نام پژوهشگر: هلن همیری
لیلا رحیمی هلن همیری
درد بعد از عمل یک فاکتور بسیار مهم می باشد. راه های مختلف جهت تسکین درد بعد از عمل وجود دارد که به 2 صورت رژیونال و سیستمیک مورد استفاده قرار می گیرد. بطور کلی تجویز مسکن قبل از عمل، باعث کاهش درد و سهولت در کنترل درد بعد از عمل می شود. توتال ابدومینال هیسترکتومی (tah) عملی است که بصورت معمول با برش فنشتایل انجام می شود و این بیماران درد شدیدی را بعد از عمل جراحی تجربه می کنند و نیاز به مسکن های قوی جهت کنترل درد در 24 تا 48 ساعت بعد از عمل دارند. داروی سلکسیب، داروی ضدالتهاب می باشد که مهارکننده اختصاصی سیکلواکسیژناز نوع ii می باشد و روی cox ii اثر می کند و باعث تسکین دردهای حاد و شدید می شود. در این مطالعه این دارو را به عنوان پیش دارو در بیماران کاندید هیسترکتومی بکار بردیم و اثر ضددرد و میزان نیاز به مسکن بعد از عمل هیسترکتومی بیماران با گروهی که پیش دارو دریافت نمی کنند را مقایسه نمودیم. در این مطالعه، 100 بیمار که مورد جراحی هیسترکتومی قرار گرفتند، در دو گروه 50 نفری بصورت گروه کنترل و گروه استفاده کننده از سلکسیب تقسیم شدند. بعد از عمل میزان score درد در بیماران بر اساس شاخص vas در recovery ,شش ساعت و دوازده ساعت بعد از عمل بررسی شد و میزان پتدین prn مصرفی مقایسه شد. طبق آزمون کااسکوئر، رابطه معنی داری در خصوص کاهش درد پس از جراحی هیسترکتومی در دو گروه کنترل و مصرف کننده سلکسیب وجود داشته است (p< 0.05 ). طبق آزمون مستقل t-test رابطه معنی داری بین میزان مصرف پتدین در دو گروه مشاهده شده است. (p< 0.05 )، بطوریکه در گروه مصرف کننده سلکسیب، مصرف ضد درد پتدین کاهش معنی داری داشته است.
نیما حسین زاده آذری هلن همیری
هدف: در این مطالعه به مقایسه اثر گرانی سترون mg3 و متوکلوپرامید mg10 در پیشگیری از تهوع و استفراغ حین عمل سزارین تحت بی حسی نخاعی در بیمارستان جواهری پرداختیم. روش مطالعه: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور می باشد. بیماران قبل از انجام اسپاینال به صورت تصادفی ساده متوکلوپرامید وریدی با دوز mg10 و یا گرانی سترون وریدی با دوز mg3 دریافت می نمودند و تحت مونیتورینگ از نظر تهوع و استفراغ در حین عمل قرار می گرفتند. نتایج: تهوع در سزارین فعلی در 28 نفر (56 درصد) در گروه متوکلوپرامید و 8 نفر (16 درصد) در گروه گرانی سترون وجود داشت که اختلاف آماری معناداری را نشان می داد (p=0.0001). استفراغ در سزارین فعلی در 15 نفر (30 درصد) در گروه متوکلوپرامید و 1 نفر (2 درصد) در گروه گرانی سترون وجود داشت که اختلاف آماری معناداری را نشان می داد (p=0.0001). نتیجه گیری: در انتها با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آن با سایر مطالعات می توان چنین نتیجه گرفت که داروی گرانی سترون دارای اثر ضد تهوع و استفراغ خوبی در فاز حین عمل سزارین تحت بیحسی اسپاینال است.
فرناز صفرلو هلن همیری
چکیده ندارد.
سارا کریمی هلن همیری
چکیده ندارد.
محمدجواد گرجی زاده هلن همیری
چکیده ندارد.
الناز فتاح دیزجی هلن همیری
چکیده ندارد.
مریم سپهری نور هلن همیری
چکیده ندارد.
زهرا محمودی هلن همیری
چکیده ندارد.
زهرا جهانگیری هلن همیری
چکیده ندارد.
افسون رضوی هلن همیری
چکیده ندارد.
پونه معلم هلن همیری
چکیده ندارد.