مقدمه : تالاسمی نوعی کم خونی ارثی نسبتاً شایع است که اساس درمان آن حمایتی یعنی تزریق مرتب خون و مصرف داروهای آهن زدا (دسفرال) است . ایران یکی از کشورهای قرار گرفته روی کمربند تالاسمی است و با توجه به مشکلات زیاد این بیماران ضرورت پیشگیری از تولد فرزند تالاسمیک اهمیت می یابدومهم ترین اقدام در پیشگیری، افزایش آگاهی زوج های درشرف ازدواج از نحوه پیشگیری ازتولد فرزند تالاسمیک می باشد. روش کار : این بررسی یک مطالعه توصیفی (cross – sectional ) می باشد که در نیمه اول سال 1382 بر روی 400 زوج در شرف ازدواج مراجعه کننده به درمانگاه مشاوره تالاسمی قبل از ازدواج شهر زنجان صورت گرفته است. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ای حاوی 23 سوال در چهار بخش: دموگرافیک، توارث، علایم بالینی و عوارض تالاسمی و نحوه پیشگیری از بیماری استفاده شده و با مصاحبه حضوری تکمیل گردیده است. اعتبار و پایایی پرسشنامه با استفاده از مطالعه pilot بدست آمد. نتایج : یافته ها نشان می دهد که بطور کلی 50% افراد مورد مطالعه آگاهی ضعیف، 26% آگاهی متوسط و 24% آگاهی خوبی از تالاسمی داشتند و میزان آگاهی آنها از تالاسمی با متغیرهایی مثل میزان تحصیلات (000/0p= ) و محل سکونت شــهر یا روستا (003/0p=) رابطه معنی داری داشت. بطور کلی زوج های درشرف ازدواج به بخش سوالات مربوط به پیشگیری بهتر از دو گروه دیگر یعنی توارث و علایم بالینی و عوارض و درمان پاسخ داده بودند. دررابطه با منبع کسب آگاهی زوج ها مشخص شد که صداو سیما ،مطبوعات و کتب درسی مهم ترین نقش راداشتند. نتیجه گیری : هرچه سطح تحصیلات زوج ها بالاتر باشد، آگاهی از تالاسمی بیشتر است. پس باید انگیزه های تحصیل و کسب علم و دانش را در افراد جامعه بالابرد. بنابراین توصیه می شود: اولاً) در کتاب های درسی دبیرستان خصوصاً زیست شناسی بیشتر در رابطه بااین موضوع بحث شود، ثانیاً) جراید و روزنامه ها دررابطه با تالاسمی به مردم بهتر و بیشتر آگاهی دهند، ثالثاً) صداوسیما نیز برنامه های متنوعی جهت افزایش آگاهی عمومی در مورد تالاسمی پخش نماید و خانه ها ومراکز بهداشت دررابطه بادادن این قبیل آگاهی ها به مردم فعالیت بیشتری داشته باشد. واژه های کلیدی : تالاسمی - آگاهی - قبل از ازدواج – علایم بالینی