چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

به منظور عقب انداختن گلدهی درختان زردآلوی رقم رویال و اردوباد از محلول پاشی روغن سویا در غلظت های 0، 5، 10 درصد و 15 درصد استفاده گردید. محلول پاشی درختان در ماه اسفند زمانی انجام گرفت که درختان سرمای لازم را دریافت نموده و آماده رشد و نمو بودند. روغن سویا ابتدا توسط سدیم کربوکسی متیل سلولز (c.m.c) در آب امولسیونه گردید و سپس توسط یک سم پاش موتوری 100 لیتری چرخدار مدل آت -26 تا خیس شدن کامل درخت محلول پاشی گردیدند. سرعت نمو جوانه گل و زمان رسیدن به مرحله گلدهی کامل مورد ارزیابی قرار گرفت . جهت اندازه گیری سرعت نمو جوانه گل، به مراحل مختلف نمو جوانه امتیازاتی داده شد، بطوری که پا پیشرفت توسعه گل امتیازات داده شده افزایش می یافت . سطوح مختلف روغن سویا بطور کلی باعث کاهش سرعت رشد جوانه گل و تاخیر در گلدهی درختان زردآلو شدند. اندازه گیری های انجام شده نشان داد که محلول پاشی روغن سویا با غلظت 15 درصد (v/v) باعث ایجاد 6 روز تاخیر در گلدهی درختان زردآلوی رقم دوریال و اردوباد نسبت به درختان تیمار نشده گردید. همچنین مقاومت به سرمای جوانه گل نیز بطور معنی داری افزایش یافت بطوری که پس از سرمادهی -4 سانتی گراد بیشتر مقدار مرگ جوانه ها مربوط به تیمار شاهد (25 درصد) و کمترین میزان مربوط به تیمار 15 درصد روغن سویا (5 درصد) بود. غلظت دی اکسیدکربن، اتیلن و آبسیزیک اسید داخل بافت به روش کروماتوگرافی گازی اندازه گیری شد و نشان داد که میزان co2 و اتیلن داخل بافتی در اثر کاربرد روغن سویا بطور معنی داری افزایش یافته در حالی که میزان اسید آبسیزیک تغییر معنی داری را نشان نداد. بالا رفتن co2 داخل بافت باعث افزایش ریزش جوانه ها و میوه ها در شمارش اول گردید، اما روغن سویا بر روی میوه بندی در شمارش دوم و همچنین عملکرد نهایی درختان تاثیری نداشت . اثر عامل رقم در مورد تمام صفات اندازه گیری شده غیرمعنی دار بود. با توجه به نتایج بدست آمده، می توان اظهار داشت که محلول پاشی روغن سویا با غلظت حداکثر 15 درصد باعث عقب افتادن گلدهی و یا افزایش مقاومت به سرمای درختان زردآلو می گردد، بدون آنکه اثر نامطلوبی بر روی عملکرد داشته باشد.

میوه زیتون به سبب دارا بودن خواص غذایی، بهداشتی و دارویی مفید از دیرباز توجه بشر بوده و روغن آن یکی از بهترین روغن های نباتی شناخته شده است . عمر طولانی و قدرت زیست این درخت در اراضی سنگلاخی و شیب دار، همچنین کیفیت و کمیت بالای روغن آن، موجب شده که افزایش سطح زیر کشت زیتون، برای جبران بخشی از کمبود روغن های نباتی در ایران، در راش برنامه های وزارت کشاورزی قرار گیرد. باوجودیکه ایران احتمالا یکی از خاستگاههای اولیه زیتون به شمار می رود ولی توده های بومی آن هنوز شناخته نشده اند. تاکنون شناسایی ارقام زیتون براساس صفات ظاهری جز در چند رقم محدود، بطور کامل صورت نگرفته است . از طرفی شناسایی ارقام براساس صفات ظاهری از جمله شکل و اندازه برگ و میوه به علت وجود تنوع زیاد و نیاز به صرف مدت زمان طولانی امری دشوار به نظر می رسد، در این تحقیق سعی گردیده از نشانگرهای مولکولی که امروزه در تمامی عرصه های علوم کاربرد وسیعی یافته اند بعنوان یک ابزار تحقیقاتی سریع و مطمئن برای شناسایی ارقام زیتون استفاده شود.بدین منطور نمونه های برگ و دانه گرده ارقام زیتون از گرگان جمع آوری و به آزمایشگاه منتقل شدند. استخراج پروتئین از دانه های گرده، با استفاده از سه نوع بافر استخراج انجام شد و بهترین وضوح طیف نواری را، بافر استخراج تریس - کلراید 0/1 مولار با ph8 حاوی گلسیرول 10 درصد نشان داد. برای استخراج پروتئین از برگ زیتون بدلیل وجود فرآورده های ثانویه مانند پلی فنل ها و چربیها و ... که مانع از انجام یک استخراج خوب می شوند، ترکیبات مختلفی بکار برده شد و بهترین نتایج از بافر استخراج 0/1 مولار تریس - کلراید با ph7/6 حاوی 2/5 درصد مرکاپتواتانول، 3 درصد پلی اتیلن گلیکول، 1 درصد سرم آلبومین، 5 میلی مولار متابی سولفیت سدیم، 7 درصد ساکارز و 1 درصد pvp40 بدست آمد. مقایسه طیف نوربندی پروتئین های محلول برگ و دانه گرده نشان داد که پروتئین های دانه گرده از ثبات و وضوح بهتری برخوردار بودند. پروتئین های استخراج شده از برگ به سبب دشواری استخراج و وجود پلی فنل ها دارای ثبات کمتر بوده و در رنگ آمیزی باکوماسی بلو وضوح نواربندی کمی داشتند. در بررسی آنزیم ها، 7 سیستم آنزیمی بررسی شدند که از بین آنها سه آنزیم est و mdh و adh دارای چند شکلی بودند. آنزیم های px و acp هیچگونه فعالیتی را نشان ندادند و آنزیم های cat و sod اگر چه فعال بودند ولی چند شکلی را نشان ندادند. تجزیه کلاستر بطور جداگانه برای پروتئین های محلول و آنزیم های est و mdh انجام گرفت . نتایج نشان داد که بین رقم زرد (شاهد) و رقم g2 خویشاوندی نزدیک وجود دارد. بررسی مشخصات ظاهری نشان می دهد که بین این دو رقم شباهت ظاهری نیز وجود دارد. رقم h2 نسبت به سایر ارقام با این گروه تشابه بیشتری داشت . ارقام m1 و m2 در گروه دوم و ارقام h3 و i2 در گروه سوم نیز گرفتند.

بمنظور بررسی علل تناوب باردهی در درختان سیب و پیداکردن راهی جهت تعدیل یا حذف آن، آزمایشاتی درایستگاه تحقیقاتی خلعت پوشان وابسته به دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز انجام گرفت . آزمایشات در دوسری از درختان سیب واریته گلدن دلیشوس و درطی دوسال انجام پذیرفت . برای سری اول درختانی انتخاب شدند که درسال 71 پرگل بودند(سال پربار). تیمارهای انجام شده برروی این درختان درقالب یک طرح اسپلیت پلات ، شامل فاکتور اصلی کوددهی و فاکتور فرعی تنک کردن میوه بوده است . سطوح فاکتور اصلی شامل کوددهی و عدم کوددهی و سطوح فاکتور فرعی یعنی تنک کردن شامل تنک میوه به میزان 0 درصد،25 درصد، 50 درصد و 75درصدمیباشد. کلیه عملیات مربوطه از 0 تا 30 روز بعد از گلدهی کامل (0-30 a.f.b) انجام گرفته است . نتایجی که ازاین آزمایش درسال 1372 اخذشده است ، نشان میدهد که تنک کردن میوه اثرات بیشتری نسبت به کوددهی درکاهش تناوب باردهی دارد و اختلاف بین سطوح فاکتور فرعی یعنی تنک کردن میوه ها بسیار معنی دار بوده است (در سطح 1 درصد و 5 درصد معنی دار میباشد) . فاکتور اصلی یعنی کوددهی معنی دار نشده ولی اختلاف محسوسی درمیانگین کوددهی وجود دارد بنابراین کوددهی نیز در کاهش تناوب باردهی موثر میباشد. سری دوم درختانی بودند که درسال 71 کم گل (سال کم بار) بودند. آزمایش دوم درقالب طرح بلوکهای کامل تصادفی صورت گرفته است . تیمارهای انجام شده شامل کوددهی، حلقه برداری، حلقه برداری توام با کوددهی و بالاخره شاهد میباشد. ازاین آزمایش نتیجه گرفته شد که درمیان فاکتورها اختلافات بسیار معنی دار وجود دارد. مقایسه میانگینها نشان میدهد که سطوح کوددهی توام با حلقه برداری دریک درجه اهمیت از لحاظ آماری قرار دارند.

بمنظور بررسی تاثیر چندماده شیمیائی بر تنک کردن میوه سیب کولتیوار گلدن دلیشس در ایستگاه تحقیقاتی خلعت پوشان وابسته به دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا گردید. هدف از ازمایش انجام شده انتخاب ماده شیمیائی مطلوب توام با تعیین غلظت و زمان مصرف آن بوده است . در این آزمایش از مواد شیمیائی کارباریل 85 درصد (سوین) با سه غلظت صفر، 300 و 600 پی پی ام، 2,4-d خالص با دو غلظت صفر و 15 پی پی ام و naa (نفتالین استیک اسید) با دو غلظت صفر و 15 پی پی ام در دو زمان 5 روز پس از گلدهی کامل و 25 روز پس از گلدهی کامل استفاده گردید. آزمایش در قالب یک آزمایش فاکتوریل با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با دو تکرار انجام شد. تاثیر مواد مختلف بر چندین صفت کمی و کیفی (درصد تراکم میوه، تعداد برگ اختصاص یافته به ازای هر میوه، ابعاد میوه ها، وزن میوه ها و در صد مواد جامد قابل حل میوه ها) مورد ارزیابی قرار گرفت . نتایج بدست آمده نشان میدهد که زمان استفاده از مواد شیمیائی در کاهش تراکم میوه از اهمیت ویژه ای برخوردار است ، دراین راستا مطلوبترین تراکم دراثر استفاده از مواد شیمیایی در زمان 5 روز پس از گلدهی کامل بوجود آمده است . استفاده از کارباریل با غلظت 600 پی پی ام در زمان 5 روز پس از گلدهی کامل جهت ایجاد تراکمی مطلوب ، مناسب میباشد .همچنین کارباریل با غلظت 600 پی پی ام در مزان 25 روز پس از گلدهی کامل نیز نتیجه مشابه را برجای گذاشته است . مصرف naa غلظت 15 پیپی ام در زمان 5 روز پس از گلدهی کامل نیز نتیجه مشابهی را در کاهش تراکم بهمراه داشته است . 2,4-d در کلیه تیمارها موجب افزایش تراکم میوه ها شده است . کاهش تراکم میوه ها در اثر مصرف موادی چون کارباریل با غلظت 600 پی پی ام در زمان 5 روز پس از گلدهی کامل و 600 پی پی ام در زمان 25 روز پس از گلدهی کامل و همچنین naa با غلظت 15 پی پی ام در زمان 5 روز پس از گلدهی کامل اتفاق افتاده که موجب افزایش تعداد برگ به ازای هر میوه شده است که در نتیجه آن ابعاد میوه ها افزایش یافته است ولی حداکثر وزن ایجاد شده برای هر میوه توسط کارباریل 600 پی پی ام در زمان 5 روز پس از گلدهی کامل و همچنین ترکیبی از کارباریل با غلظتهای 300 و 600 پی پی ام با naa با غلظت 15 پی پی ام در زمان 25 روز پس از گلدهی کامل اتفاق افتاده است . مصرف توام کارباریل و naa در زمان 5 روز پس از گلدهی کامل تنک بیش از حد اتفاق افتاده است بدون اینکه تاثیر چندانی در افزایش وزن و اندازه میوه ها داشته باشد. مواد شیمیائی مورد استفاده تاثیر چندانی بر درصد مواد جامد قابل حل نداشته اند در نهایت بنظر میرسد استفاده از کارباریل 85 درصد با غلظت 600 پی پی ام در زمان 5 روز پس از گلدهی کامل به جهت ایجاد تراکمی مطلوب (6ˆ32)، افزایش قطر میوه ها نسبت به شاهد (حدود 21 میلی متر)، افزایش وزن میوه ها نسبت به شاهد (حدود 53 گرم) و افزایش ناچیزی در میزان قند میوه ها (حدود 1 درصد) مناسب میباشد .

ایران یکی از کشورهای غنی از منابع ژنتیکی گونه های میوه مناطق معتدله می باشد و توده های گوناگون و پراکنده این گونه ها زمینه گزینش و بهره گیری از تنوع ژنتیکی همراه با سازگاری با اقلیم های مختلف کشور را بوجود آورده است. در این راستا و نظر به بکر بودن تحقیق در زمینه انتخاب و پرورش درختان آلبالو در کشورمان، این بررسی در سال 1378 با هدف ارزیابی تنوع موجود و گزینش ژنوتیپ های برتر از نظر کیفیت میوه و ویژگیهای باغبانی از میان توده موجود در تبریز و پیرامون آن پی ریزی گردید. در این بررسی کیفیت میوه به عنوان هدف نهایی پرورش درختان آلبالو در نظر گرفته شد. پارامترهای کیفیت براساس نیاز بازارهای جهانی و اهداف برنامه های بهنژادی این گیاه تعیین گردید. این پارامترها شامل میزان قند (بریکس)، اسیدیته، شدت رنگ پوست، گوشت و افشره، نسبت گوشت به هسته و میزان جدا بودن هسته از گوشت بودند. در کنار پارامترهای کیفیت میوه، عامل فیزیولوژیک و مرفولوژیک موثر بر آنها نیز مورد توجه قرار گرفت. برای شناسایی و تفکیک ژنوتیپ های مختلف و بررسی میزان قرابت آنها از روشهای مرفولوژیک استفاده گردید. صفات مرفولوژیک شکل تاج، زاویه شاخه ها و رنگ آنها، نوع اندام بارده؛ ابعاد و شکل برگ، نوع دندانه های برگ، کرکدار بودن پشت برگ، نوک و قاعده برگ، طول دمبرگ، غده های برگ و دمبرگ؛ ابعاد، وزن و شکل میوه و هسته، طول دم میوه و رنگ میوه؛ ابعاد گل، گلبرگ و کاسبرگ و رنگ آنها، شکل گلبرگ و کاسبرگ و رنگ آنها، شکل گلبرگ، شکل جام گل، موقعیت نسبی بساک و کلاله، تعداد گل در جوانه و مرفولوژی دانه گرده مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک روشهای آماری چند متغیره شامل تجزیه به عامل ها، تجزیه کلاستر و تجزیه همبستگی کانونیک نشان داد که در بین ژنوتیپ ها از لحاظ صفات مرفولوژیک و کیفیت تنوع وجود دارد. ژنوتیپ های 14، 15، 18 و 22 میوه های بزرگتری در مقایسه با دیگر ژنوتیپ ها داشتند. طول دم میوه ژنوتیپ های 20، 26، 28 و 36 کمترین مقدار و ژنوتیپ 13 دارای بیشترین طول دم میوه بود. گروه بندی میوه ها براساس شاخص شکل میوه نشان داد که براساس طبقه بندی یوشف کلیه ژنوتیپ های ارزیابی شده در دسته گرد پهن قرار می گیرند. همچنین شاخص شکل هسته و دندروگرام حاصل از آن نشان داد که همه ژنوتیپ های انتخاب در گروه دارای هسته کوچک قرار دارند. دندروگرام میزان میوه قند نیز نشان داد که از میان ژنوتیپ های مورد ارزیابی، حداقل 28 ژنوتیپ از نظر استاندارد قند مورد پذیرش هستند، همچنین اسیدیته اغلب میوه ها از حد متوسط بالاتر است. با استفاده از تجزیه به عامل ها نیز سه عامل اصلی مرفولوژیک، کیفیت و اسیدیته ایجاد گردید. تجزیه کلاستر براساس عامل های انتخابی افراد مشابه را از نظر مرفولوژی، کیفیت و اسیدیته در گروههای جداگانه ای قرار داد. تجزیه همبستگی کانونیک نیز ارتباط مستقیم بین ابعاد برگ و اندازه میوه را روشن ساخت. بین صفات میوه (ابعاد) و کیفیت میوه رابطه خاصی مشاهده نگردید. از بررسی شاخص های هسته و پارامترهای کیفیت همراه بودن هسته های بزرگتر با میوه های بزرگتر و تاثیر منفی بزرگی ابعاد هسته بر مقدار قند میوه نتیجه گیری شد. بررسی دانه گرده چند ژنوتیپ به کمک استکنینگ با میکروسکوپ الکترونی ‏‎(sem)‎‏ تفاوت های بین این ژنوتیپ ها را آشکارا نشان داد.