در این بررسی به آنالیز رخساره ها و محیط رسوبی سازند قم به سن الیگو میوسن در برش صحرایی افتر در جنوب غرب سمنان پرداخته شده است. مرز بالایی و پایینی سازند قم با سازند قرمز بالایی و قرمز پایینی ناپیوستگی هم شیب دارد. سازند قم در برش مورد مطالعه با ضخامت5/375متر بیشتر شامل سنگهایی با جنس سیلیسی کلاستیک وکربناته است. هدف از این پژوهش بررسی رخساره ها و تعیین محیط رسوبی از طریق پیمایش صحرایی و مطالعات میکروسکوپی 45 برش نازک از نمونه های برداشت شده است. آنالیز رخساره ها نشان می دهد که آنها مشتمل بر چند واحد سنگی هستند، که عبارتند از کنگلومرا، سندستون، سیلتستون و شیل در بخش آواری که بیانگر وجود یک رودخانه مئاندر در پهنه ساحلی بوده و پکستون میلیولید دار، وکستون بیو کلست دار، پکستون _گرینستون بیوکلست دار، باندستون ایستردار، باندستون مرجان دار، باندستون جلبک قرمز دار، وکستون دارای روزن بر پلانکتونی وگلسنگ کربناته در بخش کربناته که در لاگون و دریای نیمه عمیق تا عمیق و محیط حدواسط نهشته شده اند، که می توانیم محیط اصلی را یک پلاتفرم کربناته از نوع شلف لبه دار در نظر بگیریم. در این تحقیق می بینیم که سازند قم در برش افتر دارای مراحل فرآیند دیاژنزی مثل تراکم، آشفتگی زیستی، سیمان شدگی و میکرایتی است. با توجه به اینکه در رخساره های مذکور خرده های بازالتی وکانیهای پلاژیوکلاز و آلبیت با ماکل زونه ((zoning دیده می شود، این تغییرات حاکی از فعالیتهای آتشفشانی در حوضه رسوبی است؛ بنابراین تغییر ناگهانی این رخساره ها نمی تواند در ارتباط با تغییر آب و هوا باشد بلکه می توان به تغییرات زمین ساختی نسبت داد.

سازند فهلیان در برش زیر زمینی در ناحیه مورد مطالعه (میدان یادآوران در جنوب باختر ایران) به صورت هم ساز سازند گرو را پوشانیده و خود آن به صورت هم ساز توسط سازند گدوان پوشیده شده است. این سازند در حوضه زاگرس سنگ مخزن می باشد. در این پژوهش به منظور شناسایی ریز رخساره ها، محیط رسوبی، دیاژنز و چینه نگاری سکانسی، این سازند در میدان نفتی یادآوران (تاقدیس کوشک و حسینیه) مورد مورد مطالعه سنگ شناسی قرار گرفت. مطالعات سنگ شناسی به شناسایی 24 ریز رخساره در قالب چهار کمربند رخساره ای شامل پهنه کشندی، تالاب، سد و دریای باز/پلاتفرم باز انجامید. این گروه های رخساره ای، وجود رسوبات حاشیه شلف و پلاژیک، عدم وجود رخساره های ریفی نشان می دهد که این سازند در یک شلف کربناته حاشیه دار ته نشین شده است. سیمانی شدن، انحلال، دولومیتی شدن، نوریختی، میکرایتی شدن، زیست آشفتگی، انحلال فشاری و تراکم رایج ترین فرایندهای دیاژنزی موثر بر سازند فهلیان در میدان یادآوران می باشند. دولومیتی شدن با ایجاد تخلخل بین بلوری باعث افزایش اندک کیفیت مخزنی شده است. سیمان سین تکسیال، پوئیکیلوتوپیک و هم بعد در رخساره های دانه پشتیبان این سازند متداول است و تخلخل را بطور چشمگیری کاهش داده است.

سازند داریان یکی از سازند های آهکی کرتاسه زیرین (آپتین-آلبین) در زون ساختاری زاگرس است که بر روی پلیت عربی و در حاشیه جنوب غرب اقیانوس نئوتتیس تشکیل شده است. به منظور بررسی تاریخچه رسوبگذاری و پس از رسوبگذاری سازند داریان تعداد 7 برش چینه شناسی در زون های ساختاری فارس داخلی زون ایذه انتخاب و نمونه برداری شد. از لحاظ چینه شناسی، سازند داریان در منطقه مورد مطالعه به طور عمده از سنگ آهک های اربیتولین دار و بین لایه هایی از شیل تشکیل شده است. این سازند با مرز های هم شیب بر روی شیل و مارن های سازند گدوان و در زیر شیل های سازند کژدمی قرار دارد. مطالعه فرامینیفرهای بنتیک در برش های مورد مطالعه منجر به شناسایی 10 گونه فسیلی و تفکیک رسوبات آپتین زیرین، ابتدای آپتین بالایی و انتهای آپتین بالایی-آلبین زیرین شد. مطالعه رخساره های رسوبی منجر به شناسایی 15 رخساره کربناته و 2 رخساره آواری در این رسوبات شده است. این رخساره ها در چهار زیر محیط لاگون (d)، پشته سدی (c)، دریای باز (b) و بخش عمیق حوضه (a) تشکیل شده اند. با توجه به روند تغییرات عمودی و جانبی رخساره ها و مقایسه با سایر بخش های زون ساختاری زاگرس استنباط می شود که این رسوبات بر روی یک رمپ هموکلینال تا حوضه اینتراشلفی رسوب کرده اند. آنالیز چینه نگاری سکانسی منجر به شناسایی 4 مرز سکانسی شده که بر اساس آن ها، 3 سکانس رسوبی رده سوم در برش های کوه گدوان، خانه کت و رحمت آباد و 4 سکانس رسوبی رده سوم در برش های کوه آنه، فهلیان، کوزه کوه و کوه سفید از یکدیگر تفکیک شده است. مقایسه منحنی تغییرات سطح آب در رسوبات سازند داریان با تغییرات سطح آب دریا بر روی پلیت عربی نشان دهنده همخوانی این دو منحنی با یکدیگر است. مهمترین فرایند های دیاژنتیکی تاثیر گذار بر رسوبات سازند داریان شامل میکریتی شدن، سیمانی شدن، فشردگی، نئومورفیسم، جانشینی و تشکیل رگه های کلسیتی است. بررسی فرآیندهای دیاژنتیکی نشان دهنده غالب بودن دیاژنز تدفینی در این رسوبات است. آنالیز عنصری و ایزوتوپ های پایدار اکسیژن و کربن نیز غالب بودن دیاژنز تدفینی و تاثیر کم دیاژنزمتئوریک را تایید می کند. سنگین ترین ایزوتوپ اکسیژن بدست آمده از پوسته دوکفه اویستر، دمای 6/28 درجه سانتی گراد را برای محیط رسوبی سازند داریان پیشنهاد می کند. محتوای بالای مواد آلی (با توجه به رنگ کاملا سیاه سنگ آهک ها و بین لایه های شیلی) در رسوبات پلاژیک واحد پایینی سازند داریان در برش کوه سفید بیانگر آشفتگی در چرخه جهانی کربن است، لذا بررسی تغییرات ایزوتوپی کربن منجر به شناسایی رویداد آنوکسیک (احیایی) اقیانوسی آپتین پیشین (oae 1a) شد. این رویداد بر اثر خروج حجم بالایی از co2 توسط فعالیت های آتشفشانی به وقوع پیوسته است که با گردش منفی نسبت ایزوتوپ کربن (ورود کربن سبک از طریق فعالیت آتشفشانی) آغاز و با گردش مثبت (خروج کربن سبک از طریق دفن مواد آلی) به پایان می رسد.

بررسی رخساره ها ، تغییرات نسبی ژرفای رخساره ها و چینه نگاری سکانسی به شناسایی دو سکانس رسوبی ( چرخه رده سوم ) در سازند فهلیان انجامیده است . این سکانس ها با چرخه های رسوبی کرتاسه زیرین که در جاهای دیگر دنیا شناسایی شده اند قابل مقایسه هستند .

بررسی سکانسهای رسوبی نشان می دهد که رخساره های با پتانسیل مخزنی ( رخساره های آهکی دوباره نهشته شده ) وابسته به پایان دسته رخساره ای ‏‎(tst)‎‏و دسته رخساره ای ‏‎(hst)‎‏هستند . رسوبگذاری رخساره های آهکی دوباره نهشته شده ، یکسان نبودن ستبرای نهشته های سازند فهلیان در برشهای مورد مطالعه و مورفولوژی پلات فرم کربناته سازند فهلیان پیامدی از عملکرد گسلهای قدیمی حوضه رسوبی است .