گلابی یکی از قدیمی ترین میوه هایی است که در جهان کشت و کار شده است و امروزه در اغلب نواحی معتدله جهان پرورش داده می شود. این محصول از نظر اهمیت اقتصادی بین میوه های مناطق معتدله پس از انگور و سیب در رتبه سوم قرار می گیرد. در کشور ما به دلیل وجود مشکلات زیاد در بخش پس از برداشت محصولات باغی همچون گلابی و عدم توجه کافی به نگه داری و انبارمانی آن هر ساله بخش بزرگی از محصول تولیدی از بین می رود. پژوهش حاضر با هدف کلی مطالعه اثر ماده 1- متیل سیکلو پروپن در حفظ کیفیت میوه گلابی رقم های شاه میوه و سبری و گلابی آسیایی ks6 از نظر توسعه نابسامانی اسکالد سطحی و قهوه ای شدن داخلی در طول دوره انبارمانی انجام شد تا بتوان راهکاری مناسب برای رفع مشکلات کیفی میوه گلابی انبار شده در ارتباط با بروز نابسامانی های فیزیولوژیک ارایه نمود. به این منظور میوه های رقم های گلابی مورد نظر در تاریخ برداشت مرسوم هر منطقه تهیه شدند و از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی استفاده شد. برای رقم های سبری و شاه میوه، از سه تیمار شاهد، 3/0 و 6/0 میکرولیتر در لیتر 1- متیل سیکلو پروپن استفاده شد. برای گلابی آسیایی ks6 از دو تیمار شاهد و 2 میکرولیتر بر لیتر 1- متیل سیکلو پروپن استفاده گردید. میوه گلابی رقم های شاه میوه و سبری و گلابی آسیایی ks6 در سردخانه گروه باغبانی، در دمای 5/0 تا 1 درجه سانتی گراد به ترتیب به مدت 120، 160 و 120 روز نگه داری شدند. طی آزمایش اول صفات رسیدگی و کیفی شامل سفتی بافت، میزان مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، تغییرات رنگ میوه و میزان تولید اتیلن مورد ارزیابی قرار گرفتند. از نظر فاکتورهای رسیدگی و کیفی میوه، در زمان برداشت، تفاوت معنی دار بین میوه های شاهد و تیمار شده هر رقم وجود نداشت. تیمار 1- متیل سیکلو پروپن برای هر سه رقم مورد بررسی موجب به تاخیر انداختن رسیدگی و افزایش عمر انباری میوه به شکل تاخیر در کاهش سفتی بافت، تاخیر در کاهش اسیدیته قابل تیتراسیون و تاخیر در تغییرات رنگ پوست میوه شد. تغییرات میزان مواد جامد محلول طی دوره انبارمانی تحت تاثیر تیمار 1- متیل سیکلو پروپن قرار نگرفت. همچنین 1- متیل سیکلو پروپن، بسته به رقم از افزایش تولید اتیلن جلوگیری کرد یا آن را به تاخیر انداخت. طی آزمایش دوم الگوی تغییرات عوامل مرتبط با وقوع قهوه ای شدن داخلی طی دوره انبارداری مورد بررسی قرار گرفت. میزان مواد فنلی کل در بافت گوشت میوه رقم های شاه میوه و ks6 روند افزایشی داشت که در تیمار 1- متیل سیکلو پروپن متوقف یا کند شد. در حالیکه این عامل در رقم سبری تحت تاثیر 1- متیل سیکلو پروپن و زمان نمونه گیری قرار نگرفت. در هر سه رقم مورد آزمایش، میزان آسکوربیک اسید در ناحیه اطراف برچه ها طی مدت انبارداری کاهش یافت. ولی تیمار 1- متیل سیکلو پروپن برای رقم های شاه میوه و سبری به طور موثر این روند را کند کرد. تیمار 1- متیل سیکلو پروپن به خصوص در 40 روز اول دوره انبارمانی فعالیت آنزیم کاتالاز را برای رقم های شاه میوه و ks6 افزایش داد. لیکن تاثیر 1- متیل سیکلو پروپن بر فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در بافت گوشت میوه معنی دار نشد. همزمان با افزایش شاخص قهوه ای شدن داخلی، طی دوره انبارمانی افزایش فعالیت آنزیم پلی فنول اکسیداز در رقم های شاه میوه و ks6 ثبت شد. اما، تیمار 1- متیل سیکلو پروپن از این روند افزایشی جلوگیری کرد. نهایتا تیمار 1- متیل سیکلو پروپن برای رقم های شاه میوه و سبری به طور کاملا موثر از افزایش شاخص قهوه ای شدن داخلی جلوگیری کرد. این شاخص در تیمار 1- متیل سیکلو پروپن رقم ks6 نیز نسبت به شاهد کم تر بود ولی، بطور موثر کنترل نشد. طی آزمایش سوم الگوی تغییرات عوامل مرتبط با اسکالد سطحی طی دوره انبارداری مورد ارزیابی قرار گرفت. در این آزمایش کلیه پارامترهای مربوط به فلورسانس کلروفیل در طول دوره انبارمانی کاهش یافت. تیمار 1- متیل سیکلو پروپن مانع کاهش پارامترهای فلورسانس کلروفیل نشد ولی در مقایسه با تیمار شاهد، روند کاهش در میزان fv، fm و نسبت فلورسانس کلروفیل در طول دوره انبارمانی را کند کرد. در ارتباط با رقم ks6 تیمار 1- متیل سیکلو پروپن باعث افزایش فعالیت آنزیم کاتالاز در 40 روز ابتدایی شد. فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان کاتالاز و پراکسیداز در تیمار 1- متیل سیکلو پروپن رقم های سبری و شاه میوه بیش تر از تیمار شاهد بود. فعالیت آنزیم پلی فنول اکسیداز در طول دوره انبارمانی افزایش یافت که تاثیر تیمار 1- متیل سیکلو پروپن در کاهش فعالیت این آنزیم معنی دار بود. در این آزمایش غلظت آلفا- فارنزن نیز تحت تاثیر تیمار 1- متیل سیکلو پروپن کاهش یافت. این اثر به خصوص در رقم های سبری و شاه میوه بسیار قابل توجه بود. در ارتباط با گلابی آسیایی ks6 اگرچه مقدار آلفا- فارنزن تحت تاثیر 1- متیل سیکلو پروپن کاهش یافت ولی رابطه چندان محکمی بین غلظت آلفا- فارنزن و ظهور علایم اسکالد مشاهده نشد. الگوی تجمع آلفا فارنزن در تیمار شاهد به صورت افزایشی و سپس کاهشی بود. در مقابل، غلظت تری انول های مزدوج به تدریج در طول دوره انبارداری افزایش یافت. همچنین تاثیر تیمار 1- متیل سیکلو پروپن در کاهش تجمع تری انول های مزدوج در پوست میوه گلابی کاملا معنی دار بود. تغییرات شاخص اسکالد طی دوره انبارمانی میوه گلابی رقم های مختلف نشان دهنده تاثیر معنی دار 1- متیل سیکلو پروپن در جلوگیری از توسعه نابسامانی اسکالد بود. بررسی نتایج مربوط به شاخص اسکالد نشان می دهـد رقم سبری نسبت به دو رقم دیگر حساسیت کم تری به این نابسـامانی فیزیولوژیـک دارد. 1- متیل سیکلو پروپن در گلابی شاه میوه به طور کاملا موثر نابسامانی اسکالد را کنترل کرد. در مقابل عدم کنترل کامل اسکالد در تیمار 1- متیل سیکلو پروپن گلابی آسیایی ks6 مشاهده شد.

سورنجان گیاهی علفی، از خانواده کلشیکاسه می باشد که در نواحی مرطوب و معتدل رشد می کند. پیاز سورنجان غنی از ترکیبات آلکالوئیدی می باشد. سورنجان پیازی گوشتی و محکم دارد که در عمق 30- 25 سانتی متری زمین رشد می کند. کلشی سین برای درمان دردهای مفصلی ناشی از نقرس استفاده می شده است هم اکنون نیز به عنوان دارویی ارزشمند برای درمان حمله های شدید نقرسی و برای جلوگیری از آرتریت نقرس استفاده می شود. گیاه سورنجان در مهرماه 1387 از اطراف جاده اسالم به خلخال (اردبیل) جمع آوری شد. گیاه جمع آوری شده تمیز شده و اجزای مختلف آن از هم جدا شدند. ریشه گیاه به ورقه هایی تقسیم شده و در دمای اتاق خشک شد و با دستگاه آسیاب آزمایشگاهی آسیاب گردید. عصاره گیری پودر گیاه با حلال متانول در پرکولاتور انجام شد. عملیات چربی زدایی و استخراج آلکالوئیدی آن به ترتیب با اتردوپترول و کلروفرم انجام شد. عصاره آلکالوئیدی تامّ به دست آمده، در داخل ستون کروماتوگرافی با جاذب سیلیکاژل 60 با مش (230-70) بارگذاری و ستون با کلروفرم پک شد. شستشوی ستون با حلال کلروفرم شروع شد و به تدریج با افزایش متانول قطبیت حلال شستشو افزایش داده شد. قسمت های مختلف جمع آوری شده از ستون، با tlc بررسی شده و قسمت های مشابه با هم ترکیب شدند. ساختار ترکیبات خالص شده با استفاده از تکنیک های مختلف اسپکتروسکوپی مانند nmr، irو mass تعیین شد.

در سالهای اخیر آنتی بیوتیک ها برای درمان بیماری ها و در صنایع کشاورزی و دامپروری بکار برده شده است و این ترکیبات بصورت آزاد، متابولیزه و محصولات تخریبی در سطح وسیع وارد منابع آب های سطحی، آشامیدنی و خاک می شوند. این پراکندگی آنتی بیوتیک ها در طبیعت سبب بروز مشکلاتی از قبیل تخریب جمعیت میکروبی بومی منطقه ها و ایجاد مقاومت میکروبی به آنتی بیوتیک ها می شود. از طرف دیگر لجن بدست آمده از شبکه های تصفیه آب آشامیدنی که برای غنی سازی خاک استفاده می شوند، سبب آلوده کردن بیشتر اکوسیستم می گردند. تا کنون مجموعه ای از روش های فیزیکی و شیمیائی برای حذف ترکیبات آلی و آنتی بیوتیک ها بکار برده شده است. در این پروژه طراحی و ساخت نانوشیت های گرافن اکسید به منظور تولید جاذب مناسب برای جذب و واجذب آنتی بیوتیک های خانواده بتالاکتام ها و لاکتوزآمید ها که تا کنون بررسی نشده است، مورد تحقیق قرار گرفت و از نظر کینتیک جذب، مدت زمان تماس، ph و دما بررسی شد. برای بررسی و شناسایی نانو ذرات از روش ها و دستگاه های (xrd)، (ft-ir ) و (hplc) استفاده گردید. جهت دستیابی به گرافن اکسید روش استادن مایر استفاده شد. مقایسه بین phهای مختلف نشان داد که بهترین ph برای جذب آمپی سیلین و کلیندامایسین توسط گرافن اکسید به ترتیب 6 و 6/7 می باشد. حداکثر ظرفیت جذب برای آمپی سیلین و کلیندامایسین توسط گرافن اکسید به ترتیب 33/33 و 33/43 (mg/g) درصد گزارش شده است. همچنین کینتیک زمان جذب با بررسی معادله درجه اول و دوم نشان داد که معادله درجه دوم توصیف بهتری برای جذب می باشد. مطالعات معتبر سازی بر روی جذب و واجذب داروهای کلیندامایسین و آمپی سیلین توسط نانوشیت های سنتز شده نشان دهنده حد شناسایی 078/1 و 236/0 و حد تعیین مقدار 268/3 و 715/0 قبل و بعد از تغلیظ برای داروی کلیندامایسین می باشد. این اطلاعات در خصوص آمپی سیلین معادل 98/3 ، 561/1 و 236/0، 078/0(ng/ml) می باشد. حجم نمونه مورد بررسی 100 میلی لیتر بوده و میزان فاکتور تغلیظ برای هر دو دارو 20% در نظر گرفته شد. تکرار پذیری روش برای غلظت های 250 تا 1000 نانوگرم/میلی لیتر محاسبه گردید و معادل 88/2% برای آمپی سیلین و 88/11% برای کلیندامایسین می باشد. میزان بازیافت روش برای کلیندامایسین و آمپی سیلین به ترتیب مقادیر 96/76 و 47/83 % می باشد

در سال های أخیر داروهای بتابلوکر (مهار کننده های بتا آدرنرژیک) در بیماری های مختلف قلبی-عروقی شامل بیماری های ایسکمیک قلبی، نارسایی قلبی، آریتمی و پرفشاری خون و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (nsaids) جهت مصارف مختلفی از جمله کنترل تب، کاهش التهاب و کنترل درد به طور روتین استفاده شده است. بسیاری از مطالعات انجام شده درصد هایی از مواد دارویی ازجمله bbs و nsaids را در فاضلاب شهری و مواد زاید تأیید کرده اند. مجموعه ای از عملیات جهت بهسازی فاضلاب انجام می شود و درصورتیکه کامل اجرا شوند می توانند تا حدود زیادی این ترکیبات را حذف نمایند. از آنجایی که بسیاری از این ترکیبات متابولیزه نشده و به همراه متابولیت های فعال و غیر فعال وارد آب آشامیدنی می شوند، مصرف طولانی مدت آب ممکن است بر سلامتی انسان اثرگذار باشد. هرچند غلظت مواد دارویی در آب آشامیدنی ناچیز است اما لازم است ارزیابی خطر در این خصوص انجام شود که این امر ازطریق اندازه گیری این مواد در آب حاصل می شود. روش های مختلفی جهت اندازه گیری این ترکیبات تاکنون بکار برده شده اند. در این پروژه طراحی و ساخت نانوشیت های گرافن به منظور تولید جاذب مناسب برای جذب ترکیباتی از خانواده بتا بلاکر و ضد دردهای غیر استروئیدی که تا کنون بررسی نشده است، مورد تحقیق قرار گرفت و از نظر سینتیک جذب، مدت زمان تماس، ph، دما، میزان واجذب، اثر حجم در جذب و غلظت واجذب توسط دو دستگاه uv و hplc بررسی شد. برای بررسی و شناسایی نانو ذرات از روش ها و دستگاههای xrd, sem, edxa, ft-ir استفاده شد. جهت دستیابی به گرافن اکساید روش استادن مایر استفاده شد. مقایسه بین ph های متفاوت نشان داد که بهترین ph برای جذب متوپرولول و لابتالول به ترتیب 8 و 7 و بهترین ph برای جذب دیکلوفناک و ایبوپروفن به ترتیب 3 و 4 میباشد. همچنین سینتیک زمان جذب با بررسی معادله درجه اول و دوم مورد مطالعه قرار گرفت. برای متوپرولول و لابتالول و همچنین دیکلوفناک و ایبوپروفن معادله درجه دوم توصیف بهتری برای جذب می¬باشد. با توجه به جذب ناچیز دیکلوفناک و ایبوپروفن توسط نانوشیت های گرافن اکساید (به ترتیب 16 و 12 درصد)، ادامه ی مطالعات تنها بر روی متوپرولول و لابتالول انجام پذیرفت. مطالعات واجذب برای متوپرولول و لابتالول انجام شد و بهترین حلال واجذب بافر 10 شناسایی شد. پس از آن مطالعات حجم جذب و غلظت واجذب بر روی متوپرولول و لابتالول توسط دستگاه hplc انجام گرفت. مطالعات معتبر سازی بر روی جذب و واجذب داروهای متوپرولول و لابتالول توسط نانوشیت¬های سنتز شده نشان دهنده حد شناسایی 19/0 و 058/0 و حد تعیین مقدار 58/0 و 177/0 میکروگرم/میلی لیتر قبل و بعد از تغلیظ برای داروی متوپرولول می¬باشد. این اطلاعات در خصوص لابتالول معادل 31/0 ،038/0 و 96/0 ، 11/0 میکروگرم/میلی لیتر می¬باشد. حجم نمونه مورد بررسی 100 میلی لیتر بوده و میزان فاکتور تغلیظ برای هر دو دارو 20% در نظر گرفته شد. میزان انحراف از استاندارد محاسبه شده برای غلظت¬های 50 تا 1000 نانوگرم/میلی لیتر محاسبه گردید و معادل 65/2 درصد برای متوپرولول و 33/3 درصد برای لابتالول می¬باشد. حداکثر ظرفیت جذب برای متوپرولول و لابتالول، 57/28 و 71/35 میلی گرم/گرم بدست آمد.

استفاده از داروهای ضدویروس در دهه ی اخیر جهت درمان بیماریهای ویروسی افزایش یافته است. از آن جایی که بسیاری از این ترکیبات بدون اینکه متابولیزه شوند, وارد آب آشامیدنی می شوند، لذا مقاومت ویروسها در برابر این داروها افزایش یافته است. برخی از این ترکیبات زیست تخریب ناپذیر بوده و مطالعات بسیاری بر روی جذب این ترکیبات، قبل از ورود به شبکه آب شهری شده است. مجموعه ای از روش های فیزیکی و شیمیایی برای حذف ترکیبات آلی و ضدویروسها بکاربرده شده اند. یکی از قدیمی ترین جاذب ها که از لایه های بهم پیوسته کربن تشکیل شده است, کربن گرانوله ی فعال می باشد. در این تحقیق طراحی و ساخت نانوشیت های گرافن به منظور تولید جاذب مناسب برای جذب و هم چنین واجذب آنتی ویروسهای lamivudine – adefovir dipivoxil – ribavirin – valacyclovir که تا کنون بررسی نشده است،مورد تحققیق قرار گرفت و از نظر کینتیک جذب و واجذب ،مدت زمان تماس ،ph ، حجم و دما بررسی شد. برای بررسی و شناسایی نانو ذرات از روش ها و دستگاه های ft- ir-xrd-sem-edxaاستفاده شد .جهت دستیابی به گرافن اکسید روش استادن مایر استفاده شد. مقایسه ی بین ph های متفاوت نشان داد که بهترین ph برای جذب لامیوودین و والاسیکلوویر به ترتیب 3 و 7 می باشد.ریباویرین جذب بسیار نا چیزی توسط گرافن اکسید داشت ،به طوری که ادامه مطالعات معنی دار نبود.آدفوویر دی پی وکسیل در آب نامحلول بود، لذا ادامه مطالعات بر روی لامیوودین و والاسیکلوویر انجام گرفت.حداکثر میزان جذب در این ph ها برای لامیوودین 73 درصد و برای والاسیکلوویر 90 درصد می باشد. کینتیک زمان جذب با بررسی معادله درجه اول و دوم مورد مطالعه قرار گرفت،که نشان داد معادله درجه دوم توصیف بهتری برای جذب می باشد. مطالعات معتبر سازی بر روی جذب و واجذب داروهای لامیوودین و والاسیکلوویرتوسط نانوشیت¬های سنتز شده، نشان دهنده حد شناسایی 89886/0و 0779/0 و حد تعیین مقدار 7238/2 و 2363/0 قبل و بعد از تغلیظ برای داروی لامیوودین می¬باشد. این اطلاعات در خصوص والاسیکلوویر معادل 4272/0 ، 0778/0 ،2945/1 ، 2359/0می¬باشد. حجم نمونه مورد بررسی برای لامیوودین 100 میلی لیتر بوده و برای والاسیکلوویر 50میلی لیتربوده است .میزان فاکتور تغلیظ برای لامیوودین 20%وبرای والاسیکلوویر 10% در نظر گرفته شد. میزان انحراف از استانداردمحاسبه شده برای غلظت های 1تا15 میکروگرم/میلی لیتر برای داروی لامیوودین محاسبه گردید و بین57/2تا 07/3 می¬باشد. این مقادیر برای داروی والاسیکلوویر در غلظت های 5/0تا 20 میکروگرم/میلی لیتر بررسی شدو بین 05/2 تا 30/3 می باشد. میزان بازیافت روش برای لامیوودین و والاسیکلوویر به ترتیب مقادیر 87/93 و 68/81% می باشد.

پیاز عنصل با نام علمی drimia maritia ، یکی از گیاهان دارویی مهم است که در طب سنتی برای درمان بیماری های مختلفی از جمله ورم، اختلالات تنفسی، زردی و صرع کاربرد داشته است. بوفادینولیدها به عنوان ترکیبات اصلی این گیاه شناسایی شده اند. ترکیب بوفادینولیدی این گیاه proscillaridin است که خواص فارماکولوژیک زیادی دارد. از اثرات درمانی پروسیلاریدین می توان به این موارد اشاره کرد: اثربخشی علیه نارسایی احتقانی قلب، فعالیت ضد تومور، سرکوب سیستم ایمنی و فعالیت های ضد درد. با توجه به اهمیت فارماکولوژیک proscillaridin، در این تحقیق این ترکیب از گیاه drimia maritia موجود در ایران، استخراج شده و توسط روش معتبر hplc تعیین مقدار شد.

بسیاری از مطالعات انجام شده درصد هایی از مواد دارویی ازجمله آنتی هیستامین ها را در فاضلاب شهری و مواد زاید تأیید کرده اند. در این پروژه طراحی و ساخت نانوشیت های گرافن به منظور تولید جاذب مناسب برای جذب ترکیباتی از خانواده آنتی هیستامین ها که تا کنون بررسی نشده است، مورد تحقیق قرار گرفت و از نظر سینتیک جذب، مدت زمان تماس، ph، دما، میزان واجذب، اثر حجم در جذب و غلظت واجذب توسط دو دستگاه uv و hplc بررسی شد. جهت دستیابی به گرافن اکساید روش استادن مایر استفاده شد. مقایسه بین ph های مختلف انجام شد. همچنین سینتیک زمان جذب با بررسی معادله درجه اول و دوم مورد مطالعه قرار گرفت. مطالعات سینتیک جذب برای ستریزین و فکسوفنادین به ترتیب نشاندهنده تبعیت جذب از مدل های جذبی تمکین و لانگمر می باشد.در مطالعات واجذب برای ستریزین و فکسوفنادین بهترین حلال واجذب برای ستریزین و فکسوفنادین متانول شناسایی شد. مطالعات معتبر سازی بر روی جذب و واجذب داروهای ستریزین و فکسوفنادین توسط نانوشیت های سنتز شده نشان دهنده حد شناسایی و حد تعیین مقدار قبل و بعد از تغلیظ می باشد. شحجم نمونه مورد بررسی 100 میلی لیتر بوده و میزان فاکتور تغلیظ برای هر دو دارو 20% در نظر گرفته شد. میزان انحراف از استاندارد محاسبه شده برای غلظت های 100 تا 2000 نانوگرم/میلی لیتر محاسبه گردید و معادل 81/1 درصد برای ستریزین و 58/2 درصد برای فکسوفنادین می باشد. حداکثر ظرفیت جذب برای ستریزین و فکسوفنادین، 2/28 و 42/26 میلی گرم/گرم بدست آمد.

امروزه داروهای ضد ویروس وارد شده در منابع آبی سبب تخریب اکوسیستم های آبی و مقاومت ویروسی شده است. در این پروژه طراحی و ساخت پلیمرهای قالب مولکولی جهت تولید جاذب مناسب برای جذب و واجذب داروی ضد ویروس لامیوودین که تا کنون بررسی نشده، مورد تحقیق قرار گرفت و استخراج فاز جامد با پلیمر قالب مولکولی بعنوان روش مناسب استخراج مقادیر ناچیز دارو از ماتریس های آبی بکار شد. در این پژوهش باروش پلیمریزاسیون بالک، پلیمرقالب مولکولی برای لامیوودین. تهیه شد و پارامترهای موثر درسنتز نظیر حلال، مقادیر مختلف مونومر، عامل شبکه ای کننده، آغازگر و مولکول الگو، زمان و مطالعه مورفولوژی پلیمرها و اندازه ی ذرات بررسی شد. همچنین جذب و واجذب پلیمر در محیط های مختلف مایی و غیر مایی، گزینش پذیری، اختصاصی بودن و ایزوترم جذبی پلیمرها و استخراج دارو از آب آشامیدنی توسط پلیمر با دستگاه hplc بررسی شد و شرایط بهینه جذب مولکول الگو بدست آمد.