چندین دهه از کاربرد تکنولوژی رادیوگرافی به عنوان ابزار پاراکلینیکی دقیق می گذرد و همواره سعی می شود تدابیر در برابر اشعه یونیزان رعایت گردد. این مسئله در حیطه کار دندانپزشکان بدلیل استفاده مکرر از دستگاه رادیوگرافی در مطب از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف از این تحقیق بررسی میزان رعایت اصول بهداشت و حفاظت در برابر اشعه ایکس در مراکز دارای دستگاه دستگاه رادیوگرافی داخل دهانی شهرستان یزد می باشد. در این مطالعه اقدامات حفاظتی در سه بعد حفاظت پرتونگار، حفاظت محیط کار و حفاظت بیمار مورد بررسی قرار گرفته و با استفاده از پرسشنامه و مراجعه به مراکز دارای دستگاه رادیوگرافی داخل دهانی یک مطالعه توصیفی به عمل آمد و مشخص شد: 7/33% مطبهای دندانپزشکی، 10 درمانگاه، 3 موسسه و دانشکده دندانپزشکی مجهز به دستگاه رادیوگرافی داخل دهانی می باشد. در زمینه حفاظت پرتونگار، میزان رعایت اصول بهداشتی و حفاظتی مناسب می باشد. تعدادی از واحدها دارای اطاق رادیوگرافی سربکوبی یا پاراوان بوده و پرتونگاران در سایر واحدها، قوانین فاصله و محل مناسب را رعایت می نمایند. در زمینه حفاظت محیط کار، سنجش نشت اشعه در برخی از مطبها، اغلب درمانگاهها، تمام موسسات و دانشکده دندانپزشکی صورت می پذیرد. با توجه به اینکه در هیچ واحدی از لوکالیزاتور مستطیلی، حفاظ تیروئید و فیلم نگهدار استفاده نمی شود و روپوش سربی نیز در بعضی از مراکز و در موارد خاص بکار گرفته می شود می توان چنین نتیجه گرفت که حفاظت بیمار کمتر مورد توج است. غالبا عدم رعایت نکات حفاظت در برابر تشعشع با عدم آگاهی کافی پرتونگاران مرتبط می باشد. فقدام دانش و آگاهی دست اندرکاران سبب کاهش تقاضای بعضی از تجهیزات حفاظتی و نهایتا کمبود این وسایل در بازار می گردد. برگزاری دوره های بازآموزی می تواند در رفع نقایص فوق موثر واقع شود.

یکی از رایج ترین روشهای تشخیصی در حیطه بیماریهای دهان و دندان استفاده از رادیووگرافی پری آپیکال می باشد. با پیشرفت فناوری تصویربرداری در سالهای اخیر همواره سعی شده است روشهای دقیق تری مورد استفاده قرار گیرد. یکی از ضایعات دندانی که تشخیص آن عمدتا توسط کلیشه های پری آپیکال صورت می پذیرد تحلیل آپیکالی ریشه دندان می باشد. دراین مطالعه کارآیی رادیوگرافی پری آپیکال توسط مطالعه هیستولوژیک مورد آزمون قرار گرفته است.