چکیده مقدمه: هدف اساسی پژوهش حاضر تعیین اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رابطه کودک – والد (cprt) بر کاهش پرخاشگری کودکان پیش دبستانی و تغییر رفتارهای والدگری مادران آنها بوده است. روش: بدین خاطر در مرحله نخست 160 کودک پیش دبستانی در 6 مدرسه مورد غربالگری قرار گرفتند. پس از آن، مادران 25 کودک که نمرات بالاتر از نمره برش را در مقیاس پرخاشگری فهرست رفتاری کودک (cbcl) به دست آورده بودند، به عنوان نمونه اصلی پژوهش انتخاب شدند، و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (12 نفر) و گروه کنترل (12نفر) جایگزین شدند. مادران دو گروه پرسشنامه مقیاس پرخاشگری واحدی (1387) و پرسشنامه والدگری آلاباما (apq)، (فرایک، 1991) را تکمیل کردند. گروه آزمایش در جلسات آموزش بازی درمانی مبتنی بر رابطه کودک – والد (cprt) در قالب دو گروه به مدت 10 هفته شرکت کردند و گروه کنترل در انتظار باقی ماندند. یافته ها: تحلیل یافته ها بیانگر این نکته بود که کودکان مادران گروه آزمایش در مقایسه با کودکان مادران گروه کنترل در پرخاشگری کل و در زیرمقیاس های پرخاشگری کلامی- تهاجمی، فیزیکی- تهاجمی و رابطه ای کاهش معناداری نشان دادند. از سوی دیگر یافته ها نشانگر افزایش شیوه والدگری مثبت و کاهش شیوه های والدگری منفی (نظارت ضعیف، تربیت متناقض و تنبیه بدنی) در مادران گروه آزمایش در مقایسه با مادران گروه کنترل بود. نتیجه گیری: بازی درمانی مبتنی بر رابطه کودک – والد روش موثری برای کاهش مشکلات پرخاشگری کودکان به حساب می آید. بعلاوه نتایج پژوهش حاضر آموزش cprt را در تغییر رفتارهای والدگری ناکارآمد مادران کودکان پرخاشگر موثر ارزیابی می کند. واژه های کلیدی: بازی درمانی مبتنی بر رابطه کودک – والد، پرخاشگری، شیوه های والدگری، کودکان پیش دبستانی.

چکیده: پژوهش حاضر به تعیین تأثیر گِل درمانی بر کاهش اضطراب، افسردگی و پرخاشگری در بین کودکان دبستانی پرداخته است. این پژوهش پیرو طرحی از نوع نیمه تجربی با پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری، باگروه های آزمایش و کنترل است. جامعه ی آماری پژوهش در برگیرنده ی کودکان دبستانی 7 تا 12 ساله، مبتلا به نشانه های اضطراب، افسردگی و پرخاشگری در شهر تهران بوده است. پس از وارسی اضطراب، افسردگی و پرخاشگری کودکان دبستانی 7-12 ساله به وسیله خرده مقیاس های افسردگی پرسش نامه cbcl، گروه های کنترل و آزمایش انتخاب شدند. گروه های کنترل در انتظار ماندند و گروه های آزمایش، تحت مداخله های گِل درمانی قرار گرفتند. در پایان جلسه های گِل درمانی، گروه های کنترل و آزمایش مجدداً به وسیله خرده مقیاس پرسش نامه cbcl ارزیابی شدند. در نهایت حدود 2 ماه پس از ارزیابی دوم، ارزیابی سوّم یعنی پی گیری انجام شد و در نهایت داده ها براساس تحلیل واریانس تکرار اندازه ها ( طرح آمیخته بین × درون گروهی) مورد تحلیل قرار گرفتند. f مشاهده شده ناشی از تحلیل نتایج به دست آمده نشان داد گِل درمانی توانسته است اضطراب، افسردگی و پرخاشگری کودکان گروه آزمایش را نسبت به گروه کنترل کاهش دهد. این امر در پی گیری نیز ثبات مناسبی را دارا بوده است. با توجّه به تغییر و کاهش معنادار میزان اضطراب، افسردگی و پرخاشگری کودکان، می توان از تاثیر گِل درمانی بر این متغیّر در کودکان دبستانی سخن گفت. هر چند پژوهش های آتی در گستره های سنّی متعدّد ، بیشتر می تواند به تدقیق نتایج یاد شده یاری رساند. کلید واژگان: گِل درمانی، هنر درمانی، کودکان دبستانی، اضطراب، افسردگی، پرخاشگری

زمینه و هدف: هدف این پژوهش شناسایی میزان تأثیر تمایزیافتگی، اضطراب و ترس از صمیمیت بر رضایت زناشویی و رضایت جنسی با توجه به نقش تعدیل کنندگی رضایت ارتباط جنسی در افراد مبتلا به نارساکنش وری جنسی بوده است. روش و ابزار: طرح این پژوهش از نوع علی- مقایسه ای و مدل سازی معادلات ساختاری بوده است. جامعه ی آماری پژوهش شامل زنان و مردان متأهل شهر تهران بود که در سال 1391 به کلینیک سلامت خانواده دانشگاه شاهد به منظور مشاوره و درمان نارساکنشی های جنسی مراجعه کرده بودند. از این جامعه تعداد 118 نفر (39 نفر زن و 79 نفر مرد) به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند. تحلیل داده های تحقیق بر اساس روش معادلات ساختاری amos انجام شد. نتایج: نتایج تحلیل معادلات ساختاری نشان داد که ارتباط جنسی بالاترین میزان تبیین را برای رضایت جنسی و سپس برای رضایت زناشویی دارد. به همین ترتیب، تمایزیافتگی نیز به طور مستقیم پس از ارتباط جنسی بیشترین میزان تبیین را برای رضایت جنسی و زناشویی دارد. بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد ارتباط جنسی و کیفیت آن در مبتلایان به نارساکنش وری های جنسی برای ایجاد رضایت جنسی و رضایت زناشویی نقش مهمی را به عنوان تعدیل کننده در بین متغیرهای تمایزیافتگی، ترس از صمیمیت و اضطراب ایفا می کند. هر چند پژوهشهای آتی در مورد بیماران با تشخیص یک نارساکنشی جنسی، بیشتر می تواند ابعاد تازه ای را نمایان سازد.

چکیده هدف پژوهش حاضر مقایسه حسادت عاطفی و جنسی بین متأهلین در آستانه طلاق و عادی بوده با توجه به جنسیت بوده است..بدین خاطر 181 نفر از مردان و زنان در آستانه طلاق که در شش ماه اول سال 1391 به دادگاه های خانواده شهر تهران مراجعه کرده بودند و 176 نفر از افراد عادی در دسترس سطح جامعه که به لحاظ برخی ویژگی های جمعیت شناختی با گروه در آستانه طلاق نزدیک بوده و در زندگی شان هرگز برای طلاق اقدام نکرده اند،مورد مطالعه قرار گرفتند.شرکت کنندگان در این مطالعه به سناریوهای مرتبط با بی وفایی عاطفی و جنسی پاسخ دادند.تحلیل نتایج داده ها بر اساس آزمون تحلیل واریانس چندگانه و آزمون خی دو ،با توجه به نوع سناریوها انجام شد.یافته ها حاکی از آن بود که بین دو گروه در آستانه طلاق و عادی به لحاظ میزان حسادت عاطفی و جنسی تفاوت معنادار وجود دارد.به این صورت که میزان آشفتگی گروه عادی در هر دو نوع حسادت بیشتر از گروه در آستانه طلاق بود.همچنین بین مردان و زنان در آستانه طلاق در نوع حسادت عاطفی و جنسی تفاوت معناداری مشاهده نشد. واژگان کلیدی: حسادت، حسادت عاطفی، حسادت جنسی، بی وفایی ،بی وفایی عاطفی، بی وفایی جنسی، طلاق

درد مزمن وضعیتی تحلیل برنده است و هیچ کدام از علائم جسمانی دیگر به فراگیری درد نیستند. درد کمر شایعترین درد در میان جمعیت بیماران مبتلا به درد مزمن و شایعترین علت مراجعه به پزشکان بعد از سرماخوردگی به شمار می آید. امروزه، توجه به متغیرهای روانشناختی در درد مزمن از اهمیت مناسبی برخوردار شده، و بدین خاطر مداخلات روانشناختی نیز برای ترمیم این متغیرها طراحی شده است، در این بین، برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی(mbsr) نخستین بار توسط کابات زین برای دامنه وسیعی از افراد مبتلا به اختلالات مرتبط با استرس و درد مزمن بکارگرفته شده است. کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی (mbsr) یک مداخله رفتاری است که بر مبنای توجه و تمرکز به خود استوار می باشد . تمرینات بصورت تمرکز بر روی افکار و احساسات و ادراک انجام می شود. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر کاهش افسردگی، افزایش کیفیت زندگی و خودکارآمدی بیماران مبتلا به کمر درد مزمن بوده است. شرکت کنندگان این پژوهش را بیماران مبتلا به کمر درد مزمن (18=n) تشکیل می دادند که در قالب یک طرح نیمه آزمایشی به دو گروه آزمایش (n=9) و گواه (n=9) تقسیم شدند. سپس شرکت کنندگان گروه آزمایش یک برنامه 8 جلسه ای درمان mbsr دریافت نمودند. ابزارهای پژوهش(فرم کوتاه مقیاسهای افسردگی اضطراب استرس (dass – 21)، پرسشنامه کیفیت زندگی((sf?? وخودکارآمدی درد (pseq) ) نیز در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون توسط شرکت کنندگان تکمیل گردید. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون یومن_ ویتنی نشان داد که مداخله بکارگرفته شده منجر به کاهش افسردگی، افزایش کیفیت زندگی و خودکارآمدی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه شده است. اگرچه این یافته ها مقدماتی هستند با این وجود پیشنهاد می کنندکه mbsr را می توان بعنوان درمان مکمل در کنار سایر درمانها برای رسیدن به نتایج مطلوبتر در مشکلات روانشناختی بیماران مبتلا به کمر درد مزمن بکار گرفت.

زمینه و هدف: یکی از کارکردهای اصلی ازدواج، تشکیل خانواده است و خانواده همواره به عنوان مهمترین سیستم انسانی مورد توجه قرار گرفته است. حفظ ثبات و آرامش پایدار و شادکامی موجود در روابط زناشویی همواره از مسائل عمده و مطرح در بین زوجین و زوج درمانگران بوده است. بدین خاطر هدف اساسی پژوهش حاضر تعیین تفاوت متغیرهای سبک دلبستگی، نوروزگرایی و نقشهای جنسیتی، رضایت زناشویی و رضایت جنسی در دو گروه عادی و در آستان? طلاق بوده است . روش: به این منظور 302 نفر آزمودنی (182نفر به عنوان نمونه گروه در آستانه طلاق و 120 نفر به عنوان نمونه عادی) انتخاب شده و پرسشنامه های مربوط به متغیرهای تحقیق را تکمیل نمودند. داده ها بر اساس تحلیل واریانس چند گانه مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج: نتایج به دست آمده نشان داد که در بین دو گروه عادی و در آستانه طلاق،f مربوط به متغیرهای رضایت زناشویی، ارتباط، حل تعارض، تحریف، رضایت جنسی و سبک دلبستگی ناایمن، در مقایسه با مقادیر بحرانی، معنادار می باشد: نتایج حاکی از این بود که رضایت جنسی گروه عادی بیش از گروه در آستانه طلاق است. نیز نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین زنان و مردان در آستانه طلاق و زنان و مردان عادی در متغیرهای نقش جنسیتی (مردانه و زنانه) وجود ندارد. یافته ها نشان داد که دلبستگی نا-ایمن گروه در آستانه طلاق بیش از گروه عادی است. نتایج بیانگر این نکته بود که رضایت زناشویی، ارتباط، حل تعارض، تحریف گروه عادی بیش از گروه در آستانه طلاق است. قابل توجه اینکه هیچیک از این متغیرها در دو گروه مردان و زنان تفاوت معنادار نداشته و تعامل جنسیت با تعلق به گروه در آستانه طلاق و عادی نیز نمایانگر تفاوتی در رضایت زناشویی نبوده است. بحث: برخی از یافته ها همسو با دیگر تحقیقات بوده است. اما برخی دیگر چون نقش جنسیتی و برخی تعاملهای بین متغیرها همسو با یافته های دیگر نبوده است. البته باید توجه کرد که برخی از این متغیر ها میتوانند بنیادی تر از متغیر های دیگر تلقی شوند و بسته به نظریه ها مورد توجه عمیق تر قرار گیرند. از سوی دیگر، توجه به مسایل فرهنگی و نیز پژوهشهای آتی شاید بتوانند برخی از نوسانات به دست آمده را آشکارتر سازند.

این کار ارائه تحقیق در تئوری و عمل در زمینه زبان شناسی. در این مقاله مفاهیم فرض، پیش فرض و ضمنی از طریق طبقه بندی مورد مطالعه و روش عملی پیشنهاد شد. به عبارت دیگر، این تحقیق سعی خواهد کرد برای کشف پیش فرض، و ضمنی در گفتمان سیاسی و ادبی، با استفاده از روش تحلیل گفتمان عملی و مهم (cda). ما تلاش برای توصیف این شغل پیش فرض اغلب به ابهام در تفسیر پیش فرض منجر شود و به طور رسمی در واقع بین، بیان کرد. تحقیقات ما شامل سه فصل است. در فصل اول، از آن خواهد شد توضیحات نظری در مورد سخنرانی، تاریخ تحلیل گفتمان و نمایندگی برخی از مفاهیم عملی در زمینه تحلیل گفتمان. فصل دوم را در زمینه تجزیه و تحلیل انتقادی گفتمان است که در آن این نظریه ها در زبان شناسی کاربردی را ارائه نمودند. ما همچنین مراقبت از مطالعه فرض را، و ضمنی. در فصل سوم، آن را به مطالعه اعمال شده به بررسی گفتمان سیاسی (شعارهای ریاست جمهوری سارکوزی و مبارزات انتخاباتی خود انتخابات در فرانسه و احمدی نژاد در ایران (2007) و ادبی (مطالعه موردی دو گزیده ای انتخاب شده شازده کوچولو سنت اگزوپری و بهار صادر (moradie کرمانی بهار) با توجه به چارچوب نظری ارائه شده در فصل دوم کار ما است. در نهایت، ما نتایج حاصل از این تجزیه و تحلیل را ارائه دهد.

مقدمه: اختلال اضطراب اجتماعی را می¬توان اختلال تضعیف کننده¬ای دانست که با ترس از ارزیابی منفی توسط دیگران و سطوح بالای اضطراب و اجتناب در موقعیتهای اجتماعی و عملکردی مشخص می¬شود.بدین خاطر الگوهای درمانی متنوعی برای ترمیم این اختلال شکل گرفته¬اند که درمان¬های شناختی رفتاری در این بین شواهد تجربی مناسبی را به خود اختصاص داده¬اند.این شواهد هم اثر¬بخشی الگوهای کلی و هم تکنیک-های منفرد را مورد توجه قرار داده¬اند. با توجه به این اشاره،هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی تکنیک «آموزش تمرکز بر تکلیف» بر روی کاهش ترس از ارزیابی منفی و سایر نشانگان افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی بوده است. روش: پژوهش حاضر از نوع شبه¬تجربی بوده است. انتخاب آزمودنی¬های پژوهش بر اساس پرسشنامه هراس اجتماعی و مصاحبه¬ینیمه ساخت¬یافته انجام شد. پس از آن 20 نفر از افرادی که دارای اختلال اضطراب اجتماعی بودند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (در هر گروه 10 نفر)جایگزین شدند. در موردگروه آزمایش تکنیک «آموزش تمرکز بر تکلیف» به کار گرفته شد و گروه کنترل در انتظار ماندند. نتایج: یافته¬ها نشان دادند که به کارگیری تکنیک «آموزش تمرکز بر تکلیف» باعث کاهش معنادار ترس از ارزیابی منفی و نیز نشانگان اضطراب اجتماعی (مثل ترس، اجتناب و ناراحتی فیزیولوژیایی )در مقایسه با گروه کنترل شده است. نتیجه¬گیری: نتایج بدست آمده در عین اینکه همسو با دیگر نتایج بوده، زمینه¬ای مقدماتی برای استفاده از تکنیک یاد شده را فراهم ساخته است. هر چند پژوهش¬های بعدی باید سودمندی بیشتر این تکنیک را در ابعاد مختلف نمایان سازند.

زنان اغلب در دوران حساسی مانند نوجوانی، بارداری، پس از زایمان و یائسگی، علائم افسردگی بیشتری را تجربه می کنند.در این بین، افسردگی حین بارداری به دلیل تأثیرات نامطلوب بر مادر، جنین و نوزاد اهمیت دارد. الگوهای درمانی متنوعی برای درمان این اختلال شکل گرفته اند که روان درمانی بین فردی در این بین شواهد تجربی مناسبی را به خود اختصاص داده است. با توجه به این اشاره، هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی روان درمانی بین فردی کوتاه شده ارتقایافته در کاهش نشانه های افسردگی و مشکلات بین فردی زنان باردار بوده است.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.