این پژوهش به بررسی ارتباط متغیرهای درماندگی خانواده، نستوهی خانواده و ارتباط در راستای حل مساله خانواده با به زیستی اعضای خانواده که در سطح فردی است می پردازد.پژوهش حاضر مکانیزم هایی را مشخص می کند که از طریق آن ها نستوهی خانواده موجب پرورش سبک سالم تری از ارتباط شده، درماندگی خانواده را کاهش می دهد و منجر به افزایش به زیستی فردی می شود. در نتیجه نستوهی خانواده می تواند زمینه را برای پرورش الگوی سالم خانواده ایجاد کند که در نهایت موجب تقویت تجربه ی عواطف مثبت و رضایت از زندگی شده، هدف و معنای زندگی را فراهم می آورد.