هدف از این پژوهش بررسی ارتباط بین تعداد مطلوب فرزندان زوج های جوان شهر تهران با تعداد فرزندان والدین آنها است. یک فرضیه کلی و چند فرضیه جزئی در این پژوهش مطرح شده است. جامعه آماری انتخاب شده تعداد 240 نفر افراد متاهل ساکن در 2 منطقه تهران شامل مناطق 7 و 20 (بصورت برابر) می باشد که به روش تلفیقی نمونه گیری خوشه ای و طبقه بندی نامتناسب انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها، بصورت ارائه پرسشنامه به پرسشگران و شامل سئوالاتی در زمینه وضعیت فردی، اجتماعی و اقتصادی و خانوادگی و سئوالاتی در زمینه باورهای مختلف فرد – وابسته به موضوع تحقیق- می باشد. از تئوری های متفاوتی در این زمینه بهره گرفته شده که شامل تئوری های جمعیت شناسی، تئوری های اقتصادی، تئوری های جامعه شناسی و تئوری های روانشناسی است. برای سنجش اعتبار (validity) این تحقیق از اعتبار محتوا استفاده شده است. بدین صورت که گویه های مربوط به هر متغیر به گونه ای طراحی شده اند که همان مفهوم مورد نظر را می سنجند. قابلیت اعتماد (reliability) این پژوهش نیز به روش آلفای کرونباخ سنجیده شده و نتیجه تائید شده است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از تحقیق نیز از نرم افزار آماری spss مدد گرفته شده است. در پایان، فرضیه اصلی مبنی بر همبستگی بین تعداد مطلوب فرزندان و تعداد فرزندان والدین فرد ثابت شد. شدت این رابطه ضعیف و جهت آن مستقیم است. و همچنین نتایج تحقیق گویای این مسئله بود که تعداد مطلوب فرزندان با پایگاه اقتصادی و اجتماعی، عوامل روانشناسی، تقلید از دیگران، اعتماد به نفس، احساس رضایت و سن، همبستگی معناداری ندارد و لیکن تعداد مطلوب فرزندان با فرهنگ تنظیم باروری بصورت ضعیف، باورهای مذهبی بصورت ضعیف و با دوراندیشی بصورت متوسط همبستگی معناداری دارند.

چکیده ندارد.