مقدمه: لیشمانیوز جلدی (سالک) یک بیماری غفلت شده و مسیله مهم سلامت در برخی کشورهای در حال توسعه است. درمان ارزان، ایمن و موثری برای سالک تا کنون یافت نشده است. استفاده از پانسمان با توجه به خصوصیات ضد میکروبی و ضد التهابی آن، می تواند در تسریع بهبود بیماری موثر باشد. هدف از این مطالعه مقایسه اثربخشی تزریق داخل ضایعه ای مگلومین آنتی مونات و پانسمان نقره، تزریق داخل ضایعه ای مگلومین آنتی مونات و پانسمان ساده و تزریق داخل ضایعه ای مگلومین آنتی مونات به تنهایی، در درمان سالک ناشی از leishmania major می باشد.روش اجرا: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده یکسوکور، در شهر کاشان، یک منطقه اندمیک سالک در ایران، اجرا شده است. بیماران دارای معیارهای ورود به این مطالعه پس از امضای فرم رضایت نامه به مدت 6 هفته تحت درمان هفتگی با تزریق داخل ضایعه ای مگلومین آنتی مونات به تنهایی، یا با این تزریق به همراه استفاده از پانسمان های ساده یا واجد نقره قرار گرفتند. این بیماران به مدت 6 ماه از شروع درمان پیگیری شدند. پیامد اولیه، نسبت ضایعات درمان شده در هر گروه پس از دوره درمان و یک ماه پس از آن بود. پیامدهای ثانویه، نسبت موارد عود بیماری 6 ماه پس از شروع درمان، و نسبت عوارض جانبی درمان بودند. یافته ها: در کل 83 بیمار با 158 ضایعه به صورت تصادفی در 3 گروه، مورد مطالعه قرار گرفتند. نسبت های بهبودی کامل برای سه گروه درمانی تزریق داخل ضایعه ای مگلومین آنتی مونات به تنهایی، تزریق آن به همراه پانسمان ساده و تزریق آن به همراه پانسمان واجد نقره پس از 6 هفته درمان به ترتیب 5/12%، 5/6% و 7/12% ، و در روز 72 مطالعه به ترتیب 40%، 2/42% و 4/36% بودند (05/0p>). فراوانی عوارض جانبی در سه بازوی مطالعه از لحاظ آماری اختلاف معناداری نداشتند (05/0p>). عود تنها در گروه تزریق داخل ضایعه ای مگلومین آنتی مونات به همراه پانسمان واجد نقره مشاهده شد. تعداد(نسبت) عود در مقایسه با ویزیت 7 برابر 1 مورد (7/6%) و در مقایسه با ویزیت 8 برابر 1 مورد (2% ) بود.بحث و نتیجه گیری: میزان اثربخشی مگلومین آنتی مونات به تنهایی در مقایسه با میزان اثربخشی استفاده توأم از این دارو با پانسمان ساده یا پانسمان واجد نقره در درمان سالک ناشی از l. major اختلاف آماری معناداری را نشان نداد. همچنین میزان اثربخشی این دارو برحسب نوع پانسمان مورد استفاده متفاوت نبود. فراوانی عوارض جانبی مشاهده شده در گروه های مختلف مطالعه از نظر آماری یکسان بود. میزان عود در گروه های مختلف درمانی با یکدیگر از نظرآماری اختلاف معناداری نداشتند.

هدف: در این مطالعه به مقایسه میزان تأثیر aza 20% به تنهایی یا در ترکیب با microderm abrasion در بهبود ضایعات کومدون در آکنه ولگاریس پرداختیم.روش مطالعه: این مطالعه به صورت یک بررسی مداخله ای (interventional) از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی (randomized clinical trial) انجام گردیده است. جامعه مورد بررسی شامل 40 نفر از افراد مبتلا به آکنه بود که به طور تصادفی ساده در دو گروه دریافت کننده آزلاییک اسید 20 درصد به تنهایی مدت دو هفته یا در همراهی با یک جلسه microderm abrasion تقسیم نمودیم. یافته ها: اثربخشی (بهبود بیش از 50 درصد از کومدون ها در فاز پس از درمان) در 15 نفر (75 درصد) در گروه آزلاییک اسید به تنهایی و در 17 نفر (85 درصد) در گروه آزلاییک اسید در ترکیب با microderm abrasion مشاهده گردید که اختلاف آماری معناداری را نشان می داد (p=0.035).نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه چنین استنباط می شود که میزان اثربخشی آزلاییک اسید در بهبود کومدون های آکنه خوب است و با افزودن microderm abrasion بهتر می شود.

هدف: این مطالعه به منظور بررسی میزان اثربخشی و عوارض لیزر فرکشنال co2 در درمان ضایعات استریا در بیماران مراجعه کننده به کلینیک های خصوصی و دانشگاهی در سالهای 90-89 انجام شده است. روش مطالعه: 13 فرد مبتلا به استریا با تیپ فیتزپاتریک 2 تا 5 مراجعه کننده به کلینیک های خصوصی و دانشگاهی در سالهای 90-89 وارد مطالعه شدند که با استفاده از لیزر فرکشنال cq2 به صورت 4 تا 5 جلسه ماهی یک بار درمان شدند و در نهایت میزان اثربخشی و رضایت بیماران تعیین گردید. یافته ها: 3 بیمار گرید 4 (75 تا 100 درصد)، 5 بیمار گرید 3 (50 تا 75 درصد)، 2 بیمار گرید 2 (25 تا 50 درصد) و 3 بیمار گرید 1 (صفر تا 25 درصد) بهبودی داشتند. 4 نفر کاملا راضی، 5 نفر نسبتا راضی، 2 نفر کم راضی و 2 نفر از نتایج درمانی ناراضی بودند. نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه چنین استنباط می شود که لیزر فرکشنال cq2 دارای میزان اثربخشی خوبی در جهت درمان ضایعات استریایی می باشد.

هدف: این مطالعه به منظور بررسی میزان اثربخشی لیزر ipl در درمان موهای زائد بدن در مراجعه کنندگان به بیمارستان های دانشگاه آزاد طی سال های 89-88 انجام شده است. روش مطالعه: این مطالعه به صورت یک بررسی نیمه تجربی انجام شده است. حجم نمونه مورد بررسی شامل 60 بیمار دچار موهای زائد بود. بیماران مذکور تحت درمان به شیوه ipl به مدت 7 جلسه با فواصل درمانی 4 تا 6 هفته قرار گرفتند. یافته ها: میزان اثربخشی به طور متوسط 9/48 درصد با انحراف معیار 82/15 درصد بود و در کل میزان پاسخ 85 درصد بود. سن و جنسیت تأثیری در نتایج درمانی و میزان اثربخشی نداشتند (p > 0.05). نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج حاصله چنین استنباط می شود که لیزر ipl اثربخشی خوبی در رفع موهای زائد بدن دارد و بسیار هم کم عارضه می باشد و لذا می توان از این شیوه درمانی در این زمینه استفاده نمود.

در این مطالعه به بررسی میزان اثربخشی مزوتراپی در درمان چین و چروک و افتادگی پوست پرداختیم. روش مطالعه : این مطالعه مداخله ای به صورت یک کارآزمایی بالینی تصادفی انجام شد. حجم نمونه مورد بررسی شامل 50 بیمار بود که بطور تصادفی ساده از بین بیماران مراجعه کننده به کلینیک های پوست در سطح شهر تهران در سالهای 89-1388 انتخاب شدند. یافته ها : هم از نظر بیمار و هم از نظر پزشک در گروه مزوتراپی 17 نفر (68 درصد) و در گروه others 25 نفر (100 درصد) نتایج درمانی را خوب گزارش کردند که اختلاف آماری را بین این دو نوع نشان می داد. نتیجه گیری : در مجموع بر اساس یافته های این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه چنین استنباط می شود که مزوتراپی اثربخشی نسبی در درمان چین و چروک های پوستی دارد و می توان با افزودن سایر درمان ها مانند اسید هیالورونیک اثربخشی درمانی بهتری را انتظار داشت.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.