چکیده : نیاز به بیهوشی در بسیاری از مطالعات تحقیقاتی بخصوص در مورد آبزیان کاملا محسوس می باشد. بیهوشی برای بی حرکت کردن، انتقالهای طولانی و جراحی های کوچک در ماهی ها کاربرد دارد. داروهایی که در حال حاضر بعنوان داروی بیهوشی در این مراکز جهت بیهوشی حیوانات استفاده می شود، اغلب گران قیمت بوده و در همه حیوانات نیز نمی توان مورد استفاده نمود. ms222 تنها ترکیب مطمئن برای استفاده در ماهیها بوده و یکی از فراگیر ترین داروهای بیهوشی برای بیهوشی ماهی است. اما متاسفانه این دارو خیلی گران است. لذا اسانس میخک یک ماده ارزان برای ماهیان محسوب می شود. در مطالعه حاضر اثرات تکرار بیهوشی با استفاده از اسانس گل میخک بر آنزیم ها و اندام های کپور معمولی (cyprinus carpio ) بررسی شد. این مطالعه در بهار 1389 در سیستم مداربسته آبزیان پژوهشکده تالاب بین المللی هامون دانشگاه زابل صورت گرفت. بدین منظور تعداد 160 قطعه بچه ماهی کپور معمولی با میانگین وزنی 1±35 و طول کل 1± 14 جهت بررسی اثرات تکرار بیهوشی با اسانس میخک، به 4 گروه تقسیم شدند. گروه ها شامل گروه شاهد، گروه یک بار بیهوشی، گروه دوبار بیهوشی، گروه سه بار بیهوشی با دوز 100 قسمت در میلیون مورد بیهوشی قرار گرفتند. ماهیان جهت انجام آزمایشات خون شناسی و بافت شناسی، در دو نوبت (24 ساعت بعد از بیهوشی و 168 ساعت پس از بیهوشی اول) نمونه برداری شدند. با نمونه برداری از بافت مغز، آبشش و کبد ماهی، این ماهیان در مراحل قبل و بعد از بیهوشی و همچنین با اندازه گیری میزان آنزیم های آلانین آمینو (alt) و آسپارتات آمینو ترانسفراز (asl) در سرم خون نمونه های تحت تیمار، اثرات تکرار بیهوشی با اسانس گل میخک بررسی شد. پس از یک بار بیهوش کردن با اسانس گل میخک اتساع عروق رشته های آبششی، تنها وجه بارز تصویر هیستوپاتولوژیکی مقاطع آبششی بوده که این پدیده، فیزیولوژیکی محسوب شده و برای سازگاری ماهی با شرایط دپرسیون مرکز تنفسی رخ داده است. پس از یک بار بیهوشی هیچ گونه تغییر پاتولوژیک در کبد، آبشش و مغز مشاهده نگردید. اما پس از بیهوشی های نوبت های دوم و سوم تغییرات هیستوپاتولوژیکی و آنزیمی قابل توجه ای مشاهده گردید. با وجود اینکه این عصاره گیاهی بوده و تجزیه آن به آسانی صورت میگیرد و همچنین قابل اغماض بودن اثرات یک بار بیهوشی آن بر روی بافت و فاکتورهای خونی، اما تکرار بی هوشی با غلظت 100 قسمت در میلیون حداقل به مدت 48 ساعت توصیه نمی شود.

شترمرغ از جمله پرندگانی است که به دلایل متعدد پرورش آن رو به گسترش است. با توجه به ارزش اقتصادی این پرنده (استفاده از گوشت، پر، چرم و تخم شترمرغ) مستلزم وجود یافته¬های کافی و فراگیر در زمینه¬های مختلف علمی از جمله شناخت دقیق آناتومی و ساختار بافتی ارگان¬های بدن می¬باشد. کلیه-ها ارگان¬های مهمی هستند که در حجم و ترکیب مایعات بدن نقش دارند. نفرون واحد عملکردی کلیه است که ساختار آن به طور قابل ملاحظه¬ای در بین مهره¬داران مختلف تفاوت دارد. در این تحقیق به منظور مطالعه بافت¬شناسی و آناتومی کلیه¬ها تعداد 10 شترمرغ نر و ماده یک¬ساله با میانگین وزنی 93 کیلوگرم به صورت تصادفی در کشتارگاه صنعتی فریمان مشهد انتخاب گردید که پس از کشتار بلافاصله کلیه¬ها به دقت از گودی سین¬ساکروم خارج شد، در شترمرغ همانند سایر پرندگان و پستانداران، کلیه¬ها ارگان¬هایی زوج، خارج صفاقی و در قسمت پشتی حفره شکم قرار داشتند. در این بررسی کلیه¬های شترمرغ از حاشیه خلفی شش¬ها تا انتهای خلفی سین¬ساکروم امتداد یافته بودند. نمونه¬گیری بافتی از پرندگان از کلیه راست و کلیه چپ انجام شد و سپس از لحاظ موارد گوناگون مورد مطالعه قرار گرفت، بطوری که وزن کلیه¬ها و طول کلیه¬ها از قطب قدامی تا قطب خلفی و همین¬طور عرض هر لوب کلیوی در هر دو کلیه راست و چپ تعیین گردید. از لحاظ آناتومیکی هر کلیه دارای سه لوب خلفی، میانی و قدامی بود که لوب خلفی بزرگ¬ترین و لوب قدامی بزرگ¬تر از لوب میانی بود. در این پرنده سه لوب کلیه به آسانی قابل تمایز بودند. پس از بررسی آناتومیک مراحل آماده¬سازی بافت توسط دستگاه اتوتکنیکون انجام شده، و پس از تهیه بلوک¬های پارافینی از بافت، توسط دستگاه میکروتوم برش¬های بافتی نازک و مناسب با ضخامت 6–5 میکرون انجام گرفت، و در ادامه کار رنگ¬آمیزی شامل رنگ¬آمیزی معمولی هماتوکسیلین و ائوزین و رنگ¬آمیزی اختصاصی پاس صورت گرفت که در رنگ¬آمیزی اختصاصی پاس مواد موکوپلی¬ساکاریدی رنگ می¬گیرند و حفره داخلی لوله¬های جمع¬کننده کورتکس به دلیل وجود موکوس حاوی گلیکوژن ارغوانی رنگ شدند. به¬دنبال آن برش¬های رنگ¬آمیزی شده در بزرگ¬نمایی¬های مختلف با میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفت و ساختار بافتی بخش¬های مختلف نفرون و لوله-های کلیوی مطالعه شد، بطوری که اندازه¬ گیری قطر برخی از لوله¬های کلیوی، شامل لوله پروگزیمال، لوله دیستال،لوله هنله، لوله جمع¬کننده و گلومرول کلیوی با استفاده از عدسی چشمی مدرج بر حسب میکرومتر انجام شد. و از لحاظ بافت¬شناسی، ساختار کلیه تقریبا مشابه سایر پرندگان بود، بطوری که بافت همبند سخت از اطراف بافت کلیه شترمرغ را فرا¬گرفته است، بعلاوه کلیه دارای دو بخش کورتکس و مدولا بود که کورتکس قسمت عمده و مدولا قسمت کوچکی از کلیه را تشکیل می¬دادند. در این پرنده جسمک کلیوی در اندازه¬های مختلف در کورتکس مشاهده شد، همچنین برخلاف سایر پرندگان و همانند پستانداران در ناحیه مدولا جسمک کلیوی وجود نداشت. کلمات کلیدی: شترمرغ، بافت¬شناسی، کلیه، رنگ¬آمیزی، میکرومتری

ترمیم ضایعات تاندونی یکی از مشکلات بالینی در انسان و حیوان است. هدف از این مطالعه بررسی اثر روغن شترمرغ بر تسریع ترمیم تاندون بود. در این مطالعه 10 خرگوش به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. گروه اول کلاژناز a در تاندون آشیل تزریق شد و روغن شترمرغ به عنوان درمان دریافت کردند و گروه دوم کلاژناز a در تاندون آشیل تزریق شد و روغن وازلین به عنوان درمان دریافت کردند. گروه سوم فقط محلول رینگر در تاندون تزریق شد و ازلحاظ بالینی خرگوش ها در روزهای 14،7،5،3،1،0 و 21 مورد ارزیابی قرار گرفتند. روز 21 خرگوش ها یوتانایز شدند. مقاطع هیستوپاتولوژیک از تاندون ها تهیه شد. مقاطع زیر میکروسکوپ نوری موردبررسی قرار گرفتند ازنظر توصیفی روغن شترمرغ باعث جلوگیری از چسبندگی تاندون با بافت اطراف شد و همچنین باعث هیپرپلازی فیبروبلاست ها و عروق زایی بیشتر شد که باعث تسریع ترمیم تاندون می شود.

دیابت قندی شایع ترین بیماری غدد درون ریز است و مهمترین بیماری متابولیک در انسان محسوب می شود. به دلیل تولید رادیکال های آزاد در اندام های مختلف آسیب ایجاد می کند. نفروپاتی دیابتی عارضه ی همه ی انواع دیابت ، اعم از تیپ یک و تیپ دو و نیز انواع ژنتیکی می-باشد. گیاهان دارویی که در درمان دیابت کاربرد دارند موجب کاهش عوارض دیابت می شوند و به دلیل اثرات منفی کمتر و قیمت نازل نسبت به دارو های تجاری از محبوبیت بیشتری برخوردارند. شنبلیله جزئی از خانواده ی لگومیناسه (leguminosae ) می باشد، شنبلیله یکی از گیاهانی است که به صورت گسترده ای در درمان انواع بیماری های مزمن در گذشته مورد استفاده بوده است. گیاه سپستان که گیاهی از خانواده (boraginaceae) است. فلاونوئید ها و فنل ها عمده ترین ترکیبات موثره در سپستان و شنبلیله هستند. اثر کاهنده این دو گیاه دارویی در تحقیقات مورد تایید قرار گرفته است اما اثربخشی این دو گیاه دارویی بر روی آسیب های کلیوی دیابت جای سوال دارد. در این تحقیق به منظور بررسی اثرات حفاظتی تخم گیاه شنبلیله و میوه گیاه سپستان بر روی نفروپاتی دیابتی 48 رت نژاد ویستار به چهار گروه 12تایی تقسیم شدند. گروه-های دیابتی با تزریق داخل صفاقی آلوکسان به میزان 120 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت داخل صفاقی دیابتی شدند. به گروه های شاهد دیابتی و شاهد غیر دیابتی نرمال سالین خورانده شد و به گروه های تیمار به ترتیب عصاره آبی شنبلیله به میزان 870 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، عصاره آبی سپستان به میزان 500 میلی گرم بر کیلوگرم خورانده شد. خوراندن عصاره ها از طریق گاواژ کردن بود که 28 روز ادامه پیدا کرد. وزن رت ها در سه مرحله قبل از تزریق آلوکسان، دوهفته بعد از تزریق و در زمان قبل از آسان کشی اندازه گیری شد. در پایان پس از خون گیری از قلب آسان کشی شدند و نفرکتومی صورت گرفت و بعد از پاساژ بافت برش های 4 میکرونی از قسمت های مختلف کلیه تهیه شد. میزان اوره و کراتینین سرم رت ها اندازه گیری گردید. با توجه به نتایج حاصل شده ، عصاره آبی میوه سپستان و دانه شنبلیله موجب کاهش عوارض کلیوی دیابت می شوند.