چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

مقدمه : دیابت، بیماری متابولیک ناتوان کننده ای است که یکی از عوارض دیررس آن رتینو پاتی دیابتی می باشد . این عارضه علت شایع نابینایی در سنین 25 تا64 سالگی بوده و حدود 25% بیماران دیابتی دچار رتینو پاتی می شوند که 5% آنها در کل به نوع پرولیفراتیو دیابتیک رتینوپاتی (pdr ) مبتلا می شوند .هدف این مطالعه بررسی میزانpdr در بیماران دیابتی مراجعه کننده به کلینیک دیابت زنجان می باشد. روش کار : در این مطالعه توصیفی پرونده 400 بیمار مراجعه کننده به کلینیک دیابت زنجان ، با روش سرشماری بررسی شد .در این روش هر دو نوع رتینو پاتی شامل پرولیفراتیو((pdr وغیر پرولیفراتیو (npdr ) مطالعه شده و اطلاعات مربوط به هر دو نوع رتینو پاتی در پرسشنامه ها ثبت شد و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت . معاینات چشم پزشکی بیماران توسط 4 متخصص و 2 فوق تخصص چشم پزشکی انجام گرفته و در پرونده ها ثبت شده بود. نتایج : از 400 پرونده بررسی شده، 93بیمار (23%) رتینو پاتی دیابتی داشتند که رتینوپاتی 24 نفر از این بیماران (26%) از نوع pdr رتینوپاتی و 69 نفر (74%)،از نوع غیر پرولیفراتیو بود که اختلاف معنی داری مشاهده نشد. 29%بیماران دارای مدت بیماری کمتر از 5 سال و 25%دارای مدت بیماری بیش از 15 سال بودند . فراوانی رتینوپاتی در بیماران دارای niddm ، 95% و در بیماران دارای iddm ، 5 % بود. نتیجه گیری : بعد از بررسی بیماران دارای دیابت مشخص شد که 5% از این بیماران دارای رتینوپاتی pdr می باشند که با سایر مطالعات مطابقت دارد. شیوع همه انواع رتینو پاتی در این مطالعه با افزایش سن بیماران افزایش نشان می دهد . با افزایش مدت زمان ابتلا به بیماری دیابت نیز شیوع رتینوپاتی دیابتی در همه انواع افزایش می یابد و این امر لزوم توجه بیشتر به تشخیص و درمان زودرس دیابت را نشان می دهد. واژه های کلیدی : دیابت – رتینوپاتی دیابتی – رتینوپاتی پرولیفراتیو – رتینوپاتی غیر پرولیفراتیو

مقدمه : انسداد مجرای نازولاکریمال یکی از بیماری های شایع چشم پزشکی است. شیوع این بیماری در زنان در سنین منوپوز بیشتر بوده و شایع ترین علامت بیماری، اشک ریزش و ترشح چرکی می باشد. داکروسیستورینوستومی (dcr ) روش جراحی انتخابی برای درمان این بیماران است. ما در این طرح سعی در بررسی اپیدمیولوژیک بیماران عمل شده داشتیم. روش کار : مادر یک مطالعه توصیفی اطلاعات مورد نظر را از پرونده با استفاده از پرونده بیمارستانی تمام بیمارانی که طی 5 سال ( از سال 1377 لغایت 1381) بستری شده و تحت جراحی dcr قرار گرفته بودند، استخراج کرده و با کمک روش های آماری تجزیه و تحلیل کردیم. متغیرهای مورد بررسی در این مطالعه، سن، جنس، علت مراجعه و یک طرفه یا دو طرفه بودن بیماری بود. نتایج : از 500 بیمار مورد مطالعه، 2/27% مرد و 8/72% زن بودند. در مطالعه ما بیماری در زنان شیوع بیشتری داشته، ترشح چرکی 50% و سوزش و خارش 2/23% از سایر علایم بیماری بود. شایع ترین نشانه بیماری اشک ریزش (1/82%) بود. سن میانگین بیماران 6/47 سال بوده و هیچ پیگیری و کار عکسبرداری برای بیمار انجام نشده بود. نتیجه گیری : در این مطالعه بروز انسداد مجرای اشکی با سن و جنس مرتبط بوده و نشانه های بیماری از نظر انسیدانس با نشانه های مطرح شده در کتب مرجع تفاوتی نداشته است. واژه های کلیدی : اپیدمیولوژی - داکروسیستورینوستومی – اشک ریزش – ترشح چرکی- dcr