نوجوانان و جوانان نسبت به بیماری ایدز و دیگر بیماریهای مقاربتی آسیب پذیر از گروههای دیگر سنی می باشد، لذا برنامه های آموزشی مبتنی بر مدارس مورد توجه سیاستگزاران بهداشتی کشورهای مختلف منجمله کشور ایران می باشد. با توجه به این تئوری که نوجوانان مسائل حساس را (مانند مسائل مربوط به رفتارهای جنسی) با همسالان خود راحت تر مطرح می کنند و تاثیر و فشار همسالان بر نوجوانان بیش از بزرگسالان می باشد.این مطالعه تاثیر دو نوع مداخله آموزشی را که یکی توسط خود نوجوانان و دیگری توسط بزرگسالان صورت می گیرد بر ارتقا سطح آگاهی ، بهبود نگرش و خودبسندگی دانش آموزان با استفاده از مدل آموزشی تئوری شناختی-اجتماعی مقایسه شده است، تا برای صرفه جویی در منابع محدود ، فرد مناسب آموزش را برای تغییر و بهبود هر یک از عناصر آگاهی ، نگرش و خودبسندگی به آموزش و پرورش معرفی شود.این مطالعه بر روی دانش آموزان دختر دبیرستانهای دولتی پایه دوم منطقه 4 آموزش و پرورش تهران در سال تحصیلی 82-1381 به اجرا درآمده است.