی" و " ادبیات غنی سازی" دو مقاله ای هستند که در آنها باور او به توانایی نویسندگان مشتاق و توانا برای احیای شیوه های قدیمی و خلق مدل های جدید به خوبی نشان داده شده است. هزل بعنوان یکی از موضوعات متداول در تمامی اعصار هنری نقش مهمی در ادبیات پست-مدرن ایفا می کند و اعتقاد بر این است که که تقریباً تمامی مفاهیم انکارناپذیر گذشته از جمله زبان، معنی ، واقعیات، و مفاهیم انسانی را زیر سوال می برد. با توجه به اینکه هزل صنعت ادبی مورد توجه بارت در بازنگری آثار بزرگ و غنی پیشین از طریق آگاهی کامل درمورد تاریخ است، همانند پست-مدرنیسم از بسیاری از مفاهیمی که آنها را زیر سوال می برد استفاده و یا سوءاستفاده می کند،آنها را ثابت می کند و یا رد می کند و درهم میشکند. این پایان نامه در نظر دارد با بیا ن تاریخچه هزل ، ریشه و ارتباط آن با دیگر اصطلاحات ادبی مانند فراروایت، اقتباس،تلمیح، کنایه ، و هجو را مورد بحث و بررسی قرار دهد. در اینجا گرایش به هزل در دو رمان بزرگ و معروف جان بارت به نام های " جایلز پسر بز نما" و " گمشده در شهربازی" مورد بررسی قرار می گیرد. رمان هایی که در آنها مهارت جان بارت در اسطوره شناسی و ادبیات کلاسیک درست همانند علاقه ی او به استفاده از شیوه های جدید بیان و احیا کردن ادبیات داستانی به خوبی قابل مشاهده است. توجه عمده ی این تحقیق به نقش هزل در احیای دوباره ی این ادبیات است و سعی دارد خوانندگان را تشویق کند که از این دیدگاه به این دو رمان بنگرند.

اچ جی ولز در مقام پدر داستانهای علمی تخیلی از مفهوم نسبیت زمان در داستانهایش سود جسته و نشان داده است که چگونه پیشرفتهای فن آوری با از بین بردن حد فاصل میان زمان و مکان باعث تغییر مفاهیم فیزیک کلاسیک به فیزیک مدرن می گردند. در این راستا، ولزواضع دو گفتمان جدید است که زمینه ساز فردیت سایبرگی (انسان-ماشین) می شوند. در این تحقیق، فردیت سایبرگی از طریق نظریات پل ویریلیو در مورد "علم سرعت"، "واقعیت مجازی"، "زیبایی شناسی ناپدیدی" و " دراموکراسی" در ترکیب با نظریه "فرانگرشی" میشل فوکو مورد بررسی قرار گرفته است. ترکیب این آراء گواه است بر داستانسرایی های روایی امپریالیستی (اواخر- دوران ویکتوریا) از طریق استفاده ولز از گفتمان سایبرگ در داستانهای علمی تخیلی اش، و نیز کاربرد گفتمان سرعت و همچنین گفتمان فرانگرشی را بمثابه ضروریات ایجاد سایبرگ توجیه می کند. در این تحقیق پنج رمان، یک داستان کوتاه و یک فیلمنامه از آثار اچ جی ولز که نمایشگر چگونگی تبدیل انسان به ماشین-- که در نهایت منجر به از بین رفتن کل بشریت خواهد شد--مورد بررسی قرار گرفته است.

پایان نامه ی حاضر خوانش موازی اثر پسامدرن جان بارث تحت عنوان آخرین سفر یک دریانورد و اثر شرقی هفت سفر سندباد بحری از مجموعه داستان های هزار و یک شب می باشد. نگاه ویژه این پژوهش به ساختار روایی متون یادشده در دو دوره مختلف می باشد. ابتدا به ویژگی های خاص شبهای عربی که آن را تاثیر گذارترین اثر شرقی از قرن هجدهم تا دوره معاصر نموده می پردازد. زیرا این اثر نه تنها تاثیر فرافرهنگی خود را بر ادبیات غرب و شیوه بیان داستان بر جای می گذارد، بلکه منجر به درک غرب از خود و "دیگری" یا شرق می گردد. شبهای عربی به عنوان متنی کهن، بر پیدایش داستان پسامدرن و تلفیق شیوه ها و معیارهای قدیمی و جدید در نحوه ی داستان گویی تاثیرگذار بوده است. به علاوه، پژوهشگر حاضر، جان بارث را پست مدرنیستی متقدم می داند که با نگاه به اصالت اثر، که از پرداختن به اشکال ادبی فرسوده حاصل می گردد، توانسته است ساختار روایی و زیباشناختی داستان پسامدرن را متحول کند. از این منظر، تحقیق حاضر در صدد کشف این واقعیت است که بارث چگونه ویژگی های داستان پسامدرن را که از آن اثری اصیل می سازد، به کار می گیرد و در عین حال بر بازنگری ادبیات گذشته نیز تاکید می کند. بدین منظور این تحقیق بر آن است که هم آثار داستانی و هم انتقادی بارث را به دقت بررسی نماید. سرانجام، پژوهش حاضر به شباهت ها و تفاوت های میان ساختار روایی آخرین سفر بارث و شبهای عربی به طور اعم و هفت سفر سندباد بحری به طور اخص می پردازد. پژوهش حاضر نتیجه می گیرد که داستان نویسی بارث بیان کننده ی مفاهیم و ایده های ادبی و بی نظیر زیبایی شناسی داستان گویی، فرسودگی ادبیات، اصالت، حکایت قالبی، فراداستان و فضاهای تو در تو می باشد.

، تئاتر هیستریک- بودشناختی فورمن طرحی به جد نوین از خلق آثار نمایشی ارائه می دهد. در این نوع تئاتر خلاقانه ، به منظور جلوگیری از هرگونه هم ذات پنداری از جانب خواننده متن یا بیننده اجرا، از ارائه داستان به صورت خطی امتناع می شود. علاوه بر این شخصیتهای تئاتری ارائه شده هیچ سنخیتی با همقطاران خود در انواع دیگر تئاتر نخواهند داشت.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.